Συμπύκνωση της παραδείσιας ύλης. Οι Άγιοι μάρτυρες Δωροθέα και Θεόφιλος μαρτύρησαν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας επί ηγεμόνα Σαπρικίου μεταξύ των ετών 284 - 304 μ.Χ. Κοίμηση της Ύπεραγίας Θεοτόκου. κλπ.

Οι  Άγιοι μάρτυρες Δωροθέα και Θεόφιλος μαρτύρησαν στην Καισάρεια της Καππαδοκίας επί ηγεμόνα Σαπρικίου μεταξύ των ετών 284 - 304 μ.Χ.

Όταν ή αγία Δωροθέα, πού έμενε στήν Καισάρεια της Καππαδοκίας, καταδικάστηκε από τόν ηγεμόνα Σαπρίκιο σε αποκεφαλισμό, ένας ειδωλολάτρης δικηγόρος, ό Θεόφιλος, πού βρισκόταν εκεί, της φώναξε χλευαστικά:

—     Δωροθέα, θα μου στείλεις μήλα καί τριαντάφυλλα από τόν κήπο τού νυμφίου σου;

Καί ή αγία τού απάντησε:

—     Βέβαια, θα σου στείλω!

Φτάνοντας στον τόπο του μαρτυρίου της, παρακάλεσε τόν δήμιο να της επιτρέψει να προσευχηθεί γιά λίγο στον Θεό της. Μόλις τελείωσε την προσευχή, ένας άγγελος του Κυρίου εμφανίστηκε μπροστά της μέ τή μορφή νεαρού άνδρα απαράμιλλης ομορφιάς. Στα χέρια του κρατούσε τρία μεγάλα μήλα καί τρία κόκκινα τριαντάφυλλα.

—     Σε παρακαλώ, είπε ή αγία στον άγγελο, πήγαινέ τα στον Θεόφιλο καί πες του ότι τού τά στέλνει ή Δωροθέα, όπως τού τό υποσχέθηκε, από τόν κήπο τού Νυμφίου της.

Καί μ’ αυτά τά λόγια έσκυψε κάτω από τό ξίφος τού δημίου, πού της έκοψε τό κεφάλι.

Στο μεταξύ, ό Θεόφιλος διηγιόταν σε φίλους καί συναδέλφους του την ερωταπόκριση ανάμεσα σ’ εκείνον καί τή μάρτυρα:

—     Όταν οδηγούσαν στον τόπο της εκτελέσεως τή Δωροθέα, πού αυτοαποκαλούνταν νύμφη τού Χριστού καί καυχιόταν ότι θα μπει στον παράδεισό του, της ζήτησα να μου στείλει από ’κει μήλα καί τριαντάφυλλα. Κι αυτή μού τό υποσχέθηκε.

Ό Θεόφιλος ξέσπασε σε τρανταχτό γέλιο. Αλλά, ξαφνικά, εμφανίστηκε μπροστά του ό άγγελος μέ τά μήλα καί τά τριαντάφυλλα.

—     Ορίστε, τού είπε, ή Δωροθέα σου στέλνει από τόν κήπο τού Νυμφίου της αυτά πού σου υποσχέθηκε.

Παίρνοντας στα χέρια του τούς καρπούς καί τά λουλούδια, ό Θεόφιλος αναφώνησε εμβρόντητος:

—     Ό Χριστός είναι Θεός αληθινός!

—     Θεόφιλε, τού είπαν κατάπληκτοι οι φίλοι του, ή τρελάθηκες ή αστειεύεσαι!

—     Ούτε τρελάθηκα, ούτε αστειεύομαι! τούς βεβαίωσε ό Θεόφιλος. Ή κοινή λογική μού επιβάλλει να πιστέψω ότι ό Ιησούς Χριστός είναι αληθινός Θεός.

—     Πού οφείλεται, λοιπόν, ή τόσο απότομη αλλαγή σου; απόρησαν εκείνοι.

Ό Θεόφιλος τούς ρώτησε:

—     Γιά πέστε μου, τί μήνα έχουμε;

—     Φεβρουάριο, αποκρίθηκαν.

Τότε ό Θεόφιλος τούς εξήγησε:

—     ’Έχουμε, λοιπόν, χειμώνα. Όλη ή Καππαδοκία είναι χιονισμένη καί παγωμένη. Δεν υπάρχει δένδρο ή φυτό μέ φύλλα, πολύ περισσότερο μέ λουλούδια καί καρπούς. Πού βρέθηκαν, επομένως, αυτά τά ευωδιαστά τριαντάφυλλα καί αυτά τά ολόδροσα μήλα μέ τά κλαράκια καί τά φύλλα τους;

Οι φίλοι του, ψηλαφώντας τα καί μυρίζοντάς τα, έλεγαν μέ έκπληξη καί απορία:

— Τέτοια μήλα καί τέτοια τριαντάφυλλα δεν έχουμε

δει ούτε στον καιρό τους.

Ό Θεόφιλος άρχισε να ομολογεί μεγαλόφωνα τόν Χριστό. Ό ηγεμόνας πρόσταξε να συλληφθει. Κατά την ανάκριση του δήλωσε στον Σαπρίκιο πώς ή μοναδική του επιθυμία πια ήταν να πεθάνει, γιά να βρεθεί τό γρηγορότερο στον παράδεισο, όπου τόν περίμενε ή Δωροθέα. Ούτε οι νουθεσίες του ηγεμόνα ούτε τά βασανιστήρια τόν έκαναν ν’ αλλάξει απόφαση. Έτσι, επισφράγισε με τό αίμα του την ομολογία του κι έγινε μάρτυρας του Χριστού.

Συμπύκνωση της παραδείσιας ύλης συντελέστηκε και κατά την Κοίμηση της Ύπεραγίας Θεοτόκου. Τρεις μέρες νωρίτερα παρουσιάστηκε στήν πάναγνη Θεομήτορα ό αρχάγγελος Γαβριήλ, κρατώντας ένα κλαδί φοινικιάς από τόν παράδεισο, καί της γνωστοποίησε τή μετάστασή της στον ουρανό. Κατά την κηδεία της ό άγιος απόστολος Ιωάννης μετέφερε τό παραδείσιο φοινικόκλαδο, βαδίζοντας μπροστά από τό φέρετρο της Παναγίας.

Μέ όλα αυτά ό Θεός αποκαλύπτει μερικώς, αποκαλύπτει υπαινικτικά, θα λέγαμε, στήν ανθρωπότητα, πού καταπονείται καί βασανίζεται πάνω στη γή, τή φύση του τόπου της αιώνιας αναπαύσεως καί μακαριότητας, τόπου ετοιμασμένου γιά τούς δικαίους «από την αρχή του κόσμου».


 Λόγω της άμαρτωλότητάς μας, Λόγω του σκοτισμού μας, Λόγω της πτώσεώς μας γνωρίζουμε καί αντιλαμβανόμαστε μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των θαυμάτων τού Θεού. Με θερμή προσευχή, με καρδιά γεμάτη συντριβή καί ταπείνωση, με βιοτή σύμφωνη με τίς ευαγγελικές εντολές, ας ικετεύσουμε τόν Κύριό μας να μας άποκαλύψει τή δόξα Του, πού θα τή βλέπουν αιώνια οι εκλεκτοί Του, άλλά πού ποτέ δεν θα την αντικρίσει ούτε ένας δούλος της αμαρτίας.

"Στις διηγήσεις πού παραθέσαμε, βλέπουμε ότι τά παραδείσια φυτά πού μεταφέρονταν στη γη, μετατρέπονταν, μέ τή βούληση του Θεού, από λεπτά καί αιθέρια σε παχιά, γιά να γίνονται αντιληπτά μέ τίς αισθήσεις. Βασισμένοι στήν πενιχρή μας γνώση γιά την υλη του ουράνιου κόσμου, του κόσμου της Ελευθερίας, της αφθαρσίας καί της μακαριότητας, θα μπορούσαμε εύλογα να υποστηρίξουμε πώς αυτή δεν διέπεται από τούς νόμους της ύλης του κόσμου τούτου, πού αποτελεί τή φυλακή καί τόν τόπο εξορίας τών καταπατητών του θείου νόμου, αλλά από νόμους διαφορετικούς. Τό αποδεικνύουν οι εμφανίσεις αντικειμένων του ουράνιου κόσμου στον επίγειο. Έτσι, μετά την ανάσταση του Θεανθρώπου, τό σώμα Του, πού ανήκε πια στον ουράνιο κόσμο, γινόταν, κατά τή θεία βούληση, άλλοτε ορατό καί άλλοτε αόρατο' τή μια εμφανιζόταν μέ σάρκα καί οστά, ήταν ψηλαφητό καί δεχόταν τροφή, ένώ την άλλη περνούσε σάν πνεύμα μέσ’ από την πιο σκληρή γήινη ύλη. 


Ήδη από την παρούσα ζωή τά σώματα τών αγίων ομοιώθηκαν μέ τό σώμα του Κυρίου• μετά την κοινή ανάσταση, όμως, οι άγιοι θα μοιάσουν μ’ Εκείνον σε όλα (βλ. Α' Ίω. 3:2. Α' Κορ. 15:39-46). Ή ύλη τού ουράνιου κόσμου πρέπει να είναι ανάλογη της ύλης μέ την οποία θα είναι “ντυμένοι” οι κάτοικοί του, όπως ακριβώς καί ή ύλη του κόσμου τούτου είναι ανάλογη της ύλης τών κατοίκων του. Ωστόσο, καί έδώ πολλά σώματα, πού αποτελούν χημικές ενώσεις, χωρίς να διασπώνται στα στοιχεία από τά όποια συνίστανται, μπορούν να υπάρξουν σε μορφή λεπτή ή παχιά. Κλασικό παράδειγμα είναι τό νερό, πού άπαντά καί σε στερεή καί σε υγρή καί σε αέρια μορφή. Αλλά καί απλά στοιχεία, όπως ό άνθρακας, υπάρχει σε διάφορες μορφές, από αέρια μέχρι τή στερεή του διαμαντιού, πού είναι τό σκληρότερο υλικό στη φύση. Οι σύγχρονες μεγάλες ανακαλύψεις τών επιστημόνων μάς πείθουν ότι οι ανθρώπινες γνώσεις γιά την ύλη είναι ασήμαντες. Τίς γνώσεις αυτές τίς συμπληρώνουν, ώς προς τή φύση του παραδείσου, ή Αγία Γραφή καί οι πατέρες."

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 16 Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

ΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ.ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 16 Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016 . «Εὐρήκαμεν τὸν Μεσσίαν». Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ.

Στις παρακάτω δύο περιπτώσεις ή λεπτή ύλη τού παραδείσου, με παραχώρηση τού Θεού, συμπυκνώθηκε, γιά να γίνει αισθητή στους ανθρώπους.

Αξιομνημόνευτες είναι καί δύο διηγήσεις γιά τούς οσίους Παύλο τόν Υποτακτικό καί Ευφρόσυνο τόν Μάγειρο, τίς οποίες διέσωσε ή εκκλησιαστική παράδοση. Τόν όσιο Παύλο τόν είδαν στον παράδεισο οι πιο ευλαβείς αδελφοί της μονής του, την ώρα τού ύπνου τους, καί τόν όσιο Ευφρόσυνο τόν είδε, επίσης, στον παράδεισο ό ηγούμενός του Βλάσιος, πέφτοντας σε έκσταση -κατάσταση στήν οποία βρίσκονται συνήθως όσοι βλέπουν οράματα, όπως γίνεται φανερό καί από τίς Πράξεις τών Αποστόλων. 

Καί στις δύο περιπτώσεις ό παράδεισος περιγράφεται ώς μεγάλος κήπος μέ ανέκφραστη ωραιότητα καί υπέροχη ευωδία Ό όσιος Παύλος μοίρασε στούς πατέρες λουλούδια, κλαδιά, φύλλα, βότανα, ότι ήθελε ό καθένας από τόν θεϊκό κήπο. Κι εκείνοι, μόλις ξύπνησαν, βρήκαν στα χέρια τους αυτά πού είχαν πάρει από την παραδείσια βλάστηση. Ό όσιος Ευφρόσυνος, πάλι, έδωσε στον ηγούμενο Βλάσιο τρία μυρωδάτα μήλα. Ό ηγούμενος, όταν συνήλθε, βρήκε τά μήλα στα χέρια του. Τά έκοψε καί τά μοίρασε στούς αδελφούς, πού, όταν τά γεύθηκαν, ένιωσαν μιαν ανέκφραστη πνευματική ευφροσύνη όσοι, μάλιστα, ήταν άρρωστοι, θεραπεύθηκαν.

Στις παραπάνω δύο περιπτώσεις ή λεπτή ύλη τού παραδείσου, με παραχώρηση τού Θεού, συμπυκνώθηκε, γιά να γίνει αισθητή στους ανθρώπους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΟΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016 .ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ.Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016.Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

Όλες οι περιγραφές τού παραδείσου από αγίους συμφωνούν μεταξύ τους. Ό όσιος Γρηγόριος ό Σιναΐτης λέει ότι ό παράδεισος είναι τόπος πολύ ψηλός, ώς τόν τρίτο ουρανό, ότι είναι φυτεμένος από τόν Θεό μέ κάθε λογής ευωδιαστά φυτά καί δένδρα, πάντοτε γεμάτα άνθη καί καρπούς, καί ότι διασχίζεται από έναν ποταμό, πού μοιράζεται σε τέσσερις άλλους.

 Όλες οι περιγραφές τού παραδείσου από αγίους συμφωνούν μεταξύ τους. Ό όσιος Γρηγόριος ό Σιναΐτης λέει ότι ό παράδεισος είναι τόπος πολύ ψηλός, ώς τόν τρίτο ουρανό, ότι είναι φυτεμένος από τόν Θεό μέ κάθε λογής ευωδιαστά φυτά καί δένδρα, πάντοτε γεμάτα άνθη καί καρπούς, καί ότι διασχίζεται από έναν ποταμό, πού μοιράζεται σε τέσσερις άλλους.

Ό όσιος Ίωάσαφ, βασιλιάς της Ινδίας, απόστολος τού Χριστού καί, τέλος, αναχωρητής της έρημου, αξιώθηκε να δει τόν παράδεισο. Κάποτε, έπειτα από πολύωρη προσευχή μέ δάκρυα καί γονυκλισίες, σάν να τόν πήρε ένας ελαφρός ύπνος. Βλέπει τότε να τόν αρπάζουν κάποιοι φοβεροί άνδρες καί να τόν περιφέρουν σε τόπους πού ποτέ ώς τότε δεν είχε δει. Τελικά τόν έφεραν σε μια πολύ μεγάλη πεδιάδα, πού ήταν γεμάτη ωραία κι ευωδιαστά λουλούδια.

 Εκεί είδε φυτά κάθε λογής, μέ καρπούς παράξενους καί θαυμαστούς, ωραίους στη θέα καί ελκυστικούς στην αφή. Τά φύλλα των δένδρων θρόιζαν απαλά καί μελωδικά από μια λεπτή αύρα καί, μέ την κίνησή τους, σκόρπιζαν μιαν υπέροχη ευωδία. Υπήρχαν εκεί καί θρόνοι κατασκευασμένοι από καθαρό χρυσάφι καί πολύτιμα πετράδια, πού λαμποκοπούσαν, καί ανάκλιντρα στρωμένα μέ ασυνήθιστα σκεπάσματα, πού ή ομορφιά τους ξεπερνούσε κάθε περιγραφή. Έτρεχαν καί νερά κρυστάλλινα, πού χαιρόσουν να τά βλέπεις. Οι φοβεροί εκείνοι άνδρες οδήγησαν τόν όσιο Ίωάσαφ μέσ’ από τή θαυμαστή εκείνη πεδιάδα σε μια πόλη.

Ήταν ή επουράνια Ιερουσαλήμ, πανέμορφη καί ολόλαμπρη. Ό όσιος, γεμάτος πνευματική χαρά καί αγαλλίαση, δεν ήθελε να επιστρέψει στη γή. Αλλά οι οδηγοί του τού είπαν ότι σ’ αυτούς τούς φωτεινούς τόπους αξιώνονται να κατοικήσουν μόνο όσοι ασκούνται με πολλούς κόπους καί ίδρωτες. Ύστερα τόν μετέφεραν στούς φοβερούς τόπους τών αιώνιων βασάνων. Όταν τούς είδε κι αυτούς, συνήλθε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΟΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.

ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016.Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2016. Π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΚΙΑΔΑΡΕΣΗΣ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ. 11/10/2016

Фрагмент документального фильма "Валаам.Архипелаг монахов.." ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ. ΜΟΝΗ ΒΑΛΑΑΜ

ΣΥΓΧΩΡΩ..................

Αραγε έχουμε προβληματιστεί ποτέ,γιατι ο Θεός μας δίνει κάθε φορά ολο και μια καινούργια αρχή;

Αραγε έχουμε προβληματιστεί ποτέ,γιατι ο Θεός μας δίνει κάθε φορά ολο και μια καινούργια αρχή;
Της πρωτοχρονιάς,της πρωτομηνιάς,της εβδομάδας,της ημέρας;
Δεν ειναι τίποτ`αλλο,παρα οι τοσες ευκαιρίες που μας παρουσιάζει για να προχωρήσουμε. Για να διορθώσουμε τα οποια λάθη και τις αποτυχίες μας.Για να βελτιώσουμε ακόμη πιο πολυ τις επιτυχίες μας.Για να γινόμαστε καθημερινά καλύτεροι κι ακόμη πιο καλοί.
Αν λαθέψουμε σε κάτι,αν αποτύχουμε,αν πέσουμε....κανένα πρόβλημα!Ερχεται η αλλη μέρα,η αλλη εβδομάδα,ο αλλος μήνας,ο αλλος χρόνος για να το διορθώσουμε.


Σ`ευχαριστούμε Κύριε,για την ανατολή που στέλνεις πάντα στη ζωή μας...

ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΤΥΧΩΝ ΤΟΥ ΡΩΣΟΥ.

ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ (ΚΡΗΤΙΚΟΣ Ο ΚΑΡΥΩΤΗΣ) ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.

ΠΑΤΗΡ ΣΥΜΕΩΝ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΝΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ. ΔΙΗΓΕΊΤΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ ΣΥΜΕΩΝ Ι.Μ. ΣΙΝΑ

Στις θείες αποκαλύψεις των αγίων της Εκκλησίας οι ψυχές τών κεκοιμημένων ανθρώπων εμφανίζονται μέ τή μορφή πού έχουν καί στήν Αγία Γραφή.

 Στις θείες αποκαλύψεις τών άγίων της Εκκλησίας οι ψυχές τών κεκοιμημένων ανθρώπων εμφανίζονται μέ τή μορφή πού έχουν καί στήν Αγία Γραφή.

Οι αξιωματούχοι τού Ρωμαίου αυτοκράτορα Σέργιος καί Βάκχος μαρτύρησαν γιά την πίστη τους στον Χριστό. Ό Βάκχος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Ό Σέργιος, πού βρισκόταν στη φυλακή, όταν έμαθε γιά τή μαρτυρική τελείωση τού φίλου του, λυπήθηκε πολύ, επειδή δεν πέθανε κι αυτός μαζί του. Παρακαλούσε, λοιπόν, τόν Θεό μέ δάκρυα να τού χαρίσει τό στεφάνι τού μαρτυρίου. Τή νύχτα, ένώ αγρυπνούσε καί προσευχόταν κλαίγοντας, είδε ξαφνικά μπροστά του τόν Βάκχο κυκλωμένο από ουράνιο φώς. Τό πρόσωπό του ήταν σάν πρόσωπο Αγγέλου. Φορούσε μια λαμπρή στρατιωτική στολή. Παρηγόρησε καί ενίσχυσε τόν Σέργιο, αναγγέλλοντας του ότι πολύ σύντομα θα τελείωνε τόν μαρτυρικό του αγώνα καί θα έπαιρνε την ουράνια ανταμοιβή από τόν Κύριο Ιησού Χριστό.

Ιδιαίτερα αξιοπρόσεκτο είναι τό γεγονός της απελευθερώσεως τού φυλακισμένου οσίου Πέτρου τού Αθωνίτου από τούς άγιους Συμεών τόν Θεοδόχο καί Νικόλαο τόν θαυματουργό. Πρόκειται γιά περίπτωση όμοια μ’ εκείνην της απελευθερώσεως τού Αποστόλου Πέτρου από άγγελο τού Θεού. Στη διήγηση, πού παρατίθεται στη συνέχεια, παρουσιάζεται μέ ξεχωριστή ενέργεια ή κατάσταση τών ψυχών τών κεκοιμημένων καί μάλιστα τών άγιων.

Ό όσιος Πέτρος ό Αθωνίτης, πού έζησε τόν 9ο αιώνα, ήταν πρώτα αρχιστράτηγος τού ρωμαϊκού στρατού. Πολλές φορές είχε συλλογιστεί να γίνει μοναχός —τό είχε, μάλιστα, τάξει στον Θεό— άλλά, απορροφημένος από τίς εγκόσμιες μέριμνες, άνέβαλλε πάντοτε να εκπληρώσει τόν λογισμό καί τό τάμα του.

Την εποχή εκείνη οι μουσουλμάνοι Αγαρηνοί εισέβαλαν στη μεγάλη Συρία καί άρχισαν να λεηλατούν τά μέρη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ό αυτοκράτορας έστειλε εναντίον τους στράτευμα υπό τή διοίκηση τού Πέτρου, τό όποιο όμως νικήθηκε. Οι βάρβαροι συνέλαβαν πολλούς αιχμαλώτους, ανάμεσα τους καί τόν αρχιστράτηγο, πού τόν οδήγησαν αλυσοδεμένο στήν οχυρή πόλη τους Σαμάρα, στίς όχθες τού Ευφράτη, καί τον έριξαν σε μια σκοτεινή φυλακή. Εκεί ό Πέτρος αναρωτιόταν ποιά να ήταν, άραγε, ή αιτία της συμφοράς πού τόν είχε βρει. Δεν άργησε να αντιληφτεί ότι με παραχώρηση τού Θεού είχε ηττηθεί καί αιχμαλωτιστεί από τούς Αγαρηνούς, επειδή δεν είχε εκπληρώσει τό τάμα του.

Άρχισε, λοιπόν, μέ δάκρυα να προσεύχεται στον Κύριο, παρακαλώντας Τον να τόν ελευθερώσει μέ τίς πρεσβείες τού άγιου Νικολάου, τού θαυματουργού ιεράρχη, τόν οποίο ιδιαίτερα τιμούσε καί ευλαβούνταν. Γιά μία εβδομάδα δεν γεύθηκε τροφή ό φυλακισμένος αρχιστράτηγος. 

Νηστεύοντας καί αγρυπνώντας, θρηνώντας καί διαβεβαιώνοντας τόν Θεό ότι, αν έβρισκε την έλευθερία του, θα άφηνε αμέσως τόν κόσμο καί θα αφιερωνόταν σ’ Εκείνον, ζητούσε ακατάπαυστα τό έλεος Του. Ό άγιος Νικόλαος, πού τόν επισκέφτηκε δύο φορές στον ύπνο του, τόν παρηγόρησε καί τόν εγκαρδίωσε. Όταν εμφανίστηκε μπροστά του καί τρίτη φορά, καί μάλιστα όχι στον ύπνο του τώρα άλλά στον ξύπνιο του, είχε μαζί του καί τόν άγιο Συμεών τόν Θεοδόχο. Ό άγιος Συμεών, ολόλαμπρος καί ακτινοβόλος, φορούσε τή λινή στολή των ιερέων της Παλαιάς Διαθήκης καί κρατούσε στο χέρι του χρυσό ραβδί. Φόβος κυρίεψε τόν Πέτρο, μόλις είδε τούς δύο άγιους.

—      Εσύ είσαι πού ζητάς από τόν αδελφό μου Νικόλαο να σε ελευθερώσει από τά δεσμά καί τή φυλακή; τόν ρώτησε ό άγιος Συμεών.

—      Ναι, άγιε τού Θεού, ψέλλισε μέ δυσκολία ό Πέτρος.

—      Αν ελευθερωθείς, θα εκπληρώσεις την υπόσχεσή σου να γίνεις μοναχός καί να ζήσεις τόν υπόλοιπο χρόνο τού επίγειου βίου σου μέ αρετή; τόν ξαναρώτησε ό άγιος.

 —     Θα την εκπληρώσω, μέ τή βοήθεια του Θεού, κύριέ μου, απάντησε ό Πέτρος.

—      Τότε βγες από εδώ ανεμπόδιστα καί πήγαινε όπου θέλεις.

Ό Πέτρος τού έδειξε τά πόδια του, πού ήταν αλυσοδεμένα. Ό άγιος άγγιξε τίς αλυσίδες μέ τό χρυσό ραβδί του, κι αυτές αμέσως έλιωσαν, όπως λιώνει τό κερί από τή φωτιά. Ό Πέτρος σηκώθηκε καί, προχωρώντας, διαπίστωσε πώς ή φυλακή ήταν ανοιχτή. Πρώτος βγήκε ό άγιος Συμεών. Ό Πέτρος τόν άκολούθησε μαζί μέ τόν άγιο Νικόλαο. Βαδίζοντας, βρέθηκαν έξω από την πόλη. Τότε ό Πέτρος συλλογίστηκε:

—      Μήπως βλέπω όνειρο;

Ό δίκαιος Συμεών, διαβάζοντας τή σκέψη του, αποκρίθηκε:

—      Δεν βλέπεις όνειρο, Πέτρο! Κοίτα πού βρίσκεσαι καί ποιόν ακλουθείς! Είναι ξεκάθαρο —ό Θεός σε ελέησε καί σε ελευθέρωσε από τή φυλακή!

"Έπειτα, αφού είπε στον άγιο Νικόλαο να έχει πάντοτε τόν Πέτρο υπό την προστασία του, έγινε άφαντος. Ό Πέτρος συνέχισε την πορεία του, άκολουθώντας τόν άγιο Νικόλαο. Σε μια στιγμή ό ιεράρχης τόν ρώτησε αν είχε πάρει μαζί του τρόφιμα γιά τόν δρόμο.

—      Τρόφιμα; απόρησε ό Πέτρος. Πώς να πάρω, δέσποτα, αφού δεν είχα τίποτα;

Λίγο πιο πέρα είδαν έναν κήπο γεμάτο καρποφόρα δένδρα.

—      Μπες σ’ αυτόν τόν κήπο, είπε ό άγιος στον Πέτρο. Θα συναντήσεις έναν άνθρωπο, πού θα σού δώσει άφθονα φρούτα καί λαχανικά. Πάρε τα καί έλα πάλι εδώ, γιά να συνεχίσουμε τόν δρόμο μας.

Αφού ό Πέτρος έκανε ότι τόν πρόσταξε ό άγιος, τόν άκολούθησε καί πάλι. Σύντομα έφτασαν στα σύνορα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εκεί ό ιεράρχης στάθηκε καί είπε στον Πέτρο:

— Αδελφέ, είσαι πια στην πατρίδα σου καί μπορείς να εκπληρώσεις τό τάμα σου. Κάνε το χωρίς καθυστέρηση, γιά να μη βρεθείς πάλι στη φυλακή της Σαμάρα.

Καί λέγοντας αυτά ό άγιος, έγινε άφαντος.

Εξαφανίστηκαν.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ. ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΡΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟΝ ΑΔΗ.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ.