Ένας ιερέας έφτασε σε μια μικρή πόλη για να λειτουργήσει σε μια τοπική εκκλησία.
Λίγες μέρες αργότερα, πήρε ένα αστικό λεωφορείο από το σπίτι του στο κέντρο της πόλης για να κάνει κάποιες δουλειές.
Αφού πλήρωσε τον οδηγό και μπήκε στο λεωφορείο, ανακάλυψε ότι ο οδηγός του είχε δώσει ρέστα 100 επιπλέον χρίβνια.
Ξεκίνησε μια πάλη στο μυαλό του. Ένα μέρος του είπε: «Δώσε μου πίσω αυτά τα 100 χρίβνια. Δεν είναι δικά σου».
Αλλά ένα άλλο μέρος έφερε αντίρρηση: «Έλα τώρα, είναι μόνο 100 χρίβνια, είναι αυτός λόγος ανησυχίας;
Η εταιρεία λεωφορείων έχει τεράστιο κύκλο εργασιών επιβατών και δεν τους ενδιαφέρει κάτι τόσο μικρό. Θεωρήστε αυτά τα 100 χρίβνια ευλογία από τον Κύριο και προχωρήστε».
Όταν ήρθε η ώρα να κατέβει ο ιερέας, έδωσε στον οδηγό 100 χρίβνια και είπε: «Μου επέστρεψες πάρα πολλά».
Με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του, ο οδηγός απάντησε: «Είσαι ο νέος ιερέας, έτσι δεν είναι;
Σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να αρχίσω να πηγαίνω στην εκκλησία σας. Έτσι αποφάσισα να δω τι θα κάνατε αν σας έδινα λίγα επιπλέον ρέστα».
Όταν ο ιερέας κατέβηκε από το λεωφορείο, σχεδόν έπρεπε να αρπάξει το πρώτο φανάρι του δρόμου για να σταθεροποιηθεί και είπε στον εαυτό του:
«Θεέ μου! Παραλίγο να πουλήσω τον Υιό σου για εκατό αργύρια».
«Αυτός που είναι πιστός στα λίγα είναι πιστός και στα πολλά, και αυτός που είναι ανέντιμος στα λίγα είναι ανέντιμος και στα πολλά». (Λουκάς 16:10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου