Ὅταν ὁ Γέροντας Βησσαρίωνας ὁ Ἀγαθωνίτης διάβαζε κάτι πού τοῦ ἄρεσε καί νόμιζε πώς ἔπρεπε νά τό διαβάσω καί ἐγώ, μή μπορώντας ὁ ἴδιος νά μοῦ μιλήση γι᾿ αὐτό τό ὁποῖο διάβασε, λόγῳ τῆς φωνητικῆς του δυσκολίας, μέ παρακαλοῦσε νά τοῦ τό διαβάσω ἐγώ, δῆθεν γιά νά τό ἀκούση αὐτός, ἐνῶ ὡς στόχο του εἶχε νά ὠφεληθῶ καί ἐγώ ἀπ' τήν ἀνάγνωσή του. Ὅταν ἐγώ τοῦ ἔλεγα νὰ μοῦ τό δώση νά τό διαβάσω ἀργότερα, αὐτός φοβούμενος μήπως ἐγώ παραπετάξω τό περιοδικό καί ἔτσι ξεχάσω νά τό διαβάσω, ἐπέμενε νά τοῦ τό διαβάσω ἐκείνη τή στιγμή.
Ἡ ἐπιμονή του, τότε, μέ στενοχωροῦσε, διότι ὡς καθηγητής πού ἤμουν, ὅλη τήν ἡμέρα τα βιβλία ήταν οἱ ἀχώριστοι σύντροφοί μου. Αργότερα κατάλαβα το μεγαλεῖο τῆς παιδαγωγικῆς αὐτῆς καί εὐλογημένης τακτικῆς του! Όμορφες Ιστορίες τίς ὁποῖες διάβαζα τότε, ἐξαιτίας τῆς "πιέσεως" τοῦ π. Βησσαρίωνα, τις ἔλεγα τήν ἄλλη ἡμέρα στούς μαθητές μου καί ὠφελοῦνταν πνευματικά καί αὐτοί»
Βιβλιογραφία Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ. ΨΙΧΙΑ ΑΠΌ ΤΗΣ ΤΡΑΠΈΖΗΣ.
ΕΚΔΌΣΕΙΣ ΙΕΡΆ ΜΟΝΉ ΑΓΊΟΥ ΙΩΆΝΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΎ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου