💌… Αναμνήσεις του π. Ευθυμίου…💌
♥️Γεια σας, τον συνάντησα μια φορά, αλλά θυμάμαι ακόμα εκείνη τη συνάντηση.
Δυστυχώς, οι περισσότερες λέξεις ξεχάστηκαν με την πάροδο του χρόνου, ή μάλλον, σχεδόν όλες ξεχάστηκαν μέχρι το επόμενο πρωί, και δεν τις έγραψα γιατί μετά από ένα λεπτό συζήτησης βρισκόμουν σε μια κατάσταση που είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια...
🙏Θυμάμαι απλώς να ρωτάω πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις, να αφήσεις πίσω σου και να ξεχάσεις τα πληγωμένα συναισθήματα που προέκυψαν από τις πράξεις ανθρώπων που εμπιστευόσουν και δεν περίμενες ποτέ. Είναι δύσκολο να εμπιστευτείς ξανά.
Και τότε ο ιερέας μου είπε ότι η αμαρτία είναι ξεχωριστή, και ο άνθρωπος είναι ξεχωριστός, και διάβασε επίσης τα ποιήματα κάποιου, ο συγγραφέας ξεχάστηκε με την πάροδο του χρόνου, και τότε συνέβη κάτι ανεξήγητο.
♥️Άρχισε να μιλάει, και το κριτικό μου μυαλό έκλεισε, και ήταν σαν η καρδιά μου να άνοιξε και να άκουγε προσεκτικά. Ο πατέρας με κοίταξε και μίλησε - αλλά υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι εκεί, όλοι συσπειρώνονταν γύρω του, και καθώς περπατούσε, το σμήνος βούιζε από ερωτήσεις, περικυκλώνοντάς τον από παντού... και μετά άρχισε να μιλάει, και έπεσε σιωπή, κάτι μέσα σε όλους άνοιξε, και αυτό έγινε αισθητό.
Έπειτα όλα κατέρρευσαν και δεν θυμάμαι πολλά από τα όσα ακολούθησαν. Όταν περπάτησα προς το κελί μου μετά τη συζήτηση, ένιωσα μια έντονη ανησυχία μέσα μου, σαν να ξεχείλιζα από τον αέρα.
Ήθελα να το γράψω, αλλά τα συναισθήματα και τα συναισθήματα ήταν κατακλυσμένα.
🙏♥️Μετά από λίγο καιρό, συνειδητοποίησα ότι ένας σπόρος είχε φυτευτεί μέσα μου και με την πάροδο του χρόνου άρχισε να αναπτύσσεται. Η ψυχική μου κατάσταση άλλαξε, οι δυσαρέσκειες εξαφανίστηκαν με κάποιο τρόπο και άρχισα να βλέπω παρόμοιες καταστάσεις διαφορετικά. Είμαι πολύ ευγνώμων στην Πατέρα Ευθύμιο για αυτά τα λίγα λεπτά συζήτησης. Την επόμενη φορά που ήρθα στην Όπτινα, στάθηκα στον τάφο του.
Δούλη του Θεού Έλενα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου