Τον 19ο αιώνα, στην επαρχία Nizhny Novgorod στο χωριό Bortsurmany, υπηρετούσε ένας πατέρας. Δεν είχε ιδιαίτερη ευσέβεια, και μάλιστα, αντίθετα, υπέστη μέθη.

Τον 19ο αιώνα, στην επαρχία Nizhny Novgorod στο χωριό Bortsurmany, υπηρετούσε ένας πατέρας. Δεν  είχε ιδιαίτερη ευσέβεια, και μάλιστα, αντίθετα, υπέστη μέθη.

Μια νύχτα κλήθηκε να  πάει σε ένα ετοιμοθάνατο  άνθρωπο στο επόμενο χωριό. Ο ιερέας θυμόταν ήταν ενοχλημένος και είπε, μην ανησυχείτε, ο ασθενής θα ζήσει μέχρι το πρωί. Ωστόσο, δεν μπορούσε πάλι να κοιμηθεί και μετά από λίγο καιρό αποφάσισε να επισκεφθεί τον ετοιμοθάνατο  άνθρωπο. Αλλά βρήκε τον αγρότη ήδη νεκρό, που βρισκόταν  κάτω από τις εικόνες, και ένας Άγγελος στέκονταν δίπλα του και κρατούσε το άγιο  ποτηριο με την θεια  κοινωνία στα χέρια του.

Στην πραγματικότητα, ένα τέτοιο  είναι ένα  κανονικό έγκλημα - η άρνηση της επιείκειας του ετοιμοθάνατου  ανθρώπου - συνήθως τιμωρείται με απαγόρευση της ιεροσύνης. Αλλά για κάποιο λόγο, ο πατέρας  Αλέξιος δεν του είχαν απαγορεύσει.. Αλλά ολόκληρη τη ζωή του αργότερα γύρισε στη μετάνοια. Άρχισε να εκτελεί  καθημερινά τη Λειτουργία, να επιβάλλει στον εαυτό του έναν μεγάλο κανόνα προσευχής, άρχισε να βοηθά τους άπορους και τους φτωχούς. Ο Κύριος του έδωσε το δώρο της θεραπείας και του οράματος. Ο άγιος  Σεραφείμ του Σαρώφ τον τίμησε ως έναν μεγάλο ασκητή και είπε γι αυτόν ότι ήταν σαν ένα κερί φωτισμένο μπροστά στο Θρόνο του Θεού.

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τον ιερέα αυτό ως τον άγιο δίκαιο Αλέξιο του Bortsurman.