ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙ
ΘΑ
ΠΛΕΞΩ θήκη αργυρόχρυση να βάλω μέσα αυτά τα χεράκια σου, να τα φιλώ σαν
εικονοστάσι.
Τούτα
τα χεράκια με αγαπήσανε, με ερωτεύθηκαν, με αγκάλιασαν , με χαϊδέψαν ,με
θεράπευσαν όταν εγώ πονούσα.
Αυτά
τα χεράκια έθρεψαν στοργή και κυκλώσανε
με αγάπη τα παιδιά μας .Αυτά μου
μαγειρέψανε, με πλύνανε ,με στηρίξαν.
Αυτά μ’ένα χάϊδεμα μου στέγνωσαν το
δάκρυ, μέσα σε αυτά κούρνιαζα όταν ήμουν λυπημένος .Αυτά πάντα με συγχωρούσανε
όσο εγώ τα πλήγωνα δίχως να ζητούν το κάτι.
Τούτα θα μου κλείσουν τα μάτια και αυτά πάλι θα με
πάρουν στον κόρφο τους σαν φτάσω στην απέναντι όχθη ,εκεί να χωθώ αιώνια και να
μυρίζω, ως γιασεμί το δειλινό, το άρωμα της αγάπης τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου