Είπε ξανά: «Μαμά»

Είπε ξανά: «Μαμά»

 Τον Ιούνιο του 1976, σε ένα από τα ορεινά χωριά κοντά στην Άρτα, μόνο τρεις από τους τέσσερις νέους που σπούδασαν στο γυμνάσιο της πόλης επέστρεψαν σπίτι τους.  Μόνο ο Αθανάσιος ο γιος της Δήμητρας, του μοναδικού παιδιού της οικογένειας, δεν ήρθε.  Έχασε τον πατέρα του σε νεαρή ηλικία, ο οποίος πέθανε από ηπατική νόσο.  Η μητέρα, μέσα σε όλη της τη φτώχεια, ήθελε ο γιος της να μορφωθεί.  Τον έστειλε στην Άρτα, όπου τελείωσε το Λύκειο . Αφού έμαθε ότι ο γιος της δεν ήρθε στο χωριό, η μητέρα έτρεξε στον σχολικό του φίλο Georgi Giuseli για να μάθει τι συνέβη.  Ο Γιώργος της είπε όλη την αλήθεια.  Από τον Μάρτιο, ο Αθανάσιος ουσιαστικά σταμάτησε να σπουδάζει, έπεσε σε κακή παρέα, ακύρωσε το δωμάτιό του και κάπου εξαφανίστηκε.  «Κατάλαβε, θεία Δήμητρα, κάτι κακό του συμβαίνει».

 Η μητέρα τρομοκρατήθηκε.  Δεν μπορούσε καν να κλάψει από τη φρίκη.  Για τι στέρησε από τον εαυτό της τα πάντα, για ποιον έπαθε φτώχεια;  Τελικά αποφάσισε να ταξιδέψει στην Άρτα.  Έμαθε όλες τις λεπτομέρειες στο διαμέρισμα που νοίκιασε για τον γιο της.  Μα πού να πάει, πού να ψάξει τον γιο του;  Επιστρέφοντας στο χωριό, η μητέρα προσευχόταν μέρα νύχτα ζητώντας τη βοήθεια του Θεού.  Και μετά από τέσσερις μέρες, ο γιος της φτάνει στο σπίτι με αξύριστο πρόσωπο και θυμωμένο βλέμμα.  Δεν τον αναγνώρισε καν.  Δεν έμοιαζε με τον εαυτό του.  Αντί για χαιρετισμό, άκουσε μόνο τη φράση: «Ε, έχεις λεφτά;».  Δώσε το εδώ, βιάζομαι!».

 Η μάνα προσπάθησε να πει κάτι, να αντεπιτεθεί, αλλά χτυπήθηκε στην πλάτη.  Παίρνοντας τα χρήματα, ο γιος εξαφανίστηκε.  Όταν ξόδευε τα χρήματα, επέστρεφε ξανά.  Χτύπησε τη μητέρα του, έκλεψε χρήματα και εξαφανίστηκε ξανά.

 Αυτό το δράμα κράτησε οκτώ χρόνια.  Η μητέρα μετατράπηκε σε ζωντανό σκελετό.  Θα καταφέρει ο γιος της να βγει από τα νύχια των τοξικομανών;  Τι θα του γίνει, θα συλληφθεί, ή θα πεθάνει;!  Με απελπισία, η δυστυχισμένη γυναίκα άκουσε τη συμβουλή του γείτονα: «Πηγαίνετε στα λείψανα του Αγίου Ιωάννη στο νησί της Εύβοιας».  Είναι θαυματουργός.  Ρώτα τον και θα ακούσει τον πόνο σου και θα σε βοηθήσει στη δυστυχία σου».

 Η μητέρα έφυγε.  Μπροστά στα λείψανα διαβάστηκε προσευχή, μετά την οποία η φτωχή γυναίκα φώναξε: «Δώστε μου πίσω τον γιο μου,  Άγιο Ιωάννη».  Βρείτε το και κατανοήστε το.  Ας μου πει όπως παλιά: «Μαμά».

 Την άλλη μέρα τελέσαμε τη Λειτουργία λέγοντας το όνομα του παραστρατημένου γιου και η μητέρα έφυγε.  Βρήκε ένα ανοιχτό σπίτι στο χωριό.  Την περίμενε ο γιος της.  «Μαμά» ήταν το πρώτο πράγμα που είπε.  «Γύρισα, το ήθελες.  Μετάνιωσα για όλα όσα είχα κάνει.  Από εδώ και πέρα ​​θα ζω σε αυτό το σπίτι, το σπίτι του πατέρα μου.  Μόλις χθες συνειδητοποίησα ότι έκανα ένα έγκλημα μπροστά σου και μπροστά μου».

 Η μητέρα δεν είχε δύναμη να συγκρατήσει τα δάκρυά της.  Μόνο το βράδυ μπορούσε να πει: «Καλώς ήρθες παιδί μου».  Αύριο το πρωί θα πάω να ευχαριστήσω αυτόν που σε βρήκε και σε έφερε σπίτι».

 Μετά από δύο μέρες στο ναό, είδαμε ξανά εκείνη τη γυναίκα, νομίζοντας ότι δεν πρόλαβε καν να πάει σπίτι.  Αλλά όχι, ήρθε γιατί βρήκε τον γιο της, που της είπε πάλι: «Μαμά».

 30 Ιουνίου 1976.