Σε προχωρημένο κώμα δεν μπορούσα να προσευχηθώ...Μια ιστορία για έναν Αθωνίτη μοναχό που ανάρρωσε από τον κορονοϊό.Διάκονος Πέτρος Παχόμοφ!!!!!

 Σε προχωρημένο κώμα δεν μπορούσα να προσευχηθώ...

Μια ιστορία για έναν Αθωνίτη μοναχό που ανάρρωσε από τον κορονοϊό

Διάκονος Πέτρος Παχόμοφ

Τον τελευταίο καιρό, ο κόσμος έχει κυριευτεί από πολλές αναταραχές που προέρχονται από την πανδημία του κορωνοϊού και τους σχετικούς εμβολιασμούς, τις στρατιωτικές προετοιμασίες και πολλά άλλα. Αυτά τα θέματα προκαλούν έντονη συζήτηση στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο. Αλλά ανά πάσα στιγμή ένα άτομο αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα στη ζωή του. Και ειδικά όταν πεθαίνει και η ψυχή χωρίζεται από το σώμα.

Ένας ιερέας που ήξερα μίλησε με έναν Αθωνίτη μοναχό που βρισκόταν σε τεχνητό κώμα σε αναπνευστήρα για δύο εβδομάδες. Πρόσφατα, κυριολεκτικά πριν από 2 μέρες, αποσυνδέθηκε από τη συσκευή και μεταφέρθηκε από την εντατική. Και μετά είπε στον φίλο μου τι του συνέβη κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του, όταν ήταν σε αναπνευστήρα. Η εμφάνισή του, όπως είπε ο ιερέας, είχε αλλάξει πολύ. Αυτός ήταν ένας διαφορετικός άνθρωπος· ήταν ξεκάθαρο ότι είχε βιώσει και αισθανθεί πολλά. Το πρώτο πράγμα που είπε: «Κάθε άνθρωπος είναι σκόνη, δεν μπορείς να φανταστείς τίποτα για τον εαυτό σου, ο άνθρωπος δεν είναι τίποτα μπροστά στον Θεό. Και πρέπει να καταλάβετε ότι δεν είστε «τίποτα». Δεύτερον: «Δεν μπορείς να κρίνεις κανέναν. Κανένας καθόλου. Και μάλιστα να μιλάς άσχημα για κάποιον. Όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά λίγοι μπορούν να το κάνουν».

Αλλά για κάποιο λόγο έλαβε αυτή την εμπειρία κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής ασθένειας. Κατά τη διάρκεια της ασθένειάς του είχε τις αισθήσεις του όλη την ώρα. Και όλη την ώρα έβλεπε γύρω του δαίμονες που τον κορόιδευαν, και ο μοναχός δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να τους εναντιωθεί. Όλη την ώρα τα κακά πνεύματα απαριθμούσαν τις αμαρτίες του, ακόμη και αν τίς είχε εξομολογηθει αλλά εξακολουθούσαν να τις θυμούνται. Τότε απλά άρχισαν να τον συκοφαντούν, να του αποδίδουν πράξεις που δεν διέπραξε και δεν μπορούσε να κάνει. Όμως δεν μπορούσε να φέρει αντίρρηση, υπήρχε η αίσθηση ότι ήταν δεμένος και δεν μπορούσε να κουνήσει τίποτα, ούτε το χέρι ούτε το πόδι του, δεν μπορούσε ούτε να ανοίξει το στόμα του. Ήταν σε αυτή την κατάσταση πλήρους ταπείνωσης που πέρασε όλο αυτό το διάστημα.

- Μα θα μπορούσες να προσευχηθείς; - ρώτησε ο φίλος μου

- Οχι. Ακόμη και «Κύριε, ελέησον!» δεν μπορούσα να πω. Δεν θα μπορούσα ποτέ να πω: «Κύριε, ελέησον».

Και αυτό συνάδει με τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, που λένε ότι ο άνθρωπος πρέπει, πριν από το θάνατο, πριν τον χωρισμό ψυχής και σώματος, να αποκτήσει την αδιάκοπη Προσευχή του Ιησού, από την καρδιά. Τότε η ψυχή, αφήνοντας το σώμα, θα προσευχηθεί. Αυτή η ικανότητα είναι σταθερή μέσα της, αυτή είναι μια φυσική κατάσταση για εκείνη, και θα προσεύχεται ακόμα και όταν την αποχωρίζεται από το σώμα της. Όπως λέει ο Άγιος Ιωάννης Κασσιανός: «Και μόνο του οποίου ο νους, έχοντας απαρνηθεί τους δεσμούς όλων των παθών, είναι βαθιά ειρηνικός και του οποίου η καρδιά, με όλη της τη φιλοδοξία, προσκολλάται πιο δυνατά στον Θεό ως το υπέρτατο αγαθό, μπορεί να εκπληρώσει τέλεια την αποστολική εντολή: να προσεύχεστε αδιάκοπα». («Περί προσευχής»). Αν κάποιος δεν κατόρθωσε να αποκτήσει αυτή την εγκάρδια προσευχή πριν από το θάνατο, τότε θα αντέξει αυτό που υπέμεινε αυτός ο μοναχός. Ήταν στο αρχικό στάδιο, οι δαίμονες δεν επιτρεπόταν να κάνουν τίποτα μαζί του, μόνο να τον συκοφαντούν, να τον κοροϊδεύουν.

Συμπέρασμα: πρέπει να έχετε χρόνο για να αποκτήσετε αυτήν την πολύ εγκάρδια προσευχή πριν από το θάνατο. Και λύπες μας στέλνονται, προφανώς, για να αρχίσουμε να προσευχόμαστε. Αν κάποιος τα πάει καλά, δεν μπορεί να προσευχηθεί. Τις περισσότερες φορές προσεύχεται επίσημα. Και όταν όλα είναι άσχημα για αυτόν, ή σχεδόν τα πάντα, τότε δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να στραφεί στον Θεό με όλη του την ψυχή, και αρχίζει να Τον φωνάζει, και αυτή η κραυγή πρέπει να είναι το κύριο καθήκον μας μέχρι θανάτου.

Αυτό είναι το συμπέρασμα από την ιστορία του Αθωνίτη μοναχού. Αφήστε παράλογες και ακόμη και επιβλαβείς αψιμαχίες στο Διαδίκτυο, απορρίψτε τις μάταιες προσπάθειες να αποδείξετε το αναπόδεικτο, σταματήστε να «πετάτε μαργαριτάρια μπροστά στους χοίρους» και σκεφτείτε ότι το ιδιωτικό σας δικαστήριο δεν είναι μακριά και το αόρατο θα γίνει ορατό και θα χρειαστεί να απαντήσετε χωρίς να πατήσετε τα δάχτυλά σου στο πληκτρολόγιο, αλλά η απάντηση με την καρδιά σου.

Διάκονος Peter Pakhomov , δημοσιολόγος

Подробнее:

https://ruskline.ru/news_rl/2021/08/17/v_iskusstvennoi_kome_ya_ne_mog_molitsya