Η Ανάληψη του Κυρίου είναι η εκθαμβωτική ολοκλήρωση της επίγειας ζωής του Χριστού Σωτήρα. Η Ανάληψη είναι το στέμμα των χριστιανικών εορτών, είναι μια ορατή μορφή της επιστροφής του Υιού του Θεού στην αιώνια ύπαρξή Του, είναι η αποκάλυψη των άπειρων αποστάσεων της πνευματικής τελειότητας στον άνθρωπο.
Σαράντα ημέρες πέρασαν από το Πάσχα μέχρι την Ανάληψη. Σαράντα ημέρες ο Κύριος έμεινε με τους μαθητές Του, διδάσκοντάς τους τα μυστικά της Ουράνιας Βασιλείας. Πριν από την Ανάσταση του Χριστού, αυτά τα μυστικά θα ήταν ακατανόητα και απρόσιτα σε αυτούς.
Ο αριθμός σαράντα συμβολίζει την περίοδο της πνευματικής δοκιμασίας και της επίγειας ζωής. Ο Μωυσής οδήγησε τον λαό μέσα από την έρημο στη γη της επαγγελίας για σαράντα χρόνια. Ο Ιησούς Χριστός νήστεψε για σαράντα ημέρες πριν από το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Για σαράντα ημέρες μετά την Ανάστασή Του παρέμεινε στη γη, εμφανιζόμενος στους μαθητές και τους αποστόλους Του, προετοιμάζοντάς τους να λάβουν τη θεία χάρη και το μελλοντικό κήρυγμα του Ευαγγελίου.
Στην επίγεια ζωή Του, ο Χριστός υποτάχθηκε στον χρόνο και την ιστορία, και ταυτόχρονα στέκεται πάνω από τον χρόνο και την ιστορία, αφού είναι ο Δημιουργός και Κύριός τους. Για έναν Χριστιανό, η ζωή του Χριστού της Ναζαρέτ δεν είναι το παρελθόν ως κάτι παρελθόν, αλλά ένα πραγματικό παρόν και ένα άπειρο μέλλον. Μια χριστιανική εορτή είναι μια επαφή μεταξύ του αιώνιου και του χρονικού, του γήινου και του ουράνιου, είναι η αποκάλυψη του πνευματικού αιώνα στον χώρο του ναού.
Η Ανάληψη του Σωτήρος Χριστού έχει οντολογική σημασία. Ο Υιός του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, η οποία στην Ανάληψη εισήλθε στη θεία δόξα.
Η Ανάληψη έχει εσχατολογική σημασία. Ήταν το τέλος της επίγειας ζωής του Χριστού και η Δευτέρα Παρουσία θα είναι το τέλος του κύκλου της επίγειας ύπαρξης της ανθρωπότητας.
Η ανάληψη έχει ηθική σημασία για εμάς. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ανήκουμε όχι μόνο στη γη, αλλά και στον ουρανό, όχι μόνο στον χρόνο, αλλά και στην αιωνιότητα, όχι μόνο στην ύλη, αλλά και στο πνεύμα. Και, ζώντας στη γη, πρέπει να προσπαθήσουμε να υψωθούμε πάνω από όλα τα ταπεινά, ωμά αισθησιακά και αμαρτωλά με τις σκέψεις και τις καρδιές μας.
Αφηγούμενος την Ανάληψη του Χριστού, ο Ευαγγελιστής Μάρκος δίνει μια συμβολική εικόνα: Ο Ιησούς Χριστός αναλήφθηκε και κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατέρα. Τι σημαίνει αυτή η ανθρωπομορφική μεταφορά; Όταν ο αυτοκράτορας επέλεγε έναν συγκυβερνήτη ή ο κληρονόμος του ενηλικιωνόταν, τελούνταν μια ειδική τελετουργία: δύο θρόνοι τοποθετούνταν ο ένας δίπλα στον άλλο στην αίθουσα του παλατιού. Ο αυτοκράτορας καθόταν στον έναν και ο συγκυβερνήτης οδηγούνταν στον άλλο και καθόταν στα δεξιά του αυτοκράτορα. Αυτό σήμαινε την ίση αξιοπρέπειά τους και την ενωμένη δύναμή τους. Αυτή η συμβολική εικόνα τονίζει περαιτέρω την αξιολογική σημασία της Ανάληψης. Στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού, όλη η ανθρωπότητα έλαβε την ευκαιρία για ατελείωτη πνευματική άνοδο.
Ο Ιησούς Χριστός αναλήφθηκε με τα χέρια του απλωμένα σε ευλογία. Οι απόστολοι και οι μαθητές που στέκονταν στο Όρος των Ελαιών αντιπροσώπευαν την πρώτη χριστιανική Εκκλησία. Αυτή η εικόνα, γεμάτη αγάπη και ελπίδα, είναι ένα σημάδι και υπόσχεση ότι η ευλογία του Θεού μένει πάντα στην Εκκλησία και θα τη διατηρήσει μέχρι το τέλος του χρόνου.
Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρέλιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου