137. Ερώτηση ενός μοναχού: Πώς μπορεί η ψυχή να είναι ναός του Θεού;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Αν αναζητάς έναν ξεχωριστό και ιερό τόπο για προσευχή, τότε καθάρισε την εσωτερική σου ύπαρξη και, αφού διώξεις κάθε κακή επιθυμία, ετοίμασε για τον εαυτό σου ένα κελί στη σιωπή της καρδιάς σου. Όταν προσεύχεσαι στην εκκλησία, να προσεύχεσαι μέσα σου και να το κάνεις πάντα, ώστε να είσαι εσύ ο ίδιος ναός του Θεού. Γιατί ο Θεός ακούει τις προσευχές εκεί που κατοικεί.
138. Το ερώτημα του προσκυνητή: Ποιος ορίζει τα χριστιανικά μας καθήκοντα;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Ο ύψιστος νομοθέτης, η πηγή της αλήθειας και όλων των νόμων, το πανάγιο, αιώνιο, απείρως μεγάλο ον. Αυτός στον οποίο οφείλουμε όλα όσα έχουμε - την ύπαρξη, τη ζωή και όλες τις ευλογίες της ζωής. Αυτός στον οποίο οφείλουμε την αναγέννηση, τη νέα ζωή, δηλαδή την ανανέωση και την αποκατάσταση της πεσμένης μας φύσης - με μια λέξη, ο Θεός, η Πανάγια Τριάδα - ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα.
139. Ερώτηση επισκέπτη: Γιατί οι άνθρωποι υποφέρουν από ατυχίες;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου . Οι αμαρτίες είναι η κύρια αιτία όλων των δυστυχιών. Οι θλίψεις αποστέλλονται για τις αμαρτίες, οι ανησυχίες για τις αμαρτίες, τα βάσανα για τις αμαρτίες. Και όλες οι ανίατες ασθένειες που μας πλήττουν τώρα προέκυψαν αρχικά από την αμαρτία. Ο Θεός, επιβάλλοντας τιμωρία στη γυναίκα για την παράβασή της, της είπε: «Με πόνους θα γεννήσεις παιδιά» ( Γέν. 3:16 ), και η ασθένεια αποδείχθηκε καρπός της αμαρτίας. Αλλά όπως ακριβώς ένα σκουλήκι που γεννιέται από ένα δέντρο καταβροχθίζει το ίδιο το δέντρο, έτσι και η λύπη που γεννιέται από την αμαρτία καταβροχθίζει την αμαρτία αν προσφέρεται με μετάνοια. «Η λύπη κατά Θεόν εργάζεται μετάνοια χωρίς μετάνοια προς σωτηρία» ( Β΄ Κορ. 7:10 ).
140. Ερώτηση επισκέπτη: Υπάρχει ευτυχία στη γη;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Δεν υπάρχει τέλεια ευτυχία στη γη, γιατί δεν είναι καιρός για παρηγοριά, αλλά για θλίψη. Η υψηλή θέση έχει τον κόπο και τις δυσκολίες της, ένα απλό κάλεσμα έχει τις ιδιαίτερες θλίψεις και τις δυσκολίες της, ο κόσμος έχει τις ιδιοτροπίες του, η μοναξιά έχει τη θλίψη και την πλήξη του, ο γάμος έχει τις απώλειες και τις ανησυχίες του, η φιλία έχει τα προβλήματα και την προδοσία της, και η ευσέβεια έχει τις λύπες της. Σύμφωνα με τον κανόνα, που είναι αναπόφευκτος για τα παιδιά του Αδάμ, όλοι συναντούν αγκάθια και γαϊδουράγκαθα στο δρόμο τους. Χιλιάδες παραδείγματα μας πείθουν ότι πολλά λείπουν από την ευδαιμονία μας στη γη.
141. Η ερώτηση του προσκυνητή: Τι σημαίνει: «Θα αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου;»
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγαπάμε τον Θεό με όλες τις δυνάμεις της ψυχής μας και, ως εκ τούτου, οι πράξεις ή οι εκδηλώσεις αυτής της αγάπης πρέπει να βρίσκονται στο νου, τη θέληση και την καρδιά της ψυχής μας, ως πρωταρχικές της ικανότητες. Ας υποταχθούν όλες αυτές οι δυνάμεις στον Κύριο Θεό, ας Τον σέβονται όλες, ας Τον υπηρετούν και ας Τον λατρεύουν.
142. Ερώτηση ενός δόκιμου. Πώς μπορεί κανείς να σωθεί;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Όλοι ξέρουμε πώς να σωθούμε, αλλά λόγω της δικής μας αμέλειας χάνουμε τη σωτηρία μας. Πάνω απ' όλα, και κυρίως, πρέπει να διαφυλάξουμε αυτό που είπε ο Κύριος: «Θα αγαπάς Κύριον τον Θεόν σου... εξ όλης της ψυχής σου... και τον πλησίον σου ως σεαυτόν» ( Ματθαίος 22:37, 39 ). Εδώ βρίσκεται η σωτηρία—στην διπλή αγάπη.
143. Ερώτηση ενός δόκιμου: Τι διώχνει τον φόβο του Θεού από την ψυχή;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Όπως ακριβώς ο καπνός διώχνει τις μέλισσες, και τότε αφαιρείται η γλυκύτητα του έργου τους, έτσι και η υπερβολική σωματική ανάπαυση διώχνει τον φόβο του Θεού από την ψυχή και καταστρέφει όλο το καλό της έργο.
144. Ερώτηση ενός δόκιμου. Τι πρέπει να κάνω; Με πειράζουν λάγνες σκέψεις.
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Θέλεις πραγματικά να σωθείς ξαπλωμένος;! Όχι, σιώπα, αγρυπνήσου, νηστεύσε, κλάψε, και ίσως σε ελεήσει ο Θεός. Γιατί όποιος δεν κοπιάζει εδώ, θα υποφέρει εκεί στην άσβεστη φωτιά μαζί με τον διάβολο.
145. Ερώτηση επισκέπτη: Ποιο κακό προέρχεται από την φιλαργυρία;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : «Ποιο κακό δεν προέρχεται από την φιλαργυρία;» ρωτάει ο Άγιος Χρυσόστομος. «Δεν είναι αυτή η πηγή της εκβίασης, της εκδίκησης, της έχθρας και της διαμάχης; Δεν μας αναγκάζουν να απλώνουμε τα χέρια μας ακόμη και εναντίον των νεκρών; ακόμη και εναντίον πατέρων και αδελφών; να ανατρέπουμε τόσο τους φυσικούς νόμους όσο και τις εντολές του Θεού; Όπως ορισμένοι αντίθετοι και δυνατοί άνεμοι, αφού εισβάλουν σε μια ήρεμη άβυσσο, την ταράσσουν μέχρι τα θεμέλιά της, έτσι ώστε ακόμη και η άμμος στον πυθμένα αναμειγνύεται με τα κύματα από πάνω, έτσι και η φιλαργυρία μεταμορφώνει τα πάντα: ο άπληστος άνθρωπος δεν γνωρίζει φίλο - και γιατί λέω φίλο; Δεν γνωρίζει ούτε τον Θεό, γιατί μέσω του πάθους του έχει γίνει σαν δαιμονισμένος» (Χρυσόστομος, Ηθική Διδασκαλία 10 προς Φιλιππησίους).
146. Ερώτηση επισκέπτη: Τι είναι ο αληθινός πλούτος;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Ο αληθινός πλούτος είναι μόνο αυτός που μας πλουτίζει με αρετές. Έτσι, αν θέλετε να είστε πλούσιοι, αγαπήστε τον αληθινό πλούτο. αν επιδιώκετε την ύψιστη τιμή, αγωνιστείτε για τη Βασιλεία των Ουρανών. αν αγαπάτε τη δόξα της αρετής, σπεύστε να εισέλθετε στην ουράνια υπηρεσία των Αγγέλων.
147. Το ίδιο ερώτημα: Ποιος παίρνει μαζί του τα αγαθά του μετά θάνατον;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Ο πλούσιος δεν παίρνει τίποτα μαζί του όταν πεθαίνει. Παίρνει τα αγαθά του μαζί του που τα μοίρασε σε όσους έχουν ανάγκη. Γιατί κάθε τι επίγειο είναι τέτοιο που αν το φυλάξουμε, χάνεται, αλλά αν το δώσουμε, διατηρείται. Προσπαθήστε να ανταλλάξετε τη φθορά που πρέπει να χαθεί με μια ανταμοιβή που δεν χάνεται ποτέ.
148. Ερώτηση επισκέπτη: Ποιος, στην πραγματικότητα, είναι πλούσιος;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Πλούσιος είναι αυτός που πλουτίζει εν Θεώ. Τα γήινα πράγματα, οτιδήποτε ευχαριστεί τον κόσμο και παραμένει σε αυτόν, είναι τόσο άξια περιφρόνησης όσο και ο ίδιος ο κόσμος. Αφήστε τους φτωχούς να νιώσουν τον πλούτο σας, εμπιστευτείτε την κληρονομιά σας στον Θεό, θρέψτε τον Χριστό, αποκτήστε ουράνια αγαθά. Μια μεγάλη κληρονομιά είναι ένας μεγάλος πειρασμός αν δεν χρησιμοποιηθεί για καλό, γιατί όσο πλουσιότερη είναι, τόσο περισσότερο πρέπει να εξιλεωθεί κανείς για τις αμαρτίες του, όχι να αυξηθούν.
149. Ερώτηση επισκέπτη: Τι πρέπει να σκεφτεί κανείς στην αρχή της Πρωτοχρονιάς;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Έχοντας ολοκληρώσει την περασμένη χρονιά και καλωσορίζοντας τη νέα, πρέπει, με μεταμελημένη καρδιά, να συλλογιστούμε: οι ημέρες της ζωής μας πέρασαν ανεπιστρεπτί, αλλά τι καλό κάναμε σε αυτές; Ο χρόνος που απομένει μας φέρνει πιο κοντά στα γηρατειά, ο θάνατος είναι άγνωστος και η κρίση του Θεού δεν θα μας αγγίξει. Επομένως, ο καθένας μας πρέπει να ξεκινήσει μια νέα ζωή εν Χριστώ Ιησού.
150. Ερώτηση ενός αρχάριου: Πρέπει κανείς να προσέχει τη γλώσσα και την ακοή του ώστε να μην μιλάει ή να ακούει κενά λόγια;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Πρέπει να φυλάει κανείς τη γλώσσα και την ακοή του, για να μην μιλάει ή ακούει κενά, καταδικαστικά λόγια ή να τα ακούει με μεροληψία. Μην ακούς άσκοπες κουβέντες και δεν θα γίνεις έρμαιο των κακών των άλλων. Αν δεχτείς την ακάθαρτη ακαθαρσία του λόγου, τότε μέσω των σκέψεών σου θα μολύνεις την προσευχή σου. Αφού ακούσεις αδίστακτους συκοφάντες, θα κοιτάς τους πάντες με λοξότητα, σαν ένα μάτι που, αφού πρώτα κοιτάξει ένα φωτεινό χρώμα, μετά μισόκλεισε τα μάτια του και κοίταξε τα αντικείμενα.
151. Ερώτηση ενός μοναχού: Τι διώχνει την μνήμη του Θεού από την ψυχή;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Η μνήμη του Θεού διώχνει τα εξής: την ομιλητικότητα, την ενασχόληση με οτιδήποτε, το γέλιο, την εγκατάλειψη της στοχασμού, την υπερβολική μέριμνα για την εγκόσμια ματαιοδοξία και τη λήθη του θανάτου. Όλα αυτά διώχνουν τη μνήμη του Θεού. Αν παρατηρήσετε ένα από αυτά τα κακά, σπεύστε να το διορθώσετε, ως ζηλωτής δούλος του Θεού, και έτσι θα ξεφύγετε από όλες τις παγίδες του πονηρού.
152. Ερώτηση ενός Περιπλανώμενου: Είναι δυνατόν να ανυψώσει κανείς τον εαυτό του με κάτι καλό;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Όσο ζεις στο σώμα, μην υπερηφανεύεσαι στην καρδιά σου σαν να έκανες κάτι καλό, μήπως ο εχθρός, έχοντας βρει πρόσβαση σε εσένα μέσω αυτού, σε βυθίσει σε άτιμο πάθος.
153. Το ερώτημα του προσκυνητή: Τι είναι η ορατή φύση και τι διδάσκει;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Η ορατή φύση είναι ένα τεράστιο βιβλίο, στο οποίο οι ουσιαστικές και πρωταρχικές αλήθειες που μας καθοδηγούν στο δρόμο προς τη σωτηρία είναι γραμμένες με μεγάλα γράμματα και απεικονίζονται έντονα. Ο καθένας μπορεί και πρέπει να το διαβάσει. Τα ευεργετικά φυσικά φαινόμενα αποκαλύπτουν και τρέφουν συναισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης προς τον Κύριο. Τα απειλητικά φαινόμενα εμπνέουν ένα αίσθημα φόβου και ευλάβειας προς Αυτόν. Τα γαλήνια φαινόμενα εμπνέουν ένα αίσθημα τρυφερότητας και μια προσευχητική διάθεση. Τα φαινόμενα των υψών, ακόμη και τα εκπληκτικά, δημιουργούν μέσα μας μια αίσθηση της ανθρώπινης αδυναμίας και αδυναμίας μας, και ως εκ τούτου αφυπνίζουν ένα αίσθημα ταπεινότητας, παράγοντας πίστη και μια ζωντανή εμπιστοσύνη στον Δημιουργό του σύμπαντος.
154. Ερώτηση ενός προσκυνητή: Τι σημαίνει: «Αυτός που πορνεύει αμαρτάνει ενάντια στο ίδιο του το σώμα!»
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Το να αμαρτάνει κανείς ενάντια στο σώμα του σημαίνει να κάνει κάτι που βλάπτει σε μεγάλο βαθμό την ευημερία του, μολύνοντάς το με διάφορες, συχνά άθλιες, ασθένειες και καταστρέφοντας τη δύναμη και την ισχύ του.
155. Ερώτηση επισκέπτη: Αν χάσω χρόνο στη φασαρία της ζωής, μπορώ να τον βρω;
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Αυτός που χάνει χρυσό ή ασήμι μπορεί να αποκτήσει άλλο στη θέση του· αλλά αυτός που χάνει χρόνο στη ματαιότητα της ζωής δεν μπορεί ποτέ να τον ξαναβρεί. Την ώρα του θανάτου, ένα τέτοιο άτομο θα παραπονιέται πολύ, επειδή το μερίδιό του είναι με τους δαίμονες.
156. Ερώτηση επισκέπτη: Αν κάνω κάτι καλό, πρέπει να είμαι περήφανος γι' αυτό;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Αν αποκτήσετε οποιεσδήποτε αρετές μέσω της Χάρης του Χριστού, μην είστε αλαζόνες στην καρδιά σας και λέτε: «Έχω επιτύχει αυτές και αυτές τις αρετές». Αλλά ακόμα κι αν τις έχετε επιτύχει όλες, πείτε, σαν υπηρέτης, «Έχω εκπληρώσει ό,τι μου είχε δοθεί». Αν πάντα σκέφτεστε έτσι στην καρδιά σας, τότε σε κάθε τόπο, παντού και πάντα, με την αγάπη σας για την ανθρωπότητα, θα είστε έτοιμοι να μας ακούσετε και να μας βοηθήσετε.
157. Ερώτηση ενός δόκιμου: Τι αντιπροσωπεύει το θυμίαμα;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Το θυμίαμα χρησιμεύει από καιρό ως σύμβολο των προσευχών που προσφέρουμε στον Θεό και της ένθερμης επιθυμίας να ανέβουν ενώπιόν Του, όπως ακριβώς ο καπνός του θυμιάματος ανεβαίνει ψηλά. Ακόμα και ο άγιος προφήτης Δαβίδ επιθυμούσε η προσευχή του να ανέβει ενώπιον του Θεού με την ελαφρότητα του ευωδιαστού καπνού: «Ας παρατεθεί η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν Σου» ( Ψαλμός 140:2 ). Η ίδια σημασία του θυμιατηρίου επαναλαμβάνεται στις λειτουργίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. «Σου προσφέρουμε θυμίαμα, Χριστέ ο Θεός μας, ως ευώδες άρωμα», λέει ο ιερέας πριν από την έναρξη της Λειτουργίας, «το οποίο, αφού λάβουμε στο πανουράνιο θυσιαστήριό Σου, ας εκχύσει η χάρη του παναγίου Πνεύματος Σου πάνω μας». Σύμφωνα με αυτόν τον συμβολισμό, η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί επίσης θυμίαμα με θυμίαμα στις ιδιωτικές της προσευχές.
158. Ερώτηση ενός αρχαρίου: Τι σημαίνει «προσεύχομαι αδιάλειπτα;»
Η απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Το να προσεύχεσαι πάντα και αδιάλειπτα δεν σημαίνει ότι πρέπει πάντα να διαβάζεις ψαλμούς ή γραπτές προσευχές — αυτό είναι αδύνατο έργο. Διότι κάθε Χριστιανός πρέπει να κάνει το έργο που αντιστοιχεί στην κλήση του· όπως ακριβώς η κουρασμένη σάρκα χρειάζεται ξεκούραση ύπνου και ούτω καθεξής. Αλλά σημαίνει συχνά, σε κάθε εγχείρημα, να υψώνεις το νου, την καρδιά και τους στεναγμούς προς τον Θεό και να ζητάς το έλεος, τη βοήθεια και τη μεσιτεία Του.
159. Ερώτηση από τον ίδιο δόκιμο: Γιατί είναι απαραίτητο να προσευχόμαστε αδιάλειπτα;
Απάντηση του Γέροντα Βονιφάτιου : Επειδή ο Σατανάς και οι κακοί υπηρέτες του μας συκοφαντούν ανά πάσα στιγμή, και η σάρκα επίσης επιθυμεί πάντα το πνεύμα, και δεν μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτούς τους εχθρούς μόνοι μας. Επομένως, πρέπει να οπλιστούμε με προσευχή, να σταθούμε σταθεροί και δυνατοί. Μπορούμε να προσευχόμαστε με το νου και το πνεύμα μας ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος. Είτε περπατάτε, κάθεστε, ξαπλώνετε, τρώτε ή εργάζεστε, δημόσια ή σε μοναξιά, μπορείτε πάντα να υψώνετε το νου και την καρδιά σας στον Θεό και έτσι να ζητάτε το έλεός Του: γιατί ο Θεός είναι παντού και σε κάθε τόπο, και παντού και πάντα, στην αγάπη Του για την ανθρωπότητα. Είναι έτοιμος να μας ακούσει και να μας βοηθήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου