Την εικοστή έκτη του μήνα μνήμη των Οσίων Πατέρων μας Αλυπίου του κιονίτου και Στυλιανού του Παφλαγόνος.

Την εικοστή έκτη του μήνα μνήμη των Οσίων Πατέρων μας Αλυπίου του κιονίτου και Στυλιανού του Παφλαγόνος.

Ο μεν άγιος Στυλιανός  αγιάστηκε από την κοιλιά της μητέρας του και έγινε κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό, αφού μοίρασε τον πλούτο που είχε στους φτωχούς και έγινε μοναχός, ξεπέρασε όλους τους μοναχούς της εποχής του στη σκληραγωγία και στην επίπονη άσκηση. Έπειτα πήγε στην έρημο και μπήκε σε ένα σπήλαιο, όπου δεχόταν τροφή από Άγγελο του Θεού. Έγινε επίσης γιατρός πολλών και ανίατων παθήσεων.

Όταν θανατηφόρες ασθένειες χτυπούσαν τα νήπια και πέθαιναν, αφήνοντας τους γονείς τους δίχως παιδιά, τότε οι μητέρες που με πίστη επικαλούνταν το όνομα του Αγίου Στυλιανού και ζωγράφιζαν την εικόνα του, αποκτούσαν ξανά παιδιά. Ακόμη και τα άρρωστα νήπια θεραπεύονταν από την ασθένεια. Ζώντας έτσι ο μακάριος αυτός άνθρωπος και πραγματοποιώντας πολλές θεραπείες και θαύματα, αναπαύθηκε τελικά στον Κύριο.

Ο δε όσιος Αλύπιος  έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ηρακλείου, το έτος 608, και καταγόταν από την Αδριανούπολη. Η μητέρα του είχε προειδοποιηθεί πριν από τη γέννησή του με κάποια θεϊκά σημεία, τα οποία φανέρωναν τι επρόκειτο να γίνει ο Άγιος μετά τη γέννησή του, και πως θα καταπλήξει ανθρώπους τόσο της εποχής του όσο και των μελλοντικών χρόνων με την καθαρότητα της ζωής, την ακοή του στον Θεό και την υπομονή του.

Όταν τον είχε στην κοιλιά της, είδε σε όραμα ότι κρατούσε ένα όμορφο αρσενικό πρόβατο, το οποίο είχε αναμμένες λαμπάδες στα κέρατά του. Αυτό ήταν σημάδι της μελλοντικής λαμπρότητας και αρετής του Αγίου.

Ο μακάριος αυτός αγωνίστηκε με τόση άσκηση, ώστε όχι μόνο έκανε θαύματα, αλλά ξεπέρασε όλους στην υπομονή του. Αυτός ο καρτερικός άνθρωπος στάθηκε πάνω σε έναν στύλο, ακάλυπτος, για πενήντα τρία ολόκληρα χρόνια. Και επειδή ο πονηρός διάβολος τον πλήγωσε, όπως κάποτε και τον Ιώβ, ο Άγιος, προς πείσμα του εχθρού, ξάπλωσε πάνω στον στύλο από το ίδιο πλευρό για δεκατρία ολόκληρα χρόνια, χωρίς να γυρίσει από την άλλη πλευρά, μέχρι που παρέδωσε την ψυχή του στα χέρια του Θεού.

Συνολικά έζησε εκατό χρόνια. (Τον αναλυτικό βίο του μπορεί κανείς να δει στον «Νέο Παράδεισο». Τον συνέγραψε στα ελληνικά ο Μεταφραστής· η αρχή του βίου είναι: «Καλοί μεν ουν και οι των Μαρτύρων άθλοι». Το κείμενο σώζεται στη Μονή Λαύρας, στη Μονή Ιβήρων και σε άλλες.)

Την ίδια ημέρα η μνήμη του Οσίου Πατέρα μας Νίκωνος του ' Μετανοείτε' και Άθληση του αγίου Νεομάρτυρα Γεωργίου του εν Κυδωνίαις. 

Συναξαριστής Αγίου Νικοδήμου