Μετάσταση Αγίου Ιωάννη Θεολόγου - 26 Σεπτεμβρίου
Ο ρυθμικός κι υπόκωφος ο ήχος του φτυαριού, ροχαλητό μακάβριο της πόλης που κοιμάται. Μία ομίχλη απαλή στο αρχαίο κοιμητήριο, πάχνη μιας βέβαιης φθαρτής αυγής πάνω στα μάρμαρα του.
Και τότε ο ήχος σταματά, παύει το σύρσιμο του. Ο εργάτης με τη λαβή απ' το χέρι του αμήχανα σκουπίζει τον ιδρώτα του γύρω από το μέτωπο του.
Η ομήγυρη σκύβει έκπληκτη, στενός κλοιός επάνω στο κενό.
Ο τάφος είναι άδειος.
Αν πεθάνεις πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις.
Μετάσταση από τα χώματα της γης πάνω στον ουρανό, κόκκαλα που ευωδιάζουνε, νεκροί που στο όνειρο σου έρχονται να πουν πού είναι θαμμένοι. Μια νεκροκεφαλή μέσα σε μήτρα επίχρυση εκεί, ανάμεσα σε δυο κεριά για να την προσκυνήσεις.
Ένας σφαγμένος Άγιος, μπροστά σου τώρα σε όραμα για να σε διακονήσει και μοναχοί που είναι εν ζωή κοιτάζουνε τον τάφο τους, που ήδη έχουν σκάψει.
Σάρκες όπου δεν λιώνουνε πεισματικά στον χρόνο... σκουλήκια που σκορπίσαν.
Νέες και νέοι φίλοι... σας καλωσορίζουμε λοιπόν στην "κουλτούρα" της Ορθοδοξίας.
Απλά η trendy λάμψη τους είναι η κατάθλιψη μας κι ότι δεν φαντάζεστε πραγματικότητα μας.
Η Μετάσταση του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, μια τυπική εξέλιξη ανθρώπου όπου δεν ήτανε του ψεύτικου του κόσμου. Κανένα άλλο σχόλιο και για επίλογο θα διάλεγα απλά μια προτροπή:
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. (Ματθ. 8,22)
Τότε του είπε ο Ιησούς: «Ακολούθησέ με κι άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους».
erimitic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου