Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΔΩΡΟΘΕΟΣ. Ι.Μ.ΚΟΡΝΟΦΩΛΙΑΣ ΣΟΥΦΛΙΟΥ

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΔΩΡΟΘΕΟΣ. Ι.Μ.ΚΟΡΝΟΦΩΛΙΑΣ ΣΟΥΦΛΙΟΥ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ 7

Σκληρή ή ζωή!

Αγώνας μέχρι τελικής πτώσεως

Μέχρι τελικής αναστάσεως!

Πολλοί πιστεύουν πώς μπορούν

κατά Χριστόν να ζουν

παράλληλα

με την προσωπική ζωή τους.

Ξεχνώντας πώς

δυο παράλληλες

δε συναντώνται ποτέ.

Ανοίγω την Καινή Διαθήκη,

αλλά μερικές ιδέες με σοκάρουν.

Oταν ανοίγονται διαθήκες,

δεν πάνε να κρίνουν,

αλλά να πάρουν.

Στον καλό άνθρωπο

αναπαύονται οι άνθρωποι,

Στον καλό χριστιανό

αναπαύεται ο Θεός.

Kρύβει τον εαυτό του ο πονηρός,

τη γνώμη την καλή

του κόσμου να κερδίσει.

Τον κρύβει και ο άγιος,

να μην την αποκτήσει.

Εύκολα λέει ο άνθρωπος

«Δόξα τω Θεώ»·

δε θέλει κόπο!

Λέει όμως κι ο Θεός

«Δόξα τω ανθρώπω»;

Λειών' ή καρδιά μας

για τα πάθη του Χριστού.

Συχνά για κείνα συζητούμε.

Μα τρόμος μας πιάνει

με τη σκέψη του Σταυρού,

μη τυχόν συσταυρωθούμε.

Ωφέλιμο το να έχει κανείς

έναν άξιο πνευματικό.

Ωφελιμότερο το να έχει ένας πνευματικός

ένα άξιο τέκνο.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ 6

Γιατί τόση ανία

καί κατήφεια;

Γιατί μας έλειψε

ή Αλήθεια.

Ή χριστιανική αρετή

στα βάθη της ψυχής κρυμμένη

στα μάτια του κόσμου φαντάζει.

Ή κοσμική

στο φως του κόσμου λουσμένη

στα βάθη της ψυχής σκουριάζει.

Τι ωραιότερο από την αρετή

o άνθρωπος μπορεί να φέρει;

Ό τρόπος πού θα την προσφέρει.

Φιλάνθρωπος ο Θεός.

Το μετανοημένο συγχωρεί

και στον Παράδεισο

να τον βάλει βιάζεται.

-Μισάνθρωπος ο άνθρωπος,

Κρίνει και καταδικάζει

και καταδικάζεται.

Όλες οι αλήθειες

ανατρέπονται

μέσα στων αλλαγών

τον κυκεώνα.

Έκτος απ’ την αλήθεια

του Χριστού,

πού «μένει εις τον αιώνα»,

"Οι Νέοι Μάρτυρες της Ρωσικής Εκκλησίας" Οι περιοδεύοντες ή μετακινούμενοι Ιερείς, και τα μυστικά μοναστήρια.

Οι περιοδεύοντες ή μετακινούμενοι Ιερείς, οι οποίοι ήσαν για το καθεστώς "συχνά πιο επικίνδυνοι από τούς κανονικούς", ανήκαν σε δύο μεγάλες ομάδες: Στους πρώην φυλακισμένους ή εξόριστους Κληρικούς πού ήσαν γνωστοί στις αρχές και στους άγνωστους, τούς μυστικούς ιερείς.

Το 1934, ένας γνωστός εξόριστος ιερεύς από την περιοχή του Καζάν, έγραψε για την ζωή και διακονία του τα ακόλουθα: "Όταν τελείωσε ο χρόνος τής εξορίας μου, γύρισα στην πατρίδα μου, αλλά δεν μου έδωσαν ενορία. Τότε το μόνο πού μου έμεινε να κάνω ήταν να εκτελώ τα ιερατικά μου καθήκοντα ως περιπλανώμενος ιερεύς, γυρίζοντας από χωριό σε χωριό, πηγαίνοντας σε μέρη πού δεν υπήρχε εκκλησία, για να τελέσω θρησκευτικές ακολουθίες με αντίτιμο ένα κομμάτι ψωμί.

και άλλοι λειτουργοί της εκκλησίας, με το σακί στον ώμο, γυρίζουν από τόπο σε τόπο, για να φέρουν την βοήθεια τις θρησκείας στους κατοίκους. Πολλοί από τούς ανθρώπους πού συναντούμε μας διώχνουν και μας κοροϊδεύουν, άλλοι όμως μας δέχονται φιλόξενα και μας ζητούν να κάνουμε λατρευτικές ακολουθίες. Έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε πράξεις λατρευτικές, ακόμα και την Θεία Λειτουργία. Φέρνουμε μαζί μας όλα τα απαραίτητα για την λατρεία: Αντιμήνσιο, θυμίαμα και τα ιερατικά μας άμφια. Πολύ συχνά μας παρακαλούν να αναπέμψουμε ευχές για τούς προσφιλείς τους κεκοιμημένους" (Σολ. Νινίκα, "Οι Νέοι Μάρτυρες της Ρωσικής Εκκλησίας", σελ. 267 - 268).

το Περιοδικό "Αθεϊστής" έγραψε το 1936 γι' αυτούς τούς γνωστούς περιπλανώμενους ιερείς: "Οι Κληρικοί, προσαρμοζόμενοι στις νέες συνθήκες, έχουν καταργήσει ή απλοποιήσει μερικές από τις παραδοσιακές εκκλησιαστικές ακολουθίες. Μερικές από αυτές τελούνται τώρα εξ αποστάσεως και ενώ π.χ. απουσιάζουν οι ενδιαφερόμενοι, αντί να διαβάσει ο ιερεύς την ακολουθία του Γάμου, ευλογεί απλώς τα δακτυλίδια των νεόνυμφων και τα αποστέλλει να τα φορέσουν.

Η ακολουθία της κηδείας διαβάζεται μπροστά σ' ένα άδειο φέρετρο, στο οποίο υπάρχει και λίγο χώμα από τον τάφο του αποθανόντος. Κατά την ώρα του ενταφιασμού, το ευλογημένο αυτό χώμα ρίχνεται στον τάφο, ενώ ο ιερεύς είναι απών... για τον κόπο πού έκανε να διαβάσει το λίγο χώμα του τάφου, δίνουν στον ιερέα ένα μέρος από τα ρούχα του πεθαμένου".

σε ένα αντιθρησκευτικό φυλλάδιο του 1937, ο συντάκτης του Γιεροσλάφσκυ, γράφει: "Είναι ανόητο να πιστεύουμε, ότι ένας ιερεύς πού στερήθηκε την ενορία του παύει να είναι ιερεύς. Γνωρίζουμε πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες μετά το κλείσιμο του ναού τους, οι λειτουργοί τις εκκλησίας μεταβλήθηκαν σε περιοδεύοντες ιερείς, οι οποίοι με ένα σακίδιο στον ώμο ταξιδεύουν στα χωριά και στις επαρχιακές πόλεις, για να κάνουν θρησκευτικές ακολουθίες, να αναπέμψουν προσευχές, να αναγνώσουν περικοπές από την Αγία Γραφή και τούς Ψαλμούς".

το Περιοδικό "Αθεϊστής" έγραψε το 1931 για τούς γνωστούς Μοναχούς: "το κλείσιμο των Μοναστηριών ανάγκασε τούς Μοναχούς να βρουν άλλους τρόπους δράσεως αντεπαναστατικούς. σε πολλά μέρη, όπου τα Μοναστήρια έκλεισαν, οι Μοναχοί πέτυχαν να δημιουργήσουν ερημητήρια στις γύρω περιοχές. Οι Μοναχοί αυτών των ερημητηρίων στέλλονται από τούς προϊσταμένους τους στα γύρω χωριά, για να κηρύξουν τον λόγο του Θεού. Έτσι ο τρόπος δράσεως, ο πιο διαδεδομένος σήμερα, είναι η διαρκής μετακίνηση των Μοναχών για την κατήχηση του πληθυσμού".

Ο Φ. Πλετσούκ Έγραψε το 1933: "Η νέα μέθοδος των Κληρικών είναι τώρα οι μετακινήσεις. Ο περιοδεύων ιερεύς είναι τώρα μία φιγούρα γνωστή. Ο ιερεύς αυτός, αφού κάνει ένα δέμα με όλα τα απαραίτητα για την λατρεία, ανεβαίνει στο άλογο και γυρίζει από χωριό σε χωριό και από παζάρι σε παζάρι, για να εκτελέσει τα ιερατικά του καθήκοντα σ' αυτούς πού το ζητούν και δεν αφήνει τούς πιστούς να ξεχάσουν τον Θεό".

Οι γνωστοί μετακινούμενοι Κληρικοί ήταν για το καθεστώς εύκολος στόχος. Η εφημερίδα "Σοσιαλιστική Γεωργία" λ.χ. (φ. 11.1.1938), δημοσιεύει πληροφορίες για τον διωγμό πού εξαπέλυσαν οι τοπικές αρχές εναντίον των Κληρικών αυτών, μετά από εντολή του υπεύθυνου Θρησκευτικών υποθέσεων του Κόμματος Γιεζώφ και για τις συλλήψεις πολλών Κληρικών και Μοναχών (οι οποίοι τουφεκίσθηκαν ΄η καταδικάσθηκαν σε καταναγκαστικά έργα).

όμως, τούς άγνωστους μυστικούς ιερείς, τις μυστικές χειροτονίες των Κατακομβιτων Επισκόπων, αλλά και τούς μυστικούς Μοναχούς, το αθεϊστικό καθεστώς δεν μπορούσε να τούς ελέγξει. Οι συλλήψεις τέτοιων Κληρικών και Μοναχών Όταν γεγονότα τυχαία ή μετά από προδοσία. το 1948 η Αυστριακή εφημερίδα "Αρπάϊτερ Τσάϊτουνγκ" δημοσίευσε την μαρτυρία στρατιώτη πού είχε κρατηθεί σε Σοβιετικό στρατόπεδο αιχμαλώτων. Σύμφωνα με την μαρτυρία αυτή στην ίδια περιοχή με το στρατόπεδο λειτουργούσε από 30ετίας μυστικό μοναστήρι γυναικών. Όταν ανακαλύφθηκε οι διώκτες βρήκαν σε υπόγειες στοές 22 Μοναχές, οι οποίες καταδικάσθηκαν σε 10 χρόνια καταναγκαστικά έργα.

ένα άλλο μυστικό Μοναστήρι λειτουργούσε σε ένα πρότυπο εργοστάσιο γάλακτος, στον Καύκασο. Η κρατική αυτή επιχείρηση λειτουργούσε τόσο καλά, ώστε οι τοπικές αρχές καλούσαν τούς διευθυντές άλλων επιχειρήσεων να το επισκεφθούν. το 1937, με τον μεγάλο διωγμό κατά των Κατακομβιτών του επιτρόπου Γιεζώφ, αποκαλύφθηκε, ότι ο διευθυντής του εργοστασίου ήταν μυστικός Επίσκοπος και το μόνιμο προσωπικό ιερείς και Μοναχοί.

Αναφορά στα μυστικά Μοναστήρια έχει κάνει κατά καιρούς και η Σοβιετική εφημερίδα "Τρούντ", όργανο των οργατικών Συνδικάτων. Μία αναφορά αφορά μυστικά μοναστήρια πού λειτουργούσαν στο Μούρωμ και το Νόβγκοροντ. Μάλιστα η ηγουμένη ενός από αυτά αποκαλύφθηκε, ότι ήταν υπάλληλος σε μεγάλο κρατικό Οργανισμό.

Άλλη αναφορά έχει δημοσιευθεί στην "Κομσομόλσκαγια Πράβδα" (όργανο τις Κομμουνιστικής Νεολαίας) και αφορά την δίψα για θρησκευτικά θέματα πού διακατείχε την νεολαία στην περιοχή του Βορονέζ, όπου ανακαλύφθηκε μυστικό Μοναστήρι με 15 νέες μοναχές.

στην Κριμαία, ένας ναός των Κατακομβών ήταν μία πραγματική κατακόμβη, κάτω από έναν στάβλο. στο ισόγειο οι αγελάδες μασούσαν την τροφή τους στο υπόγειο οι πιστοί είχαν σκάψει μία σπηλιά, υγρή και σκοτεινή, και την είχαν μετατρέψει σε Παρεκκλήσιο (με αγία Τράπεζα και όλα τα απαραίτητα για την λατρεία). Κατά την ώρα των συγκεντρώσεων έξω από τον στάβλο κάποιες ηλικιωμένες γυναίκες πωλούσαν δήθεν ηλιόσπορους, όμως στην πραγματικότητα παρακολουθούσαν κάθε ύποπτη κίνηση. Ο ναός αυτός ανακαλύφθηκε τυχαία, Όταν κατέκτησαν την περιοχή οι Γερμανοί.

στον Καύκασο, σε μία περιοχή πού χιόνι "κρατούσε" 10 μήνες, σε ένα μικρό οικισμό πού ήταν αδύνατο να φθάσει ξένος, ένας διωκόμενος επίσκοπος είχε δημιουργήσει μία μικρή μοναστική κοινότητα. εργόχειρο τω Μοναχών ήταν η ξυλογλυπτική κατασκεύαζαν μικρά ξύλινα αντικείμενα, τα οποία οι νεώτεροι διέθεταν στους πιστούς άλλων περιοχών. Την κοινότητα ανακάλυψαν τυχαία κάποιοι κυνηγοί, οι οποίοι και κατέδωσαν τα μέλη της στις αρχές στις πόλεις οι Μοναχοί και οι Μοναχές των Κατακομβών, εκπλήρωναν την αποστολή τους με άλλο τρόπο. Χωρίς μοναχικά ενδύματα υπηρετούσαν λ.χ. σε νοσοκομεία εκεί πρόσφεραν την αγάπη τους, προσπαθούσαν να ενισχύσουν την πίστη τουλάχιστον των ετοιμοθάνατων και πολλές φορές καλούσαν κρυφά κάποιον Κληρικό, για τούς ασθενείς εκείνους πού είχαν εκφράσει την επιθυμία να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν.

Τα παιδιά ήταν ανέκαθεν η "καλή γη" για τούς σπορείς του Ευαγγελικού λόγου. Παρά την αθεϊστική κρατική προπαγάνδα στα σχολεία και τις κομματικές νεανικές οργανώσεις, τα παιδιά διψούσαν για τον Θεό. Σύμφωνα με την εφημερίδα "Κομμουνιστική Αγωγή " (φ. Απριλίου 1932), "Η απαγόρευση πού επιβλήθηκε στα παιδιά να μιλούν για τον Θεό και να τον σκέπτονται, τα έκανε να αναζητήσουν και να βρουν ανθρώπους πού μπορούσαν να τούς μιλήσουν για θρησκευτικά θέματα. ακούν την διδασκαλία των ανθρώπων αυτών με μεγάλη δίψα και ακόμα προσφέρουν υπηρεσίες στις Εκκλησίες, βοηθούν στο στολισμό των ναών, λαμβάνουν κρυφά την Θεία Κοινωνία, και διαβάζουν θρησκευτικά βιβλία".

Τον ρόλο αυτό πολλές φορές αναλάμβαναν μυστικές Μοναχές πού εργάζονταν σε σπίτια (κυρίως μελών του Κόμματος, πού είχαν αυτή την ευχέρεια και την οικονομική δυνατότητα), σαν φύλακες παιδιών. Έτσι είχαν την δυνατότητα να σπείρουν την αλήθεια του Ευαγγελίου στις ψυχές των παιδιών και σε κάποιες περιπτώσεις και των άθεων γονέων.

http://churchsynaxarion.blogspot.com

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΤΟΥ Γ. ΕΦΡΑΙΜ.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΤΟΥ Γ. ΕΦΡΑΙΜ.

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΔΙΚΑΙΟΝ.

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΔΙΚΑΙΟΝ.

Ο ΓΕΡΩΝ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ .ΔΙΚΑΙΟΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΥΕΣ.

Ο ΓΕΡΩΝ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ. ΑΘΩΝΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ .ΔΙΚΑΙΟΝ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΥΕΣ.

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ.

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.ΠΑΤΗΡ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ.

ΓΕΡΩΝ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΣ.

ΓΕΡΩΝ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ ΚΑΡΑΚΑΛΛΗΝΟΣ.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ. Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ. Ο ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ.

Περί σωτηρίας των Αιρετικών

Πραγματεία Περί σωτηρίας των Αιρετικών

Εγράφη εν Κατουνακίοις του Αγίου Όρους Άθω

τη 6η Οκτωβρίου 1910

υπό του ελαχίστου Δανιήλ Μοναχού Κατουνακιώτου

http://rapidshare.com/files/312050411/sotirias_airetikon_g_daniil_katounakioti.pdf

Size:
8162 KB

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ "ΘΕΟΤΟΚΟΣ"

Ένας γέροντας της ορθοδόξου παραδόσεώς μας έλεγε ότι θα πρέπει να
θέτουμε "φυλακήν τώ στόματι ημών", όταν μιλούμε για τα "υπέρ έννοιαν"
μυστήρια του Χριστού. Πολύ δε περισσότερο, οφείλουμε να ιστάμεθα με τον
προσήκοντα σεβασμό, όταν καλούμεθα να μιλήσουμε για το υπερφυές
μυστήριο των μυστηρίων" του Χριστού, για την Υπερευλογημένη Θεοτόκο και

Αειπάρθενο Μητέρα Του. Αναφορικά με το όντως "μέγα της Θεοτόκου
μυστήριον", θα μπορούσαμε, μαζί με όλο το πλήρωμα της Εκκλησίας, και εμείς
με ζέουσα προσευχητική διάθεση να επαναλάβουμε τα λόγια του υμνωδού:

"Τείχισόν μου τας φρένας Σωτήρ μου· το γάρ τείχος του κόσμου ανυμνήσαι τολμώ, την
άχραντον Μητέρα σου· εν πύργω ρημάτων ενίσχυσόν με, και εν βάρεσιν εννοιών
οχύρωσόν με. Σύ γάρ βοάς των αιτούντων πιστώς τας αιτήσεις πληρούν. Σύ ούν μοι
δώρησαι γλώτταν, προφοράν, και λογισμόν ακαταίσχυντον· πάσα γάρ δόσις ελλάμψεως
παρά Σού καταπέμπεται Φωταγωγέ, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον".

σελίδες 13

http://rapidshare.com/files/312045770/theotokos.pdf

Size:
238 KB

Ρωσικές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες

Ρωσικές Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες

Ν. ΓΚΟΓΚΟΛ
Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ
Ν. ΛΕΣΚΟΦ
Α. ΤΣΕΧΟΦ
Ι. ΜΠΟΥΝΙΝ
Β. ΜΠΡΙΟΥΣΟΦ
Ι. ΣΜΕΛΙΟΦ
Μ. ΖΟΣΕΝΚΟ
Ν. ΜΠΕΡΜΠΕΡΟΒΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: ΣΟΝΙΑ ΙΛΙΝΣΚΑΓΙΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ: ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΝΑΡΚΙΣΣΟΣ
167 σελίδες

http://rapidshare.com/files/312027434/RussianChristmasHistories.pdf

Size:
1265 KB

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ

Ὁ ὅσιος Σεραφείμ, τὸ ὁλοφώτεινο ἀστέρι τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ἔζησε, ἔδρασε καὶ ἔλαμψε στὶς ἀρχὲς τοῦ 19ου αἰῶνα (1759-1833).
Γεννήθηκε στὶς 19 Ἰουλίου τοῦ 1759 στὴν πόλη Κοὺρκ καὶ παρέμεινε ἐκεῖ μέχρι τὰ δεκαεννέα του χρόνια. Στὴν ἡλικία αὐτὴ πῆρε τὴ γενναία ἀπόφαση ν᾿ ἀφοσιωθεῖ ὁλόψυχα στὸ Θεό· κι Ἐκεῖνος ὁδήγησε τὰ βήματά του στὸ μοναστήρι τοῦ Σάρωφ.
Ἐνῷ ἦταν ἀκόμη δόκιμος, ἀρρώστησε βαριὰ ἀπὸ ὑδρωπικία. Μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια ἀσθενείας, θεραπεύθηκε θαυματουργικὰ μὲ ἐπίσκεψη τῆς Θεοτόκου.

Ψηφιακό βιβλίο.

Σελιδες 259

http://rapidshare.com/files/312021144/Serafim_Sarof.pdf

Size:
16875 KB

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΕΝ ΔΙΑΛΟΓΩ (Από του Σχίσματος μέχρι σήμερον)

ΕΚΔΟΣΙΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

<< Ο ΣΩΤΗΡ >>

37 ΣΕΛΙΔΕΣ

http://rapidshare.com/files/312015975/or8odoxia_papismos.pdf

Size:
2242 KB

ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό.

Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Αννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία.

Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό.

Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Αγίων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής.

Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια.

Βγήκε τότε, όταν ήλθε ή στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, πού είναι «ο αγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι» (Β΄ Θες. 2:16). Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.

Τό αρχείο περιέχει τά εξής:

1ον 2 Λόγοι είς τά Εισόδια τής Θεοτόκου τού Ηλία Μηνιάτη

2ον Λόγος είς τά Εισόδια τής Θεοτόκου - Αγιος Γρηγόριος Παλαμάς

3ον Λόγος είς τά Εισόδια τής Θεοτόκου - Αγιος Πρόκλος Κωσταντινουπόλεως

4ον Εγκώμιο στήν Παναγία Θεοτόκο Μαρία περί αγνότητας καί παρθενίας - Αγιος Πρόκλος Κωσταντινουπόλεως

5ον Η Θεολογική σημασία τής εορτής τών Εισοδίων τής Θεοτόκου - Λάμπρου Σκόντζου

PDF

http://rapidshare.com/files/311982616/eisodia_theotokou.rar

Size:
10509 KB

Με τόρρεντ από εδώ

.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ. ΓΕΡΩΝ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ Ι.Μ. ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΑΝΔΡΟY.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ. ΓΕΡΩΝ ΕΥΔΟΚΙΜΟΣ Ι.Μ. ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΑΝΔΡΟY.

Ρωσικό μαρτυρολόγιο. Οι δυνάμεις καταστολής τσεκιστές και οι μοναχές.

Ο Μοναχός Επιφάνιος διέσωσε και την προσωπική εξομολόγηση μιας μοναχής πού δείλιασε και υπέκυψε στις πιέσεις των αθεϊστών. "Μας πήραν όλες τις μοναχές έξω από Το μοναστήρι, στις ‘όχθες του ποταμού. Εκεί υπήρχαν Ακουμπισμένες κάποιες εικόνες από Το Καθολικό της Μονής μας. Ένας από τούς Τσεκιστές μας εξήγησε: "Όποια μοναχή πάρει μία εικόνα και την πετάξει στο ποτάμι, θα της επιτραπεί να ζήσει. Ὅποια αρνηθεί θα πεταχτεί η ίδια στο νερό και θα πνιγεί"!
και άρχισαν νά μας καλούν ονομαστικά. Η πρώτη πού πετάχτηκε στο νερό και πνίγηκε ήταν η Γερόντισσά μας. και πολλές μετά από αυτήν προτίμησαν έναν ευλογημένο θάνατο. τις έριχναν στο ποταμό δεμένες και βούλιαζαν σαν πέτρες! Πολλές έψαλλαν ζητώντας την βοήθεια του Θεού. Άλλες πήγαιναν σαν νά επρόκειτο για γιορτή. Αλλά εγώ η αμαρτωλή, τρομοκρατημένη από την ιδέα του θανάτου, ασέβησα στην εικόνα της Παναγίας. Πήρα την εικόνα και την πέταξα στο νερό για νά ζήσω! Αλλά αντί για ζωή πήρα τον αιώνιο θάνατο, όχι μόνο στον μέλλοντα αιώνα, αλλά και τώρα, σ' αυτή την ζωή. Νομίζεις ότι είμαι ζωντανή; Ζω τον θάνατό μου. Βασανίζομαι κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό".
Αυτή η μοναχή γύριζε από χωριό σε χωριό και ομολογούσε την αμαρτία της, την άρνηση του Χριστού, ενώ ομολογούσε την δόξα όσων μοναζουσών αξιώθηκαν του μαρτυρικού στεφάνου.
σε άλλες περιπτώσεις κάποιοι πιστοί παρακολούθησαν από μακριά Το ομαδικό μαρτύριο ολοκλήρων μοναστικών αδελφοτήτων, πού πνίγηκαν στο Βόλγα. Έδεναν τούς μοναχούς ή τις μοναχές με Το ίδιο σκοινί και στη συνέχεια τούς έριχναν στο ποτάμι! Μία πραγματική "αλυσίδα Μαρτύρων" χάνονταν στα νερά του ποταμού.
Παρόμοιο περιστατικό συνέβη στο Χάρκοβο, στον ποταμό Ντόν.
στις όχθες της λίμνης Issyk Kul της Κιργιζίας, υπήρχε ένα μοναστήρι. Όταν κατέστρεψαν Το μοναστήρι μέχρι θεμελίων, έδεσαν τούς μοναχούς στο ίδιο σκοινί και τούς έπνιξαν στην λίμνη!
Άλλοι Μάρτυρες υπέστησαν άλλο φοβερό μαρτύριο: Τούς έθαψαν ζωντανούς! Οι Τσεκιστές έδεναν μαζί ένα μοναχό και μία μοναχή, λέγοντας "σας παντρεύουμε" και τούς έθαβαν ζωντανούς, σε όρθια στάση! Οι Μάρτυρες δεν πέθαιναν αμέσως. Το μαρτύριό τους κρατούσε ολόκληρη την μέρα!

http://churchsynaxarion.blogspot.com

π.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΝΟΗΤΟΥ & ΤΟΥ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΥ

π.ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΣ- ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΝΟΗΜΑ ΖΩΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΑΝΟΗΤΟΥ & ΤΟΥ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟΥ

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ - ΡΩΜΙΩΝ- ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ.

ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ - ΡΩΜΙΩΝ- ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΗ.

"Eπ΄ ουδενί δεν μπορεί κανείς δάσκαλος να επιβάλλει σε παιδί να συμμετέχει σε προσευχή"

Υπ. Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου,

"Eπ΄ ουδενί δεν μπορεί κανείς δάσκαλος να επιβάλλει σε παιδί να συμμετέχει σε προσευχή"

Το παρακάτω video είναι από τη σημερινή (21/11/2009) συμμετοχή της Υπουργού Παιδείας σε συζήτηση με μαθητές Συμβούλους του Συνηγόρου του Πολίτη.

Δείτε όσα φοβερά αναφέρει η Υπουργός σχετικά με την προσευχή, τον εκκλησιασμό και τα θρησκευτικά

(από το λεπτό 5.35 κ.εξής):

http://www.ustream.tv/recorded/2607821

Διαβάστε εδώ απομαγνητοφωνημένα τα όσα λέει η Υπουργός:
Είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα που έχει σήμερα όλη η Ευρώπη. Από τη μια έχουμε κοινωνίες, οι οποίες έχουν μέσα από τους αιώνες διαμορφωμένες θέσεις, αντιλήψεις, πιστεύω. Και αυτές οι κοινωνίες διευρύνονται με ανθρώπους που έρχονται από όλα τα σημεία του κόσμου και οι οποίοι έχουν τις δικές τους ριζωμένες αντιλήψεις και όχι μόνο θρησκευτικές, πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Νομίζω ότι στη δημοκρατία πρέπει να τα σεβαστούμε και τα δύο. Έτσι, δεν μπορεί η υπάρχουσα κοινωνία να αλλάξει τα δεδομένα της και δεν πρέπει επ΄ ουδενί να πιέζει τους εισερχόμενους, τους φιλοξενούμενους, αυτούς που θέλουν να μοιραστούν την ίδια πατρίδα, να ταυτιστούν, να αφομοιωθούν πολιτιστικά. Επ΄ ουδενί, κι αν συμβαίνει αυτό θέλω να μου το αναφέρετε, δεν μπορεί κανείς δάσκαλος να επιβάλλει σε παιδί να συμμετέχει σε προσευχή, είτε είναι μετανάστης, είτε είναι παιδί δηλ. που προέρχεται από άλλη χώρα και άλλη θρησκεία, είτε είναι και Έλληνας. Γιατί δεν σημαίνει ότι κι όλα τα Ελληνόπουλα… υπάρχουνε… η δυνατότητα της επιλογής.

Η χώρα έχει ανεξιθρησκεία.

Επομένως επ’ουδενί δεν υπάρχει το θέμα της επιβολής του να συμμετέχει κάποιος στην πρωινή προσευχή ή σε οποιαδήποτε διαδικασία που αφορά τα θρησκευτικά ή τα συγκεκριμένα θέματα της θρησκείας.

ΠΗΓΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ

http://thriskeftika.blogspot.com/2009/11/e_21.html

ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΗΣ.

ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΗΣ.

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ.

Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΛΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ.

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΕΧΜΕΤ Β ΚΑΙ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ.

Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΜΕΧΜΕΤ Β ΚΑΙ ΚΩΝ/ΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ.

1438 ΣΥΝΟΔΟΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

1438 ΣΥΝΟΔΟΣ ΦΛΩΡΕΝΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ

Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣ 1204.

Η ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΥΣ 1204.

Η Ι.ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ. Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΑΣΚΗΤΕΨΕ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΟΠΤΙΚΗ ΜΟΝΗ ΣΗΜΕΡΑ. ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΕΣ.

Του Αγίου Αντωνίου είναι το αρχαιότερο μοναστήρι της Χριστιανοσύνης στην περιοχή της Θηβαίδος.

ΝΕΑ ΜΟΝΗ ΧΙΟΥ ΣΦΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ 1822

ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ. ΠΑΝΟΣΙΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΣ Π.ΠΟΡΦΥΡΙΟ Ι.Μ. ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ. ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Π. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΜΠΙΘΑΣ Ι.Μ.ΠΑΜΜ. ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΜΟΣΧΑΤΟΥ. ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ.

ΔΕΥΣΜΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ. Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΣΙΝΑΙΤΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ.

ΔΕΥΣΜΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ. Ο ΠΑΤΗΡ ΠΑΥΛΟΣ Ο ΣΙΝΑΙΤΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ.

ΓΑΜΟΣ και ΠΑΡΘΕΝΙΑ

Ερμηνεία Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου στο Ζ' -7ο Κεφ. (στίχ. 1-40) της Α' πρός Κορινθίους:

περί Γαμου (νομίμου, τεκνογοωίας, διαζυγίου) και Παρθενίας

32 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

ΕΤΟΣ 30ό,

αρ. 114

Απρίλιος, Μάϊος, Ιούνιος 2007

http://rapidshare.com/files/309413408/gamos_parthenia.pdf

Size:
2410 KB

ΚΑΝΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΣΟΥ ΜΥΡΟ. Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

ΚΑΝΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΣΟΥ ΜΥΡΟ. Π. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ.

Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ. ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ.

Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ. ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΧΑΡΙΤΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΟΝ ΑΘΩΝΑ.

Ο ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΜΕΣΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΟΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ. ΜΕΡΟΣ Β

Ο ΠΑΤΗΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΜΕΣΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΝΟΡΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ. ΜΕΡΟΣ Α

Η ενορία του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας.Ο ραδιοφωνικός σταθμός «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ» εκπέμπει κάθε μέρα, όλο το 24ωρο, στους 103 Mhz στα FM.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ», είναι ο σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως, του οποίου οι εγκαταστάσεις που βρίσκονται στην ενορία μας (studio - πομπός - μηχανήματα - εξοπλισμός - κτίσματα) έχουν γίνει από τον Ιερέα π. Βασίλειο και τους νέους της ενορίας του Αγίου Νικολάου Σιάτιστας με την οικονομική συμπαράσταση των φίλων της Ραδιοφωνίας.

Μέχρι σήμερα, ως ερασιτέχνες εκφωνητές και ηχολήπτες των διαφόρων εκπομπών, έχουν περάσει περισσότερα από 150 άτομα. Μεγάλοι, νέοι αλλά και παιδιά.

Ο ραδιοφωνικός σταθμός μας «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ» εκπέμπει κάθε μέρα, όλο το 24ωρο, στους 103 Mhz στα FM. Η εμβέλειά του εκτείνεται σε όλη την επαρχία Βοΐου, στο Νομό Γρεβενών και στο Νομό Καστοριάς, και ακούγεται από συμβατικά ραδιόφωνα. Από την 1η Σεπτεμβρίου 2008 ακούγεται παγκοσμίως με τη χρήση του internet.

Όλοι όσοι εργάσθηκαν ή ακόμη εργάζονται στο ραδιοφωνικό σταθμό, εργάζονται επειδή τους αρέσει να προσφέρουν ανιδιοτελώς και αφιλοκερδώς το ταλέντο τους και το χρόνο τους. Αγαπούν τον συνάνθρωπο, ο οποίος περιμένει με λαχτάρα να ακούσει κάτι το ωφέλιμο, το εθνικό, το θρησκευτικό, το ηθικό, το χαρούμενο. Αγαπούν τον τόπο τους, την πατρίδα τους, την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμά της.

Καθημερινά μας τηλεφωνούν, για να μας ευχαριστήσουν και να δείξουν την συμπαράστασή τους στο έργο της ραδιοφωνίας. Όλοι, μεγάλοι και παιδιά, παίρνουμε θάρρος και κουράγιο, ώστε με τη χάρη του Θεού να συνεχίσουμε.

http://www.siatistaagiosnikolaos.gr/Enoria/Radio_Station.html

Κασομούλη 1, Σιάτιστα, ΤΚ: 50300

Τηλ: 24650-21472 | Fax: 24650-23133

Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο : enoria@siatistaagiosnikolaos.gr

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΥΒΙΔ

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΣΙΟΣ ΔΑΥΒΙΔ

ΠΑΤΗΡ ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗ. ΘΕΜΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

ΠΑΤΗΡ ΔΑΝΙΗΛ ΑΕΡΑΚΗ. ΘΕΜΑ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

π.ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ- ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΠΟΨΕ ΑΓΙΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ 25-10-08

π.ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΝΑΝΟΣ- ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΠΟΨΕ ΑΓΙΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑ 25-10-08

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ . ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΧΡΙΣΤΟΝΥΜΦΗ. ΠΑΤΜΟΣ

Η Ιερά μονή " Ευαγγελισμός Μητρός Ηγαπημένου"κτίστηκε το 1613 από τον ιερομόναχο του μεγάλου Μοναστηριού[Photo] Νικηφόρο καταγόμενο από την Κρήτη. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της χώρας. Αποτελείται από το ναό της Ευαγγελίστριας, από το παρεκκλήσιο του Αγίου Λουκά και από έναν τριώροφο αμυντικό πύργο με το παρεκκλήσιο του Αγίου Αντωνίου. Η ίδρυση της Μονής του Ευαγγελισμού χρονολογείται από το 1936 από τον 8422ιερομόναχο και πνευματικό Αμφιλόχιο Μακρή, την μεγάλη πνευματική μορφή, που εργάστηκε σκληρά για τη σύσταση και ανάπτυξη της.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟ ΜΗΤΡΟΦΑΝΗ.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΟ ΓΕΡΑΣΙΜΟ ΜΙΚΡΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟ ΜΗΤΡΟΦΑΝΗ.

Ο Γ. ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΦΡΕΑΤΟΣ ΙΑΚΩΒ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΣΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΤΥΠΟΝ. Η ΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΑΓ. ΦΩΤΕΙΝΗΣ- Η ΣΤΑΜΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ- Ο ΤΟΠΟΣ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ

Την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009, μεταξύ των προσκυνητών, μέλη της Π.Ο.Ε. είχαν την τιμή και χαρά να έχουν ολιγόλεπτη συνάντηση με τον σεβαστό Γέροντα Ιουστίνο. Ό Γέροντας Ιουστίνος είναι Άγιοταφίτης και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Φωτεινής Φρέατος Ιακώβ. Έχει την τιμή να είναι διάδοχος, στο προσκύνημα του Αγίου Ιερομάρτυρας Φιλουμένου. Μεταξύ άλλων ο η Ιουστίνος μας ενημέρωσε ότι τον Νοέμβριο επίκειται ή άγιοκατάταξη του Μάρτυρος Φιλουμένου, με τον oποίο πολλές φορές είχε συλλειτουργήσει. Είναι μεγάλο δώρο εκ Θεού — σημείωσε ο Γέροντας— να έχω συνεχώς, εδώ στο Φρέαρ, τον Μάρτυρα Φιλούμενο εν πνεύματι. από πέρυσι το καλοκαίρι, πού πραγματοποιήθηκε ή μεταφορά του Ιερού Λειψάνου του άπα την Πατριαρχική Σχολή της Σιών, εν σώματι και να αξιωθώ να είμαι και στην άγιοκατάταξή του. Το τελευταίο το θεωρώ ως ένα από τα μεγαλύτερα δώρα του Θεού, μάς είπε. Ό π Ιουστίνος, πέρα του Φρέατος του Ιακώβ, με τον περικαλλέστατο Ιερό Ναό της Άγιας Φωτεινής, πού εγκαινιάστηκε πέρυσι, είναι πνευματικός προϊστάμενος σε επτά ενορίες με Άραβες, κυρίως, Χριστιανούς στη Νεάπολη. Έτι αυτού σημείωσε ότι οι αδελφοί μας Ορθόδοξοι Άραβες κάνουν πνευματικό αγώνα, αντιμετωπίζουν αγωνιστικά και με υπομονή τις διώξεις των συμπατριωτών τους λόγω της πίστεως τους, και ότι εν ολίγοις, αξίζουν όσον πολλοί Χριστιανοί στην Ελλάδα, οι όποιοι —σε πολλές περιπτώσεις— δεν διακρίνονται για τον ζήλο τους και δεν έχουν αγώνα ή διώξεις για την πίστη. Όσον άφορα στις σχέσεις του Γέροντος με τους Παλαιστινίους και τις πολιτικές αρχές, σημείωσε ότι είναι σε καλό επίπεδο, χαίρει του σεβασμού τους κι εκείνος φροντίζει να αποδίδει σε αυτούς την τιμή, πού τους αναλογεί. Ό π. Ιουστίνος, πλέον των άλλων, είναι και Συνοδικό μέλος ατή Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Έτί αυτού μας δήλωσε ότι υπάρχει πολύ καλή συνεργασία με τους λοιπούς πατέρες, αρχιερείς και τον Πατριάρχη Θεόφιλο τον Γ. Κοινός στόχος, άλλωστε, είναι ή διαφύλαξη των Παναγίων Προσκυνημάτων και ή αύξηση και καλλιέργεια του έμψυχου δυναμικού της Άγιοταφικής αδελφότητας. Σε αυτό το σημείο, μας τόνισε, ό,τι μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά και ή Εκκλησία της Ελλάδος, ήτοι με την ανάληψη της υποχρέωσης κάθε Μητροπόλεως να αποστέλλει πατέρες, ιερείς και μοναχούς για ένα χρονικό διάστημα να υπηρετούν στα Πανάγια Προσκυνήματα. Επίσης, θα ήταν δυνατό να συνδεθεί και απονομή τίτλων ή οφφικίων, Ιερομόναχων, με την διακονία τους στις επάλξεις της Άγιοταφικής Αδελφότητας. Κάτι τέτοιο θα ήταν εποικοδομητικό και σωτήριο τόσο για τους πατέρες εξ Ελλάδος, όσο και για τους Άγιοταφίτες. Ό π. Ιουστίνος μας ενημέρωσε και για το πώς βρέθηκε και φυλάσσεται πλέον στον Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής και ή στάμνα, με την όποια η Ισαπόστολος Φωτεινή αντλούσε ύδωρ από το Φρέαρ. Σε συνάντηση του με τον παπικό επίσκοπο ο π. Ιουστίνος ζήτησε μέρος του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Φωτεινής, το οποίο φυλάσσεται στο Βατικανό. Ό Παπικός αξιωματούχος, του είπε, ότι, όταν σπούδαζε στο Βατικανό, ενθυμείτε, πώς φυλασσόταν ή στάμνα, με την οποία έδωσε ύδωρ ή Αγία στον Κύριο μας, την οποία είχαν μεταφέρει οι Σταυροφόροι από την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη. Ό Γέροντας Ιουστίνος απέστειλε επιστολή στο Βατικανό και σε έξι μήνες έλαβε θετική απάντηση. Σε εννέα μήνες από την υποβολή του αιτήματος του, ο παπικός πρόξενος του παρέδωσε την στάμνα, ή οποία φυλάσσεται πλέον υπερυψωμένη σε κεντρική κολώνα στην αριστερή πλευρά του κυρίως Ιερού Ναού. Στη συνέχεια της συζητήσεως ο π. Ιουστίνος μας θύμισε τις εξαιρετικές σχέσεις, πού είχε με τον Γιασέρ Αραφάτ και μας εξήγησε ότι αυτές οικοδομήθηκαν ακόμη περισσότερο, όταν μερίμνησε για την αποστολή εκατοντάδων τόνων αλευριού από την Ελλάδα προς τις αποκλεισμένες περιοχές της Νεάπολης Παλαιστίνης, με αποτέλεσμα να διασωθούν πολλά παιδιά και ενήλικες από την ασιτία. Μάλιστα οι ντόπιοι Άραβες τον αποκαλούν πατέρα των πτωχών. Σε πρόταση μέλους- της Π.Ο.Ε. ότι θα ήταν ωφέλιμο να εκδοθεί ένας τόμος για τα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Αγίας Φωτεινής, τα όποια πραγματοποιήθηκαν με κάθε μεγαλοπρέπεια πέρυσι στις 30. Αύγ. 2008, ο γέροντας απάντησε, πώς τα επιθυμεί κι αυτός σφόδρα, αλλά οι οικονομικές υποχρεώσεις τις Ιεράς Μονής είναι μεγάλες, οπότε και το αναβάλλει για αργότερα. Σε παράκληση μας, να διευκρινίσει τις προτεραιότητες της Ιεράς Μονής, μας εξήγησε ότι στην παρούσα φάση προνοεί για την επιμέλεια του προσκυνήματος στο μέρος, οπού αποκεφαλίστηκε ο Τίμιος Πρόδρομος. Ήδη ο πανίερος αυτός τόπος ανήκει στην Ιερά Μονή και το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, έχει πραγματοποιηθεί ή ασφάλιση και ο μερικός καλλωπισμός του υπόγειου χώρου —στον όποιο τελείται μάλιστα και Θεία Λειτουργία— και υποβλήθηκε και πλήρης αρχιτεκτονικός φάκελος σχεδίων ανέγερσης Ιερού Ναού στις αρμόδιες Εβραϊκές Αρχές. Μάλιστα, καλός οιωνός, όπως μας είπε, είναι ότι οι Εβραϊκές Αρχές εξετάσουν τον φάκελο και δεν προχώρησαν στην απόρριψη του. Πριν όμως και από το προσκύνημα του Τιμίου Προδρόμου, πρώτη προτεραιότητα είναι η αγορά της οικίας, στην όποια έζησε ή Ισαπόστολος Φωτεινή. Τα εν λόγω προσκύνημα βρίσκεται στην παρούσα φάση σε χέρια Μουσουλμάνων και καταβάλλει ήδη προσπάθειες να περιέλθει με νόμιμη αγορά, βεβαίως, στην περιουσία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Με την Χάρη του Θεού έχουμε ελπίδα, σημείωσε ο Γέροντας, δεδομένου ότι ο ένα εκ των δύο αδελφών κατόχων έχει συμφωνήσει. Ωστόσο απαιτείται προσευχή και συνεχής επαγρύπνηση. Όσον άφορα για την εξεύρεση πόρων, ο π. Ιουστίνος, μας είπε ότι αυτοί προέρχονται από τον όβολό των πιοτών, κυρίως από την Ελλάδα, πού αγαπούν το προσκύνημα, τον Πατριάρχη Ιακώβ, την Αγία Φωτεινή και τον Ιερομάρτυρα Φιλούμενο.

Παραθέτουμε τα στοιχεία επικοινωνίας με τον Γέροντα Ιουστίνο καθώς και τραπεζικό λογαριασμό για όσους εκ των ευσεβών αδελφών επιθυμούν να συνδράμουν στα προσκυνήματα της Ιεράς Μονής Αγίας Φωτεινής Φρέατος Ιακώβ: Nablus Jacob`s Well Palistine, Tel. 00-972-9-23/3/ 23 Emporiki bank Μάμαλος Γ Ιουστίνος. Νο: 51388054.

α.κ

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΙΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΕΜΠΕΣΗ (11.9.2009)

Του κ. Κωνσταντίνου Γρηγοριαδη, Καθηγητού Πανεπιστημίου

« Εάν τε ούν ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν του Κυρίου εσμέν... Εις τούτο γαρ Χριστός και απέθανε και ανέστη, ίνα και ζώντων και νεκρών κυριεύσει» (Ρωμ.14,9 ). Αγαπητέ μας Γιάννη,

Ή σημερινή σου αναχώρηση από αυτόν τον κόσμο μας συγκέντρωσε, ως εκκλησιαστική Σύναξη, για να σε συνοδεύσουμε στην τελευταία, αλλά και μόνιμη και αιώνια κατοικία μας και να σε αποχαιρετίσουμε με την ευχή: Καλό δρόμο, Γιάννη, καλήν ανάπαυση και καλήν ανάσταση. Συνήθως στις εξόδιες ακολουθίες μιλάμε εμείς οι ζώντες και περιλειπόμενοι για τον κοιμηθέντα αδελφό. Είμαι βέβαιος, πώς θα χαρείς, αν εμείς σήμερα τροποποιήσουμε αυτή τη συνήθεια. Να αφήσουμε δηλαδή εσένα να μιλήσεις σε μας για το μοναδικό μυστήριο της εν Χριστή σωτηρίας μας, πού ή σημερινή ημέρα αποτελεί τη στενή και τεθλιμμένη οδό, πού όμως μας οδηγεί στην αιώνια ζωή.

Στο σχέδιο του Θεού ήταν να γνωρισθούμε, να συνδεθούμε και να συνεργασθούμε στον αμπελώνα του Κυρίου από τα φοιτητικά μας ακόμη χρόνια.

Ή επίγεια ζωή σου ξεπήδησε από την Εκκλησία, προσφέρθηκε, ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε στην Εκκλησία. Έτσι μας διδάσκεις μέσα από το παράδειγμα σου. Μέσα από τη ζωή και το έργο σου μας έδειξες, πώς ο άνθρωπος ολοκληρώνεται εν Χριστώ, όταν διακονεί, προσφέρει και θυσιάζεται για το καλό και την προκοπή των άλλων ανθρώπων. Το πέρασμα σου από το χώρο της Εκπαιδεύσεως θα παραμείνει ανεξίτηλο. Συνεργασθήκαμε για πολλά χρόνια και ξέρω πώς πρόσφερες μέσα από τον εαυτό σου στα παιδιά την εικόνα του Χριστού, πού αγκαλιάζει με την αγάπη Του όλους τους ανθρώπους, τους δίνει θάρρος και ελπίδα και δύναμη, για να ξεπερασθούν τα εμπόδια και οι δοκιμασίες της ζωής.

Μέσα από την αγάπη σου στα παιδιά έδειχνες πόσο φίλος και αδελφός είναι ο Χριστός με κάθε άνθρωπο και ιδιαίτερα με τους νέους. Δεν είναι τυχαίο πώς μέχρι σήμερα μετά από τόσα χρόνια οι ενήλικες τώρα μαθηταί σου ρωτούσαν για τον κ, Λεμπέση και την πορεία της ασθενείας του, γιατί αναπολούσαν στο πρόσωπο σου την ώρα του μαθήματος, πού ήταν γι' αυτούς αληθινή μυσταγωγία.

Με το ίδιο εκκλησιαστικό, πατερικό και θεολογικό τρόπο εργάσθηκες και στο χώρο του Θείου κηρύγματος, πού προσπαθούσες να αποκαταστήσεις την παρουσία και την ευλογία του Κυρίου μέσα από τον προσφερόμενο ευαγγελικό λόγο. Εργάσθηκες με ζήλο και ανιδιοτέλεια και για πολλά χρόνια στην Ιερά Μητρόπολη Αττικής.

Μαζί με την μακαριστή σύζυγο σου Κική και τον μακαριστό αδελφό της π. Αθανάσιο είχες διακονήσει την Ιερά Μονή Στομίου Λαρίσης. Αγαπούσες πολύ τα Μοναστήρια, γιατί διέκρινες πώς ή λειτουργική ζωή, ή προσευχή και ή μετοχή του ανθρώπου στη Θεία Ευχαριστία τον γεμίζουν με την άκτιστη και αιωνία ζωή του Χριστού. Σημαντική ήταν και ή προσφορά, σου στην Ιερά Μονή Αγ. Φιλοθέης Εκάλης.

Εκεί όμως, πού το κήρυγμα σου ήταν αυθεντικό, το πρόσφερες μέσα από την άρση του σταυρού των θλίψεων και των δοκιμασιών και ασθενειών σου στην επίγεια ζωή σου. Στις πολλές συζητήσεις μας και ιδιαίτερα στα τελευταία τρία χρόνια της βαρύτατης ασθένειας σου μου τόνιζες και αποδεχόσουν την ευαγγελική και πατερική αλήθεια πώς «εξ αιώνος και από των γενεών εν σταυρώ και θανάτω πατείταί ή' τρίβος αυτού». Ή αδιάλειπτη προσευχή και ή Θεία Κοινωνία σε δυνάμωναν και έτσι αντιμετώπιζες με καρτερία και υπομονή τη βαρεία αρρώστια σου. Εδώ ολοκληρώνεται ή κηρυκτική σου μαρτυρία με το μαρτύριο, πού προσφέρουν στον άνθρωπο οι δοκιμασίες και ασθένειες. Αντιμετώπιζες τις πολλές αντιξοότητες, που σου προκάλεσαν φιλικά πρόσωπα με τη συγχωρητικότητα, πού ο Χριστός γέμιζε την καρδία σου. και μου έλεγες, πώς μόνον έτσι αισθάνεται ο άνθρωπος ελεύθερος.

Ήταν χαρακτηριστική ή ευγένεια και οι ευχαριστίες σου στους ανθρώπους, πού βρίσκονταν δίπλα σου στις δοκιμασίες της αρρώστιας σου, και μαζί σου τους ευχαριστούμε κ; εμείς για την αδελφική τους αγάπη και στοργή, όπως τις οικογένειες των αδελφών σου Ευστάθιος και Λουδοβίκου, αλλά και για τη στοργή και την αγάπη, πού έδειξαν ή κ. Ευαγγελία και ή κ. Νταλί, πού σε περιποιήθηκαν, ως αδελφό τους.

και τώρα: «Μακαριά η οδός ή πορεύη σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως». Ολόκληρη ή ζωή σου ήταν στραμμένη στον έσχατο προορισμό του ανθρώπου, δηλαδή στην αποδοχή της αγάπης του Κυρίου και τη μετοχή του στην ατέλειωτη ζωή της Αναστάσεως.

Καλήν ανάπαυση και καλή ανάσταση, αγαπητέ μας Γιάννη.

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ

Αφιέρωμα στον ΠΟΝΤΟ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ

Κατεβάστε το περιοδικό πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο

http://rapidshare.com/files/307043508/pros_thn_nikh.pdf

.

Απαγορεύεται να φοράμε σταυρό;;

Κατά τη δίκη της Ιερά Μονής Βατοπεδίου στο Πενταμελές Εφετείο Θράκης στην Κομοτηνή
συνέβη κάτι πρωτάκουστο.

Ο εισαγγελέας της έδρας Β. Φλωρίδης, αδελφός του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γ. Φλωρίδη, όπως αναφέρεται και σχολιάζεται σε αρκετές σελίδες του διαδικτύου, είπε στη δικαστή που δικαζόταν για την υπόθεση Μ. Ψάλτη: “Όταν είστε στην έδρα, είναι απαράδεκτο να φοράτε σταυρό, γιατί είναι θρησκευτικό σύμβολο και επηρεάζετε”! Ναι, το είπε ακριβώς όπως το διαβάσατε. Όπως εύστοχα σχολιάστηκε στις ιστοσελίδες, η δικαιοσύνη δεν αποφασίζει βάσει στοιχείων αλλά βάσει το τι φοράει ο κάθε δικαστής..

Αυτό που φέρεται να είπε είναι απαράδεκτο και φοβερό. Ένας εισαγγελέας να κρίνει μια συνάδελφο κατηγορουμένη από το αν φοράει ή όχι σταυρό. Το ότι φορούσε η δικαστής σταυρό σε δικαστική αίθουσα το χαρακτήρισε απαράδεκτο θρησκευτικό σύμβολο.

Τότε να αφαιρέσουμε και την εικόνα του Χριστού και το ευαγγέλιο από το δικαστήριο. Να μην ορκιζόμαστε στο ευαγγέλιο. Να μην κάνουμε καθόλου το σταυρό μας. Τι είδους σκεπτικό είναι αυτό;

Είναι γνωστό πλέον σε όλους ότι οι κατήγοροι της μονής Βατοπεδίου απολαμβάνουν μεγάλες τιμές από τη νέα κυβέρνηση. Μάλιστα ο εισαγγελέας Β. Φλωρίδης, για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά, έδωσε συνέντευξη, για να πει πόσο περήφανος είναι που καταδικάστηκαν οι βατοπεδινοί μοναχοί.

Κατά τ’ άλλα παρουσιάζεται ως φιλόθρησκος και φιλοαθωνίτης που επισκέπτεται ορισμένες μονές του Αγίου Όρους. Τέλος πάντων, αυτό είναι δικαίωμά του. Ας επανέλθουμε στο θέμα μας.

Η κ. Ψάλτη ευθαρσώς είπε πως επί τρεις σχεδόν δεκαετίες δικάζει με ήσυχη τη συνείδησή της και ανέφερε: “Μπορεί ο σταυρός να είναι το καύχημά μου, ουδέποτε όμως αποτέλεσε στοιχείο για την κρίση μου”, σε όσα της καταμαρτύρησε ο εισαγγελέας.

Για τον σταυρό είπε ότι τον φορά γιατί είναι οικογενειακό κειμήλιο και αποτελεί έκφραση της θρησκευτικής της πεποιθήσεως. Μεγάλη απορία δημιούργησε στην ίδια και σε όλους το πώς χρησιμοποιήθηκε ακόμη και ο σταυρός που φορούσε. Για πρώτη φορά ακούσθηκε ότι ο σταυρός είναι σημείο προκλήσεως κι εντάσεως.

Ο συνήγορος υπερασπίσεως Τ. Μιχαλόλιας σχολίασε ότι ο εισαγγελέας μοιάζει με καρδινάλιο σε ιερά εξέταση, για το σχόλιο που έκανε για το σταυρό που φορούσε η κ. Ψάλτη, και τόνισε: “Εμείς την ξέρουμε τόσα χρόνια και πάντα με αυτόν τον σταυρό δίκαζε”.

Το συγκεκριμένο θέμα είναι σοβαρό. Δεν μπορεί δηλαδή ένας δικαστής να φορά σταυρό; Δεν μπορεί να κάνει γνωστή τη χριστιανική του ιδιότητα; Δεν μπορεί να εκκλησιάζεται, για να μην τον δουν και θεωρηθεί ότι είναι επηρεασμένος και σε μια εκκλησιαστική δίκη θα είναι μονομερώς τοποθετημένος; Μήπως επιστρέφουμε σε Μεσαίωνα; Μήπως θα αρχίσουμε να διωκόμεθα για την ορθόδοξη πίστη μας;

Είναι πολύ λυπηρά όλα αυτά. Χρειάζεται αντικειμενικότητα, νηφαλιότητα και διάκριση. Εμείς επί της ουσίας του συγκεκριμένου θέματος αναφερθήκαμε και όχι επί της ουσίας του όλου θέματος. Τις πληροφορίες μας λάβαμε από το διαδίκτυο, όπου είναι ενυπόγραφα καταχωρημένες. Αναφέρονται σε λεπτομέρειες που ξενίζουν και προβληματίζουν και δημιουργούν ισχυρά ερωτήματα για προκατάληψη και προαποφάσεις.

Ευχόμεθα να λάμπει η αλήθεια, το πραγματικό δίκαιο και η ευθυκρισία δίχως επηρεασμούς και σκοπιμότητες παντού και πάντοτε. Ο σταυρός είναι σύμβολο ύψιστης ταπεινώσεως, αφάτου κενώσεως και μεγάλης θυσιαστικής αγάπης. Γι’ αυτό τον φοράμε και γι’ αυτό τον προσκυνάμε.
Γι’ αυτό κυριαρχεί σε όλη την εκκλησία. Είναι μεγάλη η σημασία του και βαθύτατος ο συμβολισμός του. Κάθε αντισταυρικός λόγος είναι μάλλον εκ του πονηρού.

Πηγή προέλευσης

http://www.romfea.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=3433&Itemid=2

.

Tο νέο «προοδευτικό με άνοιγμα στην κοινωνία», πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος.

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
Από το νέο «προοδευτικό με άνοιγμα στην κοινωνία», πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Εν Βούλα τη 4η Νοεμβρίου 2009

1. 89,5. Στην πρωινή ζώνη, 6 Οκτωβρίου.

Ακούστηκαν παράπονα των ακροατών ότι θα ήθελαν το πρόγραμμα πιο πνευματικό, ότι δεν βοηθά το πρόγραμμα πνευματικά κλπ.

Η απάντηση που εδόθη στον αέρα ήταν, ότι ο σταθμός κάνει «άνοιγμα στην κοινωνία», «ο σταθμός της Εκκλησίας δεν είναι η Εκκλησία, δεν εκπροσωπεί την Εκκλησία».

2. 89,5, 6 Οκτωβρίου, 4-5 μ.μ. π. Παύλος Κουμαριανός στην εκπομπή του : «Η γλώσσα της Εκκλησίας ακούγεται στις μέρες μας μονότονη και κουραστική… Τα ίδια και τα ίδια, από το ίδιο στυλ ανθρώπων, με το ίδιο περιεχόμενο και τις ίδιες ιδέες… υποσχέσεις μεταφυσικής φυγής, εσχατολογικής έκπληξης που καμιά φορά δεν πάνε πουθενά… Επιτρέψτε μου να συνοψίσω το κατάντημα του εκκλησιαστικού μας λόγου στη γνωστή παροιμία “παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του”…. Βιαζόμαστε οι άνθρωποι της Εκκλησίας να πούμε στους ανθρώπους λόγια χοντρά, βαρύγδουπες εκφράσεις για θέωση, αγιότητα, πνευματική τελείωση, εν Χριστώ ζωή και μακαριότητα, πνευματικά χαρίσματα, μυστικές εμπειρίες, υπερφυσικές καταστάσεις, επιστροφή στην προπτωτική κατάσταση, πρόγευση των εσχάτων, ασκητικό ήθος, κάθαρση παθών κι ενώ διαφημίζουμε όλα αυτά, είμαστε άνθρωποι σαν όλους, καθημερινοί και ταλαίπωροι… κι όλα τ’ άλλα που λέμε για θεώσεις και απογειώσεις, τα λέμε για να μας θαυμάζουν καμιά φορά και να ξεμπερδεύουμε με μερικούς ανώριμους αφελείς που μας χτυπούν την πόρτα μεσάνυχτα, ζητώντας παρηγοριά. Κι επειδή καμιά φορά δεν έχουμε ανθρωπιά να τους δώσουμε… ούτε γνώσεις να τους βοηθήσουμε, τους πλασάρουμε κομμάτι θέωση και εξαγιασμό που θα κερδηθεί μέσω αβυσσαλέας υπομονής κι έτσι στέλνουμε το συνάνθρωπό μας σπίτι του αδιάβαστο, φορτωμένο ενοχές που ζήτησε παρηγοριά και δε σκέφθηκε ότι έπρεπε να είχε μάθει καλά το μάθημά του, ότι πρέπει δηλαδή να κάτσει στα αυγά του, να κάνει υπομονή, να υποστεί όποιες δυσκολίες και εξευτελισμούς λαχαίνουν, για να θεωθεί…Κάτι δεν πάει καλά μ’αυτά που λέμε… Είπαμε λοιπόν να σταματήσουμε να λέμε πράγματα που δεν τα ζούμε. Κι αν τέλος πάντων κάποιοι έχουν τέτοιες μεταρσιωμένες εμπειρίες, ας το δείξουν με τα έργα τους… Σήμερα ίσως μας διακρίνει ένα σύνδρομο παθολογικής αρχαιολατρείας από τη μια, και από την άλλη σύνδρομο φοβίας προς την αμεσότητα και διαφάνεια της γλώσσας στη Λατρεία, γι’ αυτό χρησιμοποιούμε τη γλώσσα την αρχαία, μια γλώσσα μυστική και ακατανόητη, η οποία δημιουργεί φραγμούς και διακρίσεις μέσα στην Εκκλησία. Έχουμε τους καλλιεργημένους και μορφωμένους λάτρεις της αρχαίας τραγωδίας που με εκλεπτυσμένη αίσθηση απολαμβάνουν την ομορφιά της Αρχαίας Ελληνικής που μόνο εκείνοι καταλαβαίνουν και αφήνουν τους ιδιώτες ξένους προς την προσευχή» !!

3. 89,5. Εκπομπή κ. Κοσμόπουλου. Μίλησε πάλι ο π. Παύλος Κουμαριανός συνεχίζοντας με επιχειρήματα που μπορεί να έπειθαν τους αδαείς, τόνισε ότι οι μεταφράσεις δεν είναι θέμα που αποφασίζει η Ιερά Σύνοδος, οι Εκκλησίες μας είναι άδειες όταν γίνεται ο εσπερινός και ο όρθρος (αυτό το απέδωσε στη γλώσσα και όταν του επεσήμανε ο κ. Κοσμόπουλος ότι αυτή δεν είναι η μόνη αιτία, αναγκάστηκε να συμφωνήσει). Έδωσε και άλλο ατυχές παράδειγμα το οποίο ανασκεύασε ο κ. Φώτης Δημητρακόπουλος ο οποίος μίλησε εξαιρετικά δίνοντας 6 λόγους γιατί δεν θα πρέπει η γλώσσα της Λατρείας να αλλάξει.

Τα σχόλια και οι κρίσεις δικές σας…

Πηγή προέλευσης

http://www.im-glyfadas.gr/04/2009/20091104.asp

.

ΣΠΑΝΙΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΠΑ- ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ.

ΣΠΑΝΙΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΠΑ- ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗ.

Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΗ.

Από την σοφή διδασκαλία του π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου.

Από την σοφή διδασκαλία του π. Επιφανίου

1. -Γέροντα, λένε μερικοί για την Παλαιά Διαθήκη: «Δεν πρέπει να μελετούμε την ιστορία των Εβραίων».

-Δεν είναι ιστορία των Εβραίων. Είναι ή προϊστορία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν. Ό Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ μπορεί να είναι κατά σάρκα πρόγονοι των Ισραηλιτών, αλλά κατά πνεύμα είναι δικοί μας. Αυτό το λέγει ο Απόστολος Παύλος (Γαλ. γ' 7-9). και ο Κύριος είπε στους Ιουδαίους: Μη νομίζετε, ότι με το να λέτε, Πατέρα έχουμε τον Αβραάμ, έχει κάποια αξία, αφού εσείς δεν πολιτεύεσθε, όπως ο Αβραάμ.

Ό Χριστιανικός λαός είναι ο κατά πνεύμα Ισραήλ. Όποιος χριστιανός μιμείται την πίστη του Αβραάμ, αυτός είναι παιδί του Αβραάμ. Και όχι οι Εβραίοι, οι όποιοι απεδοκίμασαν τον Μεσσία, στον οποίον ο Αβραάμ πίστευσε και τον προσδοκούσε. Όλοι οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης τον Μεσσία προσδοκούσαν και ο Ιακώβ και οι άλλοι Πατριάρχες. και ο θεόπτης Μωυσής, ο όποιος είπε: «Προφήτην εκ των αδελφών σον... αναστήσει σοι Κύριος ο Θεός σοι;»(Δευτερ. ιη' 15).

Είναι, λοιπόν, κατά πνεύμα, δικοί μας πρόγονοι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης. Ή αντίληψη, ότι ή Παλαιά Διαθήκη είναι ή ιστορία του εβραϊκού λαού, είναι στρεβλή, Ή αλήθεια είναι, ότι πρόκειται για την προϊστορία του Χριστιανισμού. Είναι ή προϊστορία του ίδιου του Κυρίου μας.

οι Ιουδαίοι τώρα είναι πλέον αντίχριστοι. Δεν είναι περιούσιος λαός. Εξέπεσαν. Δεν το ψάλλουμε την Πεντηκοστή; «Ιουδαίοι... απιστία νοσήσαντες θεϊκής εξέπεσον χάριτος».

2. Να έχουμε επίγνωση των μέτρων μας. Πολλοί το παθαίνουν αυτό. Βλέπουν σ' έναν ασκητή ότι έκανε

κάποια πολύ βαρεία, πολύ αυστηρή άσκηση: «Να την κάνω, και εγώ». Μα είναι στα μέτρα σου αυτή ή άσκηση; Η μήπως σε κλέψει ο διάβολος «εκ δεξιών»;

Το συζήτησες με τον Πνευματικό σου, αν πρέπει να κάνεις αυτή την μεγάλη άσκηση; Υπάρχει κίνδυνος

να πλανηθείς.

Μπορούμε; Είναι στα μέτρα μας αυτό πού θέλουμε να κάνουμε;

3. -Γέροντα, οι Πατέρες επαινούν την ελληνική παιδεία.

Άπαντα ο Γέροντας:

-Ό Μέγας Βασίλειος έχει γράψει ένα κείμενο «Προς τους παίδας (προς τους νέους), όπως αν εξ Ελληνικών ωφελοίντο λόγων» και το παρεξήγησαν πολλοί.

Κατ' αρχήν το έργο του Μ. Βασιλείου δεν είναι λόγος, είναι επιστολή. Κακώς το ονομάζουν λόγο. Και το προβάλλουν για να τονίσουν τον θαυμασμό του αγίου στους αρχαίους Έλληνες.

Στην επιστολή αυτή ο Μέγας Βασίλειος ξεχωρίζει τα αγαθά στοιχεία της Ελληνικής Παιδείας από τα βλαβερά. και λέγει: «Όπως όταν πάτε να κόψετε το τριαντάφυλλο, αποφεύγετε τ' αγκάθια, έτσι να κάνετε και με τους λόγους των Ελλήνων. Έχουν πολλά βλαβερά αυτά είναι τ' αγκάθια. Θα τ' αποφεύγετε και θα παίρνετε μόνο το τριαντάφυλλο ότι καλό έχουν». Προσπαθεί να προφυλάξει. Δεν προτρέπει τους Χριστιανούς να μελετούν τους αρχαίους. Συνιστά σ' όσους τους μελετούν να προσέξουν να μη βλαβούν. Αυτό είναι το πνεύμα των όσων λέγει ο Μέγας Βασίλειος.

4. -Γέροντα, όταν λέμε πλούτο, τι εννοούμε;

-Όταν λέμε πλούτο, δεν εννοούμε τις κολοσσιαίες περιουσίες. Τόσος πλούτος δεν αποκτάται με έντιμο τρόπο. Κάποιος, όμως, από μία εργασία δική του, από μία μεγάλη βιοτεχνία, μπορεί ν' αποκτήσει μερικά υλικά αγαθά, περισσότερα από έναν μισθωτό. Αυτό ακριβώς το περισσότερο από το σύνηθες εισόδημα είναι πλούτος. οι πολύ μεγάλες, οι κολοσσιαίες περιουσίες, δεν αποκτώνται με έντιμους τρόπους....

-τι γίνεται όμως όταν πρόκειται για κληρονομιά;

-Ή κληρονομιά απλώς μεταθέτει το ζήτημα. Αντί να τ' αποκτήσει ο υιός τ' απέκτησε ο πατέρας. Ό Μ. Βασίλειος λέει κάπου: «Ό πλούσιος είναι ή άδικος ή αδίκου υιός». Η ο ίδιος απέκτησε με αδικία αυτήν την μεγάλη περιουσία ή δεν είναι μεν αυτός άδικος, αλλά είναι αδίκου υιός την απέκτησε ο πατέρας του με αδικία. Κολοσσιαίες περιουσίες με έντιμους τρόπους δεν αποκτώνται, ας μη απατόμεθα.

5. -Ποιους εννοεί ή Εκκλησία όταν εύχεται «υπέρ καμνόντων»;

Το ρήμα «κάμνω», εξ ου και κάματος, σημαίνει κουράζομαι, υποφέρω. Απέκαμα, λέμε, αποκάμνω, δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο. Το ρήμα «κάμνω» σημαίνει κοπιάζω, και κοπιάζω πολύ. «Υπέρ καμνόντων», λοιπόν, σημαίνει, ότι δεόμεθα υπέρ των ανθρώπων, πού υποφέρουν. Όχι από βαρείες αρρώστιες, αφού προηγουμένως λέγει: «νοσούντων». Ήταν ή εποχή, πού υπήρχαν άνθρωποι σε βαρείες δουλειές, σε μεταλλεία, λατομεία κ.λπ. Υπέρ αυτών, λοιπόν, εύχεται ή Εκκλησία. Υπέρ των ανθρώπων, πού κοπιάζουν υπερβολικά.

6. Λένε μερικοί:

-Θρησκεύον όν ο Καζαντζάκης. Είχε πνευματικές ανησυχίες και αναζητήσεις!

Απάντησε ο π. Έπιφάνιος και είπε:

-Και τι μ' αυτό; Που κατέληξε; Ξέρετε τι ζήτησε ο ίδιος να γραφεί στον τάφο του; «Δεν ελπίζω τίποτα δε φοβούμαι τίποτα" είμαι ελεύθερος». και εγράφη βεβαίως. Πηγαίνετε στα κοιμητήρια να διαβάσετε επιγραφές πάνω στους τάφους πιστών ανθρώπων. «Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών» ή «Αναστήσονται οι νεκροί και εγερθήσονται οι εν τοις μνημείοις» ή «Χριστός εγήγερται εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων» και άλλα.

Γνωρίζετε ποια ήταν ή τελευταία λέξη του Καζαντζάκη; «Διψώ». Και έγραψε πολύ εύστοχα και ευφυώς ο π. Θεόκλητος ο Διονυσιάτης σ' ένα άρθρο του: «Άραγε πριν ακόμη βγει ή ψυχή του να προγευόταν την βασανιστική φλόγα της καμίνου του πυρός του εξώτερου σαν τον πλούσιο πού ωδυνάτο εν τη φλογί εκείνη και ήθελε κάποιον να του αναψύξει την γλώσσα;».

7. -Αν γίνει κακή διαχείρηση στην ελεημοσύνη, την οποία δώσαμε, εμείς φέρουμε ευθύνη απέναντι στο Θεό; και τι πρέπει να κάνουμε;

-Κατ' αρχήν ας προσπαθείτε να δίνετε τα χρήματα εκεί οπού έχετε εμπιστοσύνη, οπού δεν θα γίνει κακή διαχείριση, ώστε να μη σκανδαλίζεστε. Αλλά και αν κάπου δεν γίνει καλή διαχείριση, εσείς ότι είχατε να κάνετε, το κάνατε. Ό Θεός θα το υπολογίσει. Εκείνος έχει τον Κριτή του για την κακή διαχείριση. Πάντως για να μη πηγαίνουν τα χρήματα «στράφι» και για να μη σκανδαλίζεστε εσείς, προσέχετε να πηγαίνουν εκεί οπού είσθε πεπεισμένοι ότι θα γίνει σωστή διαχείριση.

8. -Είδα σε εφημερίδα ευχαριστήριο επιστολή κάποιου Πατριαρχείου προς το Μασονικό Ίδρυμα της Ελλάδος για δωρεά του προς αυτό. Έπρεπε να την αποδεχθεί το Πατριαρχείο;

Απάντησε ο Γέροντας:

-Κακώς έκανε και την εδέχθη. «Ελαιον αμαρτωλού μη λιπανάτω την κεφαλήν μου» (Ψαλμ. ρμ' 5), λέγει ή Γραφή. Με μύρα αμαρτωλού δεν θ' αλείψω το κεφάλι μου. Κακώς κάνουν και δέχονται τέτοιες δωρεές.

9. Έλεγε ο π. Έπιφάνιος:

-Το γεγονός, ότι τα Ευαγγέλια είναι γραμμένα στην Ελληνική γλώσσα, μας δημιουργεί αυξημένες ευθύνες. Όσοι από τους διαπρεπείς επιστήμονες του εξωτερικού θέλουν ν' ασχοληθούν με την Καινή Διαθήκη, όλοι μαθαίνουν Ελληνικά. Δεν υπάρχει διαπρεπής Καινοδιαθηκολόγος επιστήμων του εξωτερικού, είτε Γερμανός, είτε Γάλλος, είτε Άγγλος, είτε Αμερικανός, είτε ότι άλλο θέλετε, πού να μην έχει μάθει καλά την Ελληνική γλώσσα. Αν άλλοι λαοί σέβονται την γλώσσα του Ευαγγελίου, πόσο μάλλον εμείς πρέπει να διατηρούμε την Ελληνική γλώσσα;

10. -Γέροντα, μήπως το Βυζάντιο έπεσε διότι είχε πολλούς μοναχούς και όχι στρατιώτες;

-Αυτό είναι κατηγορία των αντίχριστων, των άθεων, το ότι είχε εξασθενήσει το Βυζάντιο από τα πολλά μοναστήρια. Αυτό είναι ανόητο και να το σκέπτεται κανείς. Μία απέραντη Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε πολύ στρατό να παρατάξει και όσο αθρόα να ήταν ή προσέλευση ανθρώπων στον μοναχικό βίο, δεν εξασθενούσε τον στρατό του Βυζαντίου. Αυτά τα λέγουν οι εχθροί του Χριστιανισμού, οι όποιοι κοιτάνε να κάνουν «την τρίχα τριχιά», κατά το λεγόμενο.

11. Συχνά στην ζωή μας συμβαίνει να έχουμε την λεγόμενη σύγκρουση καθηκόντων. Παλεύει κανείς ανάμεσα στην μία υποχρέωση και την άλλη, πού έρχεται σε αντίθεση με την πρώτη. Εκδηλώνουμε πολλές φορές σκληρότητα, επικαλούμενοι το καθήκον. Αφήνουμε κατά μέρος το έλεος και την αγάπη για να πάρουμε την σπάθη της δικαιοσύνης και του καθήκοντος, Ό Γέροντας έλεγε:

-Εάν παλεύεις ανάμεσα στην αγάπη και στο καθήκον, άφησε να νικήσει ή αγάπη. Δεν θα κάνεις λάθος, αλλά θα πράξεις το Θείο θέλημα. Αρκεί να ξέρεις τι θα πει αγάπη αληθινή και γνήσια.

12. Κάποιο πνευματικό του παιδί ήθελε να μάθει κάτι, το όποιο πολλοί θα επιθυμούσαν να μάθουν.

-Πέστε μας, Γέροντα, πόσοι είναι σήμερα πού θα σωθούν στην Ελλαδική Εκκλησία;

Ό Γέροντας απάντησε:

-Δεν ξέρω, παιδάκι μου, αυτά μόνο ο Θεός τα ξέρει.

-Καλά Γέροντα, αλλά τέλος πάντων πόσο τοις εκατό είναι συνειδητοί Χριστιανοί;

-Άκουσε, παιδί μου, αυτά τα πράγματα δεν είναι δυνατόν ν' απαντηθούν από κανέναν. Δεν είναι θέμα ταπεινώσεως, αλλά ζήτημα αρχής, ότι αυτά δεν ανήκουν στις ιερατικές μου αρμοδιότητες. Το αίμα του Κυρίου σώζει πολλούς, άλλους νωρίς και άλλους στο νεκροκρέβατο. εμείς οφείλουμε να οδηγήσουμε καμιά ψυχή στον Κύριο και να γίνουμε όργανα Του και ας αφήσουμε την στατιστική μας περιέργεια για τον αριθμό των πολιτών του ουρανού.

13. Όταν πήγαινε επίσκεψη σε σπίτια, πάντοτε έπαιρνε μαζί του κάποιο από τα πνευματικά του παιδιά.

Ήθελε να είναι κρυστάλλινη και διάφανη ή κάθε κίνηση του κληρικού.

Έλεγε:

-Παιδί μου, ξέρεις τι έπαθε κάποιος κληρικός, πού πήγε μόνος του επίσκεψη;

Του λέγαμε:

-Υπερβάλλετε!

Τότε άρχιζε να διηγείται μερικά παραδείγματα πολύ χαρακτηριστικά και ενδιαφέροντα.

-Μόνος μου θα πάω στην αδελφή μου και πουθενά άλλου.

14. Στον σύγχρονο κόσμο, υπάρχουν άνθρωποι πού τις θετικές επιστήμες τις αναβιβάζουν στο βάθρο της πανγνωσίας. Πιστεύουν ότι ή επιστήμη θα επιλύσει όλα τα προβλήματα. Μας έλεγε:

-Ή επιστήμη έκανε πολλά βήματα και σημείωσε προόδους καταπληκτικές. Όμως να είμαστε προσγειωμένοι.

-Δεν εξηγεί τα φυσικά γεγονότα, αλλά απλώς τα περιγράφει. Δεν έχει την δυνατότητα να μπει στην ουσία τους. Γι` αυτό είναι επιδερμική ή γνώση μας.

-Δεν εισέρχεται στην ουσία των πραγμάτων. Δεν έχει την δυνατότητα, να μας πει τι είναι π.χ. ύλη, τι είναι ηλεκτρισμός, φως κ.τ.λ. Για παράδειγμα, ηλεκτρισμός είναι το φαινόμενο πού προκύπτει από την κίνηση των ηλεκτρονίων. Ηλεκτρόνια είναι τα σωματίδια πού έχουν ηλεκτρικό φορτίο. Ηλεκτρικό φορτίο είναι μία ιδιότητα, πού όταν κινείται δημιουργεί ηλεκτρικό ρεύμα. Φθάνουμε δηλαδή με ένα κύκλο στο ίδιο το ζητούμενο, πού είναι προς απόδειξη.

15. Ερώτηση παιδιών:

-Γέροντα, τι να κάνουμε όταν συναντάμε αντιδράσεις στο σπίτι σχετικά με την πνευματική ζωή, νηστεία δηλαδή, εξομολόγηση, Θεία Κοινωνία, εκκλησιασμό κ.λπ.;

Και ο Γέροντας απάντησε:

-Να μάθετε να «πατάτε πόδι»! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αλήτες, μαρξιστές κ.λπ. περνάνε την γραμμή τους μέσα στα σπίτια τους και μάλιστα για θέματα πού είναι αντίθετα πολλές φορές στον νόμο του Θεού και σεις αποφεύγετε να δυσαρεστήσετε τους οικείους σας και να υψώσετε φωνή για χάρη του Θεού! Πώς περιμένετε να ισχυροποιηθεί ο χαρακτήρας σας;

16. Απογοητευμένος από την ηθική και πνευματική κατάσταση της κοινωνίας όπως την διεζωγράφισε κάποιος ιεροκήρυκας, ένας νέος ζήτησε την γνώμη του Γέροντα. Εκείνος του είπε:

-Άκουσε, παιδί μου. Πολλοί ξεκινούν από λανθασμένη βάση: Πώς συμβαίνουν αυτά, αφού ζούμε σ' ένα Χριστιανικό Κράτος; Ενώ πρέπει να θεωρούμε ότι εμείς οι σημερινοί Χριστιανοί ζούμε σ' ένα κράτος ειδωλολατρικό, αθεϊστικό, μασονικό κ.λπ. και να είμαστε ευχαριστημένοι πού ακόμη δεν μας έχουν πετροβολήσει και δεν μας έχουν σταυρώσει. Αυτή είναι ή πικρή αλήθεια!

17. Έλεγε:

-Ή αμαρτία είναι εκείνη πού μας εμποδίζει να πιστεύουμε όχι ή λογική, Γι` αυτό αν πεις σ' έναν άπιστο να ζήσει έξι μήνες κατά την ηθική του Ευαγγελίου, και το κάνει, θα γίνει πιστός χωρίς να το καταλάβει.

-Το: «Δεν υπάρχει Θεός» το λένε συνήθως άνθρωποι φαύλοι και ανήθικοι. Ούτε βρέθηκε ούτε θα βρεθεί άνθρωπος ηθικός, εγκρατής, ενάρετος κ.λπ. πού να λέει τόσο εύκολα; «Δεν υπάρχει Θεός!».

18. Γέροντα, έγινε κάποιο έγκλημα στα Μελίσσια.

Δολοφόνησαν μια μητέρα μπροστά στον γιο της και αυτός δεν κούνησε το δακτυλάκι του να την προστατεύσει, επειδή ως Χιλιαστής είναι, λέει, κατά της βίας. Εκείνη την ώρα πιστεύετε, ότι ενήργησε ή νοσηρή πίστη;

-Βεβαίως!

-Μπορούσε και πρόφταινε να το σκεφθεί αυτό;

-Όταν έχει διαποτιστεί από μία τέτοια πίστη, βεβαίως. Αυτά, τα όποια πιστεύουμε, εκδηλώνονται και σε κλάσματα δευτερολέπτου.

-Αυτό γίνεται με δαιμονική δύναμη;

-Όχι με δαιμονική δύναμη. Με δαιμονική απεργία! Απλώς εκείνη την στιγμή ο διάβολος δεν τον ωθεί να κάνει κάτι. Θέλει να επιτύχει τον σκοπό του. Δηλαδή, δεν του λέγει, «χτύπα τον, βάρα τον». Απεναντίας απέχει ο πονηρός. Λέγει, «άστον τώρα να ενεργήσει ή πίστη του. Εγώ τον δίδαξα την αίρεση και τώρα θα ενεργήσουν τα διδάγματα μου».

19. -Γέροντα τι να ψηφίσουμε στις εκλογές;

-«Ουκ εχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Έβρ. ιγ' 14). «Ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλιπ. γ'20). Επειδή, όμως, είμαστε πολίτες και αυτής της γης, αυτής της χώρας, όταν έλθει ή ώρα να πάμε στις κάλπες, δεν θα είμεθα προσκολλημένοι σε καταστάσεις και σε κόμματα ή σε πρόσωπα. Κανένα κόμμα δεν μας εκφράζει. Κάθε φορά, λοιπόν, θα σκεπτόμεθα ποιο είναι ολιγότερο κακό για την χώρα μας. Κατά περιστάσεις. Άλλοτε μπορεί να είναι το ένα, άλλο μπορεί να είναι το άλλο. Θα ψηφίζουμε με αρχή, «το μη χείρον, βέλτιστο ν».

'Αλλοίμονο στον Χριστιανό πού θα ειπεί, «εμένα με εκφράζει το τάδε ή το τάδε κόμμα». Αυτός πολύ απέχει από του να είναι ένας συνειδητός Χριστιανός. Κανένα κόμμα δεν εκφράζει τον Χριστιανό. και βλέπετε, ότι σε μερικά πράγματα είναι όλα τα κόμματα, από την άκρα Δεξιά μέχρι την άκρα Αριστερά, σύμφωνα.

Στις αμβλώσεις, στην αποποινικοποίηση της μοιχείας, στην καταστροφή της γλώσσας, στο αυτόματο διαζύγιο, στο συναινετικό διαζύγιο και σε άλλα αντιχριστιανικά νομοθετήματα. Ακόμα και στο πώς θα φέρουμε περισσότερους τουρίστες, στο πώς θα δημιουργήσουμε γυμνιστικά στρατόπεδα, κανένα κόμμα δεν ήταν αντίθετο. Συνάλλαγμα να φέρουμε, και ας το φέρουμε μ' οποιοδήποτε τρόπο.

20. Σ' αυτούς πού τον ρωτούσαν συνεχώς για τον χρόνο της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου, έλεγε χαρακτηριστικά:

-Μην πολυασχολήσθε μ' αυτά τα πράγματα. Σε τι θα σας ωφελήσει η γνώση του χρόνου της Δευτέρας Παρουσίας; Μήπως για να προλάβετε να μετανοήσετε; Να ξέρετε πώς ή ημέρα του θανάτου είναι στην ουσία και ή Ήμερα της Κρίσεως για τον καθένα μας, αφού από εκεί και μετά δεν μπορούμε να προσθέσουμε στα πεπραγμένα μας ούτε να αφαιρέσουμε από αυτά και επειδή ή ήμερα του θανάτου μας μπορεί να είναι και ή σημερινή, ας είμαστε έτοιμοι.

21. Συχνά έκανε συζητήσεις με παλαιοημερολογίτες ζηλωτές. Ή προσπάθεια του εκινείτο σε επίπεδο συγγραφικό, επιστολογραφικό κ.τ.λ., αλλά και σε επίπεδο συζητήσεων.

-Εσείς οι νεοημερολογίτες δεν θα πάτε στον παράδεισο, του έλεγε κάποιος φανατικός ζηλωτής.

-Θα πάμε και μάλιστα με σιγουριά, του απαντούσε ήρεμα ο Γέροντας.

-Δεν θα πάτε και στο λέγω εγώ με βεβαιότητα.

-Φυσικά και θα πάμε στον παράδεισο μη αμφιβάλλεις γι' αυτό.

-Εάν πάτε σεις στον παράδεισο εγώ δεν θέλω να έλθω. Προτιμώ την κόλαση.

-Πρόσεξε παιδί μου μη χάσεις την ψυχή σου. Εγώ θέλω να πάω στον παράδεισο και ας είμαι τελευταίος μετά και από τον χειρότερο άνθρωπο. Να με βάλει ο Θεός στον Παράδεισο και ας έχει βάλει και τον Νέρωνα και τον Χίτλερ και μάλιστα να τους γυαλίζω και τα παπούτσια. τι με νοιάζει έμενα ποιόν θα βάλει ο Θεός στον Παράδεισο; Δικός του είναι ότι θέλει κάνει. Έμενα δεν μου πέφτει λόγος εγώ θέλω να σωθώ και τα υπόλοιπα είναι του Κυρίου!

22. Έλεγε:

-Ή καρδιά μου, παιδιά μου, έχει μόνο εισόδους και καμία έξοδο. Εάν κάποιος εισέλθει σε αυτή δεν πρόκειται να εξέλθει, όσα προβλήματα και να μου δημιουργήσει. Δεν θα ψυχρανθεί ή αγάπη μου, ανεξάρτητα από την συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου.

-Βέβαια, αγαπώ τα παιδιά μου, όπως είναι, θα ευχόμουν όμως να μη μένουν με τα ελαττώματα τους αλλά να προοδεύουν πνευματικός και να βελτιώνονται συνεχώς.

23. Ένα πνευματικό του τέκνο πήγαινε τακτικά να επισκεφθεί κάποιον ασθενή.

-Μη πηγαίνεις τακτικά παιδί μου στο νοσοκομείο, είπε ο Γέροντας. Διότι παρατήρησε, πολύ εύκολα οι συγγενείς μπορεί να σε κατηγορήσουν ότι οι παπάδες καταφεύγουν σε εκμετάλλευση του πόνου για να έχουν οπαδούς.

-Μα, Γέροντα, γιατί εσείς πηγαίνετε στον τάδε και τον επισκέπτεστε κάθε μέρα, ρώτησε εκείνος.

-Κάθε περίπτωση, απάντησε, είναι ξεχωριστή. Εν τούτοις, δεν πρέπει να αγνοήσεις οι και εγώ θα περάσω το μήνυμα αγάπης, πού χρειάζεται και κατόπιν θα αποσυρθώ. Και συ να κάνεις το ίδιο.

24. -Παιδιά μου, έλεγε, γνωρίζετε κανέναν Άγιο πού να μη πόνεσε και να μη πέρασε μέσα στο καμίνι,

να μη δοκιμάστηκε στο χωνευτήρι πού λέγεται πόνος; Και μείς να μη νομίζουμε ότι έτσι, χωρίς καμία δική

μας υπομονή και καρτερία στις φουρτούνες της ζωής, ότι θα προοδεύσουμε πνευματικά. Πρέπει να μάθουμε

την αξία και το νόημα της ζωής σαν ένα στάδιο αγώνων πριν από την μετάβαση μας στον ουρανό. Να θυμηθούμε ότι είναι σοφό και αληθινό αυτό πού λέγεται: «Είχε δάσκαλο τον πόνο και έμαθε πολλά».

25. -Γέροντα, γιατί τον Χριστιανό δεν τον γεμίζει ή «χαρά» του κόσμου;

-Είναι απλό. Αυτά, τα όποια τέρπουν τους άλλους ανθρώπους, για τους πιστούς είναι σκύβαλα. Ό Χριστός αλλάζει τα «γούστα». Ό αναγεννημένος άνθρωπος έχει άλλη χαρά. Δεν τον τραβούν, δεν τον τέρπουν αυτά. Κι αν κάποτε κάνει κάτι, το κάνει επειδή παρασύρεται, όχι διότι τον γεμίζει. Γι' αυτό βλέπετε ανθρώπους, πού θεωρούσαν αδιανόητο να ζουν χωρίς να ικανοποιούν τα πάθη τους, κυρίως τα σαρκικά, όταν μετανόησαν έλεγαν: «Μα ζούσα αυτήν την γουρουνίσια ζωή; και ήμουν ευχαριστημένος; Δεν καταλάβαινα ότι κυλιόμουν μέσα στον βούρκο;» Τότε συνειδητοποιούν την προηγούμενη κατάσταση τους. Τώρα αναγεννήθηκαν και ο Χριστός τους άλλαξε τις προτιμήσεις. Τους άλλαξε τις διαθέσεις. Τους άλλαξε τα κριτήρια. «Τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα» (Β' Κορ. ε' 17). Γι' αυτό μιλάμε περί αναγεννήσεως. Γι' αυτό ή μετάνοια λέγεται και αναγέννηση. και το βάπτισμα «λουτρόν παλιγγενεσίας» (Τΐτ. γ'5).

Οι αγρυπνίες, οι προσευχές κλπ. αυτά μας γεμίζουν. Αυτές είναι οι δικές μας «διασκεδάσεις».

26. Έχουμε την εντύπωση ότι εμείς σήμερα είμεθα ελεύθεροι. Άλλα είμεθα στην

πραγματικότητα; Εμείς, βέβαια, δεν έχουμε, αφεντικά της παλαιάς εποχής, αλλά είμεθα δούλοι, λίγο ή πολύ στα πάθη μας.

Ό άλλος βλέπει κάτι στην τηλεόραση και λέγει;

«Αύριο θα πάω να αγοράσω αυτό, πού διαφημίζεται»,χωρίς να του χρειάζεται. Αυτό λέγεται ελευθερία; Όταν ή γυναίκα βλέπει την μία ή την άλλη στην τηλεόραση ν' αλλάζουν «μοντελάκια» και λέγει: «Δεν μπορώ να πάω με το ίδιο φόρεμα σε δύο γάμους», αυτό είναι ελευθερία;

Πιστεύουμε θεωρητικά σε έναν Θεό, Πατέρα, Παντοκράτορα, αλλά στην πράξη είμεθα ειδωλολάτρες. Λατρεύουμε είδωλα, είτε το είδωλο λέγεται μόδα, είτε λέγεται καταναλωτισμός, είτε λέγεται αφθονία, είτε οτιδήποτε άλλο.

27. Στις μακροχρόνιες και επίμονες προσπάθειες διαφόρων έκκοσμικευμένων εκκλησιαστικών κύκλων για την αναθεώρηση και χαλάρωση των περί νηστείας διατάξεων της Εκκλησίας ο Γέροντας ήταν απολύτως αντίθετος. Έλεγε:

-Είναι τόση ή αξία της νηστείας, ώστε και αν ακόμη δεν είχε θεσπισθεί από την Εκκλησία, θα έπρεπε να την θεσπίσει τώρα, και όχι θεσμό καθιερωμένο ήδη από αιώνες, ο όποιος έχει αναδείξει τόσους Αγίους, να ζητάμε να τον καταργήσουμε ή να τον αλλοιώσομε!

28. Όταν κάποιος είναι ελεύθερος, έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις. Όταν γίνει έγγαμος, έχει ελάχιστα δικαιώματα και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Όταν όμως αποκτήσει και τέκνα, δεν έχει καθόλου δικαιώματα, αλλά μόνον υποχρεώσεις.

29. Τον ρώτησε κάποτε ένας έγγαμος, αν είναι επιτρεπτό οι σύζυγοι να έχουν εικονοστάσι στην κρεβατοκάμαρα τους. και αυτός απάντησε:

-Παιδί μου, πρέπει να ξέρεις ότι ο Χριστός είναι παντού. και στην κουζίνα και στο σαλόνι και στην κρεβατοκάμαρα. Αυτό μη το ξεχνάς ποτέ.

30. -Αφέντη έχουμε πάντα. "Η τον Θεό ή τον διάβολο και τα πάθη μας. Ελευθερία έχει ο άνθρωπος μόνο ως προς τις επιλογές του: Να διαλέξει αφεντικό ή τον Χριστό ή τον διάβολο. Από εκεί και έπειτα αρχίζουν οι υποχρεώσεις και στην μία περίπτωση και στην άλλη. Πολλοί αποκαλούν καταπίεση τις υποχρεώσεις του Χριστιανισμού. εμείς οι Χριστιανοί μιλάμε για αγώνα.

31. -Γέροντα, πιστεύετε ότι ήταν ιδανική ή μορφή της κοινωνίας τότε πού δεν ήταν αναπτυγμένη ή τεχνολογία;

-Όχι! Δεν είπα ότι ήταν άλλοτε ιδανική κοινωνία. οι άνθρωποι όμως ήταν ευτυχέστεροι. Ιδανική κοινωνία δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει ποτέ στην γη. Ιδανική κοινωνία υπάρχει εκεί πάνω, στον ουρανό, πού είναι και το πολίτευμα ημών' στην αληθινή πόλη, «ης τεχνίτης και δημιουργός ο Θεός» (Έβρ. ια' 10). Στη γη αυτή, έτσι θα ζήσουμε, με αθλιότητες και με ταλαιπωρίες, και με αγριότητες καμία φορά.

32. -Τι έχετε να μας πείτε για την λεγόμενη «χορεύουσα φιλανθρωπία»;

-Εννοείς προφανώς, ότι μερικές κυρίες κάνουν χοροεσπερίδες, χοροπηδούν τρελά, τρώγουν κρέατα και μάλιστα σε ημέρες νηστείας ή και στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, και ή χοροεσπερίδα αύτη είναι υπέρ του τάδε αγαθοεργού σκοπού! Τρώμε εμείς και χορεύουμε για να δώσουμε λεφτά να φάνε οι φτωχοί! Αϊ, αυτή ή ελεημοσύνη όχι μόνο δεν πιάνεται από τον Θεό, αλλά είναι και βδέλυγμα ενώπιον Του. Ας πάνε στο Άσυλο Ανιάτων, σε ιδρύματα κατάκοιτων, σε γηροκομεία και να δώσουν από το περίσσευμα τους ένα γενναίο ποσό και όχι να κάνουν χοροεσπερίδα.

33. -Πολλές φορές, όταν κάνομε κάποιον έρανο, εξαναγκάζαμε τους ανθρώπους, τους πιέζομε να δώσουν, έστω και εάν δεν θέλουν. Ενδέχεται να έχουν και να μπορούν να δώσουν αλλά αυτή ή ελεημοσύνη δεν υπολογίζεται από τον Θεό, διότι δίνουν εξ ανάγκης. Είναι ή ελεημοσύνη της ανάγκης.

34. Κάποτε πνευματικά του τέκνα ανησύχησαν από τις πληροφορίες ότι στην Μ. Βρετανία άρχισαν να «χειροτονούνται» γυναίκες Κληρικοί από τους Αγγλικανούς. και τον ρώτησαν τι άραγε θα μπορούσε

να συμβεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία αν έρχονταν ποτέ κι εδώ παρόμοιες ιδέες.

Ό Γέροντας, με την γνωστή αίσθηση χιούμορ πού τον διέκρινε πολλές φορές, απάντησε:

-τι ανησυχείτε, παιδιά μου; Οι μεν ευσεβείς γυναίκες, πού κατά τεκμήριο θα ήθελαν να σηκώσουν την «καλογερική» στους ώμους τους, τηρούν πιστώς τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας. Οι δε «φεμινίστριες» του Ελλαδικού χώρου ακούνε «Εκκλησία» και... τρέχουν πανικόβλητες! Μην ανησυχείτε, λοιπόν. Ή Ορθοδοξία δεν κινδυνεύει να «χειροτονήσει» καμία γυναίκα. Ούτε άσεβη, ούτε, πολύ λιγότερο, ευσεβή!....

35. -Ή υπακοή έχει αξία, όταν γίνεται σε κάτι πού μας φαίνεται παράλογο. Στο λογικό δεν έχει αξία και δεν λέγεται υπακοή αλλά συμφωνία, και είναι παράλογο να μην υπακούσει κανείς σ' αυτή την περίπτωση .

36. -Παιδί μου, μην έχεις πολύ εμπιστοσύνη στη λογική σου. Άφησε τον Θεό να κατευθύνει τα βήματα σου. Όταν ο άνθρωπος επιθυμεί να κάνει το θέλημα του Θεού, Αυτός βρίσκει τρόπους να του το δείξει. Ο Θεός δεν μας έχει ανάγκη. Αυτός φροντίζει την Εκκλησία Του και μπορεί και από τις πέτρες να βγάλει ανθρώπους για να οδηγήσουν τον λαό Του.

37. -Πολλές φορές στην εξομολόγηση μου συμβαίνει το έξης: Εν έσω εσείς μου εκθέτετε τα προβλήματα, τα όποια σχετίζονται με αμαρτίες, προετοιμάζω μέσα στην σκέψη μου κάποια απάντηση. Όταν όμως

αρχίσω να μιλώ, λέω άλλα. Απόδειξη ότι τελείται Μυστήριο.

38. Αυτοί πού ενσυνείδητα παραθεωρούν το θέμα της νηστείας, χωρίς να έχουν λόγους υγείας, πολύ φοβάμαι ότι δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την σωτηρία της ψυχής τους.

39. Μη συμβιβάζουμε τα ασυμβίβαστα για να αποφύγουμε τον σταυρό και να εξασφαλίσουμε το χουζούρι μας. Μην αναζητούμε μαξιλαράκια για να αναπαύουμε την ενοχή συνείδηση μας. Διότι τότε ο Θεός θα επιτρέψει και σκληρές δοκιμασίες να υποφέρουμε και αμοιβή στον ουρανό να μην έχομε.

40. -Οι Πατέρες λέγουν: Όλες οι μάχες κερδίζονται με επίθεση. Ή μόνη μάχη πού κερδίζεται με την φυγή είναι ή μάχη κατά της σαρκός.

41. -Ή Εκκλησία δεν μπορεί ν' αλλάζει σαν τον φούρνο του Χότζα ή' σαν τους ανεμόμυλους και να γυρίζει κάθε φορά κατά που πηγαίνει ο άνεμος. Οφείλει να κρατήσει ως κόρην οφθαλμού τους ανεκτίμητους θησαυρούς πού παρέλαβε μέσα στην λατρεία της. Δεν πρέπει να τους απεμπολήσει. Σήμερα καταργούμε τους ιαμβικούς κανόνες επειδή δεν τους καταλαβαίνουμε. Αύριο τους πεζούς. Μεθαύριο θα πετάξουμε και τους

αίνους. Διότι σε λίγα χρόνια, με την γλώσσα, πού διδάσκεται σήμερα στα σχολεία, δεν θα είναι κατανοητοί ούτε οι αίνοι, πού είναι απλούστερα τροπάρια.

Με την ίδια λογική, λοιπόν, θα καταργήσομε και την υπόλοιπη λατρεία της Εκκλησίας. Και τότε τι θα βάλομε στην θέση αυτών; Αντί να λέμε, «Τάς κεφάλας ημών τω Κυρίω κλίνωμεν», θα λέμε, «Σκύψτε στον αφέντη τις κούτρες σας»; "Η, «Σκύψτε στον αφέντη τα κεφάλια σας»; Τι είδους λατρεία θα γίνει, αν την γράψουμε στην Δημοτική;

42. Διηγείται μια μητέρα;

Κάποια φορά στην εξομολόγηση του είπα:

-Ανησυχώ πολύ για τα παιδιά μου, μήπως πάθουν τίποτε, μήπως τους συμβεί κάτι κακό. Βάζω χίλια -δυο με το μυαλό μου. Ή απάντηση του π. Έπιφανίου ήλθε ταχύτατα, σε έντονο ύφος και συγχρόνως συγκλονιστική;

-Και ποιος σου είπε ότι τα παιδιά είναι δικά σου; Του Θεού είναι! Προβατάκια Του είναι και σε έχει βάλει να τα φυλάς.

43. Στην ερώτηση:

-Που είναι ή αγάπη του Θεού, αφού αφήνει και πεθαίνουν και μικρά παιδιά; απαντούσε:

-Ό Θεός έχει αναθέσει στους γονείς την ανατροφή των παιδιών Του και όχι των παιδιών τους. Του Θεού είναι τα παιδιά και όχι δικά τους. Ό Θεός με τους θανάτους των μικρών παιδιών κάνει πολλές φορές ό,τι και ο βοσκός με μια δύστροπη προβατίνα πού δεν θέλει να μπει στο μαντρί: αρπάζει το αρνάκι για να την αναγκάσει να έλθει και αυτή κοντά Του!

44. Ό Γέροντας Έπιφάνιος έλεγε; «Ή ιεροσύνη είναι μια πολύ μεγάλη ευεργεσία του Θεού προς τους ανθρώπους. Είναι ο αγωγός της χάριτος του Θεού».

45. Είχε βαθιά ταπείνωση, αλλά και ακράδαντη πίστη ότι ο Κύριος του δίνει πλούσια την χάρη και τις ευλογίες Του. Τον ακούγαμε να επαναλαμβάνει συχνά τις κάτωθι στερεότυπες προσευχές:

-«Κύριε, λάμπρυνόν μου την ψυχήν και το φως το αίσθητόν».

-«Κύριε, φώτισόν μου το σκότος».

-«Κύριε καν θέλω, καν μη θέλω σώσόν με». Σε αυτές τις εκφράσεις διαπιστώνει κανείς έντονα τρία στοιχεία:

α) Πίστευε ότι δεν είχε καμία αρετή και ή ύπαρξη του είχε ανάγκη να φωτισθεί από το ουράνιο φως.

β) Είχε βαθύτατο πόθο για την βασιλεία του Θεού.

γ) Έθετε το αυτεξούσιο του στα χέρια του Θεού, προκειμένου, έστω και ακουσίως, ο Κύριος να τον σώσει.