Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 3 Ιουνίου 2025

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΣ ΠΕΤΡΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΟΡΔΗΣ.!!

 






῞Οσιος Πέτρος τῆς Χρυσῆς ̉Ορδῆς

(30 ̉ Ιουνίου)

 

 

 

 

 

Οσιος Πέτρος της Χρυσης Ορδης

 

Ο ῞Οσιος Πέτρος τῆςΧρυσῆς ̉Ορδῆς, ἦτανἀνιψιόςτοῦΧάντῆςΧρυσῆς ̉Ορδῆς, Μπεργκάι. Τό 1253, ὁ ἅγιος Κύριλλος, ̉Επίσκοπος τοῦΡοστόφ, πῆγεστήν ̉Ορδή γιάνά ζητήσει οἰκονομική βοήθεια γιά τίς ἀνάγκεςτῆςἐπισκοπῆς του. ̉Εκεῖ διηγήθηκε στόνχάντά θαύματα πού ἔκαναντά λείψανα τοῦ ῾Αγίου Λεοντίου (23 Μαΐου). Μεταξύ τῶνἀκροατῶνἦτανκαί ὁ ἀνιψιόςτοῦΧάν, στόνὁποῖοαὐτά πού ἄ-κουσεἔκαναν μεγάλη ἐντύπωση. Μετά ἀπό λίγο καιρό, ὁ γιός τοῦΜπεργκάιἀρρώστησε, τότε κάλε-σε τόνἅγιο Κύριλλο γιάνάτόν θεραπεύσει, πρᾶ-γμα πού ἔγινε. ῾Ο Χάν χάρισε πολλά δῶραστόν ῞Α-γιο Κύριλλο γιάτή μητρόπολη του. Στό δρόμο, ἕνας νεαρός, ὁ ἀνιψιόςτοῦΧάνΜπεργκάι, συνάντησε τόνἅγιοκαίτόν παρακάλεσε νάτόν πάρει μαζί του στόΡοστόφ. ̉Εκεῖ, τόἀγόρι βαφτίστηκε μέτόὄνομα Πέτρος καί παντρεύτηκε. ῾Ο Πέτρος διακρινόταν γιάτήνἀγάπη του γιάτή σιωπή, τήνἐνατένισητοῦΘεοῦκαίτήν προσευχή. Μετά τή θαυματουργή ἐμ-φάνισητῶν  ̉Αποστόλων Πέτρου καί Παύλου σ̉ αὐ-τόν, ἔκτισεἕνα μοναστήρι πρός τιμήν τους στήλί-μνη Νέρωνα. Μετά τόν θάνατο τῆς συζύγου του, λί-γοπρίντό θάνατό του, ὁ ἅγιοςἔγινε μοναχός στό μοναστήρι πού ἵδρυσε. ῾Ο μοναχός Πέτρος πέθανε σέ μεγάλη ἡλικίατό 1290.

   ῾Η τιμή του ὠς ῾Αγίου ξεκίνησε τόν 14ο αἰ. Τό 1547 καθιερώθηκε ἡ μνήμη του νάἐορτάζεταιστίς 30 ̉Ιουνίου.

 

 

 

ΠαρακλητικὸςΚανὼν

εἰς τὸν῞Οσιον Πέτρον τῆς Χρυσῆς̉ Ορδῆς

 

ΕλογήσαντοςτοΙερέως, τΚύριε εσά­κουσον, μεθ̉ τΘες Κύριος (τετράκις) κατὰἑξής:

 

Ἦχος δʹ. ῾Ο ὑψωθεὶςἐντῷΣταυρῷ…

ΤὸνΘεοδόξαστονὑμνήσωμεν πάντες*τῶν  ̉Ορθο­δόξων οἱχοροὶκαὶπροσπέσωμεν*ἐνκα­τανύξεικράζοντεςἐκ μέσης ψυχῆς˙*ῥῦσαιτοὺς προστρέχο­ντας,* Πέτρε, ̉Ορδῆςτὸ κλέος* πάσης περι­στάσε­ως καὶἐκ νόσων ποικίλων*ταῖςπρὸςΧρι­στὸνλι­ταῖς σου, Θαυ­μαστέ,*σὲγὰρπροστά­την*ἀκοίμητονἔχο­μεν. 

 

Δόξα Πατρὶ… ̉ Απολυτίκιον. Ἦχος πλ. δʹ.

Ταῖςτῶνδακρύων σου ῥοαῖς* τῆς ῾Ρωσίας τάς στέπας ἐγεώργησας* καὶτοῖςἐκβάθουςστεναγμοῖς* εἰςἑκατὸντοὺςπόνουςἐκαρποφόρησας* καὶγέγοναςφωστὴρτῇοἰκουμένῃλάμπωντοῖςθαύμασι,* Πέτρε Πατὴρἡμῶν Ὅσιε.* ΠρέσβευεΧριστῷτῷΘεῷ,* σωθῆναιτὰςψυχὰςἡμῶν.

 

Καὶνῦνκαὶἀεί… Θεοτοκίον.

Οὐσιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε,*τὰς δυναστεί­ας σου λαλεῖνοἱ ἀνάξιοι.*Εἰμὴγὰρσὺ προΐ­στα­σο πρεσβεύουσα,*τςἡμᾶςἐῤῥύσατοἐκτο­σού­των κιν­δύ­νων;*Τςδὲδιεφύλαξενἔωςνῦνἐ­λευθέ­ρους;*Οὐκἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκσοῦ˙*σοὺςγὰρ δούλους σώζεις αε*ἐκ παντοίων δει­νῶν.

 

῾Ο Νʹ(50ος)ΨαλμὸςκαὶἀρχόμεθατοῦΚανόνος.

 

ᾨδὴ αʹ. ῾Υγρὰνδιοδεύσας[1]...

Προσπίπτω ὁ τάλας δεητικῶς* καίσοῦἐξαιτοῦμαι* ταῖςλιταῖς σου πρόςτόν Θεόν,* ὅπως μοι παράσχῃ, ῞Οσιε Πέτρε,* πίστινἀκράδαντονκαὶἀκλόνητον.

 

Σοι Πέτρε, προστρέχομενταπεινῶς* καὶπίστειαἰτοῦμεν* σὴνβοήθειαν, θαυμαστέ,* ἵναῥυσθῶμενἐκτῶν κινδύνων* καὶἐκ ποικίλων σκολόπων, μακάριε.

 

ΤὸνΠλάστηνκαὶ Κύριον τοῦ παντός,* ἱκέτευε, Πέτρε τῶν ῾Οσίων ἡ καλλονή,* ὅπωςπαράσχῃτοῖςσοῦἱκέταις* εἰρηναία τέλη καὶἀνεπαίσχυντα.

 

Θεοτοκίον.

Α῾ γνή Θεοτόκε μῆτερΘεοῦ,* τόνΠοιητήν πάντων καίἀνθρώπωντόνΛυτρωτήν* Σύ ἱκέτευεπίστειαἰτοῦμεν,* ἵναῥυσθῶμεν πυρός τῆς κολάσεως.

 

ᾨδὴ γ’. Οὐρανίαςἁψῖδος…

ΤὸνΔεσπότηντῶνὅλων,* θαυματουργὲἅγιε,* δεόμεθα πάντες, φωσφόρε,* σὺκαταπράϋνον* καὶἐκζήτειθερμῶς* τὴνσωτηρίανἁπάντων,* ἵνα σε δοξάζωμεν,* Πέτρε μακάριε.

 

Τοὺςἰοὺς θεραπεύει, θαυματουγέ ῞Οσιε* καὶὄγκουςταχὺ διαλύει* λιταῖς σου, ἔνδοξε,*ὁ τῶνθνητῶνΛυτρωτὴς* καὶτῶνἀνθρώπων ὀ Πλάστης,* διὸ σοι προσφεύγωμεν,* Πέτρε ὁσίαθλε.

 

Παναγίου Πνεύματος δοχεῖονσὺγέγονας* διὰτῶνπολλῶν σου ἀγώνων,* Πέτρε μακάριε,* διό, φωσφόρε, σε* Θεὸςἀνέδειξε πάντων* ὡςφρουρὸνἀκοίμητον,* θεοειδέστατε.

 

Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Παρθένε, χριστιανῶν στήριγμα,* μὴἐγκαταλείπειςἱκέτας,* ἀλλὰ παράσχου σύ,* ὁμόνοιανκαὶεἰρήνην* καὶΧριστοῦτὸπρόσωπον* ἰδεῖνἀξίωσον.

 

Διάσωσον*ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου, ὅσιε Πέτρε,*ὅ­τι πάντες δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγο­μεν*ὡςἔ­χοντιτῷΘεῷπαῤῥησία. 

 

Ε ̉ πίβλεψον*ἐνεὐμενείᾳ,*πανύμνητε Θεοτό­κε,*ἐ­πὶτὴνἐμὴνχαλεπὴντοῦ σώματος κάκωσιν*καὶἴασαιτῆςψυχῆς μου τὸἄλγος.

 

Δέησιςὑπότοῦ῾Ιερέωςκαίστή συνέχεια τόΚάθισμα.Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή.

Πρεσβείαντὴνσὴν* αἰτοῦμενοἱἀνάξιοι·* διὸτῶνπιστῶν* τὰ πλήθη σοι προσφεύγουσι* καθερμῶςβοῶσι σε,* ὅσιε Πέτρε, σκέπασονἅπαντας* καἐκ τροχαίων φύλαττεἡμᾶς* τοὺς σοι θερμῶςἀε καταφεύγοντας.

 

ᾨδὴ δ’.Εἰσακήκοα Κύριε.

Τῶνπαθῶν μου τὸν τάραχον,* ταῖςλιταῖς σου, ὅσιε Πέτρε, εἰρήνευσον* καὶτὸν κλύδωνα κατεύνασον, τῶνἐμῶν πταισμάτων,* Θεοδόξαστε.

 

ΤὸνΧριστὸν καθικέτευε,* ὅσιε Πέτρε, πάντες σου δεόμεθα,* ὅπωςπαράσχῃἱκέτες σου* ἀγάπην τε καὶπίστινἀκράδαντον.

 

Τέκνα τάχος σὺδώρησον*τοῖςποθοῦσι, ὅσιε Πέτρε εὔσημε,*καὶ παράσχου ῥώσινἅπασι*τοῖς σοι πόθῳκαὶπίστειπροστρέχουσι.

 

Θεοτοκίον.

Ε ̉ κ τροχαίου προστάτευσον*τὸνἱκέτην, Δέ­σποινα Θεονύμφευτε,*καὶτοὺςεἰςΣὲκατά­φεύγο­ντας*ὑ­γιείανδίδου, Παναμώμητε. 

 

ᾨδὴ ε’. Φώτισονἡμᾶς…

Δίδουτοῖςπιστοῖς* ὑγιείαν, Θεοδόξαστε,* καίτοῖςνοσοῦσι γίνου θεραπευτής,* ὅσιε Πέτρε,* καίτῶνπιστῶνκαταφύγιον. 

 

Νόσων ἰατρός* ἀνεδείχθης, Θεοδόξαστε,* διό σοι, Πέτρε, προσφεύγομενθερμῶς* καίἐξαιτοῦμενπαρασχεῖνἡμῖντὴνἴασιν.

 

Ε῎ μπλησονχαρᾶς* εὐεργέταςτοῦἱκέτους σου*καὶ διαφύλαττε αὐτούς, Θαυμαστέ,*ἐκ πάσης βλά­βης*καὶ στενώσεως σοῦ δέομαι.

 

Θεοτοκίον.

Α῎ χραντε, θερμῶς* ἱκετεύω Σε ὁ ἄθλιος* ἐκτῶν παγίδων ἀρχεκάκουἐχθροῦ* τὸνΣὸνἱκέτην* ἀπαύστως, Σεμνή, προστάτευσον.

 

ᾨδὴστ’.Τὴνδέησινἐκχεῶ…

Τὰ τέκνα τῶν  ̉ Ορθοδόξων φύλαττε*ἐκτῶνβελῶντοῦΒελίαρ, Θεόφρον,*καὶταῖςλιταῖς σου, ἀήττητε Πέτρε,*εἰςτὰςνομὰςτοῦ Κυρίου ὁδήγη­σον*δεόμεθά σου ταπεινῶς,*ἡμεῖςοἱπρός σε πίστει προσφεύγοντες.

 

Ε̉ κ βλάβης τῶνφρενῶν διαφύλαττε,* φωσφόρε Πέτρε, ἱκέτας σου τάχος*καὶἐκ ποικίλων παγίδων ἀ­παύστως*ἃς ὁ ἐχθρὸςἐξυφαίνειδιάσωσον*δεόμε­θαγονυκλινῶς,* ἀθλοφόρε, ἡμεῖςοἱἀνάξιοι.

 

Ω ῾ ς τεῖχος, καταφυγῆςκαλοῦμέν σε,*  ̉Ορθοδόξων οἱχοροὶ, θεοφόρε,* καὶἰατρὸνἐντοῖςνόσοιςπαμμάκαρ,* σὲὀνομάζομεν, Πέτρε ἀνάργυρε,* δεόμεθά σου, ἀγαθέ,* ἐκπαθῶνκαὶ κινδύνων διάσωσον.

 

Θεοτοκίον.

Πανάχραντε,  ̉Ορθοδόξους φύλαττε*καὶ διά­σωζε ἐκ πάσης κακίας*καὶἐντῇπίστειἡμῶνἀλ­λοδόξους* τάχος ὁδήγησον πάντες δεόμεθα*τοὺςδὲ Ποιμένας ἀκραιφνεῖς*ὁδηγοὺςἱκετῶν Σου ἀνάδει­ξον.

 

Διάσωσον*ἀπὸ κινδύνων ἱκέτας σου, ὅσιε Πέτρε,*ὅ­τι πάντες δεητικῶς*εἰςσὲκαταφεύγο­μεν*ὡςἔ­χοντιτῷΘεῷπαῤῥησία. 

 

Α῎ χραντε,* ἡ διὰ λόγου τὸνΛόγονἀνερμηνεύ­τως*ἐπ̉ ἐσχάτωντῶνἡμερῶντεκοῦσα*δυ­σώ­πησον,*ὡςἔχουσαμητρικὴνπαῤῥησίαν.

 

Καὶπάλινδέησιςὑπὸτοῦ ῾ΙερέωςκαὶτὸΚοντάκιον.  Ἦχος β´. Προστασία...

Σὺ προστάτης τῶνΧριστιανῶνἀκαταίσχυ­ντος*καὶ μεσίτης πρὸςτὸνΠοιητὴνἀμετάθε­τος·*μὴπα­ρίδῃς*ἁμαρτωλῶν δεήσεων φωνάς,*ἀλλὰσπεῦ­σον σύ, θαυματουργέ,*εἰςτὴνβοή­θειανἡ­μῶντῶνπι­στῶς δεομένων σου·* δέχου ἡμῶνπρεσβείαις*καὶῥῦ­σεἐκτῶν κινδύνων,* ῞Οσιε Πέτρε σοφέ, ἰσχυρὸν*τῶν  ̉Ορθοδό­ξων κατα­φύγι­ον. 

 

ΚαὶεὐθὺςτὸΠροκείμενον.  Ἦχος δ´.

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦὉσίουαὐτοῦ. (δίς)

 

Στίχος: Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον.

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦὉσίουαὐτοῦ.

῾Ο ῾Ιερεύς: Καὶὑπὲρτοῦκαταξιωθῆναιἡμᾶς …

῾Ο Χορός: Κύριε ἐλέησον (τρίς)

῾Ο ῾Ιερεύς: Σοφία, ὀρθοὶἀκούσωμεν….

῾Ο Χορός: Καὶτῷ Πνεύματί σου.

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Εκ τοῦκατὰΛουκᾶν (στʹ 17-23)…

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

Τῷκαιρῷἐκείνω, ἔστη ὁ Ἰησοῦςἐπὶτόπουπεδινοῦ, καὶὄχλοςμαθητῶναὐτοῦ, καὶπλῆθοςπολὺτοῦλαοῦἀπὸπάσηςτῆςἸουδαίαςκαὶἹερουσαλὴμκαὶτῆςπαραλίουΤύρουκαὶΣιδῶνος, οἳἦλθονἀκοῦσαιαὐτοῦκαὶἰαθῆναιἀπὸτῶννόσωναὐτῶν, καὶοἱὀχλούμενοιἀπὸπνευμάτωνἀκαθάρτων, καὶἐθεραπεύοντο· καὶπᾶς ὁ ὄχλοςἐζήτειἅπτεσθαιαὐτοῦ, ὅτιδύναμιςπαρ᾿ αὐτοῦἐξήρχετοκαὶἰᾶτοπάντας. Καὶαὐτὸςἐπάραςτοὺςὀφθαλμοὺςαὐτοῦεἰςτοὺςμαθητὰςαὐτοῦἔλεγε· μακάριοιοἱπτωχοί, ὅτιὑμετέραἐστὶν ἡ βασιλείατοῦΘεοῦ. Μακάριοιοἱπεινῶντεςνῦν, ὅτιχορτασθήσεσθε. Μακάριοιοἱκλαίοντεςνῦν, ὅτιγελάσετε. Μακάριοίἐστεὅτανμισήσωσινὑμᾶςοἱἄνθρωποι, καὶὅτανἀφορίσωσινὑμᾶςκαὶὀνειδίσωσικαὶἐκβάλωσιτὸὄνομαὑμῶνὡςπονηρὸνἕνεκατοῦυἱοῦτοῦἀνθρώπου.Χάρητεἐνἐκείνῃτῇἡμέρᾳκαὶσκιρτήσατε· ἰδοὺγὰρ ὁ μισθὸςὑμῶνπολὺςἐντῷοὐρανῷ· κατὰτὰαὐτὰγὰρἐποίουντοῖςπροφήταιςοἱπατέρεςαὐτῶν.

 

῾Ο Χορός: Δόξα σοι, Κύριε, Δόξα σοι.

 

ΔόξαΠατρὶκαὶΥἱῷ…

Ταῖςτοῦ ῾Οσίου Πέτρου πρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξά­λει­ψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Καὶνῦνκαἀε

ΤαῖςτῆςΘεοτόκουπρεσβείαιςἘλεῆμον,*ἐξά­λειψοντὰπλήθη*τῶνἐμῶνἐγκλημάτων.

 

Στίχος: Ἐλέησόν με ὁ Θεός, κατὰτὸμέγακαὶκατὰτὸπλῆθοςτῶν …

 

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β´. Ὅληνἀποθέμενοι...

Μὴἐγκαταλείπης με*τῶν  ̉Ορθοδόξων προ­στάτα*καὶπιστῶντὸ στήριγμα,*ἀλλὰδέ­ξαιδέη­σιντοῦἱκέτους σου·*θλῖψιςγὰρἔχει με,*φέρεινοὐ δύνα­μαι* ἀρχεκάκουτὰ τοξεύματα·*σκέπηνοὐκέ­κτημαι*οὐδὲποῦπρσφύγω, Πανάριστε,*πά­ντοθενπολεμού­με­νος*καὶπαραμυθί­ανοὐκἔχωπλὴν σου.*Σπεῦ­σον, Θεοφόρε,*καὶ γίνου σὺ προ­στάτης καὶφρουρὸς*τῶν ̉Ορθοδόξων, μακάριε* Πέτρε Θεοδόξαστε.

 

῾Ο ῾Ιερεύς: Σῶσον ὁ Θεός τόνλαόν σου…

῾Ο χορός: Κύρει, ἐλέησον (δωδεκάκις)

῾Ο ῾Ιερεύς: ̉Ελέεικαὶοἰκτιρμοῖς …

 

ᾨδὴ ζ´. Οἱἐκτῆς ̉ Ιουδαίας...

Λυτρωτήνκαί Σωτήρα* σύ δυσώπειδε΄μεθαοἱἀνάξιοι* καίσῶσονἐκτῆς πλάνης* καίτῆς χαιρεκακίας* τούς πόθῳ κραυγάζοντας* Οσιε Πέτρε σεμνέ,* προστάτευσονἱκέτας.

 

Τῆςψυχῆςἡμῶνἔλκη,* Θεοδόξαστε Πέτρε, ταχύ θεράπευσον* καίσοῦἱκέταςδίδου* ἀγάπηνκαίεἰρήνην,* ἵναπίστεικραυγάζωμεν˙* ὦ τῶν Πατέρων ἡμῶν* Θεός, εὐλογητόςεἶ.

 

Τοῦσεισμοῦτὴνμανίαν* καταπαύει ὁ Πλάστης, Πέτρε πανένδοξε,*διὸπιστῶντὰ πλήθη*αἰτοῦσισαῖςπρεσβεῖαις*καὶγονυκλινῶςσοῦ  δέονται,*τὸνΖωο­δότηνΧριστόν, εὐμένισονλιταῖς Σου.  

 

Θεοτοκίον.

Θεοτόκε Παρθένε,*πρὸςσὲπίστει προσέρχο­μαι ὁ ἀνάξιος*καὶ χείρας μου σοι αἴρω*καὶπόθῳἀ­νακράζω*ἀποδήμουςδιάσωσον*ἐκτῶνχειρῶνπει­ραστοῦ*καὶτῶναἰρετιζόντων.     

 

ᾨδὴ η’. Τόν Βασιλέα…

Ι̉ ατρός πάντων* τῶν̉Ορθοδόξων ἐδείχθης* καί φρουρός τῶνχηρῶνκαί προστάτης,* διό σε ὑμνοῦμεν,* Θεοδόξαστε Πέτρε.

 

Τήνἀκηδίαν* ἐκτῶνπιστῶνἀπελαύνεις* καίτάς νόσους, Πέτρε, θεραπεύεις,* διό εἰς σέ, μάκαρ,* προστρέχουσιτά πλήθη.

 

Α̉ δυναμίας*τῶνμαθητῶνταῖςλιταῖς σου* θερα­πεύει ὁ Κτίστης ταχέως*καὶεἰςτοὺς γονέας*χα­ρὰν παρέχει, Πέτρε.

 

Θεοτοκίον.

Τὴνἀνεργίαν, Παρθενομήτωρ Μαρία,* σαῖςλι­ταῖς* ἐξ ῾Ελλάδος* ὁ Πλάστης ἐκδιώκει˙* διὸδο­ξάζομέν σε.

 

ᾨδὴ θʹ. Κυρίως Θεοτόκον...

Προστάτης  ̉Ορθοδόξων,* Πέτρε, ἀνεδείχθης,* διό εἰς σέ πάντες πίστει προσέρχονται* καίἀνυμνοῦσιἁπαύστως* Χριστόνδομήτορα.

 

Τάς φάλαγγας δαιμόνων* ταχέως ἐκδιώκεις* καίτήνεἰρήνην παρέχεις ἱκέταις σου,* διό πιστῶναἱχορεῖαιεἰς σέ προσφεύγουσι.

 

Ψυχάςτῶν Ορθοδόξων* ἔμπλησονεὐχαῖς σου* μετ̉ εὐφροσύνηςδεόμεθα πάντες θερμῶς* καί τούς ποθοῦνταςεἰρήνην* λιταῖς σου δώρησαι

 

Θεοτοκίον.

Ε̉ ξ ὄγκωνδυσιάτων* φύλαττε, Παρθένε,* τοὺςσοῦἱκέταςδεόμεθα πάντες θερμῶς* καὶἐκπαθῶνἐφαρμάτων* ἡμᾶςπροστάτευσον.

 

Καὶεὐ­θὺςτὰ πα­ρόν­ταΜε­γα­λυ­νά­ρια.

Α῎ ξιόνἐστινὡςἀληθῶς*μακαρίζειν σε τὴνΘεο­τόκον,*τὴνἀειμακάριστονκαὶπαναμώ­μη­τον*καὶ Μητέρα τοῦΘεοῦ ἡμῶν.*Τὴντιμιω­τέ­ραντῶνΧε­ρουβεὶμ*καὶἐνδοξοτέρανἀσυγκρί­τωςτῶν Σε­ρα­φείμ,*τὴνἀδιαφθόρωςΘεὸνΛόγοντε­κοῦ­σαν,*τὴνὄ­ντωςΘεοτόκονσὲμεγαλύνομεν.

 

Πάντες προσερχόμεθαταπεινῶς* πρότῆςσοῦ εἰκόνος,* ἵναλάβωμενταχυνῶς* ἰάσεις ποικίλας,* δύναμιν καί θάρρος,* εἰρήνηνκαίἀγάπην,* Πέτρε πανάριστε.

 

Φύλαττετά τέκνα σῶνἱκετῶν* ἐκ πάσης κακίας,* ἐφαμάρτωνσυνηθειῶν* καίἐκτῆς μανίας τοῦγυμνησμοῦ, Θεόφρων,* Πέτρε πνευματοφόρε,* πιστῶνἀγλάϊσμα.

 

Δύναμιν παράσχου, θαυματουργέ,* πᾶσιτοῖςποθοῦσι* καθαρθῆναιἐκτῶνπαθῶν* καί στεφανηφόρους* ἀξίωσονλιταῖς σου* σύν σοι ἐνΠαραδείσῳ* δοξάζειν Κύριον.

 

Δόξα  ̉Εκκλησίας καί χαρμονή,* μάκαρ, ἀνεδείχθης* ὡςκαίπρότυπονμοναχῶν* καίτῆς νεολαίας* φρουρός σύ καί προστάτης,* Πέτρε πνευματοφόρε,* γέγονας, ἔνδοξε. 

 

Πᾶσαιτῶνἀγγέλωναἱστρατιαί,* Πρόδρομε Κυ­ρίου,* ̉Αποστόλων ἡ δωδεκάς,* οἱἅγιοι Πά­ντες* μετὰτῆς Θεοτόκου,* ποιήσατε πρεσβείαν* εἰςτὸσωθῆναιἡμᾶς.

 

῾Ο Χορός τὸΤρισάγιον, Πάτερ ἡμῶν.. ῾Ο ῾Ιερεύς: ῞Οτισοῦἐστιν… Ὁ Χορός: ̉ Α­μήν. 

Εἶ­τατ̉̉̉Απολυτίκιον. Ἦχος πλ. δʹ.

Ταῖςτῶνδακρύων σου ῥοαῖς* τῆς ῾Ρωσίας τάς στέπας ἐγεώργησας* καὶτοῖςἐκβάθουςστεναγμοῖς* εἰςἑκατὸντοὺςπόνουςἐκαρποφόρησας* καὶγέγοναςφωστὴρτῇοἰκουμένῃλάμπωντοῖςθαύμασι,* Πέτρε Πατὴρἡμῶν Ὅσιε.* ΠρέσβευεΧριστῷτῷΘεῷ,* σωθῆναιτὰςψυχὰςἡμῶν.

 

Δέησιςὑπὸτοῦ ῾Ιερέως καὶ ἡ μικρὰἀπόλυσις.Τῶνπιστῶνἀσπαζομένωντὰςεἰκόναςψάλ­λομεν:

 

῞Οτεἐκτοῦ ξύλου... ῏Ηχος βʹ.

Πάντων σύ προστάτης καί φρουρός* καίτῶνσωτηρίανποθοῦντων* σύ ὁδηγόςἀσφαλής,* ἄλλον γάρ οὐκἔχομεν* τῶν ̉Ορθοδόξων πληθύς* πρεσβευτήνἀκατάβλητον* καί μέγα μεσίτην* οἱκατατρυχόμενοιὑπό ποικίλων παθῶν.* Σκεῦοςτῆς Τριάδος ἐδείχθης˙* διό σοι προσφεύγομενπόθῳ,* Πέτρε, τῶννοσοῦντωνκακαφύγιον. 

 

῏Ηχος πλ. δʹ.

Δέσποινα, πρόσδεξαι*τὰς δεήσεις τῶν δούλων σου*καὶλύτρωσαιἡμᾶς*ἀπὸ πάσης ἀνά­γκηςκαὶ θλίψεως.

 

῏Ηχος βʹ.

Τὴνπᾶσανἐλπίδα μου*εἰςσὲἀνατίθημι,*Μῆ­τερτοῦΘεοῦ,* φύλαξόν με ὑπὸτὴνσκέπην σου.

 

Δι̉ εὐχῶντῶν ῾Αγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε  ̉Ιη­σοῦΧριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησονκαὶσῶσονἡ­μᾶς. ̉ Αμήν

 

 



[1].Εἰςτὰ δύο πρῶτα τροπάρια ἑκάστηςᾠδῆςλέγομεν:ΑγιετοῦΘεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρἡμῶν,εἰςδὲτὰ δύο τελευ­ταῖα: Δό­ξα Πατρὶ…, Καὶνῦν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: