Η ενότητα του συζύγου θα πρέπει να πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο όπως η αλληλεπίδραση του νου και της καρδιάς στο ανθρώπινο σώμα. Αν το μυαλό είναι υγιές, τότε, σαν βαρόμετρο, καθορίζει με ακρίβεια την κατεύθυνση των επιθυμιών μας: επιδοκιμάζοντας σε ορισμένες περιπτώσεις, απορρίπτοντας σε άλλες, για να μην καταστρέψουν ολόκληρο το σώμα. Έτσι είμαστε σχεδιασμένοι. Έτσι, ο σύζυγος, προσωποποιώντας το μυαλό, θα πρέπει να φέρει τάξη στην οικογενειακή ζωή (αυτό είναι φυσιολογικό, αλλά η ζωή κάνει τις δικές της προσαρμογές όταν ο σύζυγος συμπεριφέρεται παράλογα).
Πώς όμως πρέπει να φέρεται ένας σύζυγος στη σύζυγό του; Ο Χριστιανισμός επισημαίνει μια προηγουμένως άγνωστη αρχή: η σύζυγος είναι το σώμα του. Πώς όμως πρέπει να φέρεται κανείς στο σώμα του; Κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν χτυπάει, δεν κόβει ή δεν προκαλεί σκόπιμα πόνο στο σώμα του. Αυτός είναι ο φυσικός νόμος της ζωής, που ονομάζεται αγάπη. Όταν τρώμε, πίνουμε, ντυνόμαστε και θεραπεύουμε τον εαυτό μας, γιατί το κάνουμε; Φυσικά, είναι από αγάπη για το σώμα μας. Και αυτό είναι φυσικό· είναι ο μόνος τρόπος ζωής. Η ίδια στάση θα πρέπει να είναι φυσική για έναν σύζυγο να φέρεται στη σύζυγό του και για μια σύζυγο να φέρεται στον σύζυγό της.
Ναι, έτσι πρέπει να είναι. Αλλά θυμόμαστε καλά τη ρωσική παροιμία: «Φαινόταν ωραία στα χαρτιά, αλλά ξέχασαν τα φαράγγια, και πρέπει να τα διασχίσεις». Τι είδους φαράγγια είναι αυτά, αν εφαρμόσουμε αυτήν την παροιμία στο θέμα μας; Τα φαράγγια είναι τα πάθη μας. «Το θέλω, αλλά δεν το θέλω» – και αυτό είναι όλο! Και το τέλος της αγάπης και της λογικής!
Καθηγητής Αλεξέι Ίλιτς Όσιποφ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου