Δεν σώζεσαι από τύχη...

 

Δεν σώζεσαι από τύχη...

     Αγαπητοί μου φίλοι και εν Χριστώ αδελφοί, με αφορμή το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, γράφω το ακόλουθο  άρθρο:

   Σε πολλά δυστυχήματα, ακούμε παράδοξα πράγματα-

 πώς, δηλαδή, κάποιοι σώθηκαν...

  Σ' αυτό το τελευταίο δυστύχημα, για παράδειγμα, μία 22χρονη φοιτήτρια από τη Βέροια, η οποία ήρθε από το Λονδίνο στην Αθήνα και επιβιβάστηκε στο τραίνο για Θεσσαλονίκη, έκλεισε θέση στο βαγόνι "2".

  Όταν όμως πήγε και κάθισε εκεί και επέδειξε στον ελεγκτή το πάσο της, εκείνος δεν το δέχθηκε και της είπε:

    -Πηγαίνετε στο βαγόνι "7"!

Η κοπέλα έκανε υπακοή, άλλαξε βαγόνι, πήγε στο "7". Όπως εκ των υστέρων γνωρίζουμε, το βαγόνι "2" καταστράφηκε ολοσχερώς, κατακάηκε, ο δε ελεγκτής σκοτώθηκε.

Άλλος, 22χρονος και πάλι φοιτητής, ενώ ετοιμαζόταν να επιβιβαστεί στην αμαξοστοιχία, αντιλήφθηκε ότι είχε χάσει ή ότι είχε ξεχάσει στο σπίτι το πορτοφόλι του με το εισιτήριο. Αποτέλεσμα, να μη μπορεί να ταξιδέψει και να βλέπει στενοχωρημένος το τραίνο να αναχωρεί...

Η κ. Σταυρούλα, μητέρα μιας 21χρονης φοιτήτριας, διηγείται ότι η κόρη της είχε εισιτήριο για το βαγόνι "3, αλλά ο ελεγκτής της είπε να περάσει στο" 8", διότι στην θέση της έπρεπε να καθίσει άλλος. Το κορίτσι έκανε υπακοή αδιαμαρτύρητα, πήγε στο βαγόνι "8" και δεν τραυματίστηκε καθόλου.

Το πρώτο βαγόνι είναι αυτό που σχεδόν έλιωσε από την πυρκαγιά. Κανείς από τους επιβαίνοντες δεν επέζησε, εκτός από έναν νεαρό από τον Βόλο, ο οποίος κατά τη στιγμή της σύγκρουσης - άγνωστο πώς- εκτοξεύθηκε στα χωράφια. Αργότερα τον βρήκαν αναίσθητο οι διασώστες και τον μετέφεραν στο Γενικό Νοσοκομείο της Λάρισας, όπου και  νοσηλεύεται. 

    Τύχη;  Ή κάτι άλλο συμβαίνει ενδιάμεσα,

που όμως δεν υποπίπτει στις αισθήσεις μας;

  Θα σας διηγηθώ, λοιπόν, τρία περιστατικά, σε τρεις συνεχόμενες δημοσιεύσεις, αρχίζοντας σήμερα από το πρώτο. Το άκουσα προσωπικά, αφού ήμουν παρούσα στη διήγηση που έκανε ο "παθών" στον Πνευματικό και Γέροντά μας. 

    Ένας πολύ καλός φίλος μας και εν Χριστώ αδελφός μας, ο κ. Δ... Κ.... από την Κοζάνη, έμπορος στο επάγγελμα, ευλαβέστατος και θεοσεβούμενος στο ήθος, αποφάσισε να μεταβεί στην Κύπρο στις 10 Αυγούστου του 2005 για κάποιες υποχρεώσεις του.

   Το πρώτο που έκανε ήταν να πάει στον Πνευματικό του, τον π. Στέφανο, ηγούμενο στην Ι. Μονή του Δρυόβουνου και να του πει:

  -Γέροντα, έχω κάποιες δουλειές στην Κύπρο  και σκέφτομαι να μεταβώ εκεί, για να τις διεκπεραιώσω. Και ήρθα να Σας ρωτήσω, αν έχει ευλογία και θέλει ο Θεός να πάω.

  -Ναι, παιδί μου, έχει ευλογία, με το καλό και την ευχή της Παναγίας, να πας και να 'ρθεις! του απάντησε ο Πνευματικός.

Στη συνέχεια ο κ. Δ.... επισκέφθηκε τον μακαριστό Μητροπολίτη Σιατίστης, κυρό Αντώνιο (Κόμβο), τον οποίο αγαπούσε και ευλαβείτο πολύ και του είπε:

  -Δέσποτα και Πατέρα μου, έχω κάποιες υποχρεώσεις στην Κύπρο. Σκέφτομαι να μεταβώ εκεί και γι' αυτό έλαβα την ευχή του Πνευματικού μου.

  Ήρθα, όμως, να πάρω και τη δική Σας την ευλογία.

Ο Μητροπολίτης του είπε:

- Να έχεις την ευλογία του Χριστού, παιδί μου, καλό ταξίδι να έχεις!

Κατόπιν, τηλεφώνησε στον Πνευματικό και  Γέροντά μου, του είπε ότι θα ταξιδέψει στην Κύπρο και τον παρακάλεσε να εύχεται κι εκείνος.

  

   Μετά από όλη αυτήν τη διαδικασία, έκανε τηλεφώνημα στις Κυπριακές Αερογραμμές της εταιρείας Helios Airways και στην υπάλληλο που απάντησε, είπε:

- Σας παρακαλώ, κλείστε μου ένα αεροπορικό εισιτήριο από Αθήνα για Λάρνακα στις 10 Αυγούστου και ένα ακόμη επιστροφής από Λάρνακα για Αθήνα στις 14 Αυγούστου και ώρα 09:00 το πρωί.

  Η υπάλληλος του απάντησε:

-Μισό λεπτό, να σας το κλείσω!

Κι αμέσως μετά, συνέχισε:

- Εντάξει, το έκλεισα. Ας κλείσω τώρα και την επιστροφή σας στις 14 του μηνός στις 09:07 με τη μοναδική πτήση, HGY 522. 

Μισό λεπτάκι, περιμένετε!

Μετά όμως από τρία με τέσσερα λεπτά αναμονής, του είπε:

  - Να με συγχωρείτε, κύριε, αλλά υπάρχει κάποιο πρόβλημα, που δεν επιτρέπει την καταχώριση του ονόματός σας!

Μπορείτε να τηλεφωνήσετε ξανά σε δεκαπέντε λεπτά;

Πράγματι, σε δεκαπέντε λεπτά ξανατηλεφώνησε ο κ. Δ.... και άκουσε την υπάλληλο να του λέει πως είχε προσπαθήσει κανα-δυό φορές, αλλά δεν είχε σταθεί δυνατόν να καταχωρίσει το όνομά του.

  - Θέλετε να το επιχειρήσω ακόμη μία;

τον ρώτησε.

Κι όταν εκείνος συγκατένευσε, η υπάλληλος προσπάθησε εκ νέου, αλλά πάλι απέτυχε και του είπε με απορία:

   - Δυστυχώς, το σύστημα δεν δέχεται το όνομά σας! Και το παράδοξο είναι ότι

και θέσεις στο αεροπλάνο υπάρχουν

και την ίδια ώρα τα ονόματα άλλων

τα δέχεται το σύστημα και βγάζουν εισιτήρια!

Ο κ. Δ.... Κ... , έχοντας μάθει από τους Γεροντάδες του να μην επιμένει να γίνεται το δικό του, αλλά να τα αφήνει όλα στο θέλημα του Θεού, ρώτησε την υπάλληλο:

   - Εσείς τι με συμβουλεύετε να κάνω;

Κι εκείνη του απήντησε:

  -Θέλετε να σας κλείσω με την απογευματινή πτήση;

Δέχθηκε ο κ. Δ...., λέγοντάς της χαρακτηριστικά:

  - Να είναι ευλογημένο!

Εκείνη, λοιπόν, του έκλεισε τη θέση και του είπε ανακουφισμένη ότι σ' εκείνη,

την απογευματινή την πτήση, καταχωρίσθηκε το όνομά του αμέσως! 

Έτσι, ο κ. Δ..... Κ..... πήγε στην Κύπρο. Μόλις όμως έφθασε εκεί, επισκέφθηκε

-πριν από όλα- την Ι. Μονή της Αγίας Θέκλας, για να προσκυνήσει, έχοντας πάντοτε στον ευλαβή νου του

το "από Θεού άρχεσθε! "

Τελειώνοντας τις εργασίες του στην Κύπρο, στις 14 Αυγούστου, ετοιμαζόμενος να επιστρέψει, άκουσε στις ειδήσεις ότι το αεροπλάνο της Helios Airways, Boeing 737-300, που είχε αναχωρήσει στις 09:07 π.μ.

από Λάρνακα για Πράγα με ενδιάμεσο σταθμό την Αθήνα, στις 12:05 συνετρίβη στις πλαγιές του Γραμματικού της Αττικής. Είχαν σκοτωθεί και οι εκατόν είκοσι ένας επιβαίνοντες. Αίτιο, η απότομη αποσυμπίεση στο εσωτερικό του αεροσκάφους, η κάθετη πτώση της ατμοσφαιρική πίεσης και του επιπέδου οξυγόνου, με αποτέλεσμα επιβάτες και πλήρωμα να χάσουν τις αισθήσεις τους (όλοι, πλην ενός), το αεροπλάνο να πετά με "αυτόματο πιλότο", μέχρι που τελείωσαν τα καύσιμα και έπεσε... 

   Ο κ. Δημήτρης, συγκλονισμένος,

αμέσως τηλεφώνησε από την Κύπρο

στον π. Στέφανο, στον Μητροπολίτη

και στον Πνευματικό μας,

τους ευχαρίστησε και τους ζήτησε να εύχονται, διότι επέστρεφε...

...............      ...............      ....................... 

    Θα πρέπει, ως Χριστιανοί, να ξέρουμε

τι σημαίνει η στάση του κ. Δημήτρη

και τι σημαίνει να γυρνάς από τον Τύρναβο από τη γιορτή του φαλλού.

Κι ακόμη, τι σημαίνει μια μάνα να προσεύχεται μπροστά σ' ένα αναμμένο καντήλι για την κόρη της που ταξιδεύει,

καθώς και τι σημαίνει να  ζ η τ ά ς   ε σ ύ 

την ευλογία του Θεού και του Πατέρα σου

γι' αυτό που πρόκειται να κάνεις.

   Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε ότι

και οι δύο ληστές στη μέση είχαν τον Χριστό.

    Ο Χριστός και τους δύο ήθελε να τους σώσει.

      Αλλά μόνον τον έναν μπόρεσε, γιατί ο ίδιος το θέλησε και Του το ζήτησε.

     Του δεύτερου, σεβάστηκε το θέλημα...

Θα συνεχίσω, Θεού θέλοντος, την επόμενη φορά..

                     02. 03.2023    α.α.μ.

(πρωτότυπη διήγηση από "Παραδοσιακός Αργαλειός" - επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με την αναφορά - ως ο νόμος ορίζει- στα πλήρη στοιχεία του συντάκτη του άρθρου) 

  -