His Eminence Archbishop Demetrios of America celebrates the Anastasis service at St. Nicholas Greek Orthodox Church in Flushing, NY.
Σάββατο 30 Απριλίου 2011
Αυξάνονται δραματικά οι εκτρώσεις.
Εν καιρώ οικονομικής κρίσης, ακόμα και η ιδέα να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο μοιάζει απίστευτα δύσκολη, ως και ακατόρθωτη. Τα στατιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτόν τον ισχυρισμό, αφού το τελευταίο έτος καταγράφεται μείωση 20% στον αριθμό των εξωσωματικών γονιμοποιήσεων. Παράλληλα εξαιρετικά μεγάλη είναι ι η αύξηση και στον αριθμό των εκτρώσεων, καθώς αγγίζει το 25%.
η Ειδικότερα, στο μαιευτήριο “Ιασώ” ο αριθμός των γυναικών που έχουν υποβληθεί από την αρχή του έτους σε τεχνητή διακοπή κύησης εμφανίζεται αυξημένος κατά 25%-30% σε σύγκριση με εκείνον του περασμένου έτους.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα” οι ειδικοί επισημαίνουν ότι αν συνεχιστούν με αυτό το ρυθμό οι διακοπές της κύησης, τότε ο ετήσιος απολογισμός θα είναι δραματικός, καθώς η αύξηση της τάξεως του 30% μεταφράζεται σε24.000 περισσότερες εκτρώσεις για το2011.αύξηση και στον αριθμό των εκτρώσεων, καθώς αγγίζει το 25%.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα” οι ειδικοί επισημαίνουν ότι αν συνεχιστούν με αυτό το ρυθμό οι διακοπές της κύησης, τότε ο ετήσιος απολογισμός θα είναι δραματικός, καθώς η αύξηση της τάξεως του 30% μεταφράζεται σε24.000 περισσότερες εκτρώσεις για το2011.αύξηση και στον αριθμό των εκτρώσεων, καθώς αγγίζει το 25%.
Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
No delays expected in building 200 new Orthodox churches in Moscow - mayor.
Moscow, April 29, Interfax - Moscow Mayor Sergey Sobyanin has assured there will be no delays in the implementation of a program for building 200 new Orthodox churches in Moscow.
"There will be no problems and delays. Now it's necessary to switch to the practical phase in designing and building churches," Sobyanin said at a meeting of the board of trustees of the Church Construction Support Fund in Moscow on Friday.
Fifteen plots of land have been passed to the Russian Orthodox Church, and a decision on allotting five more plots for building churches was made recently. In addition, active work is under way on 80 more plots, and the city land department has endorsed their boundaries, he said.
"I think we should lay the foundations and start the construction of at least eight or nine churches this year. We should also decide on who is going to sponsor the construction," he said.
Meanwhile, Patriarch Kirill of Moscow and All Russia pins great hopes to the program for the construction of 200 pre-fabricated Orthodox churches in Moscow.
"Two hundred churches will not fully solve the problem, but they will change the situation radically, because we will have the chance to work with the people living within walking distance from the churches," the Patriarch said at the meeting.
Moscow can set a standard for regions in this respect, and "if we manage to implement this program, this will change the entire religious image of Russia," he said.
Moscow is "on the last place in terms of the ratio between the number of churches and the number of Orthodox believers," the latter totaling 89.7% of Russia's population, according to the Patriarch. This ratio in Moscow is one church per 35,000 people on average, and in certain districts it is one church per 150,000 to 200,000 people. During religious holidays, especially Epiphany and Christmas, over 100,000 people a day pass through one Moscow church, he said.΄
ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
ΠΑΣΧΑ 2011
Ivan Vladimirov (Ρωσία, 1869 - 1947)
Από την ακολουθία του όρθρου
Pierre Outin (Γαλλία, 1840-1899) Αυγά του Πάσχα
Αλέξανδρος Α. Buchkuriya (Ρωσία, 1870 - 1942) Πάσχα
Miloradovitch Sergey (1851 -1943)
Προετοιμασία για το Πάσχα 1910
Paul Ryzhenko (1970) Πάσχα στο Παρίσι
Vladimir Makovsky Ye (1846 - 1920) Πάσχα το 1914
Neringa Morgunova "Πάσχα" 2005
Πάσχα - Kudrin, Βίκτωρ 1999 Ρωσία, 1925
Η αποκατάσταση ναών και μοναστηριών θα αυξήσει τις ευκαιρίες για προσκυνηματικό τουρισμό στη Βουλγαρία .
Ο ναός της Αγίας Παρασκευής στη Σόφια αναστηλώθηκε πρόσφατα
Επί πολλούς αιώνες, τα ορθόδοξα μοναστήρια και εκκλησίες λειτουργούσαν ως πνευματικές εστίες για τη διατήρηση της υπάρξεως και της ταυτότητας του Γένους. Σήμερα, ένα σημαντικό μέρος από αυτά βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα. Βυθισμένα στη λήθη, φέρνουν μαζί τους τις μαρτυρίες ενός ένδοξου παρελθόντος των βουλγαρικών γραμμάτων, της πνευματικής ακμής και ορθόδοξης τέχνης, ενώ θα άξιζαν να μετατραπούν σε τόπους προσκυνήματος για προσκυνητές και τουρίστες από όλο τον κόσμο.
Δόξα τω Θεώ, χάρη στην βοήθεια ορισμένων πατριωτών, οι εγκαταλελειμμένες εστίες της πνευματικής ζωής μας ανασταίνονται και πάλι. Για να υποστηρίξει αυτό το ευγενές έργο, η βουλγαρική κυβέρνηση διέθεσε πρόσφατα 360.000 ευρώ για την επισκευή, αναπαλαίωση και ολοκλήρωση της κατασκευής ορθοδόξων εκκλησιών και μοναστηριών.
"Η πρωτοβουλία ξεκίνησε από πολίτες ήδη μετά την ανακάλυψη των λειψάνων του Ιωάννη του Βαπτιστή στην Σωζόπολη", εξηγεί ο κ. Εμίλ Βελίνοφ, διευθυντής της Διεύθυνσης Θρησκευμάτων του Υπουργικού Συμβουλίου. "Οι εκκλησίες που χρηματοδοτήθηκαν είναι πέντε. Η πρώτη είναι του Αγίου Νικολάου στο Μπουργκάς. Εκεί, η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στην επιθυμία πολλών κατοίκων της περιοχής να έχουν δικό τους ενοριακό ναό που θα είναι ο μοναδικός για μια ολόκληρη συνοικία. Η κυβέρνηση βοήθησε και την παραθαλάσσια πόλη Αγαθούπολη (Αχτόπολ), για το τελικό στάδιο κατασκευής της εκκλησίας Κοίμησης της Θεοτόκου, την οποία οι ντόπιοι κάτοικοι οικοδόμησαν με δικές τους δυνάμεις. Η επόμενη εκκλησία που χρηματοδοτήθηκε ήταν του Αγίου Πέτρου και Παύλου στο χωριό Κομάρεβο, βορειοδυτικής Βουλγαρίας, όπου οι άνθρωποι μετέτρεψαν ένα εγκαταλειμμένο παλιό φούρνο σε εκκλησία. Δυστυχώς, η κρατική ενίσχυση δεν θα φτάσει για την κατασκευή και του τέμπλου και την αγιογράφηση του ναού".
Η εκκλησία του Αγίου Κυρίλλου και Μεθοδίου στη Σωζόπολη επίσης έλαβε ποσά. Ακόμα και το χειμώνα, η ροή των προσκυνητών, που ήθελαν να έρθουν και να προσκυνήσουν τα λείψανα του αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, δεν σταμάτησε. Η Σωζόπολη είναι ήδη γεμάτη με επισκέπτες, αν και το καλοκαίρι είναι ακόμη μακριά. Οι επισκευές πιθανότατα θα ολοκληρωθούν μέχρι το καλοκαίρι. Όταν γίνει έτοιμη, εκεί θα μεταφερθούν τα λείψανα που βρίσκονται σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Ο τελευταίος ναός που χρηματοδοτήθηκε είναι της Αγ. Τριάδας στο χωριό Στριάμα, νότιας Βουλγαρίας.
Πολλοί είναι οι ναοί και τα μοναστήρια, τα οποία χρειάζονται αποκατάσταση, αλλά τα ποσά δεν επαρκούν, παρά την καλή θέληση της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στα πολυάριθμα αιτήματα πολιτών και εκκλησιαστικών επιτροπών. "Αυτή η πρωτοβουλία είναι καλό να συνεχιστεί, αλλά δυστυχώς ο προϋπολογισμός της Διεύθυνσης Θρησκευμάτων είναι περιορισμένος, μόνο 500.000 ευρώ", διευκρινίζει ο κ. Εμίλ Βελίνοφ.
Είναι κονδύλια που διατίθενται ως κρατική επιδότηση στις 14 μητροπόλεις της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή λιγότερα των 50.000 ανά μία μητρόπολη, και έχουμε 20-30 αιτήσεις από κάθε μία. Οι στέγες είναι σάπια παντού, κυριολεκτικά κινδυνεύουν να καταρρεύσουν, η κατάσταση της πλειονότητας των εκκλησιών είναι θλιβερή. Προσπαθούμε να μπαλώσουμε τα πράγματα, παρέχοντας πρώτα χρήματα για την επισκευή των στεγών για να προλάβουμε επιδείνωση της κατάστασης και την καταστροφή των τοιχογραφιών. Αν μπορούμε να το πετύχουμε, θα είμαστε ένα βήμα εμπρός. Υπάρχουν μνημεία που μπορούν να περιληφθούν στο χάρτη του θρησκευτικού τουρισμού της Βουλγαρίας. Στη Σόφια, όπως και σε όλη τη χώρα, υπάρχουν ναοί που χρονολογούνται από τον 9-11ο αιώνα. Εάν τα αναπαλαιώσουμε και τα δείξουμε στους ξένους επισκέπτες μας, η ροή των ανθρώπων δεν θα σταματήσει, όπως είναι τώρα στη Σωζόπολη. Πράγματι, έχουμε πολλά μνημεία πολιτισμού που πρέπει να αποκατασταθούν. Ανάμεσά τους είναι τα κτίρια του Θεολογικού Σεμιναρίου και της Θεολογικής Σχολής Σόφιας".
Η ελπίδα για την αποκατάσταση των μοναστηριών είναι και στους νέους κληρικούς, όπως τον παπα-Νικάνορα, ο οποίος κατάφερε να αναγείρει από τα ερείπια την Μονή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, η οποία βρίσκεται 60 χιλιόμετρα δυτικά της Σόφιας, κοντά στο χωριό Γκίγκιντσι.
"Χρειαζόμαστε δραστήριους ανθρώπους σαν τον παπα-Νικάνορα για να σηκωθεί η εκκλησία μας, και αυτό θα συμβεί όταν οι παλιές εκκλησίες μας ανανεωθούν και αρχίσουν να τους επισκέπτονται οι προσκυνητές. Κάθε χρόνο προσπαθώ να πείσω την Επιτροπή Θρησκευμάτων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Κοινοβούλιο σχετικά με τα οφέλη αυτής της προσπάθειας. Τώρα είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε μόνο εκείνα τα μνημεία που βρίσκονται σε κριτική κατάσταση, αλλά στο μέλλον θα πρέπει να καταρτιστεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα χρηματοδότησης. Έχουμε ετοιμάσει τέτοιο πρόγραμμα που σχεδιάζουμε να παρουσιάσουμε στη Βουλή. Τώρα, όμως, είναι αδιανόητο να το κάνουμε γιατί δεν έχουμε τα απαραίτητα κονδύλια και πρέπει να συμμορφωνόμαστε στις δυνατότητές μας. Για την εκπόνηση ευρωπαϊκών σχεδίων απαιτούνται χρήματα, γι 'αυτό προτείνουμε στον προϋπολογισμό της υπηρεσίας μας να υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσό για την κατάρτιση σχεδίων για αναπτυξιακά έργα για τους ναούς. Ορισμένα μέλη της Ιεράς Συνόδου ήδη συμμετέχουν στις ομάδες εργασίας μας, καθώς και καλοί ειδικοί από διάφορα υπουργεία. Ελπίζω να επωφεληθούμε από τη συνεργασία". Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ.
Άγιος Δονάτος, Επίσκοπος Ευροίας . Το άφθαρτο λείψανο του στην Βενετία.
ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΣΚΟΤΩΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ
ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΔΟΝΑΤΟΥ ΝΗΣΟΣ ΜΟΥΡΑΝΟΥ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΟΝΑΤΟΥ.
ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΑΓΙΟΥ ΔΟΝΑΤΟΥ .
Συναξάρι
Το όνομα Δονάτος, πού ήταν πολύ διαδεδομένο στη λατινική Αφρική κυρίως, φανερώνει την καταγωγή του Άγιου από την Δύση. Ιστορικά στοιχεία περί. του βίου και της δράσεως αυτού δεν διεσώθησαν. Έζησε κατά τούς χρόνους του αυτοκράτορας Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395 μ.Χ.) και μετείχε στη Β' Οικουμενική Σύνοδο.
Άλλο Συναξάρι γράφει ότι ό Άγιος Δονάτος γεννήθηκε περί το 330 μ.Χ. στην Εύροια και μορφώθηκε στο Βουθρωτό της Ηπείρου. Σε ηλικία 30 ετών χειροτονήθηκε Επίσκοπος Εύροίας και αρχιεράτευσε επί 60 χρόνια. Τα στοιχεία, όμως, αυτά δεν επιβεβαιώνονται. Στις λατινικές πηγές παρατηρείται σύγχυση μεταξύ του Αγίου Δονάτου, Επισκόπου Εύροίας, και του ομώνυμου του Επισκόπου Αρητίου Τυρρηνίας, ό όποιος μαρτύρησε επί Ιουλιανού του Παραβάτου. Αυτό ήταν εύκολο να συμβεί, αφ' ενός μεν για την συνωνυμία, αφ' έτερου δε διότι ή Επισκοπή Εύροίας υπαγόταν εκκλησιαστικά στη Δύση, αν και πολιτικά άνηκε στο Βυζάντιο.
ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΥΡΟΙΑΣ Πόλη της αρχαίας Ηπείρου. Από το βυζαντινό ιστορικό Προκόπιο (Περί Κτισμάτων, βιβλίον Δ', έκδ. Βόννης, σελ. 269) καταφαίνεται ότι ή βυζαντινή Εύροια δέν εκείτο επί της αρχαίας. Ή καταστροφή και ό νέος οικισμός έγιναν μετά την καταστροφή των ηπειρωτικών πόλεων υπό του Αιμιλίου Παύλου (168 π.Χ.). Πάντως και οι δυο εκείντο στην αρχαίας Θεσπρωτία και μάλιστα στην επαρχία της Παραμυθίας, όπως συμπεραίνουμε εκείντο του ότι ή Παραμυθιά παλαιότερα ονομαζόταν βέβαια υποστηρίζουν ότι ευρισκόταν κοντά στα Ιωάννινα, ενώ άλλοι ότι ευρισκόταν κοντά στο Σούλι. Αλλά και ή θέση της αρχαίας Σωρείας, πού αναφέρεται στο Συναξάρι του μηνός Απριλίου, δεν έχει καθορισθεί. Άλλοι την ταυτίζουν μεν το Σούλι και άλλοι την τοποθετούν κοντά στη λίμνη του Βουθρωτού, όπου υπάρχουν ερείπια μεν το όνομα «Σαρωνειά».
Οι αγιολογικές πηγές μαρτυρούν πλήθος θαυμάτων από τον Άγιος. Στο Συναξάρι αναφέρεται και το θαύμα του Αγίου πού φόνευσε το δράκοντα. Κοντά στην Εύροια υπήρχε ένα χωριό πού ονομαζόταν Σωρεία. Εκεί υπήρχε μια πηγή, από την οποία, όποιος έπινε, πέθαινε. Όταν ό Άγιος πληροφορήθηκε το γεγονός, πήρε μαζί του και άλλους ιερείς και πήγε στην πηγή. Την στιγμή πού έφθασε εκεί ακούσθηκε μια βροντή. Αμέσως εμφανίστηκε μπροστά του ένας δράκοντας πού είχε την φωλιά του στην πηγή. Μόλις ό Άγιος έστρεψε το βλέμμα του και είδε το -θηρίο, πήρε στα χέρια του το σχοινί, με το όποιο κτυπούσε τον όνο πάνω στον όποιο επέβαινε, και κτύπησε το θηρίο στη ράχη ρίχνοντάς το νεκρό στο έδαφος. Στη συνέχεια, ό Άγιος ευλόγησε την πηγή, ήπιε πρώτος αυτός νερό από' αυτή και, ακολούθως, προέτρεψε και τούς άλλους να πιουν χωρίς κανένα φόβο. Εκείνοι, πράγματι, ήπιαν και ευφράνθηκαν και επέστρεψαν ασφαλείς στις οικίες τους.
Ή φήμη των θαυμάτων του Αγίου έφθασε μέχρι τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο το Μεγάλο, ό όποιος τον κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη, για να θεραπεύσει την θυγατέρα του πού έπασχε από δαιμόνιο. Ό Άγιος θεράπευσε την βασιλόπαιδα και ό Θεοδόσιος προσέφερε τόπο, στο Όμφάλιο Ηπείρου, και χρήματα, προκειμένου ό Άγιος να ανεγείρει ναό. Στην τοποθεσία αυτή σώζονται ερείπια αρχαίου ναού πού χρονολογείται όμως από την εποχή του Δεσποτάτου της Ηπείρου . Είναι πιθανό ό νεότερος αυτός ναός να οικοδομήθηκε επί των θεμελίων εκείνου, τον όποιο έκτισε ό Άγιος, διότι κατά τις ανασκαφές βρέθηκε και παλαιοχριστιανικό υλικό.
Ό Άγιος Δονάτος «εις μακρόν γήρας έλάσας, απήλθε» , μάλλον το 388 μ.Χ. , και ενταφιάσθηκε πλησίον του ανωτέρου ναού, σε μνημείο, το όποιο κατά την παράδοση είχε ό ίδιος ετοιμάσει .
Ή μνήμη του Αγίου τιμάται στις 30 Απριλίου και ιδιαίτερα στη Θεσπρωτία, την Πρέβεζα και τα Ιωάννινα. Το ιερό σκήνωμά του αναπαύεται στη νήσο MURANO της Βενετίας, και μετακομίσθηκε εκεί υπό των Βενετών περί το έτος 1125 . Ακολουθία στον Άγιος Δονάτο συνετάγη και εκδόθηκε το 1690 και το 1774 στη Βενετία. Αυτή επανεκδόθηκε το 1964 .
ΒΙΒΛΟΓ. ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΘ` ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ.
Ιερέας κομάντο και ιερέας βιολιστής στη Σίκινο.
Οι δύο ιερείς της Σικίνου, ο πατήρ Σπυρίδων Βουρλάκος και ο πατήρ Θοδωρής Αρσενικός, συνιστούν την ψυχή του μικρού κυκλαδίτικου νησιού. Αξιαγάπητοι από όλους τους κατοίκους, ιερείς με αγάπη για όλους, με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο και πολλές δραστηριότητες όταν δεν ιερουργούν. Ο ένας βετεράνος κομάντο και ο άλλος εξαίσιος βιολιστής και τραγουδιστής.
Συριανός στην καταγωγή ο π. Σπυρίδων (φωτο), με έξι αδέλφια. Υπηρέτησε στο Εμπορικό Ναυτικό ως μάγειρας έγινε βατραχάνθρωπος στα είκοσί του και λίγα χρόνια αργότερα μπήκε σε ομάδα κομάντος, στη Σχολή Χωροφυλακής Ρεθύμνου. Έχει τιμηθεί και από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για τη διάσωση 4 ναυαγών, όταν ακόμα σε νεαρή ηλικία εργαζόταν ως μάγειρας σε εμπορικά πλοία.
Διακρίθηκε στο καράτε, στην ελληνορωμαϊκή πάλη και στην άρση βαρών. Του έχουν απονεμηθεί διακρίσεις και μετάλλια για την αφοσίωση με την οποία υπηρέτησε στο Πολεμικό Ναυτικό και στην ομάδα κομάντος της Χωροφυλακής.
Σήμερα, στα 58 του, είναι αρχιερατικός επίτροπος , ιερουργεί στον Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού στη Σίκινο, και όταν δε διδάσκει στο κατηχητικό, ασχολείται με θέματα περιβάλλοντος ενώ μέλος της φιλοζωικής οργάνωσης «Ενωση Ζωόφιλων Θήρας».
Ο πατήρ Σπυρίδων είναι και ευρεσιτέχνης, αφού έχει παρασκευάσει φάρμακα για την υπέρταση και τη χοληστερίνη, χρησιμοποιώντας μελέτες Θιβετιανών μοναχών.
Στη Σίκινο δε νοείται πανηγύρι που να μη συμμετέχει όχι μόνο με τις ευλογίες του, αλλά και με το βιολί του ο πατήρ Θόδωρος Αρσενικός. Είναι το πρώτο βιολί στο νησί με πολύ καλή φωνή και αγάπη στα αντάρτικα τραγούδια. Ο παπα-Θοδωρής είναι επίσης και έμπειρος μελισσοκόμος.
Ο ΤΖΟΚΟΒΙΤΣ ΕΛΑΒΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΡΑΣΗΜΟ.
Ο Αγιότατος Σέρβος Πατριάρχης, Κ.κ. Ειρηναίος, επέδωσε σήμερα στον Σέρβο τενίστα Novak Đoković το Παράσημο του Αγίου Σάββα πρώτης τάξεως, δηλαδή το ανώτατο παράσημο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που απονέμεται για την ευεργεσία και για την αφωσίωση στην Χριστιανική πίστη. Επιπλέον, ο Đoković δήλωσε πως αυτό το παράσημο αποτελεί, σίγουρα, το σπουδαιότερο πράγμα που έλαβε στη ζωή του. «Σαν αθλητής και σαν πιστός μού είναι δύσκολο να βρω ανάλογα λόγια, με τα οποία θα μπορούσαν να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για αυτό το παράσημο και για την εμπιστοσύνη που δείχνουν απέναντί μου τα μέλη της Συνόδου της Ιεραρχίας της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Μπορώ να διαμηνύσω ότι μόνο με επίπονο έργο και με την πίστη στον εαυτό μου, στους αδελφούς μου και στο Θεό, κατάφερα να γίνω αντάξιος αυτής της διάκρισης»,- είπε ο Đoković, ο οποίος έλαβε αυτό το παράσημο στο κτίριο του Πατριαρχείου, παρουσία των μελών της οικογενείας του. Το εν λόγω παράσημο επιδόθηκε στον Đoković μετά από πρόταση του Σεβάσμιου Επισκόπου της Ράσκας και της Πριζρένης, Θεοδόσιου, για την αγάπη του προς τη Μητέρα Εκκλησία και για την ολόψυχη βοήθεια που έδωσε ο ίδιος στο σερβικό λαό και στα ιερά προσκυνήματα της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ιδίως στο χώρο του Κοσσυφοπεδίου. «Αυτός ο νέος Σέρβος, που είναι συνάμα και ο πιο διακεκριμένος και ο πιο γνωστός Σέρβος αθλητής στον κόσμο, και πρέσβης της Σερβίας, κατάφερε, με τη δύναμή του, τη γοητεία του και με την ειλικρίνειά του να κηρύξει στον κόσμο το ευαγγελικό μήνυμα της ειρήνης και της αγάπης ανάμεσα σε ανθρώπους, και να εκφράσει την αλληλεγγύη του προς όλους τους δεινοπαθούντες, όχι μόνο ανάμεσα στο σερβικό λαό, αλλά διεθνώς, παντού στον κόσμο»,- αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο ΣΕΡΒΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΔΕΧΘΗΚΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΝΤΟΝΤΙΚ.
«Ο ρόλος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην παραπέρα εδραίωση της ταυτότητας του σερβικού λαού στο χώρο της Δημοκρατίας των Σέρβων της Βοσνίας και της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης είναι εξαιρετικά σπουδαίος»,- δήλωσε σήμερα ο κ. Milorad Dodik, πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σέρβων της Βοσνίας, και πρόσθεσε ότι εδώ πρόκειται για κοινό συμπέρασμα των συνομιλιών του με τον Αγιότατο Σέρβο Πατριάρχη Ειρηναίο. Μετά τη συνάντηση που είχε στο Πατριαρχείο Βελιγραδίου, ο κ. Dodik είπε πως οι συνομιλίες περιστράφηκαν γύρω από το ζήτημα των σχέσεων Εκκλησίας και Αρχών στη Δημοκρατία των Σέρβων της Βοσνίας, καθώς και ότι εκτιμήθηκε, με την ευκαιρία, ότι αυτές οι σχέσεις βρίσκονται πάνω στο καλύτερο δυνατό επίπεδο. «Στο πλαίσιο αυτό μπορώ να πω πως προκαλεί ιδιαίτερα μεγάλη χαρά σε όλους μας το γεγονός ότι οι εορτές του Πάσχα έχουν περάσει κατά τον καλύτερο τρόπο, και ότι οι Ιεροί Ναοί ήταν κατάμεστοι από πιστούς»,- δήλωσε ο κ. Dodik, και πρόσθεσε πως ο ίδιος ενημέρωσε τον Πατριάρχη Ειρηναίο για την επίκαιρη κατάσταση που επικρατεί στη Βοσνία/Ερζεγοβίνη και για τις επίκαιρες πολιτικές εξελίξεις γενικά. Τέλος, αναφέρουμε ότι στις ίδιες συνομιλίες έγινε λόγος και για την ανάγκη τερματισμού των έργων ανακαίνισης του κτιρίου του Θεολογικού Σχολείου στη βοσνιακή πόλη Foča, πράγμα για το οποίο η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας των Σέρβων της Βοσνίας είχε διαθέσει τα απαραίτητα χρηματικά μέσα. |
ΙΕΡΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΡΑΧΩΝΩΝ ΤΟΥ 14 ΑΙΩΝΑ Μ.Χ
ΣΤΟ ΑΝΩ ΚΑΛΑΜΑΚΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΔΩΝ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ ΠΟΥ ΣΩΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟΝ 14Ο ΑΙΩΝΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΥΡΟΕΙΔΗΣ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΡΟΥΛΟ, ΜΙΚΡΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ, ΜΕ ΕΝΑΝ ΕΠΙΜΗΚΗ ΝΑΡΘΗΚΑ ΠΟΥ ΕΚΤΙΣΑΝ ΟΙ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΙ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΑΙΩΝΑ.
Ο ΝΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ)
ΕΟΡΤΑΖΕΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΤΡΑΧΩΝΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ.
Ζωοδόχος Πηγή Τραχώνων
Κουμουνδούρου 94, 174 56 Άλιμος
Τηλ.: 210-99.12.258,
ΦΑΞ: 210-99.60.716
Ἔπειτα ἀπό γνωμοδότηση τοῦ τότε Κοινοτικοῦ Συμβουλίου Καλαμακί-ου Ἀττικῆς καί τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, ἐξεδόθη τό 1967 διάταγμα μέ τό ὁποῖο ἱδρύθηκε ἡ Ἐνορία τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ Ζωοδόχου Πηγῆς Τραχώνων, τῆς τότε κοινότητος Καλαμακίου τοῦ Δήμου Ἁλίμου Ἀττικῆς. Γιά τήν ἀνέγερση ἐνοριακοῦ ναοῦ ἡ οἰκογένεια τοῦ ἀειμνήστου Ἰωάννου Γερουλάνου δώρησε οἰκόπεδο καί χρηματικό ποσό τριάντα χιλιάδων (30.000) δραχμῶν.Μέ τή δραστηριότητα τοῦ Συλλόγου Ἀνεγέρσεως καί τῶν χριστιανῶν τῆς περιοχῆς, κυρίως δέ μέ τήν ἔμπνευση καί τήν ἄοκνη προσπάθεια τῆς κ. Σοφίας Παπαποστόλου, κατασκευάστηκε γιά τίς λειτουργικές ἀνάγκες μι-κρός Ναΐσκος ἀπό τσιμεντόλιθους.
Στίς 15 Ἰουλίου 1975 θεμελιώθηκε ὁ νέος ἱερός Ναός ἀπό τόν μακαριστό πρῶτο Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κυρό Χρυσόστομο. Μέ τή διοργά-νωση τριῶν λαχειοφόρων ἀγορῶν, τήν ἐξασφάλιση γενναίων προσφορῶν ἐκ μέρους τῶν εὐσεβῶν ἐνοριτῶν καί εὐλαβῶν προσκυνητῶν καί τήν ἀκάματη φροντίδα τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου ἡ ἀποπεράτωση ὁλοκληρώθηκε τό 1983.
Τά ἐγκαίνια τοῦ νέου ἱεροῦ Ναοῦ τελέστηκαν στίς 14 Μαΐου 1989 ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης κυρό Ἀγαθάγγελο.
Ὁ Ἐνοριακός αὐτός ἱερός Ναός ἐπιτελεῖ σημαντικό ποιμαντικό ἔργο μέ τή λειτουργική ζωή, τό ἔργο τῆς κατηχήσεως καί τῆς προνοιακῆς δράσεως, καθώς καί ἄλλων ποιμαντικῶν δραστηριοτήτων πού γίνονται ἀθόρυβα, στά πλαίσια μιᾶς ἀληθινῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητας. Πανηγυρίζει τήν Παρασκευή τῆς Διακαινησίμου, ἑορτή τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς.
Σήμερα στόν ἱερό Ναό ὑπηρετεῖ ὁ Ἱερέας π. Διονύσιος Κατσούλης (210-90.19.442).
Μετά την κοίμηση του ευρέθηκαν στο πορτοφόλι του 16 δραχμές.«Αυτόν θα τον πάρουν οι άγγελοι με τις καρότσες του Προφήτη Ηλία»
Ό γέρων Δαμασκηνός ουδέποτε δέχθηκε χρηματική αμοιβή για ιεροπραξίες. Μόλις έβλεπε τους πιστούς να του προσφέρουν χρήματα, έβαζε τα χέρια του πίσω και έφευγε «ως απόκτηση πυρός», διότι γνώριζε ότι ή αγάπη προς την ύλη συγχύζει τον νου, θολώνει την διάνοια και σκοτίζει την καρδιά.
Τα πρώτα χρόνια συνέβη τον έξης χαριτωμένο περιστατικό. Ή μητέρα του π. Ά. φιλοξενείτε για λίγο καιρό στην Μονή και είχε ζητήσει να μνημονεύονται οι ψυχές των συγγενών της στις Θείες Λειτουργίες. Επήγε, λοιπόν, στον Γέροντα και του προσέφερε ορισμένα χρήματα. Εκείνος, κατά την αρχή του, αρνήθηκε κατηγορηματικά να τα δεχθή και ή κ. Μ. υπεχώρησε ρίχνοντας τα χρήματα στο παγκάρι. Μετά απόκτηση λίγο, είδε τον Γέροντα να κάνη αγιασμό σε ένα αυτοκίνητο και παρατήρησε ότι και πάλι αρνήθηκε τον φιλοδώρημα που του έδιναν, με την ίδια αδιαλλαξία. Τότε ή κ. Μ. δεν άντεξε και άρχισε να φωνάζει στην μέση της αυλής:
-Έλα εδώ, βρέ συ! Τί θα φάνε τόσα στόματα εδώ μέσα, που λες σε όλους όχι;
Και γυρίζοντας προς την Γερόντισσα και τις αδελφές είπε μυστικά:
-Αυτόν θα τον πάρουν οι Άγγελοι με τις καρότσες του Προφήτη Ηλία στον Ουρανό!..
Όσο περνούσε ό καιρός τόσο ό Γέροντας μιμείτο την πτωχεία του Χριστού. Ενώ, λοιπόν, αγαπούσε την μελέτη και φρόντιζε να υπάρχουν στην Μονή όλες οι πατερικές εκδόσεις και κάθε άλλο αξιόλογο πνευματικό βιβλίο, τα τελευταία χρόνια και αυτά ακόμη τα βιβλία τα θεωρούσε μάταιο πλούτο. «Σήμερα σκεπτόμουν για τα βιβλία ότι και αυτά είναι ένας πλούτος μάταιος. Δεν είναι άχρηστα, βέβαια, τα βιβλία. Αλλά, όταν έχω προσκόλληση σε αυτά, είναι για την ψυχή μου μάταια. Θα ήθελα να αρκεσθώ σε λίγα βιβλία και δυο σκεπάσματα- ένα επάνω και ένα κάτω. Και διερωτώμαι: Μήπως φροντίζομε να αφήσαμε πίσω μας ντουβάρια και βιβλία και ξεχάσαμε τον πλούτο του Θεού;».
Είχε αποθέσει όλους τους θησαυρούς του στο ουράνιο χρηματιστήριο, εκεί όπου ευρισκόταν ή καρδιά του, κατά τον Ευαγγελικό λόγιο: «Όπου εστίν ό θησαυρός υμών, εκεί και ή καρδία υμών έσται» . Και για τον Γέροντα ό μόνος θησαυρός ήταν ή Θεία Αγάπη.
Ο ΑΝΑΣΤΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ.
Σέ Κύριε, τόν όντα, εν πάση τή κτίσει,
αμαρτωλοί πού φύγωμεν;
εν τώ ουρανώ;
αυτός κατοικείς,
εν τώ Άδη;
επάτησας θάνατον,
εις τά βάθη τά τής θαλάσσης;
εκεί η χείρ σου Δέσποτα,
Πρός σέ καταφεύγομεν,
σοί προσπίπτοντες ικετεύομεν,
ο αναστάς εκ τών νεκρών, ελέησον ημάς.
Τη Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτάζομεν τα εγκαίνια του ναού της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών και Θεομήτορος, της Ζωηφόρου Πηγής.
Ο Οίκος
Άχραντε Θεοτόκε, η τεκούσα αρρήτως, Πατρός τόν προαιώνιον Λόγον πλάτυνόν μου τό στόμα σεμνή, συνεισφέρουσά με πρός τόν σόν έπαινον, ως άν ανευφημήσω σε, κραυγάζων τή πηγή σου ταύτα.
· Χαίρε πηγή, χαρμονής αλλήκτου, χαίρε ροή, καλλονής αρρήτου.
· Χαίρε, νοσημάτων παντοίων κατάλυσις, χαίρε, παθημάτων ποικίλων κατάκλυσις.
· Χαίρε ρείθρον διειδέστατον, υγιάζον τούς πιστούς, χαίρε ύδωρ χαριέστατον τοίς νοσούσι πολλαπλώς.
· Χαίρε νάμα σοφίας, αγνωσίαν εξαίρον, χαίρε κράμα καρδίας, αμβροσίαν προρρέον.
· Χαίρε κρατήρ τού μάννα ζωήρρυτε, χαίρε λουτήρ καί νέκταρ θεόρρευστε.
· Χαίρε, πορθμόν ασθενείας δεικνύσα, χαίρε, φλογμόν αρρωστίας σβεννύσα.
· Χαίρε ύδωρ σωτήριον.
Συναξάριον
Τή Παρασκευή τής Διακαι νησίμου, εορτάζομεν τά εγκαίνια τού ναού τής υπεραγίας
Δεσποίνης ημών καί θεομήτορος, τής Ζωηφόρου Πηγής, έτι δέ καί μνείαν ποιούμεθα τών εν τούτω τελεσθέντων υπερφυών θαυμάτων παρά τής Θεομήτορος.
Στίχοι
· Μάννα Σιλωάμ, καί Στοάν Σολομώντος
· Πηγήν Κόρη σήν εμφανώς πάς τις βλέπει.
Ταίς τής σής Μητρός πρεσβείαις, Χριστε ο Θεός, ελέησον ημάς.
Χαίροις η ζωηφόρος Πηγή, κατά θαλάσσας πελαγίζουσα θαύματα, πρός πάσαν τήν οικουμένην
Ωκεανέ νοητέ, τά Νειλώα ρείθρα υπερβαίνουσα τή χύσει τής χάριτος, Σιλωάμ εκ πέτρας άλλος
δεύτερος, ύδωρ πηγάζων, ως παράδοξον, Ιορδάνου τε δεξαμένη ενέργειαν, μάννα σωτηριώδές
τε εναργώς τό γινόμενον πρός τού ζητούντος τήν χρείαν, πλούσιον όντως καί άφθονον, Χριστού
Μήτερ Κόρη η προχέουσα τώ κόσμω τό μέγα έλεος.
Σαλπίσωμεν φιλέορτοι εν ύμνοις, σκιρτήσωμεν εν ύδασι καί χορεύσωμεν ευφραινόμενοι, τοίς
αενάως πλημμυρούσι τής ζωηφόρου Πηγής, Βασιλείς καί άρχοντες συντρεχέτωσαν, καί Πηγής
τήν χάριν προχείτωσαν αφθόνως, Βασιλείς γάρ έσωσε, τούς εν κλίνη συσχεθέντας δέ, τή
προσψαύσει εξανέστησε, Ποιμένες τε καί σύμπαντες, τήν ομβροφόρον νεφέλην, τό σωτήριον
συνελθόντες αρυσώμεθα, οι εν νόσοις οι εν κινδύνοις τήν ρώσιν, τήν αναψυχήν οι εν δίψει, τά
όμματά τε οι τυφλοί, οι κωφεύοντες τήν ευηκοϊαν, τήν ιατρείαν οι καχεκτούντες, οι εν θανάτοις τήν
ζωηφόρον, οι πάντες τήν πανταχού πιστοίς προρρέουσαν, ύδατα σωτηρίας, ανακροτήσαντες,
ούτω κράξωμεν Αείζωα προχέουσα νάματα, εκ Πηγής αγνή, μή διαλίπης Παρθένε πρεσβεύουσα
πάντοτε υπέρ τών δούλων σου.
«Δός μου μιάμιση δραχμή»
Ο γέροντας Δαμασκηνός με τέτοια συνέπεια και ακρίβεια ζούσε την αγγελική ζωή τηρώντας τις μοναχικές υποσχέσεις του και γι' αυτό δεχόταν πλούσια την Θεία Χάρι. Ή προσήλωσης του στην αγάπη του Θεού είχε σβήσει κάθε επιθυμία προς απόκτηση υλικών αγαθών. Μόνο θησαυρό του είχε την πτωχεία. «Ό μοναχός», έλεγε, «έφ' όσον επιδιώκει την άϋλη ζωή των Αγγέλων, δεν πρέπει να έχει ουδεμία προσήλωση στα χοϊκά πράγματα του κόσμου τούτου, τα εφήμερα και πρόσκαιρα. Μοναδική του απασχόληση έχει την κατάληψη του Ακατάληπτου».
Ό Γέροντας μόλις έπαιρνε τον μισθό του, τον παρέδιδε αμέσως στο Κοινόβιο και δεν κρατούσε τίποτε για τον εαυτό του. Μάλιστα, δεν πήγαινε στο κελί του, πριν άποθέση τα χρήματα. Έτσι δεν είχε επάνω του ούτε δραχμή. Εάν ήθελε να δώσει κάπου ελεημοσύνη ή κατά την εξομολόγηση διαπίστωνε κάποια ανάγκη για οικονομική βοήθεια, ζητούσε χρήματα απόκτηση την Γερόντισσα, με πολλή συστολή, σαν να μην είχε κανένα δικαίωμα. Γνώριζε ότι ή ακτημοσύνη είναι ανωτέρα και αυτής της ελεημοσύνης. Όσες φορές κατέβαινε στα Μέγαρα για ποιμαντική διακονία, ζητούσε και πάλι χρήματα απόκτηση την Γερόντισσα λέγοντας:
-Σε παρακαλώ. Γερόντισσα, μου δίνεις κάνα ταληράκι για κερί;
Και άλλοτε: Γερόντισσα, το αυτοκίνητο θέλει βενζίνη. Θα μου δώσης καμία δραχμή;
Ή αδελφή Ά. με συγκίνηση ενθυμείται ένα γεγονός που συνέβη τον 1966, όταν ακόμη ήταν λαϊκή, στην πλατεία Ομονοίας Αθηνών. Μία ημέρα ό Πάππους, ή Γερόντισσα και ή αδελφή Ά. ξεκίνησαν να επισκεφθούν ένα ορφανοτροφείο στην περιοχή Πατησίων. Προχωρούσαν προς την Ομόνοια, για να επιβιβαστούν στο τρόλεϊ. Ό Γέροντας, με την προσοχή και την αυστηρότητα που τον διέκρινε, είχε συστήσει στην Γερόντισσα και την αδελφή να μην βαδίζουν δίπλα του, αλλά να τον ακολουθούν σε απόσταση τριών μέτρων. Όταν, όμως, έφθασαν στην στάση του τρόλεϊ, τον πλήθος τον παρέσυρε και ευρέθηκε μέσα στο όχημα, περιμένοντας με αγωνία την Γερόντισσα και την αδελφή. Μόλις, λοιπόν, είδε τον τρόλεϊ να ξεκινά, χωρίς να έχει προλάβει να επιβιβασθεί ή Γερόντισσα, έπετάχθηκε στο παράθυρο φωνάζοντας με την συνήθη του απλότητα:
-Γερόντισσα, δός μου μιάμιση δραχμή για τον εισιτήριο.
Ό κόσμος, που ευρισκόταν εκεί, κατάπληκτος έλεγε:
-Να, που και σήμερα υπάρχουν παπάδες πραγματικοί!
Κάτι παρόμοιο συνέβη επίσης, όταν ό Πάππους αναγκάστηκε κάποτε να ταξιδεύσει απρόοπτα με τον λεωφορείο της γραμμής Άλεποχώρι- Μέγαρα. Ανοίγοντας τον πορτοφόλι του για να πληρώσει τον εισιτήριο, εύρισκε μέσα μόνο βίδες, «παξιμάδια» και άλλα παρόμοια μικροαντικείμενα, τα όποια συνήθως έφερε επάνω του για τις πρώτες ανάγκες... ως συντηρητής της Μονής!.. Ντροπιασμένος είπε στον εισπράκτορα:
-Με συγχωρείτε, δεν έχω χρήματα. Θα βρω τρόπο να σας τα στείλω.
Τότε ξεπετάχθηκαν οι συνεπιβάτες και έσπευσαν ποιός να πρώτο- πληρώσει τον εισιτήριο αυτού του «πτωχού» παπά.
Αλλά πώς να μην καταφρονούσε τα κάτω, εκείνος που είχε γευθή την γλυκύτητα των άνω και σαν υψιπέτης αετός του Πνεύματος ανερχόταν στα αιθέρια ύψη; Γι' αυτό μπορούσε να πλέκει εγκώμια για την εκούσια πτωχεία, τονίζοντας στις αδελφές: «Να μιμούμεθα τον διαπίστωνε' ημάς πτωχεύσαντα ουράνιο Βασιλέα, ό Όποιος δεν είχε «που την κεφαλήν κλίνη» . Τα πολύτιμα δώρα πού έχομε να προσφέρωμε στον ουράνιο Νυμφίο, είναι ή τελεία πτωχεία και ή ακτημοσύνη. Ανάγκη έχωμε μέριμνα για τα βιοτικά, είμαστε αδικαιολόγητοι, παρακαλώ, γιατί ό Κύριος έχει αναλάβει να μας θρέψη. Αυτός ό ουράνιος Πατέρας, πού τρέφει τα πετεινό του ουρανού και προνοεί για όλη την κτίση, δεν θα φροντίσει και για μας, που αφιερωθήκαμε σ' Εκείνον; Μας τρέφει με τον Σώμα και τον Αίμα Του και θα μας υστέρηση τον ψωμί; Εμείς πρέπει να ζητάμε μόνο την Βασιλεία Του. Γιατί αυτή είναι ή χαρά του Θεού: Επιδοθεί να γίνω- με συγκληρονόμοι της Βασιλείας Του!».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
