Απαντώντας στις ερωτήσεις των νέων σχετικά με το τι τους βοήθησε να επιβιώσουν από τον πόλεμο, ο πατήρ Ιωάννης απάντησε απροσδόκητα - η αγάπη. Και διηγήθηκε μια ιστορία που βυθίστηκε στην ψυχή του: «Η αγάπη τα νικά όλα. Κάποτε ήμασταν τοποθετημένοι σε ένα απόσπασμα στον κόλπο κοντά στο χωριό Μανγκαλσάλε (κοντά στη Ρίγα). Δίπλα στα καταφύγιά μας υπήρχε ένα σπίτι, στο οποίο ζούσε ένας ψαράς που ονομαζόταν Καρλ και η οικογένειά του. Είχε μια μικρή κόρη, τη Βάντα, η οποία ερχόταν συχνά τρέχοντας σε μένα. Και δεν μπορούσα να την κεράσω τίποτα, μόνο ζάχαρη, την οποία μας έδιναν. Ήταν τόσο χαρούμενη! Ο ψαράς μας έδινε σαρδελόρεγγες, τις οποίες μοιραζόμουν με τους στρατιώτες. Ήμουν ακόμα νέος, δεν κάπνιζα, δεν έπινα, έδινα στους στρατιώτες καπνό και κρασί: μας έδιναν εκατό γραμμάρια στον καθένα. Μου έδωσαν ζάχαρη σε αντάλλαγμα και την έδωσα στο κορίτσι. Αυτή είναι η αγάπη.
Πολλοί άνθρωποι ρωτούν πώς μπορεί κάποιος να κρατήσει την ψυχή του στον πόλεμο, πώς να παραμείνει άνθρωπος. Όλο το κακό στον κόσμο είναι ανθρώπινο, από εμάς τους ίδιους. Και μπορεί να νικηθεί μόνο με προσευχή και νηστεία, όπως ακριβώς διώχνεται ένας δαίμονας. Ένας Χριστιανός πρέπει να θυμάται τον Θεό και να προσεύχεται. Αν οι άνθρωποι προσευχόντουσαν και μετανοούσαν με δάκρυα, τότε ο Κύριος θα οδηγούσε όλους στο σωστό μονοπάτι.
☀Αρχιερέας Τζον Μιρόνοφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου