Τρίτη 31 Αυγούστου 2021
ΤΟ «ΤΡΙΜΟΡΦΙ» ΤΗΣ ΑΓΙΑ–ΣΟΦΙΑΣ
ΤΟ «ΤΡΙΜΟΡΦΙ» ΤΗΣ ΑΓΙΑ–ΣΟΦΙΑΣ
«…Καλλιτεχνικότερη παράσταση τοῦ Κυρίου, τῆς Θεοτόκου, καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου, δὲν ὑπάρχει στὸν κόσμο!...«
»Κἄποτε, ὅταν ἤμουν ἀρχάριος, ὁ πνευματικός μου μοῦ εἶπε, ὅτι στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ βρίσκεται ἀρκετὰ ψηλά, πάνω ἀπ’ τὴν Μονὴ τῶν Ἰβἠρων (στὴν ὁποία ἀσκήτεψε ἐπὶ πολὺ καὶ ὁ ἴδιος, στὰ χρόνια του), ἕνας εὐλαβέστατος μοναχός, ὁ ὁποῖος προσευχόταν ἰδιαιτέρως καὶ παρακαλοῦσε νὰ τοῦ ἀποκαλυφθῇ πῶς ἀκριβῶς ἦταν οἱ μορφὲς τοῦ Σωτῆρος μας, τῆς Θεοτόκου καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου· καὶ ὅτι Ἄγγελος Κυρίου τοῦ εἶπε ὅτι “πολλὰ ζητοῦσε!”· ἀλλὰ πάντως, “ἂν θέλῃ νὰ λάβῃ γνῶση καὶ πεῖρα τοῦ ποθουμένου, νὰ μεταβῇ στὴν Ἰβήρων καὶ νὰ ἀρκεσθῇ στὴν θέα τῶν θείων καὶ ἁγίων προσώπων στο ‘Τριμόρφι’ τῆς ἐκεῖ τοιχογραφίας, στὸν νάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ”.«
»Ἐπὶ χρόνια, ἔκτοτε, εὐλαβούμουν ἰδιαιτέρως τὴν τοιχογραφία ἐκείνη· στεκόμουν περισσότερο παρατηρητικὸς μπροστά της, καὶ τὴν προσκυνοῦσα μὲ δέος ξεχωριστό, κάθε φορὰ ποὺ ἐπισκεπτόμουν τὴν Ἰβήρων. Τοῦτο ὅμως, ἕως ὅτου ἀντίκρυσα καὶ ἀξιώθηκα νὰ σταθῶ μπροστὰ σὲ τοῦτο τὸ ἀριστούργημα· στῆς Ἁγια–Σοφιᾶς τὸ “Τριμόρφι”!«
»Τότε ἀνακάλυψα ὅμως, νὰ ἐμφιλοχωρῇ καὶ νὰ προσπαθῇ νὰ κρύβεται μέσα μου ἕνα εἶδος “δυσθυμίας” καὶ μιὰ παράξενη “θλῖψι”. Αἰτία της; Γιατί νὰ ’πῇ ὁ Ἄγγελος στὸν μοναχὸ ὅτι τὰ πρόσωπα τοῦ Σωτῆρος, τῆς Παναχράντου Μητρός Του καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου Του, ἦταν ἐπὶ τῆς γῆς ὅπως ἀκριβῶς τὰ εἰκονίζει ἡ τοιχογραφία τῆς Ἰβήρων; Νὰ ἦταν ἆραγε, ἔτσι; Ἢ, τοῦ εἶπε ἔτσι, γιατὶ ἦταν ἀδύνατον, –καί, ἴσως, ψυχικῶς ἀσύμφορο γιὰ τὸν ἀσκητῆ–, νὰ τὸν στείλῃ νὰ ’δῇ αὐτὸ τῆς Ἁγια–Σοφιᾶς τὸ “Τριμόρφι”;«
»Ἀνέπαυσε πολὺ τὸν λογισμό μου τούτη ἡ ἐκδοχὴ καὶ ἐρμηνεία μου· γιατὶ ἐγώ, καὶ τότε καὶ σήμερα, ἐξακολουθῶ νὰ ἀποδέχομαι ὅτι, οἱ ἅγιες κορμοστασιὲς καί, κυρίως, οἱ ἀπεικονίσεις τῶν εἰρημένων θείων καὶ ἱερῶν προσώπων, ἦταν ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπως ἀκριβῶς τὶς ἱστορεῖ καὶ τὶς παριστάνει τοῦτο τὸ ἐξαίσιο ψηφιδωτὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἁγια–Σοφιᾶς.«
»Τῆς Ἁγια–Σοφιᾶς, τὸ “Τριμόρφι”!...».
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΡΟΔΟΣΤΟΛΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
(ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ)
[ Ἐπισκόπου Ῥοδοστόλου Χρυσοστόμου: «Γράμματα καὶ ἅρματα στὸν Ἄθωνα», τόμος 2ος, μέρος β΄, σελ. 280–281, ἔκδοσις Ἱεροῦ Λαυριώτικου Κελλίου Ἁγίων Πάντων, Ἅγιον Ὄρος, 2000. ]
Αναφέρει προσκυνητρια....
Ένα άλλο συμβάν που μου έκανε εντύπωση ήταν το Πάσχα... Το πρωί του Πάσχα μου λέει η εγγονή μου ..γιαγιά θέλω να σου πω κάτι αλλά μη με κοροϊδέψεις... Εχθές το βράδυ ήθελα να πάω στην τουαλέτα και ακριβώς στην πόρτα του δωματίου υπήρχε ένα παιδάκι καθισμένο και προσευχόταν είχε φως γύρω του φορούσε χρυσά ρούχα και σανδάλια Χρυσα ... Ήταν πολύ όμορφο με ένα φωτοστέφανο όμως εγώ φοβήθηκα ήθελα να ξυπνήσω τη μαμά... Αυτός ήταν ο διάλογος που κάναμε με την εγγονή μου. Αυτό που της απάντησα και πιστεύω ότι ήταν το σωστό ήταν που της είπα ότι ήταν ένα αγγελάκι... Και επειδή έχεις Αγνή ψυχή για αυτό το έχεις δει εσύ...
Παρεμπιπτόντως η εγγονή μου είναι 8 χρόνων ...
«Ο Θεός κάνει θαύματα για την πίστη του ανθρώπου. " Ο πατήρ Ιωαννίκιος από το Φρασινέι
Ο πατήρ Ιωαννίκιος από το Φρασινέι
«Ο Θεός κάνει θαύματα για την πίστη του ανθρώπου. "
Κάποτε ένας άντρας με δύο πατερίτσες ήρθε στο μοναστήρι. Ο πατέρας Ιωαννίκιος του είπε να φτιάχνει πέντε μεγάλα κομποσχοίνια την ημέρα και θα θεραπευόταν.
«-Πήγαινε και άρχισε να φτιάχνεις κομποσχοίνια. Έως τρία κομποσχοίνια την ημέρα στην αρχή, έπειτα κάνετε τέσσερα και στη συνέχεια πέντε μεγάλα κάθε μέρα ».
«-Πώς μπορώ να φτιάξω τρία μεγάλα κομποσχοίνια πατέρα, γιατί δεν μπορώ να φτιάξω τουλάχιστον ένα;! Δεν μπορώ »Μου είπε.
Θά Ζορίζεσαι και σε μια ώρα θα το κάνεις, τό ένα », του είπε ο ιερέας. Κάθισα και σκέφτηκα και στο τέλος τον βοήθησα και έκανε ένα κομποσκοίνι. Στη συνέχεια, ένα άλλο και ούτω καθεξής: δώσε, δώσε και τα έφτιαξε. Λέω: «Ειδατε !!! Ο Θεός να σε βοηθήσει και μπορείς να τα κάνεις! Κράτα αυτό το κανόνα και θα είσαι καλά ».
Στη συνέχεια ήρθε να εξομολογηθεί- περίπου ένα χρόνο αργότερα. Δεν τον είχα συναντήσει ποτέ, αλλά λέει: «Πατέρα, είμαι αυτός που ήρθα στην αγιότητά σου πριν από ένα χρόνο με πατερίτσες και μου έδωσες τον κανόνα για να φτιάξω πέντε κομποσχοίνια! Ο Θεός με βοήθησε και τα πήγα καλά, δουλεύω και τώρα φτιάχνω πενήντα μεγάλα κομποσκοίνια κάθε μέρα! »
«Πόσα;» Φοβήθηκα. «Πενηντα πατέρα!» «Ω!! Αλλά δεν είσαι μοναχός, φίλε! Και τι τά κάνεις τά χαρίζω πατερ» «Τα κάνω καθημερινά, γιατί φοβάμαι ότι η αρρώστια μου θα επιστρέψει! » "Αυτό! Κολλήστε στην Εκκλησία και μπορείτε να κάνετε ακόμα περισσότερα.
Τα κάνει, και - τώρα, έρχεται πάντα και εξομολογείται… »
Το κερί δεν θα ανάψει χωρίς λάδι, ούτε η προσευχή θα ανέβει στον Θεό χωρίς αγάπη.
Το κερί δεν θα ανάψει χωρίς λάδι, ούτε η προσευχή θα ανέβει στον Θεό χωρίς αγάπη. Οι προσευχές είναι σαν επιστολές που στέλνονται στον Θεό. Μερικές φορές γράφονται με δάκρυα, με θλίψη, με πόνο ...
Ζητάμε από τον Θεό να μας συγχωρήσει για όλα όσα έχουμε κάνει λάθος, να μας βοηθήσει στα προβλήματά μας, να είναι μαζί μας, να φωτίσει το μυαλό μας, να μας δυναμώσει, να μας δώσει δύναμη από τη θεϊκή του δύναμη.
Όσο μεγαλύτερες είναι οι δοκιμασίες που περνάμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίστη μας και ζητάμε από τον Θεό το έλεος και τη βοήθειά Του.
Όσο περισσότερο ακούτε τον Θεό, τόσο περισσότερο ακούει τις προσευχές σας ...
Σκέψεις Ιερομονάχου...
«Συναντάμε ανθρώπους που καταφέρνουν να μπουν στην ψυχή παρόλο που δεν έχουν το κλειδί και ανθρώπους που, αν και έχουν το κλειδί, δεν μπορούν να βρουν την πόρτα. Οι πιο πολύτιμοι έρωτες είναι εκείνοι που δεν χρειάζονται λόγια ».
Ιερομόναχος Χρυσόστομος Filipescu
Πατριάρχης Σερβίας Παύλος.....
Μην πολυδίνουμε σημασία στον εαυτό μας, λες και είναι ο εκλεκτός του Θεού. Να ακούμε τον λόγο Του και αμέσως να προσπαθούμε να τον εφαρμόσουμε. Και το σημαντικότερο: να φυλαγόμαστε από τη ματαιοδοξία, την υπερηφάνεια που μας κρυφοψιθυρίζει ότι είμαστε οι εκλεκτοί του Θεού· γενικότερα να προσέχουμε την ξιπασιά· πόσο κομψά θα μιλήσουμε, πόσο εντυπωσιακό θα είναι το ντύσιμο μας, πως θα κάνουμε τους άλλους να μας επιδοκιμάσουν. Αν μας κερδίσουν αυτά, πάει η πίστη! «Πως όμως μπορείτε εσείς να πιστέψετε, αφού δεν αποζητάτε τον έπαινο του μοναδικού Θεού;» διερωτάται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (Ιωαν. 5:44). Συμπέρασμα: Όποιος δεν επιζητεί τη δόξα του Θεού και την ταπεινοφροσύνη, αλλά ειδωλοποιεί τον εαυτό του χάνει την πίστη. Ας το έχουμε όλοι κατά νου. Ο Θεός να σας ευλογεί!
Κήρυγμα κατά τη Θεία Λειτουργία στο πατριαρχικό παρεκκλήσι του Αγίου Συμεών του Μυροβλύτου, Βελιγράδι, 31-8-1995
Από το βιβλίο: «έτσι να λάμψει το φως!», Παύλου πατριάρχου Σερβίας, λόγοι ποιμαντικής παρηγοριάς, σελ. 161-3, εκδόσεις ‘’εν πλω’’ 2019.
Ἐπιγραφὴ ἑνὸς προσκυνητοῦ τοῦ 1427… πρὶν δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψη τῆς Ἀμερικῆς! – Ἱ. Ν. τοῦ Ἁγ. Ἀμβροσίου(Μιλάνῳ) .
Ἐπιγραφὴ ἑνὸς προσκυνητοῦ τοῦ 1427… πρὶν δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψη τῆς Ἀμερικῆς! – Ἱ. Ν. τοῦ Ἁγ. Ἀμβροσίου(Μιλάνῳ) :
« Ἐλέησόν με, ὁ Θεός μου· εἰς χεῖράς σου παραθήσομαι τὸ πνεῦμά μου· ἐλυτρώσω με, Κύριε ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας· ἐλέησόν με, Κύριε, ὅτι θλίβομαι· ἐγὼ δὲ ἐπὶ σοὶ, Κύριε, ἤλπισα.
MCCCCXXVIJ [=MCDXXVII] Die Veneris [=Feria VI] XXV Aprilis ».
(δλδ.: 1427 – Παρασκευή, 25 Απριλίου).
Μπορείτε να διαβάσετε πολλούς ακάθιστους ..............
Μπορείτε να διαβάσετε πολλούς ακάθιστους
και να γυρίσετε το κομποσκοίνι χιλιάδες φορές την ημέρα, αλλά χωρίς
αγάπη, δηλ. θλίψη για τους ανθρώπους, μην αρχίσετε ακόμη να προσεύχεστε. Και
έτσι μπορείτε να «μην ξεκινήσετε» όλη σας τη ζωή. Επομένως, ο Μέγας Αντώνιος
είπε: «Ας αγαπήσουμε τη θλίψη για να κερδίσουμε τον Θεό». Δεν είπε: «Θα
αναζητήσουμε τη θλίψη», αλλά θα την αγαπήσουμε, γιατί, είτε μας αρέσει είτε
όχι, είναι το κύπελλο που μας φέρνει ο Χριστός και σε αυτό το κύπελλο μετέχουμε
της προσευχής.
S. I. Fide
Να είσαι ευγενικός με την οικογένειά σου, μετά θα μετανιώσεις για κάθε αγενή λέξη.
"Να είσαι
ευγενικός με την οικογένειά σου, μετά θα μετανιώσεις για κάθε αγενή λέξη. Ξέρω
ότι σου είναι δύσκολο, υπάρχει πολλή δουλειά, είσαι κουρασμένος, εκνευρίζεσαι
από τα πάντα, η ψυχή σου κρυώνει. Χρειάζεται να βάλουμε την ψυχική ηρεμία στην
πρώτη θέση, τη σωτηρία - τότε όλα τα άλλα θα είναι ευκολότερα ».
ΣΤΑΡΕΤΣ ΝΙΚΩΝ VOROBIEV
Η ζωντανή πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό..........
Η ζωντανή πίστη
στον Κύριό μας Ιησού Χριστό, που υπέφερε για τις αμαρτίες μας, μια ζωντανή
ελπίδα στη δύναμη του Σταυρού Του, μια ειλικρινή μετάνοια για τις αμαρτίες μας,
μια προσευχή μιας μετανοημένης και ταπεινής καρδιάς - μπορεί να εξιλεώσει τη
βαριά ενοχή των αμαρτιών μας και δικαιώστε μας με τη χάρη του Χριστού. Μόνο
ειλικρινά μετανοημένος, ο Επουράνιος Πατέρας συγχωρεί ελεύθερα όλες τις
αμαρτίες τους, για χάρη του σταυρού και του θανάτου του Μονογενή Του Υιού.
Αρχιμανδρίτης
Κύριλλος (Πάβλοφ)
Do you know how many legions of invisible enemies surround you, do you know that each of them fights you in its own special way?
They all roar and roar deafeningly, and let not you listen to them, struggling in tears to devour your soul.
So shouldn't you be careful?
Is it possible to gain salvation when you eat and drink excessively, when you lie down and constantly rest your body?
If you do not fight them first, you will not escape the traps of the enemies.
We entered the spiritual struggle by pressing we would say fire. If we want to be true warriors of the kingdom of heaven and not its false shareholders, then let us shake off the ambition and every attachment to earthly ones, which evaporate spiritual zeal and cover the soul with darkness.
Let us shake off laziness, oligopsychia and feminine softness, in order to face the demonic cunning in a dynamic way.
They are constantly busy with us. As sleepless guards they observe our inclinations and desires, they search for what we love and what we plan, they watch what we do most.
When they see that there is a passion in us, they revolt it and set up their nets.
They do not force us to do what we do not want, what our mind deviates from and with which our will does not agree, because they know that we will not bow down.
Of course, they test us a little, to see if and to what extent we will accept one or the other passion. And depending on our desire and desire, they tighten the loops of their traps.
Thus the cause and beginning of sin is in ourselves, in our attachment, in our weakness, in our negligence and carelessness. In us lies the original cause, the passion that we do not cut and in the demons lies the ultimate cause of evil .
This is how demons demolish us in all passions.
So we get caught in their nets and so they make us fall into every sin.
I call nets the first skit of any desire and the various impure thoughts with which we are bound with some passion and fall into the corresponding sin.
This is how demons enter us and steal our spiritual treasure.
Excerpt from the book-The lilies of the field of Saint Paisios Velitskovsky
Έχοντας βιώσει τον κλινικό θάνατο το 1983, ορκίστηκε να αφιερώσει τη ζωή του στην υπηρεσία του Θεού.
Ο Shieromonakh Sergiy, στον κόσμο Sergey Vladimirovich Zlatoustov (1 Αυγούστου 1923, Χιστόπολη - 6 Ιουλίου 2016, Μονή Raifsky) - Ρώσος επιστήμονας, καθηγητής, δάσκαλος του Ινστιτούτου Αεροπορίας του Καζάν, ασχολήθηκε με την ανάπτυξη συστημάτων υποστήριξης ζωής για κοσμοναύτες. Για 25 χρόνια ήταν επικεφαλής του τμήματος οργάνων και αυτόματων μηχανών αεροσκαφών, για 15 χρόνια κοσμήτορας της σχολής. Δημοσίευσε περισσότερες από εκατό επιστημονικές εργασίες, με διαλέξεις στη Γερμανία και την Ιταλία, ήταν καθηγητής στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μαγδεμβούργου.
Έχοντας βιώσει τον κλινικό θάνατο το 1983, ορκίστηκε να αφιερώσει τη ζωή του στην υπηρεσία του Θεού.
Παιδί μου, εάν προσέχεις ό,τι σου γράφω…
Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού
Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά
καθόλου το στόμα. Έτσι θα την συνηθίσεις μέσα σου και κατόπιν θα την παραλάβει
ο νους. Μη ξεθαρρεύεις στους λογισμούς, διότι γίνεσαι μαλθακός και μολύνεσαι.
«Ευχή, βία φύσεως διηνεκής», και θα δεις πόση Χάρη θα
λάβεις.
Η ζωή του ανθρώπου, παιδί μου, είναι θλίψη, διότι είναι
στην εξορία. Μη ζητείς τελεία ανάπαυση. Ο Χριστός μας σήκωσε το σταυρό, και
μείς θα σηκώσουμε. Όλες τις θλίψεις εάν τις απομένουμε, βρίσκομε Χάρη παρά
Κυρίου. Γι’ αυτό μας αφήνει ο Κύριος να πειραζόμαστε, για να δοκιμάζει το ζήλο
και την αγάπη που έχουμε προς αυτόν. Γι’ αυτό χρειάζεται υπομονή. Χωρίς υπομονή
δεν γίνεται ο άνθρωπος πρακτικός, δεν μαθαίνει τα πνευματικά, δεν φθάνει σε
μέτρα αρετής και τελειώσεως.
Αγάπα τον Ιησού και λέγε αδιάλειπτα την ευχή και αυτή θα
σε φωτίζει στο δρόμο του.
Πρόσεχε να μην κατακρίνεις. Διότι από αυτό παραχωρεί ο
Θεός και φεύγει η Χάρη και σε αφήνει ο Κύριος να πέφτεις, να ταπεινώνεσαι, να
βλέπεις τα δικά σου σφάλματα. Αλλ’ όταν υποχωρεί η Χάρη για να δοκιμαστεί ο
άνθρωπος, τότε γίνονται όλα σαρκικά και πέφτει η ψυχή. Συ όμως τότε μη χάνεις
την προθυμία σου, άλλα φώναζε διαρκώς την ευχή με βία, με το ζόρι, με πόνο
πολύ. «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Και πάλι και πολλές φορές, το ίδιο
συνεχώς. Και σαν να ατενίζεις νοερά τον Χριστό να του λέγεις• «…Δόξα σοι, δόξα
σοι, ο Θεός μου». Και υπομένοντας, πάλι θα έλθει η Χάρη, πάλι η χαρά. Όμως και
πάλι ο πειρασμός και η λύπη, η ταραχή και τα νεύρα. Αλλά και πάλιν αγώνας,
νίκη, ευχαριστία. Και αυτό γίνεται μέχρις ότου σιγά-σιγά καθαρίζεσαι από τα
πάθη και γίνεσαι πνευματικός…
Η άσκηση, παιδί μου, θέλει στερήσεις. Θέλει αγώνα και
κόπο πολύ. Θέλει να φωνάζεις μέρα και νύκτα στον Χριστό. Θέλει υπομονή σε όλους
τους πειρασμούς και τις θλίψεις. Θέλει να πνίξεις θυμό και επιθυμία.
Θα κουρασθείς πολύ, μέχρι να καταλάβεις ότι προσευχή
χωρίς προσοχή και νήψη είναι χάσιμο χρόνου· κόπος χωρίς πληρωμή. Πρέπει σε όλες
τις αισθήσεις μέσα έξω να βάλεις άγρυπνο φύλακα την προσοχή διότι χωρίς αυτήν ο
νους και οι δυνάμεις της ψυχής διαχέονται στα μάταια και συνήθη, σαν το άχρηστο
νερό που τρέχει στους δρόμους. Ποτέ κανένας δεν βρήκε προσευχή χωρίς προσοχή
και νήψη. Κανένας ποτέ δεν αξιώθηκε να ανεβεί προς τα άνω χωρίς πρώτα να
καταφρονήσει τα κάτω.
«Έκφρασις Μοναχικής εμπειρίας», εκδ, Ι.Μ. Φιλοθέου, Άγ. Όρος – Aποσπάσματα σε
νεοελληνική απόδοση
Holy sayings from St. Joseph the Hesychast
The reason for the postponement
Christ wants to heal some hidden passion in you and that is why he postpones to satisfy what you ask for.
Prayer
Do not stop praying until your last breath and God is able to fulfill your request.
St. Joseph the Hesychast
Saint Amphilochios of Patmos. Spiritual Counsels
A Glimpse of His Holy Life:
Saint Elder Amphilochios was born on December 13, 1889 on the island of Patmos, the holy island on which St. John the Theologian and Evangelist received divine revelation of the Apocalypse, later recorded by his disciple St. Procopious and included in the canon of the New Testament. Saint Amphilochios was born into a large pious family and was baptized with the name Athanasios. Like many saints, even as an infant Athanasios piously kept the fasts of the Church and refused his mother’s milk on Wednesdays and Fridays. He preserved himself from the temptations of the world and at the age seventeen became a novice a the Holy Monastery of St. John the Theologian on Patmos. After his tonsure into the Great Schema he was later ordained a deacon and subsequently a priest. He was elected abbot in 1935. He went on to found a women’s monastery nearby which opened an orphanage and a house for pregnant women. Two years before his repose, on Pascha 1968, the elder was forewarned of his earthly departure, having prepared himself he reposed on April 16, 1970, just before Holy Week began.
Spiritual Counsels and Sayings
Here we present some examples from the wealth of his spiritual counsel, chosen from whatever was saved like valuable diamonds by our brothers and sisters, who were taught by him and confessed to him, in their earnestness.
=============
When the flame of love exists, it consumes whatever evil approaches.
***
The person who loves spiritually, feels prayerful, that he can be found within God and his brother. He is saddened when his brother is not advancing well and prays for his progress. Whoever has Christian love never changes.
***
When you hear your name being criticized act as if you didn’t hear. This is Paradise, this is perfection.
***
Our religion slays the passions not the body.
***
Where there is fear of God wisdom is given
***
I want you to be calm so that we can meet. When you’re tired the wireless doesn’t work.
***
The Christian is a true human being He is courteous and polite. He doesn’t want to sadden anybody.
***
Innocence is greater than genius.
***
A person who suffers from egotism attracts no-one. And if he does attract someone he will soon go away. When one comes across a childlike spirit, innocence and holiness the bond becomes unbreakable.
***
Your hearts are young and want to love. You must have our Christ alone in your heart. Your Bridegroom wants you to love only Him.
***
The spiritual life has great pleasures. You fly, you leave the world , you don’t consider anything. You become children and God dwells in your heart.
***
The Grace of the All-Holy Spirit makes a person send out rays. However, other people must have a good receiver in order to realise this.
***
We must have our gaze fixed on heaven. Then nothing will shake us.
***
Take communion regularly, pray warmly, be patient and you will see a strong hand holding you.
***
Christ is near us even if we don’t see Him. Sometimes, from his great love, He gives us a slap too.
***
Fight the Hater of Good, who envies you, bravely suffer whatever befalls you with fortitude, patience and faith.
***
Do not allow your soul’s enemy to wage war against you. He appears in sheep’s clothing, supposedly wanting your soul’s benefit.
***
Trust in the Lord always and he will nourish you in time of hunger.
***
With a good word for your neighbour, supporting him, you buy paradise.
Evangelismos Monastery, Patmos.
"Ο Θεός θα σου ζητήσει στην άλλη ζωή ή το παιδί σου σωσμένο ή πληγές στα γόνατά σου (από την προσευχή)" Όσιος Ιερώνυμος Ησυχαστής της Αιγίνης
"Μη λέτε πολλά… κρατήστε τη γλώσσα.
Αγαπήστε τη σιωπή.
Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλήτε.
Τόσο είναι όμορφη η σιωπή.
***
Να είσαι αφοσιωμένη εις την δουλειά σου εις το Γραφείο, και μη μιλάς ή προσέχης τους άνδρες. Κάνε, πώς δεν μπορείς να γράφεις και συγχρόνως να ακούς ή μιλάς και σε κείνους, διά να μη σε παρεξηγούν.
Στο δρόμο, όταν περπατάς και δεν θέλεις να ομιλείς, αλλά θέλεις να αποφεύγεις, αν θα σου πη ένας «καλημέρα, τί κάνεις;» να απάντησης: "Καλά ευχαριστώ". Μη πεις «εσύ τί κάνεις;». Να καταλάβει δηλ. ότι δεν θέλεις να μιλήσεις περισσότερο και τότε, αναγκαστικά δεν θα μιλήσει και εκείνος περισσότερο.
Μόνον όταν σε ρωτούν να απαντάς, αλλιώς μη μιλάς. Η σιωπή είναι σπουδαίο πράγμα, κερδίζεις πολλά. Προσπάθησε, όμορφα είναι.
–Γέροντα, κάντε, σας παρακαλώ, πάρα πολλή προσευχή για το παιδί μου. Είναι πολύ σκληρό για εμάς, διότι, ενώ τον παιδαγωγούμε και τον νουθετούμε χριστιανικά, δυστυχώς δεν γίνεται «καλό» παιδί.
Ο Γέροντας, τότε, της είπε:
–Άκουσε να σου πω· έχεις μεγάλη ευθύνη για το παιδί σου και να ξέρεις ότι:
Ο Θεός θα σου ζητήσει στην άλλη ζωή ή το παιδί σου σωσμένο ή πληγές στα γόνατά σου.
Θα προσπαθείς μεν με τις νουθεσίες και τις συμβουλές να βοηθήσεις το παιδί σου. Αν, όμως, δεν τα καταφέρνεις, θα γονατίζεις και θα προσεύχεσαι τόσο πολύ, που θα δημιουργηθούν πληγές στα γόνατά σου. Μόνο τότε θα μπορείς να πεις: «Χριστέ μου! Έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά δεν μπόρεσα να σώσω το παιδί μου!».
Έλεγε: ” Όταν προσεύχομαι για τους αδελφούς μου, δίνω κάτι από τον εαυτό μου, η καρδιά μου ματώνει! Προσευχή που δεν έχει πόνο και δάκρυ δεν είναι προσευχή!”
«Να διαβάζετε το Ευαγγέλιο, το Ψαλτήριο, τους “Ασκητικούς Λόγους” του αββά Ισαάκ του Σύρου».
«Όταν, διαβάζοντας, σου έρθει κατάνυξη, άφησε για λίγο το βιβλίο και κλάψε. Ζήσε την κατάνυξη· χαιρέτισε τη Χάρη!».
Πού να φανταστούν ότι αυτός που καθόταν δίπλα τους ήταν ο δικαστής
Πού να φανταστούν ότι αυτός που καθόταν δίπλα τους ήταν ο δικαστής
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης: Πριν από μερικά χρόνια – διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη –, όταν ακόμη ζούσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ (μακαριστός τώρα) π. Κύριλλος, ήλθε στο σπίτι μου.
Συζητούσαμε και μου έλεγε ότι δικαστικοί, που ήταν πνευματικά παιδιά του γέροντος Ιακώβου, πάντα ζητούσαν την βοήθειά του, για να δικάζουν σωστά, και όταν ζούσε και όταν έφυγε απ’ την ζωή.
Ανέφερε και το εξής περιστατικό, το οποίο έγινε σ’ έναν δικαστικό, πνευματικό παιδί του μακαριστού γέροντος Ιακώβου. Ο δικαστικός αυτός είχε να δικάση μία πολύ δύσκολη και “μπερδεμένη” υπόθεση. Έκανε πολλή προσευχή στον Θεό να τον βοηθήση να βγάλη την σωστή απόφαση. Ζήτησε και από το μακαριστό γέροντά του Ιάκωβο να τον βοηθήση. Μέχρι την παραμονή της εκδίκασης της υπόθεσης, ακόμη δεν είχε βρη άκρη. Υπήρχαν πολλά στοιχεία που τον προβλημάτιζαν.
Άραγε, ποιοι ήταν οι ένοχοι και ποιοι οι αθώοι; Αν έβγαζε λάθος απόφαση; Αν υπήρχαν ψευδομάρτυρες; Αν αδικούσε κάποιον; Όλη την νύχτα προσευχόταν και ζητούσε την βοήθεια του μακαριστού γέροντά του Ιακώβου. Την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης πήγε να πάρη το αυτοκίνητό του να πάη στα Δικαστήρια. Όμως ήταν αδύνατον! Το αυτοκίνητο, για άγνωστο λόγο, δεν έπαιρνε μπροστά. Απελπίστηκε.
Έτρεξε να βρη ταξί. Δυστυχώς, ούτε ταξί εύρισκε. Η ώρα περνούσε και είχε αγωνία να φθάση στα Δικαστήρια. Γι’ αυτό, έτρεξε γρήγορα να προλάβη το τρόλεϋ. Μπήκε μέσα. Ηρέμησε. Ευτυχώς, θα προλάβαινε να πάη εγκαίρως στα Δικαστήρια. Στην επόμενη στάση, μπήκαν μία παρέα από 5-6 άτομα, που επειδή δεν βρήκαν θέση, πιάστηκαν από τις χειρολαβές, ακριβώς δίπλα από εκείνον.
Άρχισαν να συζητούν χαμηλόφωνα. Ο δικαστής, χωρίς να θέλη, άκουγε τι έλεγαν μεταξύ τους. Και τα ‘χασε! Ήταν μάρτυρες, που πήγαιναν και αυτοί στο δικαστήριο, για την ίδια υπόθεση, που πήγαινε και αυτός να εκδικάση!
Ήταν μάλιστα ψευδομάρτυρες, και ο ένας έλεγε στον άλλον να μην ξεχάση όσα έπρεπε να πη, για να παραπλανήσουν την δικαιοσύνη.
Πού να φανταστούν ότι αυτός που καθόταν δίπλα τους ήταν ο δικαστής, που τους άκουγε! Ο δικαστής ευχαρίστησε μέσα απ’ την καρδιά του τον μακαριστό γέροντά του π. Ιάκωβο, που του φανέρωσε την αλήθεια και τον βοήθησε και δίκασε σωστά την υπόθεση.
Του φανέρωσε ποιοι ήταν οι ένοχοι και ποιοι οι αθώοι. Τότε κατάλαβε γιατί το αυτοκίνητό του δεν έπαιρνε μπροστά και δεν εύρισκε ούτε ταξί…
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ -- ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ --- ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ !
΄΄ ΠΑΛΑΙΟΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΄΄
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ ΣΠΑΝΙΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ !
Ο ΠΛΗΡΗΣ ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ : Φωνή ορθόδοξος και σπουδαία εις ανακάλυψιν της κατά των Ορθοδόξων επιβουλής εις ορθόφρονα συμβουλήν διά την εκ του επικειμένου κινδύνου ασφάλειαν και κοινήν σωτηρίαν. Και περί της μελλούσης καταστάσεως των καθ' ημάς πραγμάτων.
Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΕΔΌΘΗ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 1849 - ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ .
Εμείς επανεκδώσαμε την β ΄ έκδοση της το 1910 !
Πρόκειται ουσιαστικά για τα ΑΠΑΝΤΑ του μεγάλου Κεφαλλονίτη φλογερού Μοναχού ο οποίος υπήρξε θερμός υπερασπιστής της ανεξαρτησίας των Ιονίων νήσων. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Οικονόμο εξ Οικονόμων και τον μοναχό Παπουλάκο αγωνίστηκαν και κατά της Βαυαροκρατίας τα χρόνια εκείνα. Επίσης άλλοι οι οποίοι ασχολήθηκαν με τον βίο και την δράση του τον χαρακτηρίζουν ως φανατικό και στενοκέφαλο. Κοιμήθηκε το 1852 σε μοναστήρι της Άνδρου που τον είχαν κλείσει μέχρι να δικαστεί για απείθεια στις πολιτικές αρχές του τόπου. Κατά άλλους ο εξόριστος μοναχός Κοσμάς Φλαμιάτος δηλητηριάστηκε και πέθανε στις φυλακές της Άνδρου.
Τα κείμενα πάντως των ΑΠΑΝΤΩΝ του μοναχού ΚΟΣΜΑ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ είναι - κατά την προσωπική μας γνώμη - αποκαλυπτικά και προφητικά και αξίζει να μελετηθούν με μεγάλη προσοχή από όλους μας.
Είναι αλήθεια πως τα κείμενα του μας αποκαλύπτουν έναν πολυπράγμονα και ανήσυχο μοναχό αλλά παράλληλα και έναν βαθύτατα πιστό και ευλαβή χριστανό μοναχό της Ορθόδοξης Εκκλησίας ο οποίος ζει και αναπνέει για την ελευθερία της Εκκλησίας και της Ελλάδας !
΄΄ ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΄΄ του ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΦΛΑΜΙΑΤΟΥ , σελίδες 262 ,τιμή 14 ευρώ .
Πληροφ.-παραγγελίες 698 5807653 , lambrospapanikolaou@gmail.
Αποστολή με αντικαταβολή σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο.
Ενημερώνουμε και την ευσέβεια σας πως θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για την διάθεση του βιβλίου.
΄΄ ΠΑΛΑΙΟΝ ΕΚ ΝΕΟΥ ΄΄ - ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΙΤΛΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 1850 ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ !
ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΕ !
Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021
Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, “ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη”.
Ο Χριστός θέλει κι ευχαριστείται να σκορπάει τη χαρά, να πλουτίζει τους πιστούς Του με χαρά. Εύχομαι, “ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη”.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
Φωτογραφία: Κάπου κάποτε ο Αρχιμανδρίτης γέροντας Νεκτάριος με την ηγουμένη Φεβρωνία στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μήλεσι στο κελί του Αγίου Πορφυρίου
"Το έλεος ....
"Το έλεος σκίζει τον αέρα, περνάει το φεγγάρι, αφήνει τον ήλιο πίσω και φτάνει στους ουρανούς. Αλλά δεν μένει ούτε εκεί. Περνά επίσης από τους ουρανούς, περιβάλλει τις αγγελικές δυνάμεις και κάθεται μπροστά στο θρόνο του Κυρίου".
- Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ρώτησαν τον ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΒΙΤΑΛΙΟΝ (Sidorenko): "Ποια είναι τα σημάδια μιας καθαρής καρδιάς;"
Ρώτησαν τον ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΒΙΤΑΛΙΟΝ (Sidorenko): "Ποια
είναι τα σημάδια μιας καθαρής καρδιάς;"
Απάντησε: «Ο πρώτος βαθμός είναι να βλέπεις τις αμαρτίες
σου και να κλαίς για αυτές.
Το δεύτερο είναι η ταπείνωση απέναντι σε κάθε άτομο και
το αόρατο των αμαρτιών των άλλων ανθρώπων.
Ακόμα υψηλότερος βαθμός είναι η αγάπη για τους εχθρούς
όπως και για τους φίλους σας.
Και η αγνότητα δεν
έχει τέλος στην τελειότητα ».
Comboschini The Prayer Rope PART 2
In maintaining a consistent number of prayers as part of such a daily rule, a prayer rope can be quite helpful. With the prayer rope, you can offer a set number of prayers and concentrate on the words of the prayer as you offer them. After collecting your thoughts, take the prayer rope in your left hand, holding it lightly between the thumb and the index finger. Then, making the sign of the cross over yourself quietly, whisper the Jesus Prayer. As your thoughts become more concentrated, you may not need to continue crossing yourself or saying the prayer audibly. Other times, when concentration is difficult, use the sign of the cross and whispering as means to help keep your mind on prayer.
It is good to stand, with head bowed, in a humble position; some people like to raise their hands from time to time in their petitions for mercy. But others find it more helpful to sit or kneel, with head bowed, in order to concentrate. A lot depends on the individual and also on his health and upbringing. The important thing is to be able to keep still and concentrate on the words of the prayer as you repeat it. Of course, a person has to fight off the temptation to rush. For this reason, some people use a clock instead of a prayer rope in order to count the duration of their prayer. By using an alarm clock, a person can devote a set amount of time to prayer, although he may not keep track of the exact number of prayers he says.
The prayer rope is also a convenient way to keep track of the number of bows and prostrations a person makes during his prayer rule. Making the sign of the cross over oneself and then bowing from the waist and touching the ground with one’s fingertips, or bowing down on one’s knees and touching the forehead to the ground are very ancient ways of offering prayers to God and His Saints. One can combine these bows or prostrations with the Jesus Prayer or any of the short prayers we have mentioned above.
The physical action of bowing or kneeling can contribute to the fervour of the prayer and give expression to our supplications, as we humble ourselves before God. This is one way in which we can carry out the apostolic command to praise God both “with our souls and our bodies” [Corinth 6.20 “You must praise God with your bodies and your souls, which belong to God”]. Many people use the prayer rope when they lie down to sleep. After signing their bed with the cross, they take their prayer rope, bless themselves with the sign of the cross as they lie in bed, and quietly pray with the prayer rope until they fall asleep.
And waking up with the prayer rope still in your fingers or next to you on the pillow helps begin the new day with prayer. But ending the previous day with quiet prayer is an even better way to prepare for a prayerful beginning of the new day, not to mention preparing for the Eternal Day, should we fall asleep that night in death. And others take their prayer rope in hand during idle moments, such as while commuting or travelling. At any time of the day, whenever you remember to do so, you can take a little prayer rope in your fingers, and the association of that action with the prayer you offer at other times will help you concentrate and offer some prayers during the course of the day, wherever you may be, whatever you may be doing. And this is an important step towards fulfilling the commandment to pray without ceasing.
The holy bishop Ignaty Brianchaninov mentions that the lengthy services held in the Orthodox Church are also a good opportunity for praying with the prayer rope. Often there are times when it is difficult to concentrate on the words being read or chanted in the Holy Temple, and it is easier to concentrate quietly on one’s own private prayers, be they extemporaneous prayers for some special need, repeating prayers or psalms that we know by heart, or repeating some short prayer, especially the Jesus Prayer, with the assistance of the prayer rope. In fact, this often helps a person concentrate better on the service itself, something mentioned by St. Seraphim of Sarov. Of course, when we are praying at the services, our prayer is joined to that of the entire Church.
We are constantly occupied by all kinds of thoughts that appear in our heads, and it seems we no sooner start to pray than we catch ourselves thinking about something else. Here again, the physical presence of the prayer rope in our fingers can help us catch ourselves and return to our task of prayer more quickly. Or, meeting up with one of the markers or with the cross on the prayer rope as we move it through our fingers reminds us that we have been robbed of the prayers we intended to offer. And immediately we can offer our prayers anew without getting further entangled in our thoughts about how easily we get distracted from prayer to God.
Here we have touched on the great science of prayer, what the Holy Fathers have named the “art of the arts”. There is a great and rich literature written by the great men of prayer from all ages that can help guide us in learning, with God’s help, this greatest and most beneficial of all sciences. Regular reading of the Holy Gospel, of the lives of the saints and other devotional and spiritual literature can be of great assistance. Such works as The Philokalia contain important and inspiring instruction and direction in learning to pray as a Christian, which is an essential aspect of being a Christian. Above all, however, one needs the grace of God in the Church, especially in participating in the Holy Mysteries of Repentance and Communion.
These are just a few introductory thoughts on how we can make good uses of a prayer rope. But the important thing is to start to pray. The prayer rope does not pray by itself, although some of them are so magnificent they may give that impression. Here is an important, traditional aid in offering prayers, and especially for a daily rule of prayer. But the important thing is to concentrate on the words of the prayer, to offer heart-felt prayers to Jesus Christ, our Lord and God.
If this little prayer rope helps you to say a prayer or reminds you to pray or helps you in some way to become more prayerful, it will have fulfilled its purpose, it will have tied you more closely and more intimately with Christ our God, and also brought you closer to the Kingdom of God, for “the Kingdom of God is within you”[Luke 17.21].
Lord Jesus Christ have mercy on me.
As an epilogue we have to note, once more, regarding any prayer rule about praying with the prayer rope orany other rule (fasting, etc.), the first and the last word has to be said by our spiritual father, in order to avoid delusion, as the Holy Fathers have taught us.
Archimandrite Iosif
Comboschini The Prayer Rope PART 1
“Comboschini” is a Greek word for a string of knots used for praying. In Russian it is called “chotki”
Meditations of a Monk of the Holy Mountain Athos
Ihsous_Xristos
Lord Jesus Christ have mercy on me
(Kyrie Iisou Hriste eleison me)
panagia anastasias
Most Holy Theotokos save us
( Iperagia Theotoke soson imas)
Preface
A few years ago, with the blessings of the very reverend Father Joseph, Abbot of the Xiropotamos Monastery of the Holy Mountain Athos, we reprinted, in a booklet, the most didactic article about the Prayer Rope, which had been published in “Agioritiki Martiria”, a magazine issued by the Xiropotamos Monastery. Due to the fact that the booklet proved very helpful and because of the pastoral needs of all the English speaking Orthodox brothers around the world, it was suggested that we should proceed and publish this booklet in English; the text used in this edition was taken from the English original “The Prayer Rope – Meditations of a Monk of the Holy Mountain” – New Sarov Press, which was made available to us by the Xiropotamos Monastery. We, therefore, have to thank the very reverend Father Joseph, Abbot of the Xiropotamos Monastery, for his offer and his love.
The prayer rope is not intended to be used only by monks, but it can also be used by laymen and, generally, by anyone who wants to pray to God.
The prayer rope is not some kind of amulet with magic or exorcising powers, like those given to simple-minded people by magicians or mediums, worn on wrist or around the neck. On the contrary, it is a purely Orthodox holy object used only for praying and nothing else. We use prayer rope in order to pray secretly.
At this point we have to note something very important: there are many books that refer to prayer. However, before we start following any rule of prayer, we must necessarily ask for the advice, the blessing and the spiritual guidance of our spiritual father, i.e. the Priest to whom we confess our sins. That is what the Holy Fathers have taught us for centuries, in order to avoid delusion and, thus, not to lose the right Orthodox path. There are two ways we can pray using the prayer rope:
-1- At any time of the day when we have free time, without being seen by anyone, secretly, we hold the prayer rope with our left or right hand and move from knot to knot with our thumb whispering simultaneously or meditating upon the prayer “Lord Jesus Christ have mercy on me” or “Most Holy Theotokos save us”
-2- At the time of our regular prayer, when we pray following the rule of prayer that our spiritual father told us to follow, we hold the prayer rope with our left hand between the thumb and the index finger and move from knot to knot. At each knot we simultaneously do two things: i) with out right hand we make the sign of the cross over ourselves and ii) we say the prayer “Lord Jesus Christ have mercy on me”. When we finish with all the knots of the prayer rope, we continue following the same procedure, for as many times as our spiritual father has told us to.
We hope that all our brothers and sisters in Christ will be helped by this little book, which is the result of the experience of an anonymous Monk of the Holy Mountain Athos. We also hope that everyone will use the prayer rope in the way our Holy Fathers have taught us, even if one lives in a society and not in a monastery.
Comboschini The Prayer Rope PART 1
Let us pause for a moment just to look at a little prayer rope, like this one made of black wool on Mountain Athos. It is a blessing from a holy place. Like so much that we have in the Church, it is a blessing prepared and given to us by a brother or father in Christ, a living witness to living tradition. It is black, the colour of mourning and sorrow,and this reminds us to be sober and serious in our lives. We are taught that repentant prayer, especially the Jesus Prayer, can bring us what the Holy Fathers call joy-creating sorrow -in Greek “Harmolipi”. We are sorry for our sins and our weakness and failings before God, our fellow men and ourselves; but in Christ, Who pours out His mercy and forgiveness on all who call upon His Name, this sorrow becomes a source of joy and comfort. This prayer rope is knotted from wool, that is, it has been sheared from a sheep, a reminder that we are rational sheep of the Good Shepherd, Christ the Lord, and also a reminder of the Lamb of God “Who takes away the sins of the world” [John 1.29]. And the cross likewise speaks to us of the sacrifice and victory of life over death, of humility over pride, of self-sacrifice over selfishness, of light over darkness. And the tassel? Well, you can use it to wipe the tears away from your eyes, or, if you have no tears, to remind you to weep because you cannot weep.
Besides, from the Old Testament times, little tassels have been a decoration for sacred vestments, a reminder of the sacred tradition in which we participate when we use the prayer rope.
Prayer ropes are made in keeping with a tradition whose origin is lost in antiquity. Perhaps one of the earliest forms of an object aimed to help people praying was simply gathering small peebles or seeds and moving them from one spot or container to another as one said his prayer rule or did his rule of bows or prostrations. Moreover the story is told of a monk who decided to make simple knots in a rope, which he could use in carrying out his daily rule of prayer. But the devil kept untying the knots he made in the rope, frustrating the poor monk’s efforts. Then an angel appeared and taught the monk a special kind of knot, like the prayer rope that we use today, that consists of a series of interlocked crosses, and these knots the devil was unable to unravel.
Prayer ropes come in a great variety of forms and sizes. Most prayer ropes have a cross woven into them or attached to mark the ‘end’, and also have some kind of marker after each 10, 25 or 50 knots or beads. There are many forms of prayer ropes, some knotted of wool or silk, or other more elegant or simpler materials. Others are made of beads or the dried flower of a plant called “Tears of the Mother of God”
The prayer rope is one of the items given to an Orthodox Christian monk at the time of tonsure; it is given to him as his spiritual sword with which he, as a soldier of Christ, must make war against our spiritual enemy, the devil. This sword is wielded by calling on the name of our Lord and God and Saviour Jesus Christ in a plea for mercy on me a sinner. This prayer can be said in a shorter form, such as “Lord Jesus Christ have mercy on me”, or in a longer form, as “By the prayers of the Most Holy Theotokos and all the Saints, Lord Jesus Christ have mercy on me”.
Other short prayers: the prayer of the publican: “God be merciful to me a sinner”, the prayer to the Mother of God: “Most Holy Theotokos save us”, or other short prayers to the Guardian Angel, to individual saints or to all the saints can also be offered with the assistance of the prayer rope. A common form of such a prayer is: “Holy Guardian Angel – or Saint [name] – pray to God for me”. By changing the words of these short prayers and saying “have mercy on us” or “pray for us”, or by including also the name or names of persons we want to pray for, we can also use the prayer rope for intercessory prayers. This also applies to those already departed this life: “Give rest O Lord to the soul of Thy servant”.
When monks and laymen carry the prayer rope in their hands, it serves as a reminder of their obligation to pray unceasingly, so that to keep with the commandment of the Holy Apostle Paul to “pray without ceasing” [Thess 5.17]. Anyone can keep a prayer rope in a pocket or some other discreet place where it can be easily used unnoticed when in situations where it is better to pray or remember prayer in secret, without attracting the attention of others. The prayer rope can also be placed over the head of our bed, in an automobile, with a small cross or icon, or in other appropriate places as a reminder of prayer and a kind of blessing and a holy and godly presence in our lives.
But now, let us discuss briefly the primary use for which this prayer rope was made. The whole purpose of the prayer rope is to assist us in offering our prayers before God and His Saints. In addition to serving as an external reminder and a blessing present, how can this little rope help us to pray? We can pray without a prayer rope, of course, and there are times when using the prayer rope may become a distraction for us in our attempts to concentrate on prayer. With that in mind, let us consider some ways in which the prayer rope can be of assistance.
There are times when our prayer is fervent and it is easy for us to pray. There are times when our thoughts are so distracted that we find it virtually impossible to concentrate on prayer. This is especially true when we try to keep a rule of prayer each day. Some days it goes well, but other times – if not most of the time – our efforts seem almost to be in vain. But because we are “creatures of habit”, as the saying goes, it is very profitable for us to set apart a special and regular time (or times) during the day for prayer
The time in the evening before going to bed (not too late) is a good time, as it is important to end the day with prayer.
The morning, upon awakening from sleep, is also good, so as to begin the new day with prayer. Or a person may also find other times during the day when he is able to be quiet and concentrate.
We are trying to establish a rule of prayer in or lives, not an exception, so we want to find a time when each day we can find some quiet in order to concentrate and turn the eyes of the soul towards God. We may want to read some prayers from a prayer book as part of this rule, or offer prayers and find quiet for our souls in other ways, such as
reading religious literature, reflecting over the events of the past day – “Anaskopisis” [in the Fatherly sense of examination, of checking up on ourselves, in order to feel remorse for our sins and become better but also recognize the beneficence of God]- and so on. But one of the most effective ways to find benefit from a rule of prayer is to say a set number of the Jesus Prayer regularly each day. This does not have to be a large number, and it may take only fifteen minutes or so, but that will be the portion of our day that belongs to God, the little grains of salt that will add savour to our Christian life. This practice is now recommended by many physicians for the sake of a person’s physical health, especially in overcoming stress. Better still, find such a little pocket of time at various points throughout the day and regularly fill them with the precious treasures of prayer, a treasure no one can steal from you, “that is laid up for you in heaven”[Mat 6.20; also S. Cyrill Hier. “Catecheses”, 15.23: “every prayer that you make is written down in Heaven”]
Lord Jesus Christ have mercy on me
We have to note, once more, regarding any prayer rule about praying with the prayer rope or any other rule (fasting, etc.), the first and the last word has to be said by our spiritual father, in order to avoid delusion, as the Holy Fathers have
taught us.
Archimandrite Iosif
Reprinted text published in “Agioritiki Martiria” by the Xiropotamos Monastery of the Holy Mountain Athos.
Issue no 12-13, page 155-1991
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
