Είναι ωραίο να κάνουμε προσευχή. Πιστεύω ότι σήμερα που διάβασες αυτά τα λόγια θα κάνεις λίγη. Και θα αφιερώσεις κι εσύ την καρδιά σου λίγο στον Θεό. Για να μπει μέσα να σε γαληνέψει και να σε ξεκουράσει. Εύχομαι να το νιώσεις σαν ένα spa της ψυχής σου.
Πρόκειται για χαλάρωση και relax της ψυχής. Μετά ησυχάζεις. Γλαρώνεις. Ηρεμείς. Μεταμορφώνεσαι. Μου έλεγε ένας γνωστός μου: «Οταν γυρίζω απ’ το Αγιον Ορος, νιώθω μια γαλήνη που κρατά δέκα μέρες! Αντί να νευριάσω με το παραμικρό, γίνονται πράγματα παράξενα! Ο,τι και να συμβεί στο σπίτι, μένω απαθής, ήρεμος και ήσυχος. Και αναρωτιέται η γυναίκα μου: “Τι σε ποτίζουν εκεί που πας και δεν έχεις νεύρα;”». Είναι η δράση και η επενέργεια της προσευχής που σε κάνει αλλιώτικο.
Ακριβώς επειδή μπήκες μέσα στον Θεό! Και μετά είσαι αλλιώς. Είσαι «φτιαγμένος». Οπως οι άλλοι φτιάχνονται απ’ το αλκοόλ, εσύ φτιάχνεσαι από την προσευχή.
Μόνο που εσύ δεν χάνεις τη λογική και τη διαύγειά σου. Φτιάχνεσαι. Αλλά χωρίς κρασί, χωρίς τσίπουρο, χωρίς ουίσκι και κονιάκ. Μόνο με Αγιο Πνεύμα. Και βιώνεις μια άλλη κατάσταση: Βλέπεις και δεν βλέπεις. Ακούς και δεν ακούς.
Σου λένε θέματα στενόχωρα ή εκνευριστικά κι εσύ τα βλέπεις με άλλο μάτι, με άλλο βάθος. Διότι έχεις αγγίξει ακριβώς αυτό το μυστικό βάθος της προσευχής. Εχεις βυθιστεί -για λίγη έστω ώρα- εκεί όπου δεν υπάρχει ταραχή. Εχεις πιάσει το νόημα της ειρήνης του Χριστού. Οπότε, μετά δεν ταράζεσαι με κάτι που, λογικά, άλλες φορές θα σε τάραζε πολύ. Λοιπόν, νομίζω ότι κι εγώ τώρα, αν συνεχίσω, θα σε εκνευρίσω. Είπαμε ήδη αρκετά. Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη σου και για την προσευχή της αγάπης που θα κάνεις. Και για σένα. Και για όσους αγαπάς. Και για όσους δεν πολυαγαπάς. Και για τον άνθρωπό σου. Και για να σωθεί ο γάμος σου. Αν θες, κάνε και για μένα. Ας μας ενώνει η αληθινή καρδιακή προσευχή.
Με ρώτησε κάποιος: «Πώς θα καταλάβω ότι πάω καλά στη ζωή μου ζώντας μέσα στην Εκκλησία; Βλέπω ότι πολύς κόσμος που ζει χρόνια κοντά στον Χριστό κάνει εκκλησιαστική ζωή, εκκλησιάζεται, προσεύχεται, συμμετέχει στις ακολουθίες, στις λειτουργίες, κοινωνά, εντούτοις δεν αλλάζει… Μάλλον το αντίθετο. Παρατηρώ πράγματα που θα μπορούσα να δω παντού στον κόσμο. Θα περίμενα όμως κάτι διαφορετικό σ’ αυτό το περιβάλλον που το ονομάζουμε “εκκλησιαστικό”. Θέλω, λοιπόν, πάτερ, να μου πεις κάποια σημάδια, με τα οποία θα καταλάβω ότι πάω καλά».
Η απάντησή μου: Δεν υπάρχουν σημάδια απόλυτα μετρήσιμα. Διότι το μέτρημα το κάνει ο Θεός. Και οι αλλαγές που συντελούνται είναι εσωτερικές, μυστικές, κρυφές. Δεν φαίνονται στον πολύ κόσμο.
Υπάρχουν όμως και κάποια πράγματα που φαίνονται. Δηλαδή, τι γίνεται στα βάθη της ψυχής σου, όντως, το ξέρετε μόνο εσύ και ο Θεός. Αυτό είναι το αόρατο κομμάτι. Πώς όμως φέρεσαι στον σύζυγό σου και στη σύζυγο, στα παιδιά και στον γείτονα το βλέπουν όλοι.
Από το βιβλίο
του π. Ανδρέα Κονάνου
«Ολα του γάμου δύσκολα...»
των εκδόσεων Αθως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου