Ὁ Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἐπισημαίνει:
«Βρίζοντας καί καταφρονώντας τό Θεό, ἁμαρτάνεις ἐν πᾶσι, ὅπως εἶναι γραμμένο στήν αἴνεσι τῶν τριῶν Παίδων· "Εξημάρτομεν ἐν πᾶσι"· διότι Τόν καταφρονεῖς ὡς Νομοθέτη, μή θέλοντας να φυλάξης τό νόμο Του· Τόν καταφρονεῖς ὡς Κύριο, μή ὑποτασσόμενος στήν ἐξουσία Του. Τόν καταφρονεῖς ὡς Δημιουργό, γυρίζοντας κατ᾽ ἐπάνω του τό εἶναι σου, τό νοῦ σου, τό αὐτεξούσιό σου, καί πάντα ὅσα ἔλαβες ἀπό Αὐτόν. Ἁμαρτάνεις ἐν πᾶσι διότι Τόν καταφρονεῖς ὡς ἔσχατο τέλος, μή φροντίζοντας γιά τή μακαριότητα, τήν ὁποία σοῦ ὑποσχέθηκε· Τόν καταφρονεῖς ὡς Λυτρωτή, μή στοχαζόμενος τό αἷμα τό ὁποῖο ἔχυσε, καί τόν ἐπώδυνο θάνατο τόν ὁποῖο δοκίμασε γιά σένα· Τόν καταφρονεῖς ὡς Κριτή, μή φοβούμενος τή φρικτή Του ἀπόφασι, οὔτε τό θυμό του, ούτε τίς τιμωρίες του Τόν καταφρονεῖς ὡς Φίλο, μή θέλοντας τή Φιλία Του, οὔτε τή χάρι Του Τόν καταφρονεῖς ὡς Πατέρα, ἀποστρεφόμενος τήν κληρονομία καί τό ἀξίωμα τῆς υἱοθεσίας Του»
Βιβλιογραφία. Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κωστώφ. Το φώς τό Αληθινό. Εκδόσεις. Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού Ωρωπός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου