Ο παπάς είναι δισκοπότηρο θλίψεων.
Το 90% όσων έρχονται σε εμάς έχουν τρομερό πόνο, ανίατες ασθένειες, αθώα παιδιά που υποφέρουν τρομερά, υποφέρουν, προβλήματα. Έρχονται όλοι με την ελπίδα ότι ο Θεός, μετά από παράκλησή μας, θα τους ελεήσει. Ο παπάς είναι χωνευτήριο οδύνης.
Παίρνει τη θλίψη των ανθρώπων στην καρδιά του σαν σε δισκοπότηρο, και τη χύνει στο Δισκοπότηρο γεμάτο με το Αίμα του Θεού.
Έτσι οι πόνοι των ανθρώπων γίνονται πόνοι του και κυρίως πόνοι του Χριστού.
Και διδάσκει τους ανθρώπους να προσεύχονται ολοκληρωτικά, να πέφτουν, να καταρρέουν στην αγάπη του Θεού.
Και ο Χριστός, που σκουπίζει κάθε δάκρυ από κάθε πρόσωπο, ο Λυτρωτής, φέρει τις θλίψεις μας στον Σταυρό Του, τις βυθίζει στο Ποτήριο της καρδιάς Του και τις σκουπίζει με την Ανάσταση.
Ο ιερέας είναι το χέρι που χύνει τις θλίψεις των ανθρώπων στο Ποτήριο του Θεού. Κι αν δεν ήταν η παρηγοριά του Αγίου Πνεύματος, θα τρελαινόταν από όλα τα βάσανα που ακούει στην Εξομολόγηση.
Υπάρχουν και αναίσθητοι ιερείς. Για αυτούς η δεκάρα στον κουμπαρά είναι πιο σημαντική από τον ωκεανό πόνου σε αυτόν που το έγραψε.
Λειτουργοί της τελετουργίας, περνούν μέσα από τα βάσανα σαν χήνα μέσα στο νερό. Ίσως ο Θεός το επέτρεψε, ίσως να μην μπορώ πια να νιώθω πάντα το φοβερό βάρος των αμαρτιών.
συγχώρεσέ μας
ΠΑΤΗΡ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΝΤΑΣΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου