Αγαπητη Μ.!
Αυτό που έγραψα στη μητέρα σου για τον γάμο σου, δεν μπορώ παρά να το επαναλάβω. Και τότε απάντησα στην κραυγή της ψυχής της μητέρας σου. Τώρα εσύ είσαι μητέρα και μάλιστα γιαγιά τρεις φορές και πονάει η ψυχή σου, όπως και της μητέρας σου. Και τώρα νομίζω ότι είναι πιο εύκολο για εσάς να καταλάβετε ο ένας τον άλλον.
Χώρισες με ευλογία και δεν αποκαθιστάς τίποτα. Αγαπητή μου, ήταν μια εποχή που ο γάμος αντιμετωπιζόταν πιο σοβαρά και υπεύθυνα από τώρα, και τότε δεν έδιναν ευλογίες για γάμο στους ψυχικούς ασθενείς, γλιτώνοντας τα μελλοντικά παιδιά. Ακούστε τα παιδιά σας, ρίξτε τους μια πιο προσεκτική ματιά. Ήδη επαναλαμβάνουν τα γονεϊκά σας λάθη. Και για να αποφύγετε αυτό, πρέπει να τα σκεφτείτε περισσότερο.
Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει μια συνταγή για όλους. Επομένως, μην εφαρμόζετε όλα τα παραδείγματα στον εαυτό σας.
Και σας ευλογώ με χαρά, και χαίρομαι που βλέπω το γράμμα σας. Σας έχω όλους μαζί με τη μητέρα σας στη μνήμη της προσευχής μου για πολύ καιρό. Χόρτασες τον σταυρό σου, ήδη μισοσπιτικό, μην ξαναπάρεις τον άλλον πάνω σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου