Για την υπακοή
Η υπακοή είναι ένα άλλο απαραίτητο μέσο στον αγώνα εναντίον «του ιδίου θελήματος». Με την υπακοή απονεκρώνεις τα «μέλη σου τα επί της γης» για να μπορείς να ενεργείς καλύτερα με τα μέλη του πνεύματος, λέει ό άγιος Ιωάννης της Κλίμακας. Και κάτι περισσότερο· ή υπακοή είναι ό τάφος του θελήματος σου, από τον όποιο όμως φυτρώνει ή ταπεινοφροσύνη.
ΠΡΕΠΕΙ να φέρνεις στο νου σου ότι θεληματικά παραδόθηκες στη φαινομενική υποδούλωση της υπακοής. Ας σου θυμίζει λοιπόν ό σταυρός πού έχεις κρεμασμένο στο λαιμό σου, ότι δια μέσου αυτής της «δουλείας» προχωρείς προς την αληθινή ελευθερία.
ΊΣΩΣ αναρωτιέσαι· και σε ποιόν λοιπόν πρέπει να υπακούω; Οι άγιοι απαντούν: να υπακούς στους υπέρτερους σου (Έβρ. ιγ' 17). Και ποιοι είναι αυτοί; ξαναρωτάς. Πού μπορώ να βρω δασκάλους και πνευματικούς οδηγούς; Οι άγιοι πατέρες αποκρίνονται: ή Εκκλησία το έχει προβλέψει και αυτό. Γι' αυτό ήδη από την εποχή των Αποστόλων μας έδωσε ένα υπέροχο δάσκαλο πού μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε και να επωφελούμαστε απ' αυτόν παντού, οπουδήποτε κι αν είμαστε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν ζούμε. Στην πόλη ή στην εξοχή, με οικογένεια ή χωρίς οικογένεια, φτωχοί ή πλούσιοι μπορούμε να έχουμε αυτόν τον δάσκαλο της υπακοής μαζί μας και να υπακούμε σ' αυτόν πάντοτε, Ίσως δεν τον σκέφτεσαι καθόλου. Ξέρεις πώς λέγεται; Ιερή νηστεία!
Ο Θεός βέβαια δεν έχει ανάγκη από τη νηστεία μας, όπως δε χρειάζεται καθόλου και τις προσευχές μας. Ό Παντέλειος και Ανενδεής Θεός δε δοκιμάζει στέρηση κανενός πράγματος και ούτε χρειάζεται τίποτε πού να μπορούμε εμείς, τα δημιουργήματα του, να του δώσουμε. Ούτε απαιτεί τίποτα από μας. Λέει όμως ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος: δέχεται προσφορές εκ μέρους μας μόνο και μόνο γιατί συντελούν στη δική μας σωτηρία.
ΜΑΘΕ μεγαλύτερη προσφορά πού μπορούμε να κάνουμε στον Κύριο είναι ό εαυτός μας. Αυτό όμως δεν μπορούμε να το κάνουμε, αν δεν απαρνηθούμε το δικό μας θέλημα. Και αυτό θα το πετύχουμε με την υπακοή. Την υπακοή πάλι τη μαθαίνουμε με την άσκηση- Και ή καλύτερη άσκηση που μας υποδείχνει ή Εκκλησία μας είναι ή νηστεία των ορισμένων ήμερων και περιόδων πού έχει ή ίδια ορίσει.
ΕΚΤΟΣ όμως από τη νηστεία έχουμε και άλλους δασκάλους, προς τους όποιους μπορούμε να δείχνουμε υπακοή στην καθημερινή μας ζωή. Τους συναντούμε σε κάθε μας βήμα, αρκεί μόνο να διακρίνουμε τη φωνή τους. Να μερικοί. Ή γυναίκα σου θέλει να πάρεις μαζί σου το αδιάβροχο σου. Κάνε αυτό πού σου λέει, έστω κι αν δεν ήθελες να το πάρεις, για να ασκηθείς στην υπακοή. Ό συνάδελφος σου σε παρακαλεί να τον συνοδεύσεις λιγάκι. Ακολούθησε τον για να ασκηθείς στην υπακοή, έστω κι αν δεν έχεις καθόλου όρεξη για κάτι τέτοιο εκείνη τη στιγμή. Άφωνα σε παρακαλεί το παιδί σου για μια μικρή περιποίηση και συντροφιά. Κάνε το όσο μπορείς με καλύτερη διάθεση, έστω κι αν κάτι πιο ευχάριστο τραβάει εκείνη την ώρα την προσοχή σου. Έτσι ασκείσαι στην υπακοή. Μπορείς λοιπόν με τον τρόπο αυτό να βρεις πολλές ευκαιρίες υπακοής μέσα στο ίδιο το σπίτι σου, πού δεν είναι καθόλου λιγότερες ή μικρότερης άξιας από αυτές που έχει ένας μαθητευόμενος καλόγερος στο μοναστήρι του. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στη δουλειά σου, στο περιβάλλον σου, στις σχέσεις σου με τους άλλους ανθρώπους γύρω σου.
ΓΙΑ υπακοή απομακρύνει πολλά εμπόδια. Αποκτάς ελευθερία και γαλήνη, όσο ή καρδιά σου ασκείται να μην αντιστέκεται. Όταν δείχνεις υπακοή αποφεύγεις τον επικίνδυνο περιορισμό. Ή αγάπη τότε έχει ανοιχτό χώρο για να αναπαυθεί μέσα σου. Με την υπακοή σταυρώνεις την υπερηφάνεια σου, την ηδονή να αντιμιλάς, την ιδέα ότι είσαι μια σπάνια Ιδιοφυΐα, την ισχυρογνωμοσύνη σου, πράγματα πού δημιουργούν ένα σκληρό κέλυφος στο χαρακτήρα σου. Κλεισμένος όμως μέσα σ' αυτό το κέλυφος δεν μπορείς να συναντήσεις το θεό της αγάπης και της ελευθερίας.
ΜΑΘΕ λοιπόν να χαίρεσαι όταν σου δίνεται μια ευκαιρία υπακοής. Είναι όμως εντελώς ανώφελο να δημιουργείς τεχνητές ευκαιρίες υπακοής. Ή προθυμία σου θα γίνει προσποίηση. Έτσι θα οδηγηθείς στην αυτοδικαίωση και αυτοικανοποίηση. Καλύτερα να αρκεστείς με εμπιστοσύνη στις ευκαιρίες που σου στέλνει ό Θεός για να υπακούει, όταν χρειάζεται, χωρίς να το περιμένεις. Οι ευκαιρίες αυτές είναι οι πιο κατάλληλες για σένα. Όταν όμως βλέπεις πώς αφήνεις να σου ξεφεύγουν τέτοιες ευκαιρίες από τα χέρια, τότε μάλωσε τον εαυτό σου. Μοιάζεις στην περίπτωση αύτη σαν το ιστιοφόρο πού άφησε ανεκμετάλλευτο τον ούριο άνεμο, ό οποίος φυσούσε τόσο ευνοϊκά γι' αυτό. Για τον άνεμο είναι αδιάφορο αν χρησιμοποιήθηκε ή όχι. Για το ιστιοφόρο όμως θα ήταν ένα σπουδαίο μέσο για να πάει γρηγορότερα στο τέρμα του ταξιδιού του. Έτσι πρέπει να θεωρείς και συ την ευκαιρία και τα μέσα που σου στέλνει ή Άγια Τριάδα κάθε τόσο για να ασκηθείς στην υπακοή.
Η υπακοή είναι ένα άλλο απαραίτητο μέσο στον αγώνα εναντίον «του ιδίου θελήματος». Με την υπακοή απονεκρώνεις τα «μέλη σου τα επί της γης» για να μπορείς να ενεργείς καλύτερα με τα μέλη του πνεύματος, λέει ό άγιος Ιωάννης της Κλίμακας. Και κάτι περισσότερο· ή υπακοή είναι ό τάφος του θελήματος σου, από τον όποιο όμως φυτρώνει ή ταπεινοφροσύνη.
ΠΡΕΠΕΙ να φέρνεις στο νου σου ότι θεληματικά παραδόθηκες στη φαινομενική υποδούλωση της υπακοής. Ας σου θυμίζει λοιπόν ό σταυρός πού έχεις κρεμασμένο στο λαιμό σου, ότι δια μέσου αυτής της «δουλείας» προχωρείς προς την αληθινή ελευθερία.
ΊΣΩΣ αναρωτιέσαι· και σε ποιόν λοιπόν πρέπει να υπακούω; Οι άγιοι απαντούν: να υπακούς στους υπέρτερους σου (Έβρ. ιγ' 17). Και ποιοι είναι αυτοί; ξαναρωτάς. Πού μπορώ να βρω δασκάλους και πνευματικούς οδηγούς; Οι άγιοι πατέρες αποκρίνονται: ή Εκκλησία το έχει προβλέψει και αυτό. Γι' αυτό ήδη από την εποχή των Αποστόλων μας έδωσε ένα υπέροχο δάσκαλο πού μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε και να επωφελούμαστε απ' αυτόν παντού, οπουδήποτε κι αν είμαστε, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες κι αν ζούμε. Στην πόλη ή στην εξοχή, με οικογένεια ή χωρίς οικογένεια, φτωχοί ή πλούσιοι μπορούμε να έχουμε αυτόν τον δάσκαλο της υπακοής μαζί μας και να υπακούμε σ' αυτόν πάντοτε, Ίσως δεν τον σκέφτεσαι καθόλου. Ξέρεις πώς λέγεται; Ιερή νηστεία!
Ο Θεός βέβαια δεν έχει ανάγκη από τη νηστεία μας, όπως δε χρειάζεται καθόλου και τις προσευχές μας. Ό Παντέλειος και Ανενδεής Θεός δε δοκιμάζει στέρηση κανενός πράγματος και ούτε χρειάζεται τίποτε πού να μπορούμε εμείς, τα δημιουργήματα του, να του δώσουμε. Ούτε απαιτεί τίποτα από μας. Λέει όμως ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος: δέχεται προσφορές εκ μέρους μας μόνο και μόνο γιατί συντελούν στη δική μας σωτηρία.
ΜΑΘΕ μεγαλύτερη προσφορά πού μπορούμε να κάνουμε στον Κύριο είναι ό εαυτός μας. Αυτό όμως δεν μπορούμε να το κάνουμε, αν δεν απαρνηθούμε το δικό μας θέλημα. Και αυτό θα το πετύχουμε με την υπακοή. Την υπακοή πάλι τη μαθαίνουμε με την άσκηση- Και ή καλύτερη άσκηση που μας υποδείχνει ή Εκκλησία μας είναι ή νηστεία των ορισμένων ήμερων και περιόδων πού έχει ή ίδια ορίσει.
ΕΚΤΟΣ όμως από τη νηστεία έχουμε και άλλους δασκάλους, προς τους όποιους μπορούμε να δείχνουμε υπακοή στην καθημερινή μας ζωή. Τους συναντούμε σε κάθε μας βήμα, αρκεί μόνο να διακρίνουμε τη φωνή τους. Να μερικοί. Ή γυναίκα σου θέλει να πάρεις μαζί σου το αδιάβροχο σου. Κάνε αυτό πού σου λέει, έστω κι αν δεν ήθελες να το πάρεις, για να ασκηθείς στην υπακοή. Ό συνάδελφος σου σε παρακαλεί να τον συνοδεύσεις λιγάκι. Ακολούθησε τον για να ασκηθείς στην υπακοή, έστω κι αν δεν έχεις καθόλου όρεξη για κάτι τέτοιο εκείνη τη στιγμή. Άφωνα σε παρακαλεί το παιδί σου για μια μικρή περιποίηση και συντροφιά. Κάνε το όσο μπορείς με καλύτερη διάθεση, έστω κι αν κάτι πιο ευχάριστο τραβάει εκείνη την ώρα την προσοχή σου. Έτσι ασκείσαι στην υπακοή. Μπορείς λοιπόν με τον τρόπο αυτό να βρεις πολλές ευκαιρίες υπακοής μέσα στο ίδιο το σπίτι σου, πού δεν είναι καθόλου λιγότερες ή μικρότερης άξιας από αυτές που έχει ένας μαθητευόμενος καλόγερος στο μοναστήρι του. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στη δουλειά σου, στο περιβάλλον σου, στις σχέσεις σου με τους άλλους ανθρώπους γύρω σου.
ΓΙΑ υπακοή απομακρύνει πολλά εμπόδια. Αποκτάς ελευθερία και γαλήνη, όσο ή καρδιά σου ασκείται να μην αντιστέκεται. Όταν δείχνεις υπακοή αποφεύγεις τον επικίνδυνο περιορισμό. Ή αγάπη τότε έχει ανοιχτό χώρο για να αναπαυθεί μέσα σου. Με την υπακοή σταυρώνεις την υπερηφάνεια σου, την ηδονή να αντιμιλάς, την ιδέα ότι είσαι μια σπάνια Ιδιοφυΐα, την ισχυρογνωμοσύνη σου, πράγματα πού δημιουργούν ένα σκληρό κέλυφος στο χαρακτήρα σου. Κλεισμένος όμως μέσα σ' αυτό το κέλυφος δεν μπορείς να συναντήσεις το θεό της αγάπης και της ελευθερίας.
ΜΑΘΕ λοιπόν να χαίρεσαι όταν σου δίνεται μια ευκαιρία υπακοής. Είναι όμως εντελώς ανώφελο να δημιουργείς τεχνητές ευκαιρίες υπακοής. Ή προθυμία σου θα γίνει προσποίηση. Έτσι θα οδηγηθείς στην αυτοδικαίωση και αυτοικανοποίηση. Καλύτερα να αρκεστείς με εμπιστοσύνη στις ευκαιρίες που σου στέλνει ό Θεός για να υπακούει, όταν χρειάζεται, χωρίς να το περιμένεις. Οι ευκαιρίες αυτές είναι οι πιο κατάλληλες για σένα. Όταν όμως βλέπεις πώς αφήνεις να σου ξεφεύγουν τέτοιες ευκαιρίες από τα χέρια, τότε μάλωσε τον εαυτό σου. Μοιάζεις στην περίπτωση αύτη σαν το ιστιοφόρο πού άφησε ανεκμετάλλευτο τον ούριο άνεμο, ό οποίος φυσούσε τόσο ευνοϊκά γι' αυτό. Για τον άνεμο είναι αδιάφορο αν χρησιμοποιήθηκε ή όχι. Για το ιστιοφόρο όμως θα ήταν ένα σπουδαίο μέσο για να πάει γρηγορότερα στο τέρμα του ταξιδιού του. Έτσι πρέπει να θεωρείς και συ την ευκαιρία και τα μέσα που σου στέλνει ή Άγια Τριάδα κάθε τόσο για να ασκηθείς στην υπακοή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου