Κάποτε ρωτήθηκε ο γέροντας:
- Πατέρα! Δίδαξέ με την πιο δυνατή προσευχή. Προσεύχομαι, προσεύχομαι, αλλά ο Θεός δεν με ακούει. Ο γέροντας, χαμογελώντας, απάντησε:
- Δύο άνθρωποι κατέληξαν σε ένα έρημο νησί. Δεν υπήρχε πουθενά να περιμένουν βοήθεια. Και προσεύχονταν - ο καθένας όσο καλύτερα μπορούσε. Πρώτα απ 'όλα, χρειάζονταν φαγητό. Και έτσι στον ένα ο Θεός του έστειλε σε αφθονία, στον άλλον - όχι ... Χρειάζονταν ένα μέρος για να κρυφτούν από τον καιρό. Ο ένας βρήκε μια άνετη σπηλιά και ο άλλος όχι. Χρειαζόταν ένα πλοίο για να φύγουν από το νησί. Ο ένας βρήκε ένα τέτοιο πλοίο στην ακτή, ενώ ο άλλος όχι. Ο πρώτος κάθισε στα κουπιά και πήρε τον συνάνθρωπό του μαζί.
Όταν έφυγαν από το νησί, ο ένας ρώτησε τον άλλο:
«Γιατί, ό,τι κι αν ζήτησα από τον Θεό, δεν μου έδωσε;
Ο άλλος απάντησε: «Ο Θεός μου έδωσε όλα όσα του ζήτησα, γιατί του ζήτησα μόνο ένα πράγμα, το να σε βοηθήσει». Η πιο δυνατή προσευχή είναι αυτή που γίνεται με αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον.
Ο γέροντας τελείωσε την ιστορία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου