Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2017
Έτοιμοι για τον παράδεισο...
Οι άνθρωποι που υποφέρουν στη ζωή τους, είτε από ασθένειες στα νοσοκομεία, είτε ναρκομανείς ή φυλακισμένοι, που έχουν βιώσει την πόνο, έχουν ξεμπερδέψει με τον εγωισμό τους και την εικόνα τους και είναι έτοιμοι για τον παράδεισο. Ζητούν την αγάπη του Θεού, όπως το παιδάκι την καραμέλα. Άνθρωποι που φαινομενικά φαίνονται ηττημένοι, αποτυχημένοι στη ζωή τους, συχνά τυχαίνει μέσα στον πόνο τους και την ταπείνωση που υφίστανται να έχουν συλλάβει το αληθινό νόημα της ζωής που είναι η σχέση με τους άλλους και η αγάπη. Με τον Κωνσταντίνο Γανωτή
Ένας γέροντας είπε στους μαθητές:
Ένας γέροντας είπε στους μαθητές:
- Όταν ο βασιλιάς θέλει να πάρει την
πόλη του εχθρού, το πρώτο πράγμα που κρατάει είναι το νερό και τις προμήθειες.
Ο εχθρός από την πείνα εξαντλείται και υποχωρεί. Αυτό συμβαίνει στις αμαρτίες.
Αν ένας άντρας ζει σε θέση προσευχής, ο εχθρός, αδύναμος, αφήνει την ψυχή του.
Ο ΆΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΆΓΙΟ ΙΑΚΩΒΟ.
ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ; ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ;
Εάν κάνουμε
πνευματική εργασία στον έαυτό μας ότι και
αν συμβεί, η χάρις του Θεού θα μας φυλάττει. Ας έχουμε λοιπόν μετάνοια και για
όλα τα άλλα φροντίζει ο Χριστός.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΚΑVESHNIKOVA (1904-1996)
"Ρωτήστε τον Παντοδύναμο, μην τον ξεχνάτε μέρα και νύχτα ." Είναι καλύτερο να προσεύχεστε νωρίς το πρωί και τη νύχτα. Η πιο ήσυχη ώρα. Ξυπνήστε, σηκωθείτε πλυθείτε και μιλήστε με το Θεό, πείτε Του τα πάντα.
Ο Κύριος αγαπάει να του μιλάμε. Και θα βρει τρόπους, θα σας σώσει και θα σας βοηθήσει. Αν ο Κύριος δίνει πόνο, δίνει υπομονή και ενισχύσει από το Άγιο Πνεύμα.
- Από τα μεσάνυχτα μέχρι τις τρεις το πρωί ο ουρανός είναι ανοιχτός. Είναι πολύ πολύτιμη η προσευχή κατά τη διάρκεια αυτών των ωρών. Μετά τα μεσάνυχτα, είναι καλό να βάλουμε τρεις μεγάλες μετάνοιες με προσευχή στον Σωτήρα, τη Θεοτόκο και τον Άγγελο τον Άγγελο φύλακα μας..
Η γερόντισσα Αντωνία ευλόγησε τα πνευματικά της παιδιά να διδάξουν στη μνήμη τούς τις προσευχές: "ΤΟ ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ ", "ΘΕΟΤΟΚΕ ΚΑΙ ΠΑΡΘΕΝΕ", "Το Σύμβολο της Πίστης", 50ος και 90ος Ψαλμό
Με συμβούλεψε να διαβάζουμε τον κανόνα σύντομης προσευχής στον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και τη προσευχή: "Κύριε, διαφώτισε το μυαλό μου, ηρέμησε την καρδιά μου, βοήθησε με στη ζωή, γλίτωσε με από το κακό" ...
- Εάν τα παιδιά είναι άρρωστα, πρέπει να διαβάσετε τον 90ο Ψαλμό και τον "Πάτερ ημών " επτά φορές. Εάν είναι κάτι σοβαρό, πρέπει να το διαβάσετε δώδεκα φορές ... Εάν δυστυχία συνέβη σε ένα άτομο, θα πρέπει να διαβάσετε τον Ψαλμό 90 ...
Όταν υπάρχουν ακάθαρτες σκέψεις, απελπισία, μελαγχολία - πολλές φορές διαβάστε την προσευχή "ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ". Ο Κύριος θα δώσει ειρήνη στην ψυχή για τις προσευχές στην Μητέρα του Θεού ...
"Απλά πρέπει πριν φάτε φαγητό να κάνετε τον σταυρός σας". Θα έρθουν οι καιροί, που όλα θα δηλητηριαστούν. Αλλά εάν πορεύεστε με πίστη, θα ζήσετε. Και ο άλλος που θα πιει ή θα φάει το ίδιο πράγμα, χωρίς να έχει πίστη - θα πεθάνει.
"Κλείστε το στόμα σας καλύτερα, με τις επτά κλειδαριές, όπως λένε οι άγιοι πατέρες.
Δημιουργήστε μια προσευχή του Ιησού, διότι φέρνει πολύ πόσο καλό στη ζωή". Η σιωπή είναι μια αγγελική προσευχή. Δεν μπορεί να συγκριθεί με την ανθρώπινη προσευχή μας. Μείνετε ήσυχοι και ακούστε περισσότερο, γιατί από αυτήν (αγγελική προσευχή) θα βοηθηθητε σε όλα!
Η γλώσσα μου είναι εχθρός μου, έτσι είναι . Πόσο κακό και απογοήτευση φέρνει στη ζωή ...
Αν καταδικάσουμε τον γείτονα για κάποια αμαρτία, τότε ζει ακόμα σε μας η αμαρτία. . Εάν ένα άτομο μετανοήσει, τότε αυτή η αμαρτία δεν τον αφορά. Όταν η ψυχή είναι καθαρή, δεν θα καταδικαστεί ποτέ. Γιατί "Μην κρίνετε, ώστε να μην κριθείτε" (Ματθαίος 7: 1). "
- Η Γερόντισσα ΑΝΤΩΝΙΑ συμβουλεύει καθημερινά να διαβάζουμε το 17 κάθισμα των ψαλμών είπε: "Στις δυσκολίες ο17 κάθισμα θα είναι ήδη άμυνα για σας".
Ο γερόντισσα πίστευε ότι τα κεριά του Πάσχα δίνουν μια ιδιαίτερη χάρη, και συγκεκριμένα είπε: «Όταν επισκέπτεστε ένα άρρωστο άτομο, διαβάστε μια προσευχή για τους πόνους και ανάψτε κεράκι από το Πάσχα (κόκκινο)».
Ο Λόγος του Θεού είναι τροφή για την ψυχή και το σώμα. Το καθήκον ενός χριστιανού είναι ότι δεν θα πάει να κοιμηθεί αν δεν διαβάσει ένα κεφάλαιο του Ευαγγελίου δύο κεφάλαια των Επιστολών, ξεκινώντας από τις Πράξεις των Αποστόλων και τελειώνοντας με την Αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, μερικούς Ψαλμούς από το ψαλτήρι.. Και έτσι θα διαβάσουμε σταδιακά ολόκληρη τη Καινή Διαθήκη και το ψαλτήρι, που είναι αυτό που χρειαζόμαστε. ... Πρέπει να φτιάξουμε τρεις σελιδοδείκτες και να διαβάσουμε στη σειρά, και όταν διαβάσουμε όλα πάλι από την αρχή σε όλη την διάρκεια τη ζωής μας.
- Πολλοί από εκείνους που ήρθαν στη μητέρα του συμβούλευαν: "Ότι σε κάθε σπίτι να υπάρχουν εικόνες της Μητέρας του Θεού"! Στο σπίτι πρέπει να υπάρχει μια άγια γωνία: για ιερές εικόνες, αγιασμό, αντίδωρο, καντήλι ευχέλαιο. Μπορεί να υπάρχει ναός χωρίς βωμό ή σπίτι χωρίς στέγη; - Έτσι, η οικογένεια δεν πρέπει να ζει χωρίς μια άγια γωνία. Κατά τη διάρκεια της προσευχής ή στις αργίες, το κανδήλι πρέπει να καίει και είναι καλό να ανάβουμε ένα κερί. Στο σπίτι, όπου αυτό συμβαίνει η χάρη του Θεού πέφτει στο σπίτι αυτό. ".
- "Να είστε πίστη, δώστε όλες τις αμαρτίες σας στον Θεό. Όλες οι ασθένειες, όλες οι θλίψεις, όλες οι φροντίδες να τις αναθέτετε στον Θεό. Και να είναι εύκολο, να ελευθερώσετε τον εαυτό σας. Ο Θεός ξέρει για σένα. Κάθε πρόσωπο έρχεται στη ζωή να εκτελέσει ένα ρόλο: θα το εκτελέσει - και θα πάει στη ζωή αιώνια Δεν είμαστε εδώ για πάντα, είμαστε εδώ για μια επίσκεψη. Και θα πάμε σπίτι εγκαίρως, όλοι θα πάμε σπίτι. Ο Κύριος στη γη δεν θα αφήσει κανένα, θα πάρει τον καθένα μας . Η ψυχή δεν πεθαίνει. Το σώμα είναι κοστούμι, είναι ναός της ψυχής. "
Στον αγώνα ενάντια στις αμαρτωλές σκέψεις. Οι οδηγίες του Αρχιμανδρίτου Ιωάννου Μασλόφ (Maslov)
Ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Maslov) συνένωσε δύο υψηλές διακονίες. ως εξομολόγος και ως δάσκαλος θεολογίας της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας -. Στα κηρύγματα και τις εντολές του ο πατέρας Ιωάννης επαναλαμβάνει συχνά: «Πρέπει να παρακολουθούμε συνεχώς τους εαυτούς μας, τις σκέψεις μας, τις πράξεις και τις επιθυμίες μας και με κάθε τρόπο να αποφεύγουμε αυτό που προσβάλλει τον Θεό και τον αφαιρεί από την καρδιά μας».
Μιλούσε με προσοχή για τα πρώτα μέσα για τον καθαρισμό της ψυχής: «Όσο για την πνευματική ζωή και τον καθαρισμό της ψυχής από τα αμαρτωλά πάθη και τις σκέψεις η πρώτη θεραπεία σε αυτό το θέμα είναι η αφύπνιση του πνεύματος». Με επιστολές ο γέροντας έγραφε συχνά στα παιδιά του για την προσοχή: "Ας δούμε τον εαυτό μας!"; "Να είστε πιο προσεκτικοί στον εαυτό σας". «Σας εύχομαι να είστε καλύτεροι και να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στην αθάνατη ψυχή σας». έλεγε, «Να είσαι προσεκτικός στη ζωή σου και να ξεπεράσεις όλες τις σαρκικές επιθυμίες που εκτρέπουν ενάντια στην αθάνατη ψυχή, τον φόβο του Θεού και τον φόβο του αιώνιου μαρτυρίου μετά τον τάφο». Ο Πατέρας Ιωάννης δείχνει τη σημασία της προσοχής στο ζήτημα της σωτηρίας. Γράφει: "Η σωτηρία μας έγκειται στο γεγονός ότι φροντίζουμε τον εαυτό μας πιο στενά". «Συχνά θα δοκιμάζουμε τους εαυτούς μας, που βρισκόμαστε και με τη βοήθεια του Θεού, θα απομακρύνουμε όλα τα αμαρτωλά και κακόβουλα».
Σύμφωνα με τις διδασκαλίες των αγίων πατέρων, θέτοντας το μυαλό σε μια νηφάλια κατάσταση, πρέπει να δούμε προσεκτικά τις αμαρτωλές σκέψεις και να τις απορρίψουμε με την ίδια εμφάνιση, να μην τις δεχθούμε και να μην τους επιτρέψουμε να διεισδύσουν στις καρδιές μας
Η πνευματική κόρη του είπε κάποτε: "Πατέρα, δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτές τις σκέψεις [ματαιοδοξία]". - "Αυτό έγινε διότι η πόρτα σου ήταν ανοικτή . Εάν η πόρτα είναι κλειστή, κανείς δεν θα εισέλθει. Μην συνεχίζεται αυτές τις σκέψεις. Ντροπή ". Αυτή η εικαστική έκφραση ότι η πόρτα πρέπει να παραμείνει κλειστή, ο ιερέας συχνά χρησιμοποίησε.
Όταν μιλούσαν για τη θλίψη και την στενοχώρια ο πατήρ απαντούσε ότι "συμβαίνει όταν η πόρτα [της ψυχής] είναι ανοιχτή, δηλαδή αφήνοντας στις κακές σκέψεις, βαθμιαία λεηλατούν όλα όσα έχουν συσσωρευτεί στην ψυχή, όλα τα δώρα της προσευχής. Είναι απαραίτητο να κλείσουμε την πόρτα, να οδηγήσουμε τις σκέψεις, για να σώσουμε τον πλούτο. Στη συνέχεια, στην ψυχή θα υπάρξει ζεστασιά, θησαυροί και χάρη. " Εξηγώντας αυτή την ιδέα στο νεαρό κορίτσι με το οποίο μίλησε στο ναό, ο πατέρας πρόσθεσε: «Βλέπεις πόσα υπάρχουν εδω: τα άμφια, τα βιβλία, οι εικόνες. Και αν δεν κλείσω την πόρτα, όλοι θα κλαπούν. Έτσι επίσης κλείνετε την πόρτα. " Είπε επίσης: «Κρατάς την ψυχή ανοιχτή, αφήνεις τα πάντα, αλλά χρειάζεσαι μια πόρτα στο κάστρο από κακές σκέψεις και πράξεις. Σε γενικές γραμμές, όταν εξομολογούμε μια αμαρτωλή σκέψη ή επιθυμία, συχνά "Αυτή απομακρύνεται . Είπε επίσης: «Από τη στιγμή που θα διακόψατε τη σκέψη, και δεν μιλάτε μαζί της, έτσι θα μισήσατε [μια αμαρτωλή σκέψη]».
Ο πατέρας είπε εικαστικά: "Αν το ζώο τεθεί σε κουτί και δεν επιτρέπεται να φάει και να πιει, θα πεθάνει αναγκαστικά. Έτσι είναι σκέψεις και οι αναμνήσεις. Αν δεν τους δώσετε φαγητό (μνήμη), θα πεθάνουν. " Σε μία από τις επιστολές του, ο Πρεσβύτερος αποκάλυψε την ουσία της διδασκαλίας του για τον αγώνα με τις σκέψεις:
«Φυσικά, από τις σκέψεις κανείς δεν είναι ελεύθερος και φέρνουν στον καθένα σε κάτι κακό, αλλά από εμάς εξαρτάται απόλυτα να μην συμφωνούμε μαζί τους και όχι να αρχίσουν συνομιλία, και στη συνέχεια θα αρχίσουν σταδιακά να απομακρυνθούν από το άτομο. Αλλά εδώ χρειαζόμαστε έναν αγώνα, μετά τον οποίο υπάρχει μια μόνιμη, ευτυχισμένη παραμονή της ψυχής στον Θεό ". Ο πατέρας γράφει: «Το κατόρθωμα της αποκοπής των σκέψεων είναι για όλους τους Χριστιανούς, χωρίς εξαίρεση και αδιάλειπτα».
"Είναι σημαντικό στη ζωή να μαθαίνετε από τις περιστάσεις. Μια αράχνη από ένα λουλούδι παίρνει δηλητήριο, και μια μέλισσα - μέλι. Εδώ, για παράδειγμα, πηγαίνετε, ακούτε μουσική, τραγούδια και αμέσως αλλάζετε τη σκέψη: "Και πώς οι άγγελοι τραγουδούν στον ουρανό;" Μην αφήνετε σκέψεις αμαρτωλές. Απλά μεταβείτε σε κάτι άλλο. Σκεφθείτε, για παράδειγμα, για το θάνατο, για την Τελευταία Απόφαση. "
Ένας άλλος πατέρας με συμβούλεψε να στρέψω το μυαλό μου στην εργασία.
Αυτή είναι η απόδειξη του πόσο επικίνδυνο είναι να δεχτούμε αμαρτωλές σκέψεις. Ένα άτομο είπε στον ιερέα για τις σκέψεις που είχε το καλοκαίρι, όταν δεν μπορούσε να δει τον γέροντα . Ο πατέρας είπε: "Ναι, είναι κακή δουλειά, γίνετε μια πράξη, μια μεγάλη αμαρτία. Δεν έχω αμαρτήσει από το σώμα, αλλά με την ψυχή μου, τώρα χρειάζονται χρόνια για να καθαρίσει αυτή η βρωμιά, ώστε η ψυχή μου να μπορεί να οδηγήσει στην προηγούμενη κατάστασή της ».
Εδώ είναι ένα παράδειγμα πώς ο ιερέας δίδαξε να αγωνιζόμαστε στις κακές σκέψεις. Η γυναίκα λέει: "Πατέρα, ο σύζυγός μου είναι δυσάρεστος για μένα." Ο πατέρας απαντά: "Ο εχθρός δεν είναι ανόητος, ξέρει πώς να δράσει, χρειάζεται μόνο να σκίσει το μυστήριο και να το πετάξει. Αν μπορούσατε να δείτε ποιος ψιθυρίζει όλα αυτά, τα μάτια μας είναι κλειστά μόνο για τις αμαρτίες μας. Όταν παντρευτήκατε, δεν ήταν. Με τις σκέψεις πρέπει να πολεμήσετε. Όταν μια κατάσταση γίνει ανυπόφορη , πείτε στον εαυτό σας: «Ο πατέρας δεν μου το είπε αυτό». Όταν ο εχθρός αρχίζει να ψιθυρίζει ότι ο σύζυγός της είναι κακός, δυσάρεστος, - να απαντήσει: «Όχι, είναι καλός» - και όλα θα εξαφανιστούν αμέσως και είναι πολύ καλό ... "
Ο πατήρ είπε επίσης "Και ένα μικρό πράγμα μπορεί να καταστρέψει ένα άτομο αν το αντιμετωπίζει με εθισμό." Ο πατέρας έδωσε εντολή να πολεμούμε τις σκέψεις με προσευχή. Είπε: «Πρέπει να εξοντώσουμε τις σκέψεις του εχθρού, να τις αντικαταστήσουμε με προσευχή». Κάποιοι του είπαν ότι «κακές σκέψεις ή περιττές μνήμες» «ανεβαίνουν» στο κεφάλι μου, διαβάζοντας μια προσευχή: «Ευλογημένη Παναγία Μητέρα του Θεού ...» Και είπε: «Αν είσαι απασχολημένος και η προσευχή είναι απασχολημένη, ο εχθρός δεν θα έρθει».
Ο πατέρας διδάσκει ότι η μετάνοια είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση των αμαρτωλών σκέψεων.
Εδώ είναι μία από τις συνομιλίες του με τον πνευματικό γιο: «Λοιπόν, έχετε φτάσει εκεί;» - «Είναι δύσκολο για την καρδιά μου, , να βασανίζεται απο τις αμαρτίες μου». - " Έχεις αμαρτήσει;" - "Δεν ξέρω, πιθανώς, με σκέψη". "Οι σκέψεις είναι σαν τα πράγματα." - "Άδειες στην ψυχή". - "Ελευθερία, είναι πάντα από τη σκέψη, όταν δέχεσαι μια κακή ιδέα." Δεν προσεύχεσαι, δεν παλεύεις ». - "Πώς να ζεσταθείτε;" - "Καταπολέμηση. Αμέσως ελέγξτε: σε τι αμάρτησα, τι πήγε στραβά για την ψυχή. Πηγαίνετε προχωρήστε. πηγαίνετε.
" Ένας άλλος είπε ότι ο πατήρ Ιωάννης μπορούσε να χτυπήσει με ένα δάχτυλο στο κεφάλι ενός άνδρα, ή όταν ευλογούσε, χτυπούσε ελαφρά στο κεφάλι - και όλες οι βασανισμένες κακές σκέψεις εξαφανίστηκαν. Πολλοί ρώτησαν: "Πατέρα, χτυπήστε", αλλά ο γέροντας δεν του άρεσε όταν του το ελεγαν.
Τα πνευματικά παιδιά του Πατέρα Ιωάννη θυμούνται ξεκάθαρα πώς αυτός, ανυψώνοντας το δάχτυλό του με τη σειρά του στα μάτια, στο αυτί και στο στόμα, μίλησε με βαριά, ειλικρινά λόγια: «Μάτια, αυτιά, γλώσσα», δηλαδή «προστατέψτε τα μάτια, τα αυτιά, τη γλώσσα».
Φάνηκε ότι ο ιερέας είχε επιβάλει κάποιου είδους χαλινάρι στις αισθήσεις. Δίνοντας τέτοια εντολή, ο πατέρας έδωσε στο πρόσωπο μια κατάσταση εσωτερικής συγκέντρωσης, τον έλεγχο του εαυτού του. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε για αρκετό καιρό μετά τη συνομιλία με τον γέροντα. Τότε ένας άνθρωπος, έχοντας ήδη βιώσει, πως έπρεπε να εκπαιδεύσει τον εαυτό του στο έργο του και την προσευχή του με την εσωτερική κατανόηση, χωρίς την οποία η πνευματική ζωή είναι αδύνατη.
Ο πατέρας ανέφερε τα λόγια του Αντωνίου του Μεγάλου σχετικά με τη γλώσσα: "Ο ανθρωπος να προσέξει. Πάρτε τη δύναμη πάνω από τη γλώσσα σας και μην πολλαπλασιάσετε τα λόγια για να μην πολλαπλασιάσετε τις αμαρτίες". Δήλωνε στα παιδιά του: "Πρέπει να σιωπήσουμε. Ο σιωπηλός άνθρωπος λέει πολλά. Εάν δεν μιλάτε πολύ, τα λόγια σας θα ακουστούν. Ότι σας λένε οι πρεσβύτεροι, ακούστε τα πάντα, μην διακόπτετε, και να απαντάτε ευγενικά. ". Η πνευματική κόρη παραπονέθηκε για τον εαυτό της: «Μιλάω πολύ στην εργασία, και η ψυχή μου πονάει». Ο πατέρας απάντησε σιωπηλά: "Πρέπει να προσεύχεσθε ". Οι μνήμες, σύμφωνα με τον ιερέα, μπορούν επίσης να βλάψουν την ψυχή.
Σχετικά με τα όνειρα ο γέροντας είπε: "Σηκώθηκες Ξέχασε το -." "Από την πλευρά μας, χρειαζόμαστε συνεχή παρακολούθηση των ενεργειών, των ενεργειών και των σκέψεών μας. Αυτός ο προσεκτικός άνθρωπος ο Θεός ποτέ δεν θα τον αφήσει να φύγει μακριά και, επιπλέον, θα τον βοηθήσει πάντα να ξεπεράσει κάθε είδους πειρασμούς ».
Η ζωή μας δίνεται μια φορά, μπορείτε να κάνετε τόσους πολλούς εχθρούς που θα ντρέπεστε να περπατήσετε γύρω από τη γη, και μπορείτε να κάνετε τόσους πολλούς φίλους που θα υπάρχει πάντα βοήθεια. Προσέξτε! "Είπε αυστηρά:" Τρέξτε σαν την φωτιά, γιατί στο τέλος όλα είναι περιττά. "
Με μεγάλη προσοχή δίδαξε ο πατέρας Ιωάννης να διαβάζουμε βιβλία. Ο αρχάριος στην πνευματική ζωή είπε: "Πρέπει να διαβάζει προσεκτικά. Ελέγχεται τι διαβάζετε: "Ζωές των Αγίων", "Ζωές των ασκητών της ευσέβειας", γέροντες της Οπτινα.»
.
Η ομιλία του γέροντα πλούτιζε με πνευματική δύναμη και εκφραστικότητα: «Αυτός που δεν μετανοεί είναι νεκρός». "Το μυαλό του μετανοημένου σκέφτεται διαφορετικά". "Έχουμε μια πέτρινη καρδιά όπου ο καρπός δεν μεγαλώνει". "Η Θεός δημιούργησε μια φωλιά στην ψυχή μας". «Καταδικάζοντας τον πλησίον σου, ενοχλείς τον Θεό». "Αυτό που η ψυχή εντυπώθηκε κατά τη διάρκεια της ζωής, έτσι η ψυχή θα εμφανιστεί στο Δικαστήριο του Χριστού." «Αυτός που δεν ακούει την εκκλησία δεν είναι ο Χριστιανός ». "Ένα ανήθικο πρόσωπο είναι δούλος ενός κακού πνεύματος."
Σύμφωνα με το βιβλίο «Ο ευλογημένος γέροντας», Μόσχα, 2006.
Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017
Στον Καύκασο, στα άγρια φαράγγια, από τους αρχαίους χρόνους εγκαταβίωναν ερημίτες. Σχετικά με τη ζωή των μοναχών στον Καύκασο της σοβιετικής εποχής υπάρχει ένα θαυμάσιο βιβλίο "Στα βουνά του Καυκάσου. Σημειώσεις του σύγχρονου ερημίτη "από τον μοναχό Μερκούριος (Popov, 1919-1996)
Στον
Καύκασο, στα άγρια φαράγγια, από τους αρχαίους χρόνους εγκαταβίωναν ερημίτες. Σχετικά με τη ζωή των μοναχών στον
Καύκασο της σοβιετικής εποχής υπάρχει ένα θαυμάσιο βιβλίο "Στα βουνά του
Καυκάσου. Σημειώσεις του σύγχρονου ερημίτη "από τον μοναχό Μερκούριος (Popov, 1919-1996)
Στα βουνά της Αμπχαζίας, ο Αχίλα είχε
μια απολύτως υπέροχη κατοικία - τρεις
ορόφους, μέσα σε μια τεράστια σάπια τεύτλα, σε ένα λευκό δέντρο. Η περιφέρεια
του κορμού που μέτρησε με σχοινί βγήκε περίπου
στα 9 μέτρα.
Κάτω από το πάτωμα υπήρχε μια πέτρινη
κατασκευή , υπήρχε μια ντουλάπα στο εσωτερικό της για αποξένωση , και στον
"τρίτο όροφο" υπήρχε μια ντουλάπα όπου αποθήκευε τρόφιμα όπου τα ποντίκια δεν έφθαναν.
Η θέα από το KOMORKA μέσα από το παράθυρο ήταν εκπληκτική - στα μαγευτικά βουνά με
αδιαπέραστα δάση και χιονισμένες κορυφές. Η όχθη του ποταμού ήταν από την πλευρά του βράχου. Ήταν
ειδικά έτσι κατασκευασμένο, εν αναμονή μιας επίθεσης από την πολιτοφυλακή. Οι αρκούδες και οι λεοπαρδάλεις
δεν ήταν οι πιο επικίνδυνοι καλεσμένοι των
ερημιτών που ασχολιόντουσαν με τη
μελισσοκομία, τον καλλιεργημένο καλαμπόκι και τις πατάτες σε μικροσκοπικά
οικόπεδα. Πιο τρομακτικοί ήταν οι τοπικοί ληστές.
Πώς να εξηγήσουμε στον σύγχρονο άνθρωπο - γιατί οι άνθρωποι
αφήνουν τον πολιτισμό και γίνονται ερημίτες; Πώς να περιορίσετε το γεγονός ότι
η επικοινωνία με τον Θεό μπορεί να ονομαστεί ως το υψηλότερο νόημα της ζωής ...
Ο Μοναχός (Popov), ο οποίος ζούσε μετά
από 36 χρόνια στα φαράγγια του Καυκάσου μετά από 36 χρόνια στα στρατόπεδα του
Κολύμπι, αναφέρει τα λόγια του Παρθένιου του Κιέβου που απευθύνεται στους
μοναχούς: «... Χωρίς προσευχή, ποτέ δεν θα ενωθούμε με τον Θεό και χωρίς αυτή
τη σύνδεση η σωτηρία είναι αμφίβολη. Η μοναξιά και η προσευχή είναι πάνω απ
'όλα καλά. "
Πώς να επιτευχθεί αυτή η αποξένωση από
τον κόσμο ; Στην πράξη, συνέβη έτσι. Ο σεβαστός γέροντας Ισαάκ, ένας άνθρωπος
προηγμένων ετών, ζούσε σε ένα ορεινό χωριό σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Είχε επιβαρυνθεί από το γεγονός ότι τη νύχτα, λόγω της
κραυγής του γαϊδάρου, το τραγούδι των βατράχων και των γάβγισμα των σκυλιών ,δεν μπορούσε δύσκολα να επικεντρωθεί στην
προσευχή. Έχοντας μάθει ότι υπάρχει μια ελεύθερη περιοχή στη νέα μοναστική χερσόνησο στην όχθη της
λίμνης Amtqel (που ιδρύθηκε με τη συμμετοχή του Achila), ο Isaak ξεκίνησε τολμηρά. Έζησε εκεί (μέχρις
ότου ένας από τους ληστές οδηγούσε την πολιτοφυλακή σε εκείνη την έρημη θέση).
Το κελί του βρισκόταν σε ένα βράχο, όπου δεν τολμούσαν όλοι καν οι υπόλοιποι
να αναρριχηθούν. Ο πάτερ Αχίλα ζούσε εκεί κάτω από αυτό το βράχο, στο σπήλαιο "σαν
πουλί".
Άλλοι μοναχοί και λόγο πολλών ληστρικών
επιδρομών συμφιλιώνονταν, να
ζήσουν στη σιωπή. Έτσι στην έρημο έζησε
ο παλαιότερος πατέρας Longinus. Οι ντόπιοι χωρικοί κατά τη
διάρκεια της απουσίας του, του πατέρα Longin καθάριζαν τακτικά το κήπο του ,
λαμβάνοντας προμήθειες τροφής. Ταυτόχρονα παρηγορούσαν τον ερημίτη : «Οι Ρώσοι θα σας φέρουν κάτι , αλλά κανείς εμάς δεν θα μας φέρει τίποτα. Δεν έχουμε
τίποτα να ταΐσουμε τα παιδιά μας. " Οι "Ρώσοι" είναι
προσκυνητές, πνευματικά παιδιά του πατέρα. Η αδίστακτη κλοπή συνεχίστηκε για
πολλά χρόνια. Ο πατέρας Longinus εξήγησε την υπομονή του: «Ο Κύριος στο τέλος της ζωής μου, μου έδωσε
αυτή τη μεγάλη ευκαιρία να μάθω στον εαυτό μου να βλέπει όλους τους ανθρώπους
εξίσου: τόσο εκείνοι που μου δίνουν όσο και εκείνους που μου περνούν, για εκείνους που επαινούν, και για εκείνους
που βλάπτουν "...
Στα βουνά, συχνά έπρεπε να μεταφέρουν
βάρη σε μεγάλες αποστάσεις, να διέρχονται περάσματα, να περνούν μερικές φορές τα ζώα. Ο
μοναχός Αχίλα είχε εκπληκτική αντοχή και αποδέχτηκε τις κακουχίες των άλλων, προικισμένων με δύναμη. Ο πατέρας Mardari υπενθύμισε: Ήταν ήδη 56 ετών, αλλά, όπως και οι νέοι, φορούσε τόσο
μεγάλα βάρη που όλοι ήταν έκπληκτοι, με το ίδιο ζήλο στη βροχή, το κρύο και τη
θερμότητα ... Έφερε ένα δοχείο δέκα λίτρων με μέλι. Και το άλλο με νερό.
Όταν ο Akhila έφυγε για λίγες μέρες
από το κελί του , ζήτησε από τον αδερφό του να έρθει για να προστατεύσει τη
σόμπα, ώστε τα προϊόντα να μην είναι υγρά. Όταν επέστρεψε, μόνο οι κάρβουνα
ήταν στη θέση του κελιού..
Ως θρύλος, μια υπόθεση μεταδίδεται
από τη ζωή των ερημιτών. Κατά τη διάρκεια της επόμενης στρατιωτικής
διαδικασίας, ένας από αυτούς κατόρθωσε να κρυφτεί, διότι δεν είχε χρόνο. Το ελικόπτερο οδήγησε τους
μοναχούς στο γκρεμό .
Υπήρχε ένα δάσος πέρα από το γκρεμό. Μόνο περπατώντας
στον αέρα πάνω από το γκρεμό προς το δάσος δεν μπορούσαν να ξεφύγουν ! Λένε:
"Το ελικόπτερο άρχισε να
προσγειώνεται απότομα, αλλά υπήρχε ένα σαφές θαύμα - ο μοναχός που ήταν μπροστά
(ο οποίος ήταν ο πατέρας Αχίλ), διέσχισε το χώρο μπροστά του στον γκρεμό στον αέρα και όλοι περνούσαν από την άβυσσο, σαν να
είχαν κάτω από τα πόδια τους σταθερό έδαφος! Στο ελικόπτερο οι πιλότοι δεν πίστευαν στα μάτια τους, και όταν ήταν
πεπεισμένοι ότι οι μοναχοί είχαν φύγει, επέστρεψαν στη βάση εντελώς αλλαγμένοι είχαν
γίνει άλλοι άνθρωποι. ... ".
ΠΑΤΗΡ VLADISLAV (SHUMOV) OBUKHOVO (+1.10.1996). ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΕΜΟ.
ΠΑΤΗΡ VLADISLAV (SHUMOV) OBUKHOVO (+1.10.1996)
Θα υπάρξει ένας μεγάλος πόλεμος στη Ρωσία: από τη Δύση - τους
Γερμανούς και από την Ανατολή - τους Κινέζους!" Το νότιο μισό της Κίνας θα
πλημμυρίσει από τα ύδατα του Ινδικού Ωκεανού και στη συνέχεια οι κινέζοι θα φτάσουν στο Τσελιάμπινσκ, η Ρωσία θα ενωθεί
με τους Μογγόλους και θα τους οδηγήσει πίσω. Τότε θα υπάρξει πόλεμος, αλλά αφού
οι Κινέζοι κατακτήσει το Τσελιάμπινσκ, ο Κύριος θα τους μετατρέψει στην
Ορθοδοξία.
Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας
θα ξεκινήσει πάλι μέσω της Σερβίας. Τα πάντα θα είναι φωτιά! .. Μεγάλη θλίψη
έρχεται, αλλά η Ρωσία δεν θα χαθεί στη φωτιά. Η Λευκορωσία θα υποφέρει πολύ.
Μόνο τότε η Λευκορωσία θα ενωθεί με τη Ρωσία ... Αλλά η Ουκρανία δεν θα
ενταχθεί μαζί μας τότε και στη συνέχεια πολύ περισσότερο! Οι Τούρκοι θα
πολεμήσουν και πάλι τους Έλληνες. Η Ρωσία θα βοηθήσει τους Έλληνες. Το
Αφγανιστάν περιμένει επίσης έναν ατελείωτο πόλεμο ...
ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ ΞΥΠΟΛΥΤΟΣ 23 ΧΡΟΝΙΑ..... Ο ΙΠΠΟΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ...ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ...
Ο ιππότης του ναού...Περπατάει
ξυπόλητος 23 χρόνια.
Στην καρδιά της ερήμου, δίπλα στον
Ιορδανη ποταμό όπου ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος βάφτισε τον Ιησού, υψώνονται τα
επιβλητικά τείχη του ιστορικού μοναστηριού του Αββά Γερασίμου του Ιορδανίτη.
Ηγούμενος της μονής εδώ και περίπου
τριάντα πέντε χρόνια είναι ο 60χρονος, (μανιάτης στην καταγωγή) αρχιμανδρίτης
Χρυσόστομος Ταβουλαρέας, που το 1974 επισκέφτηκε το εγκαταλειμμένο -τότε- ησυχαστήριο
ως διάκος και επισκέπτης συνάμα, αλλά ποτέ έκτοτε δεν εγκατέλειψε τον άγονο, μα
και τόσο ευλογημένο αυτό τόπο.
Σήμερα, η Μονή του Αγίου Γεράσιμου
του Ιορδανίτη αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες προσκυνητές των Αγίων Τόπων και
ο Αγιοταφίτης π. Χρυσόστομος, ο ιππότης του ναού, επιμένει να σηκώνει ψηλά τα
λάβαρα του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, σε πείσμα των καιρών, που θέλουν τις
παραδόσεις να ξεθωριάζουν.
«Οταν ήρθα εδώ για πρώτη φορά και για
περίπου δώδεκα χρόνια ζούσα ολομόναχος, δίχως ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνο και
δρόμο», μας αποκαλύπτει ο αρχιμανδρίτης όταν του ζητάμε να μας μιλήσει για την
πρώτη, δύσκολη περίοδο.
«Εκείνη την εποχή, ήμουν διάκος στη
Βηθλεέμ και επειδή είχα εμπλακεί σε κάτι επεισόδια με Λατίνους, το Πατριαρχείο
Ιεροσολύμων αποφάσισε να με στείλει για τιμωρία έξι μηνών στη Μονή του Αγίου
Σάββα. Τότε, ένας γέροντας ηγούμενος πρότεινε στον 92χρονο Πατριάρχη Βενέδικτο
να με στείλει στο Μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου, που βρισκόταν εγκαταλελειμμένο
σε μια πολύ επικίνδυνη περιοχή, στην οποία φυσικά δεν ήθελε να πάει κανένας.
Πήγαμε να δούμε από κοντά το μοναστήρι με τον διάκο του Πατριάρχη περπατώντας
μέσα σε χωματόδρομους καλοκαίρι, που η θερμοκρασία είναι 50 βαθμούς Κελσίου.
Οταν φτάσαμε στο μοναστήρι και παρά το ότι δεν υπήρχε ούτε ένα πράσινο φύλλο,
αποφάσισα πως θέλω να μείνω. Ρίζωσε κατευθείαν στην καρδιά μου!» λέει.
Ο π. Χρυσόστομος θυμάται [Τα επιβλητικά
τείχη του ελληνορθόδοξου μοναστηριού που κάθε χρόνο προσελκύει πλήθος πιστών
από όλο τον κόσμο.] πως όταν επέστρεψαν στον Πατριάρχη και του ανακοίνωσε
πως επιθυμεί να ζήσει εκεί, στην ερημιά, για πάντα εκείνος δεν το πίστευε.
«Σηκώθηκε όρθιος, άνοιξε τα χέρια και μου
έδωσε ευλογία και ευχή “να γίνει το μοναστήρι μια όαση στην έρημο”. Eχουν
περάσει κάμποσα χρόνια και όταν θυμάμαι αυτές τις λέξεις συγκινούμαι και με δάκρυα
στα μάτια σκέφτομαι πως η ευχή του έπιασε. Σήμερα, έχω καλύψει 180 στρέμματα με
δέντρα και καλλιέργειες, έχω φτιάξει λίμνη με ψάρια, έφερα νερό από τρία
χιλιόμετρα μακριά, έβαλα ηλεκτρικό. Τότε όμως και για δώδεκα ολόκληρα χρόνια
δεν είχα ούτε να για φάω και ζητιάνευα από τα πούλμαν με τους προσκυνητές που
πήγαιναν στο Σινά για να μαζέψω λίγα λεφτά, να το συντηρήσω. Ακόμη και το νερό
ήταν βρόχινο και το έβγαζα από μια στέρνα για να το σουρώσω και να το
χρησιμοποιήσω».
Η όαση που προσελκύει χιλιάδες πιστούς
Κάποτε, το Μοναστήρι του Αγίου
Γεράσιμου του Ιορδανίτη ήταν ένα από τα πιο φτωχά. Ψυχή δεν πέρναγε να ανάψει
ένα κεράκι. Σήμερα, χάρη στην επιμονή και το μεράκι του π. Χρυσόστομου, η μονή
έχει εξελιχθεί σε μια πραγματική όαση που προσελκύει χιλιάδες πιστούς, ενώ έχει
να επιδείξει και ένα πολύ σημαντικό φιλανθρωπικό έργο. Ο ηρωικός αρχιμανδρίτης
μας εξομολογείται πως «εδώ υπάρχουν δουλειές για όλους και δεν... πλήττεις.
Αυτή την περίοδο στο μοναστήρι μένουν μόνιμα είκοσι πέντε μοναχοί από την
Ελλάδα, την Κύπρο, τη Γερμανία και τη Ρουμανία.
Ξυπνάμε στις 5.30 το πρωί και
παίρνουμε το πρωινό μας όλοι μαζί, ενώ στη συνέχεια ο καθένας ασχολείται με τον
τομέα που έχει αναλάβει: κάποιοι μαγειρεύουν, άλλοι πάνε στα χωράφια και στα
ζώα, ενώ έχουμε και εργαστήρια με κεριά και ψηφιδωτά. Μάλιστα, έχουμε
διακοσμήσει όλη την εκκλησία. Οι επισκέπτες πάνε και έρχονται συνέχεια. Αλλοτε
είναι πολλοί, άλλοτε λίγο [Το ελληνικό στοιχείο είναι έντονο σε κάθε γωνιά των
πανάγιων προσκυνημάτων και μοναστηριών, χάρη στην παρουσία της Αγιοταφικής
Αδελφότητας.]
Εδώ υπάρχει ένα πιάτο φαγητό για
όλους και θα υπάρχει πάντα για όσους το χρειάζονται. Εχουμε δημιουργήσει και
ξενώνες, αλλά μη φανταστείτε τίποτα πολυτέλειες. Διαθέτουν μόνο τα βασικά. Το
μόνο που δεν θα βρει κανείς εδώ είναι η μοναξιά, το άγχος και η ανασφάλεια.
Επίσης, βοηθάμε τα σχολεία και τα παιδιά, που τα αγαπάμε πολύ. Σε αυτή την
περιοχή υπάρχει μεγάλη φτώχια. Για μας δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι
χριστιανός ή μουσουλμάνος. Ο Θεός είναι ένας για όλο τον κόσμο και στην αγάπη
δεν γίνονται διακρίσεις».
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΣΑΛΙΚΗ.
Ισιδώρας μοναχής-Μητροπολίτου Ιωήλ
Μετά την επίσημη αγιοκατάταξη του
Οσίου και Θεοφόρου Πατρός Ιακώβου του
«με συγχωρείτε» από το Οικουμενικό Πατριαρχείο η μνήμη του ορίστηκε να τιμάται
τη 22α Νοεμβρίου εκάστου έτους. Η επισυναπτόμενη ακολουθία αποτελεί ποίημα
Ισιδώρας μοναχής μετά προσθηκών εξ ετέρας ακολουθίας του Μητροπολίτη Εδέσσης,
Πέλλης και Αλμωπίας Ιωήλ.
The meeting between Roman Emperor Manuel I Komnenos and Grand Župan (Grand Prince) of all Serbia Stefan Nemanja, 1172 AD.
In 1172, Roman Emperor Manuel I Komnenos had launched an expedition against Stefan Nemanja, and Nemanja's defeat seemed certain. Thus, the Grand Župan sought leave to parley and met the Emperor in Niš with his head and feet bare and a halter around his neck, and received reinstatement. However, although Nemanja bowed before Emperor Manuel and surrendered his personal sword, he was imprisoned and brought to the Imperial Capital of Constantinople to take part in a triumphal entry as a defeated barbarian. Nemanja vowed to never again attack Manuel, while the Emperor in return recognized Stefan Nemanja and his bloodline as the rightful Grand Župans of the Rascian lands.
Artwork by Evgeny Emelyanov.
Ο ΆΓΙΟΣ ΙΑΚΏΒΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΦΩΚΆ. Τι ωραίος Δεσπότης που είσαι, Γεράσιμε"!
...
Φαντάζεστε όλοι, αδελφοί μου, την συγκίνηση μου.
Επανέλαβα στον Άγιο Χαλκίδος την προπετή και αυθάδη απάντησή μου:
Εσπερινός Μεσοπεντηκοστής Τετάρτη, Τρίτη προς Τετάρτη, 1980. Καθόμουν εκεί στην είσοδο, ο Γέροντας, ο Μακαριστός ο πατήρ Ιάκωβος, ο οποίος ανέγνω τόσο ωραία τις προφητείες, έχω πρόβλημα εγώ στη γλώσσα, όπως με ακούτε, κι όταν ακούω κάποιο να διαβάζει ωραία, θαυμάζω και καμαρώνω. Και ήθελα να του πω:
“ Τι ωραία διαβάζεις τις προφητείες”!
Ήταν καθήμενος εκεί στην είσοδο δεξιά και όπως γύρισε και με είδε μου είπε:
“ Ωραίος Δεσπότης που είσαι, Γεράσιμε”!
Κι εγώ απαντώ αυθαδώς, ως είθισται του Γερασίμου,
“Δεν είμαστε καλά”. Και απαντά ο Γέροντας:
“ Θα έρθεις παιδί μου μια μέρα εδώ να λειτουργήσεις ως αρχιερεύς, αλλά εγώ θα έχω φύγει”.
Και Άγιε Χαλκίδος, σεβαστοί μου πατέρες, αγαπητοί μου αδελφοί, η ημέρα ήρθε. Είχε δίκιο ο Γέροντας. Εγώ ήμουν με τα παντελόνια μου, αυτός έβλεπε όμως. Είχε τη δυνατότητα ο Άγιος του Θεού να μην περιορίζεται από το χρόνο, ήταν μπροστά του το πεδίο ολόκληρο, ήταν από αυτούς που λέει ο Κύριος “Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται”. Και βλέπουν οι άνθρωποι του Θεού τα μελλούμενα, αναγινώσκουν με πολλή ευκρίνεια. Και είδε ότι σήμερα θα έρθω με την ευχή σας, την ευλογία σας, την άδεια σας, την επιείκια σας, την ανοχή σας, να λειτουργήσω εδώ ως αρχιερεύς ...
Κεφαλληνίας Γεράσιμος 13.6. 2015
Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017
Ο ΕΞΟΡΚΙΣΤΉΣ. ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.
Ποτέ πριν, οι άνθρωποι δεν έχουν υποβληθεί σε τόσο σκληρές δοκιμασίες και πειρασμούς όπως τώρα. ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.
Κανένας άνθρωπος δεν περνά από τη ζωή χωρίς έλεγχο. Τώρα υπάρχει μια εισροή διαβολικών γοητειών, πολλοί μάγοι έχουν γίνει στον κόσμο. Αυτοί είναι υπάλληλοι του διαβόλου. Με τη βοήθειά τους, ο διάβολος σπέρνει , έτσι ώστε ο Αντίχριστος να έρθει στον κόσμο. Αλλά ο Κύριος τον κρατάει. Τώρα έρχεται η τελευταία φορά για μετάνοια, η τελευταία ευκαιρία για μας να μετανοήσουμε και να αφήσουμε το αμαρτωλό μονοπάτι. Δείτε τι αμαρτίες είναι τώρα! Ο διάβολος έβαλε όλα τα δίχτυα. Η ζωή τώρα είναι πλήρως μηχανογραφημένη, επεξεργασμένη από την τηλεόραση. Όλοι υποβάλλονται σε υπνωτική δηλητηρίαση μέσω της πορνείας, του κρασιού, του καπνίσματος, των ναρκωτικών ... Αλλά πρέπει να είμαστε γενναίοι πολεμιστές του Χριστού. Κάθε λεπτό, κάθε ώρα για να προσέχουμε τον εαυτό μας - τι έχουμε περάσει, ποια εμπόδια τοποθετούνται ενώπιων μας στο δρόμο προς τη σωτηρία, ποιες αμαρτίες έχουμε διαπράξει ...
Και πρέπει αμέσως να μετανοήσουμε. Αμέσως πρέπει να διορθωθούμε μέχρις ότου βυθίσουμε εντελώς τη λάσπη της αμαρτίας. Πρέπει να καθαριστούμε από την αμαρτία και να ακολουθούμε το δρόμο του Θεού.
Ο Κύριος μας αγαπάει πάρα πολύ. Χωρίς μέτρο μας δίνει δώρα. Αλλά πόσο λίγο κάνουμε για την πολύτιμη ψυχή μας. Για φαγητό - πόσο μαγειρεύουμε, για ρούχα - πόσο διακοσμούμε. Πόση προσπάθεια και χρόνο ξοδεύουμε για τη διακόσμηση του σπιτιού μας. Και για την ψυχή σας - τη Νύφη του Χριστού - πόσο λίγο μας νοιάζει! Πόσο λίγο την διακοσμούμε! Μας ενδιαφέρει τόσο λίγο για την αγνότητα, την ομορφιά της, ότι είναι καθαρό.
Το Πάσχα συμβαίνει μία φορά το χρόνο και έχω Πάσχα κάθε μέρα. ΣΤΑΡΕΤΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ.
"Κύριε! -
"Τι είναι αυτό;"
Πιθανώς, είμαι τρελός;
Μόνο τα μωρά θέλουν να πηδούν όλη την ώρα.
Και είμαι γέρος - και θέλω να πηδήσω. Θέλω να τρέξω, να πανηγυρίζω, να χαίρομαι. Γιατί ; "Από την παιδική μου ηλικία, με κάλεσε ο Κύριος. Διότι ακόμη και στην παιδική μου ηλικία, όταν με ρώτησαν τι ήθελες να είμαι, απάντησα: "Θα είμαι ιερέας!" Γέλασαν και πραγματικά έγινα ιερέας. Και σε έξι χρόνια και στα επτά είπα ότι θα γίνω ιερέας ... Όλοι οι αδελφοί μου, όλοι οι θείοι μου ήταν γραμματικοί. Υπήρχαν δάσκαλοι μεταξύ τους. Και αναρωτήθηκαν γιατί δεν ήθελα να σπουδάσω; Και ήμουν στη θέση μου: «Θα είμαι ιερέας!»
Έτσι λοιπόν, η ζωή πέρασε, έλαμψε. Έχω ζήσει για εξήντα πέντε χρόνια και αρχίζω να ζω, αρχίζω να μετανοώ - και εξακολουθώ να μετανοώ μέχρι τώρα. Θέλω να σωθώ. Οι πολύτιμες μέρες της ζωής έχουν περάσει και τώρα σκέφτομαι μόνο τη σωτηρία μου.
Πόσο καιρό θα μου δώσει ο Κύριος το χρόνο της ζωής μου;
Πόσο περισσότερο θα είμαστε;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
