Περιφρονημένος και Απορριφθέν των Ανθρώπων!
Ερχόμενοε στην Αθήνα, την πρωτεύουσα του ελληνικού πολιτισμού στο απόγειο όλου του μεγαλείου. Ο Άγιος Παύλος απευθύνθηκε στους ανθρώπους αυτής της μεγάλης πόλης, λέγοντας: «Άνθρωποι της Αθήνας, αντιλαμβάνομαι ότι σε όλα έχετε πολύ θρησκευτικό φρόνημα, επειδή περνώντας και βλέποντας τα είδωλά σας, βρήκα και ένα θυσιαστήριο, στον οποίο ήταν γραμμένο: Στον Άγνωστο Θεό». Αυτό, λοιπόν, που λατρεύετε, χωρίς να το ξέρετε, σας κηρύττω» (Πράξεις 17:23).
Αυτό το περιστατικό στη ζωή του μεγάλου Αποστόλου, έδωσε την έμπνευση που ώθησε τον Sigismund Goetze να ζωγραφίσει αυτή τη θαυμάσια εικόνα.
Μπροστά από έναν επιβλητικό ναό με πυλώνες βρίσκεται ο βωμός ΣΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ — VOTUM DEO IGNOTO. Δεμένο σε αυτό το βωμό. είναι ο ζωντανός, συρρικνούμενος, με αγκάθια στεφανωμένος Χριστός. Τα μαλλιά του κρέμονται σαν πέπλο στο Πρόσωπό Του για να κρύψουν τη ντροπή και τη σύγχυσή Του. Ένα συνεχές ρεύμα ανθρωπότητας περνάει από τον γυμνό Χριστό — αγνοώντας τελείως το Θύμα της αχαριστίας του ανθρώπου.
Βλέπουμε μια νεαρή κυρία της μόδας στολισμένη με το πιο σαγηνευτικό στυλ της ημέρας. Φλερτάροντας, απολαμβάνει τα ερωτικά βλέμματα της διαλυμένης συνοδείας της. Δεν μπορεί να δεί τον μαστιγμένο Χριστό που στέκεται μόνος, εγκαταλελειμμένος. Υπάρχει ένας μορφωμένος επιστήμονας τόσο γοητευμένος από τον δοκιμαστικό σωλήνα του που φουσκώνει που αγνοεί την Άπειρη Σοφία του Θεού, που στέκεται δίπλα του ντροπιασμένος.
Ο αθλητής περπατά απορροφημένος στη νίκη του αγαπημένου του αλόγου. Δύσκολα θα είχε χρόνο να προσέξει τον πονεμένο Χριστό!
Στη βάση του ίδιου του βωμού, μια φτωχή μητέρα, αγκαλιά με ένα άρρωστο παιδί στο στήθος της, ακουμπά τα κουρασμένα μέλη της. Αυτή η ερημωμένη, απόκληρη της ανθρωπότητας γυρίζει την πλάτη της στον αιμορραγούντα Χριστό, ελάχιστα γνωρίζοντας ότι ακόμη και η μετάνοιά της θα έφερνε παρηγοριά στον Άνθρωπο των Θλίψεων.
Ένας κουρελιασμένος εφημεριδοπώλης βγάζει τα έξτρα του, από ένα σκανδαλώδες διαζύγιο που κοροϊδεύει τη διδασκαλία του Χριστού για το αξεδιάλυτο και την ιερότητα του γάμου. Ένας πομπώδης εκκλησιαστής με ωραία φορέματα περνάει, τόσο τυλιγμένος στον εαυτό του που δεν έχει χρόνο για κανέναν άλλο. Πίσω του έρχεται ο επιχειρηματίας. Σχεδιάζοντας πώς να διευρύνει την περιουσία του, αποτυγχάνει να συνειδητοποιήσει ότι το να κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο εις βάρος της ψυχής του είναι κακή υπόθεση.
Εδώ βλέπουμε έναν δικαστή να ξεχύνεται πάνω στα νομικά του βιβλία. Τυφλωμένος από περηφάνια, μπερδεμένος από το μόσχευμα, δεν μπορεί να δει τη λύση της υπόθεσής του, αναμφισβήτητα γραμμένη με κόκκινο χρώμα στο σώμα του Θύματος που είχε μπροστά του.
Στο παρασκήνιο βρίσκουμε έναν πολιτικό να ταλαιπωρεί το πλήθος, τόσο ανήσυχος για τη δημοτικότητά του, που η ψυχή του θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα ανταλλάσσει για την επανεκλογή του.
Ρίχνοντας μια ματιά έκπληκτη στον βασανισμένο Χριστό είναι μια νοσοκόμα, η μόνη σε όλο αυτό τον όχλο που έχει πιάσει τους τόνους της ικεσίας Του. Μέσα σε ώρες παρακολούθησης, φροντίζοντας τα βάσανα των ανδρών, ανακάλυψε την απάντηση στο μυστήριο της ανθρώπινης δυστυχίας. Η απάντηση είναι αγάπη — αγάπη ακόμα και για θυσίες, αγάπη πιο δυνατή από τον θάνατο!
Ο Άγγελος των Παθών, κρατώντας το δισκοπότηρο του πόνου, μας θυμίζει τα Πάθη του Χριστού σήμερα σε έναν κόσμο που περνάει, αδιάφορος, σκληρός, εγωιστής - «Σταυρώνοντας πάλι τον Υιό του Θεού για τον εαυτό τους και τον κοροϊδεύει!» Κι εμείς είμαστε κάπου μέσα σε αυτό το διερχόμενο πλήθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου