Έχω πρόταση.
Γιά να ζωντανέψουμε την αποσταμένη ελπίδα του κόσμου, με την δικιά μας ελπίδα.
Τοποθετήστε ένα εκκλησάκι-προσκυνητάρι σε κάποιο μέρος. Περιποιηθείτε την περιοχή γύρω από αυτό, φυτεύοντας λουλούδια. Κανονίστε συχνές επισκέψεις, γιά να ανάψετε το καντηλάκι και να θυμιάσετε.
Δώστε το όνομα ενός αγίου, από τα μέλη της οικογένειας ή κάποιου φιλικού αγίου.
Διαβάστε τον Βίο.
Μάθετε το Απολυτικίο, το Κοντάκιο και το Μεγαλυνάριο, και όταν πάτε να ανάψετε το καντηλάκι ψάλτε τα.
Μάθετε στα παιδιά να ανάβουν το καντηλάκι και να θυμιατίζουν.
Ένα απόγευμα πάρτε το κολατσιό σας και πάτε εκεί, στο δικό ΣΑΣ εκκλησάκι-προσκυνητάρι.
Το ίδιο μπορούν να κάνουν και τα ηλικιωμένα ζευγάρια, όταν το επιτρέπει η φυσική τους κατάσταση, που πνίγονται στο διαμέρισμα, σε μικρή είτε μεγάλη πόλη, ακόμα και στα χωριά.
Μην αφήσουμε να μας κυριέψει η πλήξη και η ανία, που οδηγούν στην άνοια. Δώστε Θεό και Αγίους στην ζωή Σας.
Δεν είναι απλά μία απασχόληση.
Είναι κοινωνία με τους ΑΓίΟΥΣ, τα μεγαλύτερα αδέρφια μας και το Κύριο, και την Κυρία Θεοτόκο.
Δώστε διέξοδο στην πλήξη.
Από αυτό το λεπτό, από αυτήν την ώρα, από αυτήν την ημέρα ας αγαπήσουμε λίγο περισσότερο τον Θεό και τους Αγίους μας. Το έλεγε και ο Άγιος Γερμανός της Αλάσκας.
Αδελφοί, στώμεν καλώς.
Ας βρούμε την σωστή στάση ζωής, γιά να ζήσουμε.
Χαρούμενοι, με ελπίδα ζωντανή και αναστημένη. με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό.
Αδελφοί μου, Χριστός Ανέστη.
ΠΑΤΉΡ ΠΟΡΦΎΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΠΑΤΣΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου