Ο Θεός με όρισε να περνάω περισσότερο χρόνο με τους Ευσεβή Την άνοιξη του 2006 έφτασα στους Αγίους Τόπους με την ευκαιρία του Πάσχα. Ήμουν σε μια ομάδα, ως επί το πλείστον μοναχών της οποίας μέρος ήταν ο ευσεβής Γερόντιος. Όλοι μας φιλοξενηθήκαμε στον ρουμανικό οικισμό στην Ιερουσαλήμ. Είχε τεθεί υπό τη φροντίδα της Μητέρας Μαρίνας στη Μονή Βιφοράτα, αλλά πολλοί τον σέβονταν.
Όταν με είδε, με ρώτησε από πού είμαι. Όταν του είπα για το μοναστήρι Căşiel, μου είπε: «Κράτησε τον πατέρα Σεραφείμ, γιατί είναι ο άνθρωπος του Θεού! Είναι ο άνθρωπος του Θεού!». Μια μέρα κάποιος από την ομάδα ήθελε να γιορτάσει το Πάσχα και μου ζήτησε να τη βοηθήσω να αγοράσει ένα κέικ και λίγη μπύρα. Πήγαμε μαζί και αγοράσαμε μπύρα σε κονσέρβα. Όταν φτάσαμε, ο Ευσεβής ήταν στην πόρτα και μας είπε: «Μήλο μπύρα! Μπύρα μήλου! Μπύρα μήλου!» Και έτσι ήταν αγόρασα πραγματικά χυμό μήλου.
Μια άλλη μέρα, ξεκινήσαμε να επισκεφτούμε άλλους ιερούς τόπους. Πήγαμε όλοι μόνοι μας, μείναμε ένα μήνα και έπρεπε να εξοικονομήσουμε χρήματα. Όταν άκουσα πόσο κόστισε, ήθελα να επιστρέψω. Ήμουν καθ' οδόν να του πω ότι δεν θα πάω στον Πατέρα Σεραφείμ Πάσχα στον οικισμό, ο οποίος ήταν μοναχός στο μοναστήρι Nicula, αλλά ο Ευσεβής ήρθε πίσω μου και μου είπε τι θά έκανα: ! Τότε κατάλαβα ότι ήξερε τα πάντα.
Ο π. Σεραφείμ μου είπε μια μέρα: «Μάνα, άσε με να σου κάνω λίγα ψώνια!». Ήρθε με δυο-τρία δίχτυα περίπου, και όταν με είδε ο Ευσεβής, μου είπε: «Έλα, αγάπη μου, δεν άντεχες να αγοράσεις τόσα. Ο πατέρας σου τα αγόρασε όλα για σένα!»
Τότε είδα τον ευσεβή άνθρωπο να προσεύχεται και τον άκουσα να μιλάει για τον παράδεισο, για «την αιωνιότητα της αιωνιότητας και το άπειρο του απείρου», και ο πατέρας Βλασιέ, που τώρα βρίσκεται στο Άγιο Όρος, είπε ακόμη και άλλον πατέρα: Ο Ευσεβής είναι πολύ βαθύς!» Τότε έγινα ακόμα πιο προσεκτικη μαζί του. Τότε δύο μοναχές από τη Μονή Χουρεζή μου είπαν επίσης ότι είχαν μεγάλους πειρασμούς με τη βίζα για το Ισραήλ, ότι έπρεπε να πάνε στην Πρεσβεία. Όταν ο Ευσεβής πέρασε από την Χουρέζι, τους είπε: «Συναντιόμαστε στο αεροδρόμιο! Πάμε στην Ιερουσαλήμ!» Δεν τον πίστεψαν, αλλά όταν τον είδαν στο αεροδρόμιο, όταν έφυγαν, το πίστεψαν υ
Μετά από λίγο, άρχισε να έρχεται στο μοναστήρι Căşiel. Είναι περίπου πέντε ή έξι φορές. Πάντα απολάμβανα την παρουσία του. Τα λόγια μου είναι αδύναμα, αλλά έτσι τον ήξερα και ήθελα να τα πω αυτά από αγάπη για αυτόν τον μεγάλο άγιο!
Μοναχή Ιωάννα,
Η Μονή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού,
Căşiel, κομητεία Κλουζ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου