Με πολλούς και ποικίλους τρόπους αλλά εδώ, χάριν συντομίας και απλούστευσης ας αναφέρουμε μόνο τα παρακάτω, υποθετικά μεν, αλλ’ όμως κατανοητά παραδείγματα:
α) Όταν, μετά από ένα σεισμό, υπάρχουν κάτω από ερείπια εγκλωβισμένοι άνθρωποι, και ακούν τις εντολές και τις οδηγίες που τους δίνουν οι διασώστες τους, δεν είναι προφανές και κατανοητό ότι αυτές είναι προς το συμφέρον τους και τη σωτηρία τους; Δεν είναι ανάγκη να τις εφαρμόσουν με οποιοδήποτε κόστος; Ασφαλώς ναι.
β) Εάν, μετά από ένα ναυάγιο, ρίξουν στη θάλασσα σανίδες σωτηρίας για τους ναυαγούς, δεν είναι προφανές και κατανοητό ότι αυτές είναι προς το συμφέρον τους και τη σωτηρία τους; Δεν είναι ανάγκη να τις αρπάξουν; Ασφαλώς ναι.
γ) Εάν ένας έχει χάσει τον προσανατολισμό του και βρίσκεται σε άγνωστο τόπο, δεν είναι προφανές και κατανοητό, όταν βρει οδηγό, ότι είναι προς το συμφέρον του να τον ακολουθήσει υπακούοντας στις υποδείξεις του; Ασφαλώς ναι.
δ) Αν ένα αεροπλάνο πάθει κάποια βλάβη και πετάει με πρόβλημα, δεν είναι προφανές και κατανοητό ότι οι εντολές προς τον πιλότο από τον πύργο ελέγχου για την ομαλή προσγείωσή του είναι προς το συμφέρον του; Ασφαλώς ναι.
Κάπως έτσι και όχι μόνο, εάν σκεφθεί ένας καλόπιστος βέβαια, μπορεί να πεισθεί ότι οι εντολές του Χριστού είναι προς το συμφέρον του. Και πώς όχι αφού ο Ίδιος ο Κύριος είπε ότι, «ο υιὸς του ανθρώπου ουκ ήλθε ψυχάς ανθρώπων απολέσαι, αλλά σώσαι.» (Λουκ. θ’,56).
Εάν όμως κανείς δεν κατανοεί ότι οι εντολές του Κυρίου είναι προς το συμφέρον του, δεν είναι προφανές και κατανοητό ότι θα υπακούει στις εντολές κάποιου άλλου κυρίου; Ασφαλώς ναι. Και πώς όχι αφού ο Ίδιος ο Κύριος είπε ότι «Ουδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν·» ( Ματ. στ’, 24 ).
Ιωάννης Χ. Δήμος πτχ. Θεολ. & Φιλοσ. Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου