Από ορθόδοξη οπτική γωνία, πώς πρέπει να χτίζονται οι οικογενειακές σχέσεις; Με βάση τις πατριαρχικές αξίες;
«Έχω καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα ενώ εργαζόμουν στον τομέα της βοήθειας σε οικογένειες που βρίσκονται στα πρόθυρα του διαζυγίου. Πολλοί εκκλησιαστικοί λειτουργοί θα διαφωνήσουν μαζί μου.»
Η οικογένεια ήταν πατριαρχική μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα: χτίζοντας ένα σπίτι, φτιάχνοντας μια σόμπα - απαιτείται σωματική δύναμη. Δεν υπήρχε συνταξιοδοτικό σύστημα, τα παιδιά ήταν η υποστήριξη στα γηρατειά και η δουλειά μιας γυναίκας ήταν να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά, ειδικά δεδομένου του υψηλού ποσοστού βρεφικής θνησιμότητας. Οι άνδρες είχαν υψηλότερη κοινωνική θέση και μόρφωση, ήταν αυτοί που έπαιρναν αποφάσεις και η δουλειά τους ήταν να φροντίζουν την οικογένεια. Ο άνδρας ήταν υπεύθυνος. Αυτή είναι η οικογένεια που περιγράφεται στη Βίβλο. Θεωρείται η ιδανική από πολλούς Ορθόδοξους Χριστιανούς ακόμη και σήμερα.
Αλλά ο κόσμος έχει αλλάξει. Δεν μπορείς να σβήσεις τον 20ό αιώνα. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η επανάσταση, οι καταστολές, ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος. Οι γυναίκες υπέφεραν κι αυτές, αλλά κυρίως άνδρες πέθαναν στο μέτωπο ή κατέληξαν στα στρατόπεδα Γκουλάγκ. Όσοι επέστρεψαν τραυματίστηκαν ψυχικά και πολλοί άρχισαν να πίνουν. Δημιουργήθηκε μια παράδοση για τους συζύγους να παραδίδουν στις γυναίκες τους μισθούς τους, για να μην τους καταβροχθίσουν. Επισήμως, εξακολουθούσαν να λένε ότι ο άντρας ήταν υπεύθυνος, αλλά στην πραγματικότητα, τα χρήματα ήταν στα χέρια της γυναίκας και εκείνη έπαιρνε τις αποφάσεις. Αυτό το νέο μοντέλο: «Πρέπει να είμαι δυνατή». Αλλά τι μπορείς να κάνεις; Έτσι είναι η ζωή!
- Και τώρα;
«Και τώρα βγάζω χρήματα, και εσύ βγάζεις χρήματα. Έχω τραπεζικό λογαριασμό, όπως και εσύ. Μπορούμε να ζήσουμε ο ένας χωρίς τον άλλον. Αλλά για λόγους συντροφικότητας και ασφάλειας, αποφασίσαμε να ζήσουμε μαζί. Παραδόξως, κατά κάποιο τρόπο η πιο χριστιανική οικογένεια είναι μια ελεύθερη ένωση δύο ελεύθερων ανθρώπων.»
– Και αν το ήθελες, χώρισες;
Στην πατριαρχική οικογένεια, ακόμη και η σκέψη ενός τέτοιου πράγματος ήταν ανήκουστη! Οι παραδόσεις ήταν σταθερά εκεί και όλα ήταν ξεκάθαρα εξ ορισμού. Οι τρόποι ζωής παρέμειναν αμετάβλητοι από γενιά σε γενιά. Στη σύγχρονη οικογένεια, οι παραδόσεις έχουν χαθεί. Ποιος οφείλει τι σε ποιον είναι ασαφές. Πρέπει να επιτευχθούν διαπραγματεύσεις. Γι' αυτό υπάρχει ανάγκη για προγράμματα που διδάσκουν τον οικογενειακό διάλογο. Πολλοί πιστοί πιστεύουν ότι η πατριαρχική οικογένεια είναι ιδανική. Δεν νομίζω ότι είναι δυνατόν να την επαναφέρουμε σήμερα. Αλλά οι οικογενειακές αξίες - αμοιβαία υποστήριξη, αγάπη, εμπιστοσύνη - θα είναι πάντα επίκαιρες.
Αρχιερέας Αλέξανδρος Ντιαγκίλεφ, Πρόεδρος της Επισκοπικής Επιτροπής Αγίας Πετρούπολης για Οικογενειακά Θέματα, Προστασία της Μητρότητας και της Παιδικής Ηλικίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου