Η ΑΛΟΓΌΜΥΓΑ
Όταν ήμουν στο Άγιο Όρος, ένας Ρουμάνος πατέρας μου είπε τι του είχε συμβεί. Ζούσε σε ένα φτωχικό κελί μαζί με άλλους τρεις μοναχούς. Ακολούθησαν τη σειρά των ακολουθιών, έφτιαχναν κομποσχοίνια με κλωστές, κλωνάρια κ.λπ. Μια μέρα, ο πατέρας βαρέθηκε τη ζωή στο κελί και ζήτησε από τον ηγούμενο την άδεια να μείνει σε μια σπηλιά μισή ώρα μακριά από το κελί. Ο πατέρας του είπε: Δεν νομίζω ότι είσαι έτοιμος για το ερημητήριο. Μείνε εδώ σε επιφυλακή. Μην ματώνεις με τους διαβόλους. Όμως δεν ήθελε και έφυγε. Ήταν πολύ δύσκολο. Κουβαλούσε νερό με φυσούνα λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα. Ήταν ακόμα μαχαιρωμένος από τά αγκάθια. Δεν είχε καθόλου φαγητό. Η νύχτα ήταν κρύα. Τρομερά ζεστή μέρα. Έφαγε λοβούς δέντρων και τους έβρασε με αλάτι. Το παλτό του δεν του έφτανε. Και νωρίς το πρωί, μια μεγάλη αλογόμυγα μπήκε στη σπηλιά και τον βούιξε, τον ξύπνησε.
Ένα πρωί έχασε την ψυχραιμία του και άρχισε να πετάει την κουβέρτα στην αλογόμυγα να την βρίζει και να προσπαθεί να την σκοτώσει. Έκτοτε δεν εμφανίστηκε. Και του έλειπε το βουητό της. Προσευχήθηκε στη Μητέρα του Θεού να την στείλει πίσω. Και ονειρεύτηκε ένα μεγάλο φως που του είπε: ο μύγα ήταν το σημάδι της ευλογίας μου να μείνεις εδώ. Αλλά από τότε που την καταράστηκες, η ευλογία σου αφαιρέθηκε. Σου έφερε τη χαρά να βλέπεις το φως κάθε μέρα.
Και ο μοναχός έκλαψε. Όλα ήταν έρημα και ένιωθε μια μεγάλη μοναξιά στην καρδιά του. Αποφάσισε να επιστρέψει στο μοναστήρι. Έφτασε στον γέρο ηγούμενο και του είπε: Πατέρα, δεν αντέχω άλλο τη μοναξιά και τη σκληρότητα του τόπου. Πάρε με πίσω. Θα είμαι υπάκουος. Ο γέρος τον κοίταξε αυστηρά, και τον ρώτησε: Τι έκανες με τήν αλογόμυγα;
Τα ζώα στέλνονται από τον Θεό για να ανοίξουν το μυαλό μας και να ανοίξουν την καρδιά μας στην αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου