Μαρτυρία.

Μαρτυρία.

Ήμασταν με τον φίλο μου τον Μιχάλη τον Μάλαμα, πριν αρκετά χρόνια, στη Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. 

Το βράδυ μας φιλοξένησαν σε ένα κελί (μοναχική ονομασία του δωματίου των μοναχών) μαζί με κάποιο παλικάρι, άγνωστο σε μας. 

Ε, γνωριστήκαμε, έτυχε να είναι Μαθηματικός σαν τον Μιχάλη και μας εξομολογήθηκε το εξής: 

-Εγώ ήμουν άθεος, αναρχικός και ναρκομανής, 

οι φίλοι μου είπαν, πάνε στο Άγιον Όρος να τη βρεις, 

έχει απίστευτη φύση, 

έτσι κι εγώ πήγα. 

Περνάω "τυχαία" μπροστά απ το κελί του πατρός Παϊσίου, 

βλέπω κόσμο απ έξω, 

τους ρωτάω, γιατί είστε τόσο πολλοί μαζεμένοι εδώ; 

μου απαντάνε: 

-Πλάκα μας κάνεις; 

περιμένουμε τον γέροντα να μας μιλήσει, 

τους λέω τότε εγώ τι να σας πει μωρέ ένας παπάς! 

και ξεκινάω να φύγω, 

τότε βγαίνει ο γέροντας και με φωνάζει: 

-Παναγιώτη! 

έκπληκτος εγώ ρωτάω: σε μένα απευθύνεσαι;;

-Καλά εσύ δεν είσαι ο Παναγιώτης; 

ναι, του λέω, 

έλα εδώ, μου λέει, 

πάω κοντά του και μου λέει, 

παιδί μου Παναγιώτη αυτά που έχεις στην πίσω αριστερή κωλοτσέπη σου, δεν είναι καλά, να τα πετάξεις!

 εγώ έμεινα παγωτό, 

πραγματικά εκεί είχα τις δόσεις μου... 

Διώχνει όλους τους άλλους 

και με παίρνει μέσα στο κελί του, εγώ άρχισα να κλαίω, να κλαίω και να μην πιστεύω το τι γίνεται... 

Ο γέροντας με βοήθησε όχι μόνο να κόψω τα ναρκωτικά 

αλλά να πιστέψω στον Θεό με όλη μου την ψυχή, 

απλώς το πρόβλημά μου είναι ότι είμαι γνωστός στην Πάτρα (από κει καταγόταν) 

και θέλω να βρω ένα καλό κορίτσι να κάνω μια καλή οικογένεια αλλά ποια θα με πιστέψει ότι άλλαξα..

 Sarmpezoudis Dimitrios