Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν) .Η Τέχνη του Πεθαίνω ή η Τέχνη της Ζωής. 59

 

Μη διαπράττεις μοιχεία

Η έβδομη εντολή λέει: Μην μοιχεύσεις 80 .

Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, τρεις δυνάμεις λειτουργούν στην ανθρώπινη ψυχή: η σκέψη, η ερεθιστική και η επιθυμία. Η επιθυμητή δύναμη είναι η τελευταία από αυτές και ταυτόχρονα η πρώτη στη δύναμή της πάνω στην ανθρώπινη ψυχή: τόσο συχνά είναι ακριβώς αυτή η δύναμη, στο υποσυνείδητο επίπεδο, σαν κρυμμένη στα παρασκήνια, που κινεί τη σκέψη και τη θέληση, καθορίζει τη ζωή ενός ανθρώπου. Πριν από την πτώση του ανθρώπου, αυτή η δύναμη εκδηλώθηκε ως μια συνεχής, ακαταμάχητη προσπάθεια της ψυχής προς τον Θεό, της εικόνας προς το Πρωτότυπο. Ήταν μια διαρκής επιθυμία, μια άσβεστη δίψα της ψυχής να συλλογιστεί τη Θεία ομορφιά. Στο Song of Songs του Σολομώντα, ο Θεός εμφανίζεται ως γαμπρός και η ψυχή ως νύφη, δεμένη μεταξύ τους με μια αχώριστη, αιώνια παρθενική αγάπη, δυνατή σαν τον θάνατο, βαθιά σαν την ίδια τη ζωή.

Στη Βίβλο ο Θεός ονομάζεται ζηλιάρης . Αυτή είναι μια ιδιαίτερη ζήλια - όπως η δυναμική της αγάπης. Ο Θεός αγανακτεί με την ψυχή όταν τα μάτια της χαμηλώνουν στη γη, απομακρύνοντας Του.

Οι ασκητές θεωρούσαν πορνεία τον έρωτα με τον κόσμο, φτάνοντας στο σημείο να λησμονούν τον Θεό, όταν η δημιουργία γίνεται πιο πολύτιμη για τον άνθρωπο από τον Δημιουργό. Ο κόσμος είναι μια υπέροχη εικόνα της Θείας δόξας. Σε αυτό η ψυχή μπορεί να βρει αντανακλάσεις της σοφίας, της δύναμης και της ομορφιάς του Δημιουργού της, να ανυψώσει το μυαλό από την ποικιλομορφία της δημιουργίας σε μια μόνο Αρχή, να υμνήσει την αγάπη του Δημιουργού, που μας έδωσε ζωή, που μας έβγαλε από την ανυπαρξία, όπως από κάποια σκοτεινή άβυσσο, που μας υποσχέθηκε αιώνια ευδαιμονία. Αλλά μπορεί επίσης να είναι διαφορετικό: ένας άνθρωπος ερωτεύεται αυτόν τον κόσμο, «κολλάει» σε αυτόν, σαν πλοκάμια, με τα πάθη του, μεθάει από τον κόσμο, ξεχνά την αιωνιότητα και είναι έτοιμος να πουλήσει την ψυχή του σε αυτόν τον κόσμο.

Γράφει ο Απόστολος Παύλος: μη μεθύσεις με κρασί, που οδηγεί σε ασέβεια . Το κρασί των παθών, οι εκστάσεις του ψευδούς μυστικισμού, η μέθη της δύναμης του ανθρώπινου νου - όλα αυτά είναι πνευματική πορνεία. Η καρδιά απομακρύνεται από τον Θεό και ενώνεται με ό,τι είναι εξωτερικό και ξένο προς αυτήν.

Στη Βίβλο , η συμμετοχή σε ειδωλολατρικές τελετουργίες (τις οποίες η σύγχρονη τέχνη πλησιάζει όλο και περισσότερο) ονομαζόταν επίσης πορνεία. Με παρόμοιο τρόπο, στην Αποκάλυψη η διδασκαλία των Γνωστικών, που επεδίωκαν να διεισδύσουν στις χριστιανικές κοινότητες, ονομάζεται ασέβεια, μισητή για το Άγιο Πνεύμα  και η ψευδοπροφήτισσα παρουσιάζεται με την εικόνα μιας πόρνης  . Μπορεί να ειπωθεί ότι ολόκληρος ο πολιτισμός του αρχαίου ειδωλολατρικού κόσμου, η φιλοσοφία, η τέχνη, η εξωτερική του ομορφιά και το εσωτερικό του κενό, τα μυστήρια και τα σατανικά του όργια ενσαρκώθηκαν στην Αποκάλυψη με την εικόνα της Βαβυλωνιακής πόρνης, που γέμισε όλο τον κόσμο με αηδίες

Η αποστασία με τη μορφή της μάχης εναντίον του Θεού και οι ψευδείς διδασκαλίες, και ιδιαίτερα οι μυστικές μυστικιστικές αιρέσεις, είναι όλα πορνεία που μολύνουν τη γη.

Η Βίβλος λέει: «Και η γη θανατώθηκε με το αίμα τους» – το αίμα των ανθρώπινων θυσιών που φέρθηκε στα είδωλα.

Εάν η Παλαιά Διαθήκη τιμωρούσε αυστηρά τη μοιχεία, τότε η Καινή Διαθήκη απαιτεί επίσης από εμάς αγνότητα σκέψεων και επιθυμιών. Το αμάρτημα της πορνείας έχει πολλά πρόσωπα και είναι πολύπλευρο. Ο πόθος στην καρδιά που δεν πολεμά ο άνθρωπος είναι ήδη πορνεία. Η πορνεία μοιάζει με το λασπώδες ρεύμα που εκπέμπουν τα ανθρώπινα μάτια: σαν το βλέμμα ενός ατόμου να είχε βάλει ένα άλλο με κολλώδη, βρώμικη λάσπη. Η πορνεία μπορεί να αποκαλυφθεί στον ήχο της φωνής: μερικές φορές ένα άτομο μιλάει φαινομενικά για κάτι αγνό ή ακόμα και ιερό, αλλά στη φωνή και την αναπνοή του μπορεί κανείς να ακούσει κρυμμένο πόθο. Μερικές φορές η κίνηση του κεφαλιού ή το χαμόγελο ενός ατόμου χρησιμεύει ως σιωπηλό σημάδι ότι είναι εσωτερικά έτοιμος για πορνεία.

Οι άγιοι Πατέρες θεωρούσαν το γέλιο και τα αστεία εκδηλώσεις πορνείας. Το γέλιο καταστρέφει, σαν να τρώει, τα ανέκδοτα του ανθρώπου ενθαρρύνουν την αυθάδεια, και η αυθάδεια, σύμφωνα με τα λόγια του σεβάσμιου αββά Αγάθωνα, «είναι σαν ένας δυνατός, καυτός άνεμος, από τον οποίο, όταν φυσάει, όλοι τρέχουν και χαλάει κάθε καρπό στα δέντρα».

Από όλες τις αισθήσεις, η πιο επικίνδυνη είναι η αφή. Αν μόνο ένα βλέμμα μεταφέρει ένα μήνυμα που μετατρέπεται σε κάποιο είδος αόρατης αλυσίδας που δένει τους ανθρώπους μεταξύ τους, τότε το άγγιγμα είναι η αρχή μιας σαρκικής πτώσης. Ένα παθιασμένο άγγιγμα διεγείρει τον πόθο στην ψυχή – αυτό, κατά τα λόγια των αγίων πατέρων, «οικιακό δαίμονα» που είναι αχώριστο από εμάς. Μοιάζει να ξυπνά και να σέρνεται έξω από τα σκοτεινά μπουντρούμια της ψυχής του. Μέσω της αφής, μεταδίδεται μια ορισμένη ενέργεια πορνείας, που θυμίζει κάπως την ενέργεια του ηλεκτρισμού όταν το ένα καλώδιο συνδέεται με ένα άλλο. Κάποιοι θα πουν: «Δεν ένιωσα κανένα πνευματικό αγώνα, δεν παρατήρησα λάγνους λογισμούς στον εαυτό μου και μου φαίνεται ότι αυτό είναι υπερβολή. Ίσως αυτή η περιττή προειδοποίηση προκαλείται από κάποιο νευρωτικό φόβο». Αλλά το γεγονός είναι ότι η ψυχή μας, η ζωή της, είναι ένα μυστήριο για εμάς τους ίδιους. Η συνείδησή μας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι κρυμμένο κάτω από το νερό και απρόσιτο στο μάτι. Οι Άγιοι Πατέρες μιλούν για τις κατοικίες της ψυχής, που βρίσκονται σαν πατώματα σε πύργο, το ένα κάτω από το άλλο  . Οι σύγχρονοι ψυχολόγοι αποκαλούν την ανεξέλεγκτη περιοχή της ψυχής υποσυνείδητο. Εκεί, στα βάθη του υποσυνείδητου, ζωντανεύουν τα πάθη. Αλλά ένα άτομο μπορεί να μην το προσέξει αυτό, όπως κάποιος που μένει στον τελευταίο όροφο μπορεί να μην παρατηρήσει μια φωτιά που ξεκίνησε στο υπόγειο και σταδιακά κατακλύζει το σπίτι.

Στην αρχή, όταν εμφανίζεται το πάθος, ένα άτομο μπορεί να το αντιληφθεί ως αγνή αγάπη ή αθώα ευχαρίστηση. Τα συναισθήματά του τον εξαπατούν και η ικανότητά του να ελέγχει τον εαυτό του παραλύει πρακτικά. Συνήθως ένα άτομο παρατηρεί τον κίνδυνο της κατάστασής του μόνο όταν έχει ήδη γίνει δέσμιος του πάθους. Συχνά, όταν βιώνει μια απροσδόκητη πτώση, δεν καταλαβαίνει καν τι συνέβη, γιατί άλλαξε ξαφνικά, γιατί υπέκυψε σε έναν τέτοιο πειρασμό που προηγουμένως μισούσε και περιφρονούσε. Και όλα συνέβησαν μόνο επειδή, χωρίς να το προσέξει, συγκέντρωσε μια εύφλεκτη ουσία που ξέσπασε αμέσως στις φλόγες από μια σπίθα. Μιλάμε εδώ για μια πτώση ως ακραία περίπτωση, αλλά το ίδιο το άγγιγμα και τα σωματικά χάδια ήδη σκοτεινιάζουν το μυαλό ενός ατόμου και σηκώνουν κάποιο είδος θολότητας από το βάθος της ψυχής του, σαν λάσπη από τον πάτο μιας λίμνης.

Μπορεί ένας άνθρωπος να μην νιώσει τα αποτελέσματα του πάθους; Η απάθεια είναι μια κατάσταση τελειότητας, μια κατάσταση που μόνο λίγοι, ακόμη και μεταξύ των αγίων, έχουν φτάσει. Η απάθεια είναι θαύμα. Τις περισσότερες φορές δεν βιώνουμε πάθος όταν μας εξαπατά ένας δαίμονας, όταν, σύμφωνα με τα λόγια του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακου, προσποιείται ότι είναι νεκρός, σαν μια αλεπού που θέλει να πιάσει ένα απρόσεκτο πουλί . Επομένως, η διαθήκη των πατέρων: μην εμπιστεύεσαι το σώμα σου όσο η πνοή είναι στο στόμα σου.

Καμία αμαρτία, εκτός από την υπερηφάνεια, δεν νοθεύει την καρδιά όσο η πορνεία. Η προσευχή είναι το περιστέρι της αγνότητας που δεν μπορεί να βρει θέση για τον εαυτό του σε μια μολυσμένη καρδιά. Καμία αμαρτία δεν βυθίζει τον ασκητή σε τέτοια μελαγχολία, φτάνοντας στο σημείο της απόγνωσης, όπως η πορνεία. Ο πεσμένος ασκητής νιώθει τον εαυτό του γεμάτο βρωμιά, η ίδια του η ψυχή του φαίνεται μαύρη, σαν ντυμένη με αδιαπέραστο σκοτάδι. Έχει παρατηρηθεί ότι ένας πόρνος αναδύει κάποιο είδος πνευματικής δυσοσμίας, που θυμίζει τη μυρωδιά του σάπιου κρέατος. Ο Απόστολος Ιούδας έγραψε ότι πρέπει κανείς να αποστρέφεται ακόμη και ένα μολυσμένο ένδυμα .

Ορισμένες μορφές τέχνης είναι η ενσάρκωση του ερωτισμού και του σεξ, που εκφράζεται στους ρυθμούς της μουσικής και των κινήσεων, για παράδειγμα, το μπαλέτο (δεν μιλάμε καν για μοντέρνα avant-garde τέχνη, παρόμοια με αυτό που ονομαζόταν παλιά "πορνεία"). Η ανάγνωση μυθιστορημάτων (δεν μιλάμε για πορνογραφία, αλλά για την κλασική λογοτεχνία) κάνει τον άνθρωπο να βιώνει τα συναισθήματα και τα πάθη των χαρακτήρων αυτών των έργων και σχεδόν σε κάθε ένα από αυτά, η σαρκική αγάπη κατέχει την κύρια θέση. Αυτός είναι ακριβώς ο πυρήνας γύρω από τον οποίο τυλίγεται το ελατήριο της πλοκής. Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι η επιβράδυνση της προσοχής σε μια αμαρτωλή σκέψη ή εικόνα ήδη ενώνει την ψυχή μαζί της και μολύνει την καρδιά. Οι Άγιοι Πατέρες αποκαλούσαν τον διάβολο ζωγράφο που ζωγραφίζει σαγηνευτικές εικόνες στο μυαλό του ανθρώπου και τώρα η τηλεόραση ανέλαβε να εκτελέσει αυτό το δαιμονικό έργο στην ψυχή του ανθρώπου, σαν ο διάβολος, κουρασμένος μετά από επτά χιλιάδες χρόνια, να είχε μεταφέρει το «πρόγραμμα» του στη μηχανή.

Η τηλεόραση μετέτρεψε τα σπίτια πρώτα σε θέατρα και μετά σε οίκους ανοχής. Μπορεί να μας πουν ότι η τηλεόραση μεταδίδει συχνά ειδήσεις για επιστημονικά επιτεύγματα, δείχνει ιστορικά μνημεία, μυεί τους ανθρώπους στη ζωή των ζώων ή των φυτών, ότι οι άνθρωποι μπορούν να εμφανίζονται στην τηλεόραση καλώντας την κοινωνία να ανεβάσει την ηθική της, δηλαδή στην οθόνη υπάρχει ένα μείγμα καλού και κακού, ας διαλέξει ο καθένας ό,τι θέλει. Αλλά η αμαρτία ζει στην ψυχή μας, και η διεφθαρμένη θέλησή μας αναζητά την αμαρτία, όπως το όμοιο αναζητά. Το ψάρι, έχοντας καταπιεί το αγκίστρι, δεν μπορεί να το ξεφορτωθεί και ο άνθρωπος που έχει αλλοιωθεί μπροστά στην τηλεόραση ανήκει ήδη σε αυτό. Ο μόνος τρόπος για να ξεφύγετε από αυτή την αιχμαλωσία είναι να πετάξετε την τηλεόραση από το σπίτι σας, όπως ακριβώς να πετάτε ένα περιττό πράγμα σε μια χωματερή. Δεν μπορεί να υπάρξει εκεχειρία ή συμβιβασμός εδώ.

Η τηλεόραση είναι ένας εχθρός που μπήκε στο σπίτι και πρέπει να την  διώξουν. Ένα διαμέρισμα όπου βρίσκεται μια τηλεόραση μοιάζει πνευματικά με ένα δωμάτιο στο οποίο έχει σκάσει ένας σωλήνας αποχέτευσης και υπάρχει μια αφόρητη δυσοσμία. Πόση ανησυχία και άγχος προκαλούν στους γονείς οι ασθένειες των παιδιών τους! Όμως το γεγονός ότι τα παιδιά διαφθείρουν την ψυχή τους μπροστά στην τηλεόραση ανησυχεί λίγους. Επομένως, όσοι παρακολουθούν καθημερινά τηλεοπτικά προγράμματα παραβιάζουν την εντολή να μην διαπράττουν μοιχεία . Εξοικειώνονται τόσο πολύ με αυτή την οπτική φθορά που δεν μπορούν να φανταστούν πώς μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτήν.

Οι αρχαίοι απολογητές έγραψαν ότι τα πιο αγαπημένα μέρη για τους δαίμονες είναι οι ειδωλολατρικοί ναοί, όπου γίνονται αιματηρές θυσίες στα είδωλα και όπου διαπράττεται τελετουργική ακολασία: αυτοί, οι δαίμονες, τρέφονται με τους ατμούς του ανθρώπινου αίματος και τη μυρωδιά της πορνείας. Επομένως, σε σπίτια όπου στην μπλε οθόνη της τηλεόρασης συμβαίνει ό,τι γινόταν στα κρυφά, εγκαθίστανται σκοτεινά πνεύματα, σαν γύπες γύρω από άταφα πτώματα.

Κάποιος που βλέπει τηλεόραση και μετά πηγαίνει στην εκκλησία είναι σαν άτομο που υπηρετεί δύο θεούς. Σύμφωνα με τον λόγο του προφήτη Ηλία, όσοι λατρεύουν τον Ιεχωβά και τον Βάαλ κουτσοί στα δύο γόνατα  . Και ένας χριστιανός που έχει κάνει μια τηλεόραση «εικόνα» για τον εαυτό του, λατρεύει και τον Χριστό και την Αφροδίτη.

Ο Όμηρος έγραψε για τη μάγισσα Κίρκη, που μετέτρεψε τους ανθρώπους σε γουρούνια χρησιμοποιώντας μαγεμένο φαγητό. Αλλά τώρα οι άνθρωποι, που τρώνε οικειοθελώς σκουπίδια, γίνονται χειρότεροι από τα ζώα.

Αν και οι πόρτες της εκκλησίας δεν είναι κλειστές για τους χριστιανούς που μολύνονται συνεχώς με «τηλε-πορνεία» (μπορούν να προσεύχονται, επιτρέπεται να συμμετέχουν στα Μυστήρια), στερούνται το πιο σημαντικό πράγμα - την κοινωνία με τον Θεό. Μόνο μετά από ειλικρινή μετάνοια και για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν σταδιακά να εξαγνιστούν οι καρδιές τους.

Αλλά υπάρχει μια ακόμη βαθύτερη ηθική άβυσσος, η άκρη της οποίας είναι ο πυθμένας της πορνείας: αυτό είναι η ασέβεια. Η Βίβλος μας είπε για αυτό – στη γλώσσα της φωτιάς που κατέκαψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα  .

Τι πρέπει να κάνετε για να καταπολεμήσετε αυτό το πάθος; Πρώτα απ 'όλα, μην εμπιστεύεστε τον εαυτό σας, αποφύγετε τυχόν λόγους ή αιτίες πειρασμού, κρατήστε την καρδιά σας από αμαρτωλές εντυπώσεις και πείτε την Προσευχή του Ιησού. Η προσευχή του Ιησού και η μνήμη του θανάτου όχι μόνο προστατεύουν την ψυχή από τις αμαρτωλές επιθυμίες, αλλά και καθαρίζουν τη μνήμη, σαν από ίχνη και λεκέδες, από την ανάμνηση προηγούμενων πτώσεων.

* * *

Ερώτηση : Γιατί το σεξ είναι καταστροφικό;

Απάντηση : Στερεί από τον άνθρωπο την κοινωνία με τον Θεό – και, κατά συνέπεια, τη Βασιλεία του Θεού, η οποία, σύμφωνα με τον λόγο του Σωτήρος, είναι μέσα μας  . Οι εντολές του Θεού αντιπροσωπεύουν ηθικά δόγματα. Μια διαθήκη είναι μια διαθήκη που συνάπτεται μεταξύ του Θεού και μιας ανθρώπινης ψυχής. Ο Θεός υπόσχεται στον άνθρωπο την αγάπη Του και την αιώνια ζωή Του. Υπόσχεται εκείνη τη Θεϊκή δύναμη που ονομάζεται χάρη. Υπόσχεται την ανάσταση της ψυχής και την πνευματική χαρά στη γη, την αρχή της κοινωνίας με τον Θεό, μέσω της οποίας η ανθρώπινη ψυχή γίνεται μέτοχος της Θείας ζωής και των Θείων τελειοτήτων. Μας υπόσχεται ό,τι δεν έχει δει το μάτι, δεν έχει ακούσει το αυτί και ό,τι δεν έχει μπει στην καρδιά του ανθρώπου , δηλαδή την πληρότητα της χαράς σε εκείνες τις εμπειρίες και τις δηλώσεις που ο άνθρωπος δεν έχει βιώσει ποτέ. Οι εντολές είναι η προϋπόθεση της ένωσης. Μεταφορικά μιλώντας, ένα άτομο πρέπει να κορδώσει τη ζωή του, τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις του πάνω τους, όπως σε μια ράβδο.

Οι εντολές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, σαν κρίκοι σε μια αλυσίδα: αν σπάσει ένας κρίκος, ολόκληρη η αλυσίδα θα καταρρεύσει. Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει η εντολή να μην διαπράττουμε μοιχεία, στην Καινή ο Κύριος απαιτεί αγνότητα όχι μόνο στις πράξεις, αλλά και στις σκέψεις: όποιος κοιτάζει με πόθο ήδη μοιχεύει . Στους Μακαρισμούς ο Κύριος λέει: Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν τον Θεό  . Αυτό σημαίνει ότι η βασική προϋπόθεση για την κοινωνία με τον Θεό είναι η καθαρότητα της καρδιάς. Όσοι είναι ακάθαρτοι στην καρδιά δεν θα μπορέσουν να δουν τον Θεό, όχι οπτικά, αλλά μέσα από ένα ιδιαίτερο συναίσθημα της καρδιάς, που φωτίζεται από τη χάρη. Το να βλέπεις τον Θεό σημαίνει να έχεις Θείο φως στην ψυχή σου. Οι άγιοι Πατέρες θεωρούσαν την καταπολέμηση της πορνείας ως μια από τις πιο δύσκολες και επικίνδυνες για τον άνθρωπο. Στα λόγια του Αγίου Ιωάννη της Κλίμακου μπορεί κανείς να βρει τον ισχυρισμό ότι η πορνεία είναι το σοβαρότερο αμάρτημα μετά το φόνο  . Όποιος έχει ενδώσει σε άλλα πάθη έχει αμαρτήσει, και αυτός που έχει πορνεύσει έχει πέσει, δηλαδή γκρεμίζεται από δαίμονα και ξαπλώνει αβοήθητος στο έδαφος. Χρειάζονται πολλά χρόνια μετάνοιας για να λάβει ο πόρνος πλήρως όχι μόνο τη συγχώρεση, αλλά και τη χάρη που χάθηκε από την αμαρτία.

Οι άγιοι Πατέρες μάς διδάσκουν να ελέγχουμε την όραση, την ακοή και τις άλλες αισθήσεις μας, ώστε να μην εισέρχεται στην ψυχή μέσω αυτών βρωμιά, ιδιαίτερα η ακαθαρσία της πορνείας, διαφορετικά οι πέντε αισθήσεις μας γίνονται, όπως γράφει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος , πέντε παράθυρα θανάτου. Ακόμα κι αν ένας πόρνος πηγαίνει στην εκκλησία, πριν από τη μετάνοια και τη διόρθωση της ζωής, η εσωτερική, μυστηριώδης ζωή της Εκκλησίας παραμένει κλειστή γι 'αυτόν - όπως ένας τυφλός, που στέκεται στον ήλιο, δεν μπορεί να δει το φως. Μόνο με τη μετάνοια αρχίζει η επιστροφή του πόρνου στη ζωή, αλλά, όπως έχει ήδη ειπωθεί παραπάνω, χρειάζεται πολύς χρόνος για να καθαρίσει η καρδιά από το πύον και τη βρωμιά αυτής της ποταπής αμαρτίας.

Στην Αποκάλυψη, ο άγιος απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος μαρτυρεί ότι οι πόρνοι και οι μοιχοί, καθώς και οι δολοφόνοι και οι μάγοι, δεν θα εισέλθουν στην Ουράνια Ιερουσαλήμ. Και ο άγιος απόστολος Παύλος γράφει: Μη εξαπατηθείτε, οι πόρνοι δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού  . Ταυτόχρονα, βάζει στο ίδιο επίπεδο με τους πόρνους εκείνους που επιδίδονται σε τεχνητή διέγερση του σώματός τους , που στη Βίβλο ονομάζεται αμαρτία του Ονάν 102 . Μάλιστα, αυτή η αμαρτία προτείνεται σε όλους σχεδόν τους οδηγούς για τη χρήση αντισυλληπτικών και τον λεγόμενο «οικογενειακό προγραμματισμό».

Όσον αφορά τις αφύσικες αμαρτίες, ο Απόστολος Παύλος πιστεύει ότι είναι αηδιαστικό ακόμη και να μιλάμε γι' αυτές (Βλέπε: Εφεσ. 5:12 . – Έκδ .).

Έτσι, πρέπει να πούμε ευθέως και ειλικρινά: το σεξ σε όλες του τις εκδηλώσεις στερεί από ένα άτομο την αιώνια ζωή και τον Θεό. Θα μας πουν: «Τώρα υπάρχει μια διαφορετική άποψη για το σεξ». Ναι, αυτός είναι ένας από τους λόγους της εσωτερικής απάρνησης του Χριστού από τους Χριστιανούς. Γι' αυτό οι χριστιανικές περιοχές έχουν γίνει σήμερα «μεταχριστιανικές». Επομένως, η εσωτερική αυλή της Εκκλησίας, δηλαδή ο αριθμός εκείνων των οποίων η καρδιά είναι αληθινά στο φωτεινό πεδίο της χάριτος, μειώνεται καταστροφικά. Το σεξ καταστρέφει την ανθρώπινη προσωπικότητα, αποδυναμώνει τη θέληση του ανθρώπου, τον κάνει δούλο των παθών, όπως μια βάρκα στην ανοιχτή θάλασσα κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, που έχει χάσει τον έλεγχο και βρίσκεται εντελώς στο έλεος των κυμάτων. Το σεξ καταστρέφει την ανθρώπινη ηθική. Για έναν χριστιανό, η ηθική είναι πρώτα απ' όλα μια κατάσταση του νου. Αλλά για ένα σύγχρονο άτομο, αυτά είναι απλώς ορισμένοι κανόνες της κοινωνικής ζωής. Επομένως, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι δυϊστικός για αυτόν, ηθική είναι να φαίνεται ηθικός.

Η συνέπεια του σεξ δεν είναι η τεκνοποίηση, αλλά η βρεφοκτονία. Επομένως, το σεξ είναι από τη φύση του αφύσικο και σκληρό. Το σεξ καταστρέφει τον σεβασμό των ανθρώπων ο ένας για τον άλλον και για τον εαυτό τους. Το σεξ και η ακολασία περιορίζουν τη ζωή ενός ατόμου στην ικανοποίηση των σκοτεινών ενστίκτων που ζουν κάπου στο βάθος του υποσυνείδητου και είναι τεχνητά παραμορφωμένα, διεστραμμένα και παραμορφωμένα. Ένα άτομο συνηθίζει να κοιτάζει τον εαυτό του, τους άλλους και την ίδια τη ζωή ξεδιάντροπα και κυνικά. Εάν ένα άτομο είναι απλώς ένα κομμάτι ζωικής σάρκας, τότε πού είναι το μέρος για πίστη και αλήθεια, σε ποιον πρέπει να είναι κανείς πιστός, σε ποιον πρέπει να λέει την αλήθεια και ποιος τη χρειάζεται; Γι' αυτό στην εποχή μας το ψέμα και η υποκρισία γίνονται καθολική αρχή επικοινωνίας. Αλήθεια και ειλικρίνεια, πίστη και σταθερότητα - αυτές είναι λέξεις που εικάζονται έξυπνα. Αλλά αν ένα άτομο ζει σύμφωνα με τις ηθικές αρχές, τότε προκαλεί έναν θαμπό εκνευρισμό, στην καλύτερη περίπτωση, εκλαμβάνεται ως εκκεντρικός, όπως ο Δον Κιχώτης, και στη χειρότερη, ως εχθρός της δημόσιας ειρήνης.

Το σεξ, το οποίο έχει προωθηθεί και υπερασπιστεί σε μεγάλο βαθμό από τη λογοτεχνία και την τέχνη των δύο τελευταίων αιώνων, στην πραγματικότητα κάνει την ανθρώπινη ζωή χωρίς νόημα, γκρίζα και βαρετή. Αν κάποιος ξεπεράσει τον τρόμο της κοινής γνώμης και τη μαζική «ύπνωση», τότε, χέρι με καρδιά, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι στο καλλιεργημένο φύλο που προβάλλεται σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και έχει ριζώσει, όπως η βρωμιά, στην ανθρώπινη ζωή, δεν υπάρχει τίποτα ευγενές και τίποτα χαρμόσυνο, αλλά αντίθετα - τόσο ταπεινωτικό και χυδαίο! Εδώ, συμβαίνει μια διακοπή της συνείδησης, όπως με τη χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ, και στη συνέχεια το άτομο βιώνει μια περίοδο εσωτερικής καταστροφής και απέχθειας για τον εαυτό του. Και εδώ, όπως σε έναν αλκοολικό, εμφανίζεται μια εξάρτηση από το δηλητήριο αυτής της αμαρτίας και μια σταδιακή υποβάθμιση της προσωπικότητας σε πνευματικό, νοητικό, ακόμη και σωματικό επίπεδο.

Υπάρχει μια άλλη, μυστικιστική, πτυχή του σεξ και της ακολασίας. Η πρώτη υπόσχεση του Θεού στους προπάτορές μας ήταν: «Ο σπόρος της γυναίκας θα συντρίψει το κεφάλι του φιδιου . Η ιεροτελεστία της περιτομής στην Παλαιά Διαθήκη είχε συμβολική σημασία - την αφιέρωση των απογόνων στον Θεό. Στην Καινή Διαθήκη, ο γάμος ανυψώνεται στο επίπεδο του Μυστηρίου. Η ακολασία και το σεξ είναι αφιέρωση σπόρων στον διάβολο, και αυτό δεν είναι μια απλή εικόνα ή συμβολισμός. Στις δαιμονικές τελετουργίες υπάρχουν πραγματικά ιεροτελεστίες αφιέρωσης του σπόρου στον διάβολο, η ισχύς της ζωής στον δολοφόνο. Το σεξ και η ακολασία είναι χαρακτηριστικά της μαύρης μαγείας. Οι δαίμονες συρρέουν στη μυρωδιά της πορνείας, όπως τα κοράκια που συρρέουν σε ένα πτώμα. Το ανθρώπινο σπέρμα γίνεται λεία τους, αλλά δεν χρειάζεται να γράψουμε λεπτομερώς γι' αυτό. Επομένως, το σεξ και η ακολασία είναι μια δύναμη που δαιμονοποιεί τον κόσμο, αυτός είναι ένας τρομερός κίνδυνος που έχει ξεχαστεί ή στον οποίο οι άνθρωποι εσκεμμένα κλείνουν τα μάτια για να μην δουν την αληθινή, αποκρουστική εικόνα του.

Η πρώτη πλημμύρα μετέτρεψε τη γη σε ωκεανό. Το τελευταίο θα καεί και ταυτόχρονα θα το ανανεώσει στη φωτιά  . Αλλά προς το παρόν, στην εποχή μας, υπάρχει μια πλημμύρα λάσπης στην οποία πνίγονται όχι τα σώματα, αλλά οι ψυχές των ανθρώπων.