ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΕΔΙΝΟΥ. 2

 Ἥμαρτον, Κύριε, δὲν τὰ κατάφερα, βοήθησέ με, παράμενε

μαζί μου. Σὺ εἶπες ὅτι, «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐ-

δέν»

. Ἔ, ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ἔχω καταλάβει, τὸ ἔκαμα συν-

είδησή μου. Γι’ αὐτὸ ἐπιμένω, κρούω, ζητῶ, αἰτῶ, δὲν θὰ

παύσω νὰ ἐνοχλῶ. Δὲν μπορῶ χωρὶς Ἐσένα. Δὲν πρόκειται

νὰ φύγω. Ἐὰν δὲν βαραίνονται τὰ ὦτα Σου νὰ μοῦ ἀκούουν,

δὲν θὰ βαρεθεῖ τὸ στόμα μου νὰ φωνάζει· ἐπιμένω.

Εἶναι ἀλάνθαστος ἡ κρίσις Σου εἰς τὸ νὰ μὲ καλέσεις σὲ

μετάνοια. Αὐτὸ τὸ ἔκαμες Ἐσύ. Ἡ θεία παναγαθότης Σου

τὸ ἔχει κινήσει. Δὲν τὸ ἔκανα ἐγώ, οὔτε ἤξερα τὸν Θεό, οὔτε

ἦταν δυνατὸ νὰ Τὸν ἀνακαλύψω. Σύ, Πανάγαθε Κύριε, ἦρ-

θες καὶ μὲ βρῆκες καὶ μὲ φώναξες νὰ Σὲ ἀκολουθήσω. Αὐτὸ

τὸ πῆρα, τὸ θέλω, τὸ ἐπιθυμῶ. Δὲν τὰ καταφέρνω ὅμως. Γι’

αὐτὸ ἐπιμένω, πρέπει νὰ μὲ βοηθήσεις, πρέπει αὐτὸ ποὺ

μοῦ χάρισες νὰ μὴν τὸ ἀπολέσω.

[Νέα Σκήτη, 26 Ἰουνίου 1984]

ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ κατά τον Γέροντα Ιωσήφ Βατοπαιδινό