«Μιά φορά, λέγουν οἱ Πατέρες, εἶχε πέσει πολύ χιόνι, περισσότερο ἀπό μέτρο, καί κάλυψε τά πάντα. Οἱ Γέροντες ἀπό τήν Καλύβα "Υπαπαντή" ζύμωσαν κι ἔβγαλαν φρέσκο ζεστό ψωμί, πῆγαν στή Σπηλιά νά δώσουν καί στό Γέρο-Ἰωακείμ, ἀλλά δέν τόν βρῆκαν ἐκεῖ. Βγῆκαν σέ ἀναζήτησι καί κεῖ πού φώναζαν, ἄκουσαν τή φωνή του, ἔσκαψαν τό χιόνι καί τόν βρῆκαν σκεπασμένο ἀπό τό χιόνι να κάθεται πάνω σέ μιά πέτρα καί πολύ ἤρεμος προσευχόταν καί παραπονούμενος τούς εἶπε, πώς τοῦ χάλασαν τήν ὡραία ἡσυχία, ἀλλά καί τή ζέστη τήν ὁποία εἶχε κάτω ἀπό τό χιόνι σκεπασμένος»
Βιβλιογραφία. Θησαύρισματα . Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ.
Εκδόσεις ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΎ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου