- Πού! Στον ουρανό;
- Όχι, η μητέρα μου το πρωί, ο
Θεός έλαμψε στα μάτια της !
Η μαμά σηκώθηκε την αυγή,
Έφερα νερό
από το πηγάδι στην αυλή
και ήρθε σε μένα.
Δεν είχα κοιμηθεί καθόλου
Και μπορούσα να δω,
καθώς ο
Άπειρος Θεός έλαμπε στα μάτια της !
Παρασκευή 31 Αυγούστου 2018
"Έχω δει τον Θεό!" Δεν είπα ψέματα!
- Πού! Στον ουρανό;
- Όχι, η μητέρα μου το πρωί, ο
Θεός έλαμψε στα μάτια της !
Η μαμά σηκώθηκε την αυγή,
Έφερα νερό
από το πηγάδι στην αυλή
και ήρθε σε μένα.
Δεν είχα κοιμηθεί καθόλου
Και μπορούσα να δω,
καθώς ο
Άπειρος Θεός έλαμπε στα μάτια της !
ΟΛΟΣ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΕΊΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ.
Μικρή διήμερη διακοπή ἡ μεγάλη Δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτήρος.
Μετά ἀπό ὃλους τους ὓμνους καί τή νηστεία πού προηγήθησαν στή μέση τοῦ μηνός ἡ 15η Αὐγούστου, ὁ Δεκαπενταύγουστος, τό Πάσχα τοῦ καλοκαιριού, ἡ Κοίμησις τῆς Θεοτόκου καί ἡ Μετάστασίς Της στούς οὑρανούς, ἡ μεγάλη Θεομητορική ἑορτή.
Μέχρι την 28η Αὐγούστου ψάλλονται τά τροπάρια τῆς ἀποδόσεως τῆς ἑορτής. Μικρή διήμερη διακοπή γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο καί ἡ Παναγία πάλι παρούσα στίς 31 Αὐγούστου μέ τήν κατάθεση τῆς Ἁγίας Ζώνης Της.
Μεγάλη δέησις ὁ Αὒγουστος, ὁ Σωτήρας Χριστός, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί ὁ Τίμιος Πρόδρομος.
Ἀλλά ὃπως λέει καί ὁ κυρ-Ἁλἐξανδρος Παπαδιαμάντης, καί ζωδιακά ἀν δείς τόν Αὒγουστο εἶναι καί αὐτός ἀφιερωμένος στήν Παρθένο.
Κανών α', ᾨδὴ θ', τῆς Ἐορτῆς
Ἦχος α'
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν σε, τὴν μόνην Θεοτόκον.
Ὁ Εἱρμὸς
«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τὸκον Παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε, τὴν κληρονομίαν σου».
Ἐξίσταντο Ἀγγέλων αἱ δυνάμεις, ἐν τῇ Σιὼν σκοπούμεναι, τὸν οἰκεῖον Δεσπότην, γυναικείαν ψυχὴν χειριζόμενον· τῇ γὰρ ἀχράντως τεκούσῃ, υἱοπρεπῶς προσεφώνει· Δεῦρο Σεμνή, τῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ συνδοξάσθητι.
Συνέστειλε χορὸς τῶν Ἀποστόλων, τὸ θεοδόχον Σῶμά σου, μετὰ δέους ὁρῶντες, καὶ φωνῇ λιγυρᾷ προσφθεγγόμενοι· Εἰς οὐρανίους θαλάμους, πρὸς τὸν Υἱὸν ἐκφοιτῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε τὴν κληρονομίαν σου.
Κανών β', ᾨδὴ θ', τῆς Ἐορτῆς
Ἦχος δ'
Ἄγγελοι τὴν Κοίμησιν τῆς Παρθένου, ὁρῶντες ἐξεπλήττοντο, πῶς ἡ Παρθένος ἀπαίρει, ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὰ ἄνω.
Ὁ Εἱρμὸς
«Ἅπας γηγενής, σκιρτάτω τῷ πνεύματι, λαμπαδοχούμενος, πανηγυριζέτω δέ, ἀΰλων νόων φύσις γεραίρουσα, τὴν ἱερὰν Μετάστασιν τῆς Θεομήτορος, καὶ βοάτω· Χαίροις παμμακάριστε, Θεοτόκε ἁγνὴ ἀειπάρθενε».
Δεῦτε ἐν Σιών, τῷ θείῳ καὶ πίονι, ὄρει τοῦ ζῶντος Θεοῦ, ἀγαλλιασώμεθα, τὴν Θεοτόκον ἐνοπτριζόμενοι· πρὸς γὰρ τὴν λίαν κρείττονα, καὶ θειοτέραν σκηνήν, ὡς Μητέρα, ταύτην εἰς τὰ Ἅγια, τῶν Ἁγίων Χριστὸς μετατίθησι.
Δεῦτε οἱ πιστοί, τῷ τάφῳ προσέλθωμεν, τῆς Θεομήτορος, καὶ περιπτυξώμεθα, καρδίας χείλη ὄμματα μέτωπα, εἰλικρινῶς προσάπτοντες, καὶ ἀρυσώμεθα, ἰαμάτων, ἄφθονα χαρίσματα, ἐκ πηγῆς ἀενάου βλυστάνοντα.
Δέχου παρ' ἡμῶν, ᾠδὴν τὴν ἐξόδιον, Μῆτερ τοῦ ζῶντος Θεοῦ, καὶ τῇ φωτοφόρῳ σου, καὶ θείᾳ ἐπισκίασον χάριτι, τῷ Βασιλεῖ τὰ τρόπαια, τῷ φιλοχρίστῳ λαῷ, τήν εἰρήνην, ἄφεσιν τοῖς μέλπουσι, καὶ ψυχῶν σωτηρίαν βραβεύουσα.
Καταβασία, Ἦχος α’
Αἱ γενεαὶ πᾶσαι, μακαρίζομέν Σε, τὴν μόνην Θεοτόκον.
Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν Σοὶ Παρθένε ἄχραντε· παρθενεύει γὰρ τόκος, καὶ ζωὴν προμνηστεύεται θάνατος. Ἡ μετὰ τόκον παρθένος, καὶ μετὰ θάνατον ζῶσα, σῴζοις ἀεί, Θεοτόκε τὴν κληρονομίαν Σου.
ΑΝΤΙ-ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΛΙΒΑΝΙ
ΑΝΤΙ-ΚΑΡΚΙΝΙΚΟ ΛΙΒΑΝΙ
ΤΟ ΘΕΪΚΟ ΔΩΡΟ του Λιβανιού των τριών Μάγων που θεραπεύει(λατρεύει) Τον Θεό και θεραπεύει (δίνει ίαση)τους ανθρώπους είναι ανάμεσα στις πολυάριθμες ευεργεσίες του και δραστικό φάρμακο κατά του καρκίνου.
Το αγνό αιθέριο λάδι λιβανιού χωρίς καθόλου φυτοφάρμακα ή χημικές επεμβάσειςhttps://www.pemptousia.gr/
Το νερό με λιβάνι είναι ένα παραδοσιακό ρόφημα στη Μέση Ανατολή για αιώνες. Σύμφωνα με τους γιατρούς τους, μόνο λίγοι άνθρωποι εκεί έχουν καρκίνο.
Το Λιβάνι διαθέτει ιδιότητες αναλγητικές, αντι-αρθριτικές, αντιμυκητιακές, αντιφλεγμονώδεις, αντιοξειδωτικές, αντισηπτικές, στυπτικές, χωνευτικές, διουρητικές, αποχρεμπτικές, ηρεμιστικές, τονωτικές και, επιπλέον, διαλύει τα αέρια του στομάχου.
Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχει κάποιος παράγοντας στο λιβάνι που βοηθά στη διακοπή της εξάπλωσης του καρκίνου. Κάνει τα καρκινικά κύτταρα να κλείσουν.
Σύμφωνα με τις τελευταίες μελέτες:
«Ο καρκίνος ξεκινά όταν ο κώδικας DNA στον πυρήνα του κυττάρου καταστραφεί. Φαίνεται ότι το λιβάνι έχει μια λειτουργία επαναφοράς. Μπορεί να πει στο κύτταρο τι πρέπει να είναι ο σωστός κώδικας DNA. Το λιβάνι διαχωρίζει τον «εγκέφαλο» του καρκινικού κυττάρου -τον πυρήνα- από το «σώμα» -το κυτταρόπλασμα- και κλείνει τον πυρήνα για να σταματήσει να αναπαράγει τους αλλοιωμένους κώδικες DNA».
Επίσης προσφέρει πνευματική ανάταση και έχει αγχολυτικές και αντικαταθλιπτικές ικανότητες.
ΧΡΗΣΗ :
-Προσθέστε 2-3 σταγόνες έλαιο λιβανιού σε ένα ποτήρι νερού και πίνετε ημερησίως.
-Μπορείτε επίσης να το συνδυάσετε με έλαια βάσης για εντριβές.
-Βοηθάει όμως και στον καθαρισμό του αέρα όταν κάψουμε κομματάκια γνησίου λιβανιού πάνω σε καρβουνάκι.
Τότε η καύση του λιβανιού απελευθερώνει αρνητικά ιόντα (ανιόντα) στον χώρο που έλκουν και εξουδετερώνουν τα θετικά ιόντα (κατιόντα), στα οποία προσκολλούνται ιοί, βακτηρίδια, σκόνη και άλλα μικροσωματίδια. Με απλά λόγια, η καύση λιβανιού καθαρίζει και τον αέρα.
(*)Προσοχή: Το ως άνω άρθρο έχει χαρακτήρα καθαρά ενημερωτικό. Πριν το αξιοποιήσετε, αλλάζοντας τις διατροφικές σας συνήθειες, την θεραπευτική, φυσιοθεραπευτική ή την φαρμακευτική αγωγή σας, ζητήστε τη γνώμη του ιατρού που σας παρακολουθεί ή εξετάστε όλους τους παράγοντες και τις πιθανές αλληλεπιδράσεις τους (στον οργανισμό σας ή/και με τυχών φάρμακα που καταναλώνετε) με ειδικούς επιστήμονες πάνω στο θέμα που σας απασχολεί, οι οποίοι μπορούν να πιστοποιήσουν την ορθότητα του άρθρου ή των οποιουδήποτε είδους συνταγών που προτείνονται σε αυτό.
Επιμέλεια : π.Διονύσιος Ταμπάκης
Δείτε επίσης:
«Υπάρχω γιατί υπάρχουμε»
Αγαπητέ μας πατέρα Μαρκο Μανώλη...
Γνωρίσαμε μαζί με την γυναίκα μου τον παππούλη μας Πατέρα Μάρκο πριν παντρευτούμε . Πηγαίναμε πολύ συχνά για εξομολόγηση και μας ανάπαυέ με την πατρική του αγάπη.Παντα μας υποδεχόταν με την γνωστή του φράση "Καλώς τους " ..........
Του λέγαμε ό τι μας βαρενε στην συνείδησή μας αλλά κυρίως ,το δισταγμό που είχαμε στο να παντρευτούμε. Το βήμα του γάμου , μας φαινόταν πολύ δύσκολο καθότι, υπήρχαν ορισμένοι λόγοι που νομίζαμε ότι ήταν εμπόδια και δεν συμφωνούσαν ούτε οι γονείς μας .
Ό Π. Μάρκος μας έλεγε , εσείς οι δύο πρέπει να είσαστε μαζί και να κάνετε την αγάπη σας ευλογία με την Χάρη του Θεού !!!
Του λέγαμε ό τι μας βαρενε στην συνείδησή μας αλλά κυρίως ,το δισταγμό που είχαμε στο να παντρευτούμε. Το βήμα του γάμου , μας φαινόταν πολύ δύσκολο καθότι, υπήρχαν ορισμένοι λόγοι που νομίζαμε ότι ήταν εμπόδια και δεν συμφωνούσαν ούτε οι γονείς μας .
Ό Π. Μάρκος μας έλεγε , εσείς οι δύο πρέπει να είσαστε μαζί και να κάνετε την αγάπη σας ευλογία με την Χάρη του Θεού !!!
Ένα απόγευμα πήγαμε στον Άγιο Διονύσιο στο Διόνυσο για εξομολόγηση. Πήραμε αριθμό και περιμέναμε στο αυτοκίνητο παρκαρισμένο στο δρόμο ώσπου να έρθει η σειρά μας. Μέσα στο αυτοκίνητο , μεταξύ σοβαρού και αστείου ,ριξαμε ένα κέρμα κορόνα - γράμματα για 2 πιθανές ημερομηνίες γάμου .
Και πάλι με δισταγμό και χωρίς αποφασιστικότητα για το γάμο μπήκαμε στο εξομολογητήριο.
Και πάλι με δισταγμό και χωρίς αποφασιστικότητα για το γάμο μπήκαμε στο εξομολογητήριο.
Αυτή τη φορά η πρώτη κουβέντα του παππούλη δεν ήταν "Καλώς τους " αλλά, " Τι έγινε παιδιά ,ερρίφθη ο κύβος. Αποφασίσατε για την ημερομηνία του γάμου;;; "
Νιώσαμε ότι δεν μπορούμε να κρυφτούμε άλλο από τον παππούλη και να βρίσκουμε δικαιολογίες και προφάσεις για αναβολή .
Απευθύνόμενος σε μένα μου λέει, "Θανάση , θέλει θάρρος και τόλμη και θα ευεργετηθει η ζωή σας".
Αποφασίσαμε επί τόπου την ημερομηνία από το κέρμα που ρίξαμε και έτυχε να είχε ελεύθερη ο ναός εκεί.
Με το γάμο ξεπεράστηκε και ένα πρόβλημα υγείας (γυναικολογικό) της γυναίκας μου όπως μας είχε πει και ο παππούλης μας και αποκτήσαμε με τη Χάρη του Θεού 3 χαριτωμενα παιδιά εκ των οποίων ονομάσαμε τον ένα Μάρκο προς τιμή του
Π. Μάρκου !!!Τον ευχαριστούμε για την αγάπη του και για τις πρεσβείες του στον Χριστό μας!!!!!
Θανάσης και Μαρία
Νιώσαμε ότι δεν μπορούμε να κρυφτούμε άλλο από τον παππούλη και να βρίσκουμε δικαιολογίες και προφάσεις για αναβολή .
Απευθύνόμενος σε μένα μου λέει, "Θανάση , θέλει θάρρος και τόλμη και θα ευεργετηθει η ζωή σας".
Αποφασίσαμε επί τόπου την ημερομηνία από το κέρμα που ρίξαμε και έτυχε να είχε ελεύθερη ο ναός εκεί.
Με το γάμο ξεπεράστηκε και ένα πρόβλημα υγείας (γυναικολογικό) της γυναίκας μου όπως μας είχε πει και ο παππούλης μας και αποκτήσαμε με τη Χάρη του Θεού 3 χαριτωμενα παιδιά εκ των οποίων ονομάσαμε τον ένα Μάρκο προς τιμή του
Π. Μάρκου !!!Τον ευχαριστούμε για την αγάπη του και για τις πρεσβείες του στον Χριστό μας!!!!!
Θανάσης και Μαρία
Η Παραβολή. Καρότα, αυγά ή κόκκοι καφέ;
Μία νεαρή γυναίκα ήρθε στη μητέρα της και της είπε για τη σκληρή της ζωή, για το πώς είχε σκληρό χρόνο. Δεν ήξερε πώς να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά. Ήθελε να παραιτηθεί από τα πάντα και να τα εγκαταλείψει. Έχει κουραστεί να αγωνίζεται. Φαινόταν πως μόλις ένα από τα προβλήματά της λυνοταν , άλλο εμφανιζόταν αμέσως.
Η μητέρα της πήρε τη νεαρή γυναίκα στην κουζίνα και γέμισε τρία δοχεία με νερό. Στην πρώτο δοχείο έβαλε μερικά καρότα, στο δεύτερο - το αυγό, και στο τρίτο - λίγους κόκκους καφέ. Εκείνοι περίμενε μέχρι το νερό στα δοχεία να αρχίσει να βράζει και λίγα λεπτά αργότερα τα έβγαλε από τη φωτιά. Η μητέρα έβγαλε τα καρότα και τα αυγά από τα δοχεία και τα έβαλε σε διαφορετικά μπολ και έριξε τον καφέ σε ένα φλιτζάνι. Όσον αφορά την κόρη της, η οποία διαμαρτυροταν για τη ζωή, ρώτησε:
"Πες μου, τι βλέπεις;"
Η κόρη απάντησε:
- μερικά καρότα, ένα αυγό και καφέ.
Η μητέρα άφησε την κόρη της να πλησιάσει και της ζήτησε να δοκιμάσει τα καρότα. Δοκίμασε και παρατήρησε ότι το καρότο ήταν μαγειρεμένο και μαλακωσε . Η μητέρα ζήτησε να σπάσει το αυγό. Η κόρη το έκανε. Αφού καθάρισε το κέλυφος, η κόρη είδε ότι ήταν βρασμένο. Τελικά, η μητέρα ζήτησε να δοκιμάσει καφέ.
Η κόρη αισθάνθηκε πλούσια γεύση και ρώτησε:
- Μαμά, ποιο είναι το θέμα;
Η μητέρα της εξήγησε ότι και τα τρία υποκείμενα υποβλήθηκαν στην ίδια δοκιμή - στο βραστό νερό, αλλά το κάθε ένα αντέδρασε σε αυτό με διαφορετικό τρόπο: το καρότο ήταν σκληρό και ισχυρο, ωστόσο, μετά από χτύπημα στο νερό που εβράζε, γίνεται μαλακό . Το εξωτερικό κέλυφος του αυγού προστατεύει τα εσωτερικά υγρά του περιεχόμενα, αλλά μετά το βρασμό το εσωτερικό του έγινε στερεό. Και οι κόκκοι αλεσμένου καφέ, με τη σειρά τους, αφού είχαν βράσει στο νερό, άλλαξαν το νερό
- Και τώρα, πες μου ποια είσαι; Η μητέρα ρώτησε την κόρη της. - Όταν αντιμετωπίζεις κάποια δυσκολία, τι κάνεις; Ποιά είσαι εσύ: ένα καρότο, ένα αυγό ή ένας κόκκος καφέ;
Σκεφτείτε έτσι: Ποιος είμαι εγώ; Είμαι ένα καρότο που φαίνεται δυνατό και ισχυρό, αλλά όταν συναντώ πόνο και ατυχία, χάνω την καρδιά μου και γίνομαι απαλός και χάνω τη δύναμή μου;
Είμαι ένα αυγό με μια απαλή καρδιά, αλλά που αλλάζει όταν θερμαίνεται; Έχω μια ευγενική και ευαίσθητη ψυχή, αλλά μετά από θλίψη, μια νευρική κατάρρευση ή με οικονομικές δυσκολίες ή άλλες δοκιμές, γίνομαι σταθερός και άκαμπτος; Το κέλυφος μου φαίνεται το ίδιο, αλλά μέσα μου είμαι σκληρός, με σκληρή ψυχραιμία και σκληρή καρδιά;
Ή είμαι ένας κόκκος καφέ; Όταν το νερό θερμαίνεται, οι κόκκοι εκπέμπουν τη μυρωδιά και τη γεύση του. Αν μοιάζω με καφέ , τότε όταν όλα είναι πολύ κακά και έχω μεγάλες δυσκολίες, γίνομαι διαφορετικός και αλλάζω την κατάσταση γύρω μου.
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΠΕΡΠΑΤΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ.
Ενας άνδρας ήρθε από την εργασία νωρίτερα από το συνηθισμένη . Το σπίτι του βρισκόταν στην άλλη πλευρά του ποταμού, έτσι βιάστηκε να μην χάσει το πλοίο. Σπάνια έφτασε νωρίς στο σπίτι. "Πόσο θα χαρεί η γυναίκα μου να με να με δει γρηγορότερα !" σκέφτηκε ο άνθρωπος.
Αλλά, δυστυχώς, δεν προφτασε για πέντε λεπτά. Ήρθε τρέχοντας τη στιγμή που το πλοίο έφευγε ήδη από την ακτή.
Ο άνθρωπος ήταν πολύ αναστατωμένος, γιατί για το επόμενο πλοίο έπρεπε να περιμένει αρκετές ώρες.
Κάθισε δίπλα στον ποταμό, σκύβοντας χαμηλά το κεφάλι του. Τότε ο Σοφός Γέροντας τον πλησίασε. Του είπε:
- Γιατί λυπάσαι; Απλά σηκωθητε και συνεχίστε!
"Αλλά ο ποταμός είναι μπροστά!" - Ο άνθρωπος είπε έκπληκτος.
- Πήγαινε προς το νερό!
"Δεν ξέρω πώς!"
«Τώρα ξέρετε πώς», είπε ο σοφός με μια σοβαρή και σίγουρη φωνή.
Ο άνθρωπος κοίταξε το γέροντα και τον πίστεψε . Ήθελε τόσο πολύ να έρθει νωρίς στο σπίτι, που πήδηξε με τα πόδια του και ... πήγε στο νερό. Πήγε πραγματικά στο νερό! Άρχισε να περπατά πάνω στο νερό.
Όταν ήρθε στο σπίτι και είπε στη σύζυγό του για όλα όσα του είχαν συμβεί, του είπε:
- Πόσο δροσερό! Σήμερα συνάντησα ένα πολύ ασυνήθιστο άτομο. Γιατί δεν τον κάλεσες να μας επισκεφτεί;
- Πραγματικά! σκέφτηκε ο άνθρωπος και επέστρεψε στο Γέροντα .
Πέρασε τον ποταμό και βρήκε τον σοφό άνθρωπο στον ίδιο τόπο.
"Η σύζυγός μου και εγώ θα χαρούμε πολύ να σας δούμε εδώ ως καλεσμένο", του είπε ο άνθρωπος.
"Δεν μπορώ," απάντησε ο Σοφός γερων , "ένα πλοίο θα περάσει μετά από λίγες ώρες."
"Γιατί χρειαζόμαστε πορθμείο;" - Ο άνθρωπος είπε έκπληκτος. "Μπορείτε να περπατήσετε στο νερό!"
- Και όμως χρειάζομαι ακόμα ένα πορθμείο. Ξέρω ότι μπορώ να περπατήσω στο νερό, αλλά δεν πιστεύω σε αυτό!
Η Παραβολή Φτερά στον άνεμο.
Ένας άνθρωπος παραπονέθηκε σε έναν σοφό γέροντα :
"Όλοι λένε ότι δεν ξέρω πώς να κρατήσω το στόμα μου κλειστό, μάλιστα με αποκαλούν συκοφαντη . Ειλικρινά, έχω συκοφαντηση πολύ στη ζωή μου.
Πώς μπορώ τώρα να διορθώσω όλες τις λέξεις που έχουν ειπωθεί ;
Ο γέροντας είπε:
- Πάρτε ένα κρεβάτι με φτερά, ανεβαίνετε στην υψηλότερη οροφή και με ένα ξυραφι ρίξτε τα φτερά στον άνεμο. Αφού επιστρέψετε σε μένα, θα σας περιμένω.
Ο άνθρωπος έκανε αμέσως όλα όσα διέταξε ο γέροντας. Ικανοποιημένος, έτρεξε πίσω και ρώτησε: - Λοιπόν, τώρα διορθώνω τα πάντα;
«Όχι», απάντησε ο σοφός, «ήταν μόνο μέρος της αποστολής». Τώρα πηγαίνετε και συλλέξετε όλα τα φτερά σε ένα.
Ο άνθρωπος κοίταξε τον γέρο με έκπληξη και συνειδητοποίησε ότι του έδωσε ένα καλό μάθημα για το μέλλον.
Sayings of the Desert Fathers
Η ανακομιδή της τίμιας Ζώνης της Θεοτόκου, άλλοι λένε ότι έγινε από το βασιλιά Αρκάδιο και άλλοι από το γιο του Θεοδόσιο τον Β'.
Στη συνέχεια η Αγία Ζώνη τεμαχίστηκε και τεμάχιά της μεταφέρθηκαν σε διάφορους ναούς της Κωνσταντινούπολης. Μετά την άλωση της Πόλης από τούς Σταυροφόρους το 1204 μ.Χ., κάποια τεμάχια αρπάχτηκαν από τους βάρβαρους και απολίτιστους κατακτητές και μεταφέρθηκαν στη Δύση. Ένα μέρος όμως διασώθηκε και παρέμεινε στην Κωνσταντινούπολη και μετά την απελευθέρωση της Πόλης από τον Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο. Φυλασσόταν στον ιερό ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών. Η τελευταία αναφορά για το άγιο λείψανο είναι ενός ανώνυμου Ρώσου προσκυνητή στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ του 1424 και 1453 μ.Χ.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τούς Τούρκους το 1453 μ.Χ., είναι άγνωστο τι απέγινε το υπόλοιπο μέρος της Αγίας Ζώνης στη συνέχεια. Έτσι το μοναδικό σωζόμενο τμήμα είναι αυτό που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου· με εξαιρετικά περιπετειώδη τρόπο έφτασε εκεί.
Ο Άγιος Κωνσταντίνος είχε κατασκευάσει έναν χρυσό σταυρό για να τον προστατεύει στις εκστρατείες. Στη μέση του σταυρού είχε τοποθετηθεί τεμάχιο Τιμίου Ξύλου· ο σταυρός έφερε επίσης θήκες με άγια λείψανα Μαρτύρων, και ένα τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης. Όλοι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες έπαιρναν αυτόν τον σταυρό στις εκστρατείες. Το ίδιο έπραξε και ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Β Ἄγγελος (1185-1195) σε μία εκστρατεία εναντίον του ηγεμόνα των Βουλγάρων Ασάν. Νικήθηκε όμως και μέσα στον πανικό ένας ιερέας τον πέταξε στο ποτάμι για να μην τον βεβηλώσουν οι εχθροί. Μετά από μερικές μέρες όμως οι Βούλγαροι τον βρήκαν· έτσι πέρασε στα χέρια του Ασάν.
Οι Βούλγαροι ηγεμόνες μιμούμενοι τούς Βυζαντινούς αυτοκράτορες έπαιρναν μαζί τους στις εκστρατείες το σταυρό. Σε μία μάχη όμως εναντίον των Σέρβων ο βουλγαρικός στρατός νικήθηκε από τον Σέρβο ηγεμόνα Λάζαρο (1371-1389). Ο Λάζαρος αργότερα δώρισε το σταυρό του Αγίου Κωνσταντίνου στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου μαζί με το τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης.
Οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Μονής διασώζουν και μία παράδοση σύμφωνα με την οποία η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου αφιερώθηκε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη ΣΤ Καντακουζηνό (1341-1354), ο οποίος στη συνέχεια παραιτήθηκε από το αξίωμα, εκάρη μοναχός με το όνομα Ιωάσαφ και μόνασε στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Τα θαύματα που πραγματοποίησε και πραγματοποιεί η Τιμία Ζώνη είναι πολλά. Βοηθά ειδικά τις στείρες γυναίκες να αποκτήσουν παιδί. Αν ζητήσουν με ευλάβεια τη βοήθειά της Παναγίας, τούς δίδεται τεμάχιο κορδέλας που έχει ευλογηθεί στην λειψανοθήκη της Αγίας Ζώνης· αν έχουν πίστη, καθίστανται έγκυες.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. δ’.
Θεοτόκε ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Zώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα, ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος, διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὴν θεοδόχον γαστέρα σου Θεοτόκε, περιλαβοῦσα ἡ Zώνη σου ἡ τιμία, κράτος τῇ πόλει σου ἀπροσμάχητον, καὶ θησαυρὸς ὑπάρχει, τῶν ἀγαθῶν ἀνέκλειπτος, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος.
Κάθισμα
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ.
Τὴν Ζώνην τὴν σεπτήν, τοῦ ἀχράντου σου σκήνους, ὑμνοῦμεν οἱ πιστοί, Παναγία Παρθένε, ἐξ ἧς ἀρυόμεθα νοσημάτων τὴν ἴασιν, καὶ κραυγάζομεν· Μῆτερ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σὺ ἡ λύτρωσις, τῶν σὲ τιμώντων ὑπάρχεις, Μαρία Θεόκλητε.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Τῆς τιμίας Ζώνης σου τῇ καταθέσει, ἑορτάζει σήμερον, ὁ σὸς πανύμνητε λαός, καὶ ἐκτενῶς ἀνακράζει σοι· Χαῖρε Παρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Τὰ καταθέσια τῆς σῆς θείας Ζώνης, ἡ Ἐκκλησία σου φαιδρῶς ἑορτάζει, καὶ ἐκτενῶς κραυγάζει σοι Παρθένε Ἁγνή· Ἅπαντας περίσῳζε, τῆς ἐχθρῶν δυναστείας· θραῦσον τὰ φρυάγματα, τῶν ἀθέων βαρβάρων, καὶ τὴν ἡμῶν κυβέρνησον ζωήν, πράττειν Κυρίου τὰ θεῖα θελήματα.
Ὁ Οἶκος
Τὶς γηγενῶν τὰ σὰ μεγαλεῖα διηγήσεται λόγος; ποία γλῶσσα βροτῶν; νοῦς γὰρ οὐδὲ οὐράνιος, ἀλλ' ἡ τεκοῦσα τῆς συμπαθείας τὸ ἀμέτρητον πέλαγος, δέξαι καὶ νῦν ἐξ ἀκάρπων χειλέων τὰ ᾄσματα, καὶ δίδου μοι θείαν χάριν, εὐφημῆσαι τὴν σὴν Ζώνην Δέσποινα, δι' ἧς κόσμος ἀγάλλεται, σὺν Ἀγγέλοις ὑμνῶν σου τὰ θαύματα, ἡ μόνη τεκοῦσα ἀειπάρθενος.
Vivemos numa sociedade da produção e do consumo. Uma sociedade materializada.[...]
De nada adianta assentarmos tijolos e levantar uma grande e bela igreja se nós não formos Igreja.[...]
O Cristianismo trouxe valores morais ao mundo e tudo agora se perde. O homem antes do Cristianismo estava na escuridão do Paganismo. Foi o Cristianismo que trouxe valores ás sociedades como o respeito, a honra [...].
As pessoas precisam de olhar para nós nas ruas e nos identificar como cristãos pela nossa vida, por nossas atitudes. [...] Ser cristão é dar a vida! Não é ficar parado apenas nas devoções pessoais e não ter a fé da Igreja que gerou tantos mártires na História [...].
A Igreja tem o dever [e a missão] de continuar a trazer aos homens os valores morais que estão perdidos. Volto a dizer: de nada adianta construirmos um templo de pedra se nós não tivermos conosco os valores morais trazidos pelo Cristianismo a ponto de as pessoas nos verem nas ruas como a Igreja [de Jesus Cristo]. Nós temos de ser Igreja!
+ S.E. Chrisóstomo, arcebispo do Rio de Janeiro, Olinda e Recife.
Metropolia Ortodoxa Autocéfala da Polônia.
(Homilia de uma visita pastoral em 29/08/2015)
+ Mártir Padre Daniel Sysoev
+ Mártir Padre Daniel Sysoev
Πόθος για τον Θεό, που δεν μπορεί να σπάσει τις αλυσίδες του ύπνου, είναι αρρωστημένος.
Πατρός Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
Είναι δύσκολο να ζεί κανείς στην σημερινή Ανθρωπότητα......
Είναι δύσκολο να ζεί κανείς στην σημερινή Ανθρωπότητα. Πολλά χρόνια προσεύχομαι για όλο τον κόσμο και την ειρήνη του και όμως ειρήνη δεν υπάρχει. Και όταν κανείς ομιλήσει για την ειρήνη, θεωρείται κομμουνιστής. Δεν διαβάζω εφημερίδες για να δω τί γίνεται, γιατί δεν γίνεται τίποτα σωστό. Όλα έξω από τον Χριστό είναι μία κουταμάρα.
Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ.
St. Amphilochius Makris
"Buscai e encontrareis, batei e ser-lhe-á aberto." (Mat 7:7)
O que é que será aberto para ti? As portas do arrependimento, das lágrimas, da ternura no coração. E isso fará nascer a paz e a salvação. Fará sim, com certeza fará."
Abade Nikkon Vorobiev - Cartas p. 41
Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018
THE HEAVENLY EDUCATOR
husband of one woman was killed in the war when her two girls were 5 and 6 years old. The widow had to work, and the children were left alone for almost the whole day. The environment around them so spoiled them that they began to steal.
But the widow was pious. Seeing her powerlessness to raise her daughters well, she brought them to the temple, knelt before the miraculous icon of the Mother of God, and, falling to her knees, turned to the Mother of God with bitter tears and a hot request:
"Our Lady, You see my grief and my impotence to raise daughters in honesty and faith. I can not do anything with them. I entrust them to you. Do with them what You want, educate them Yourself."
I met them in 15 years. Everyone who knew them, praised them for diligence, goodwill and piety. "And how did the mother manage to raise them so?" - I constantly heard about them from others.
Ο ιερέας Konstantin Kamyshanov είπε.....
Αλλά ξέρω ότι εκείνοι που δίνουν ψωμί σε ζητιάνους, βοηθούν στα νοσοκομεία, στηρίζουν το άτυχος , σώζονται σίγουρα.
Ο ιερέας Konstantin Kamyshanov
Q: Matthew 5:41 says, "...and if anyone forces you to go one mile, go with him two miles." Can you explain what this means?
A: During the time of Roman occupation, soldiers were permitted to compel any passersby to carry their armor and belongings for up to one mile. Although a welcome perk for the soldier, it was nonetheless demoralizing to the Jews who considered it a type of degradation. To remedy the situation, Christ offers up a simple solution: if forced to go one mile, joyfully go two! Therefore, by offering to go the proverbial extra mile, Jewish character is restored as they diminish Rome's dominance.
Fr. John
ΕΊΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΩΝ ΓΟΝΈΩΝ.
Η τρομερή μάστιγα της εποχής μας είναι η άνεση.
Η
τρομερή μάστιγα της εποχής μας είναι η άνεση.
Η
άνεση είναι μια κατάσταση θανάτου όταν ένα άτομο είναι εντάξει, όταν δεν
χρειάζεται τίποτα πια. Σε αυτή την κατάσταση, εμφανίζεται παχυσαρκία της
καρδιάς.
Οι
άνθρωποι με κορεσμό και άνεση σταματούν να αντιδρούν στον πόνο, η συμπόνια εξαφανίζεται και, αντίθετα, γεννιέται
ένα πνεύμα κατανάλωσης. Το πρόσωπο ζυγίζει όλη την ώρα: όφελος ή συνείδηση, και
τι θα κάνω από αυτό.
Μια
ψυχή όλη την ώρα πρέπει να είναι ανήσυχη, να ψάχνετε. Μια ψυχή που δεν
χρειάζεται τίποτα είναι μια νεκρή ψυχή. Πολλοί άνθρωποι ζουν τώρα με νεκρές
ψυχές.
Πατήρ
Ευγένιος Popichenko
Saint Amphilochios Makris
Saint Amphilochios Makris
WE HAVE A NEW SAINT - ST AMPHILOCHIOS THE ELDER OF PATMOS
At its regular Meeting of Wednesday, 29th August 2018, the Holy Synod of the Ecumenical Patriarchate of Constantinople, decided the Consecration to Sainthood of the Elder, Father Ampilochios, founder of the Holy Monastery of ‘The Annunciation of our Lady’ on the sacred island of Patmos in Greece.
Born Athanasios Makris in 1889 to parents Emmanuel and Irene in Patmos, the Elder of blessed memory, at the age of 17 entered the Holy Monastery of St John the Evangelist in 1906. The same year he was tonsured a monk of the Small Schema, receiving the name Amphilochios.
In 1911, Fr Amphilochios fulfilled a lifelong dream of visiting the Holy Mountain of Athos in northern Greece. He served there under the very strict Abbott of the Hermitage of Apollós, Fr Makarios Antoniadis who tonsured him a monk of the Great Schema in 1913.
The same year, with the permission of his Spiritual Father he set out to visit Jerusalem and the Holy Lands.
On his way, he met the then Metropolitan Nektarios of Pentapolis, later Saint Nektarios of Aegina, with whom he had a lifelong friendship which continues now in Heaven.
Having been ordained to the priesthood, Fr Amphilochios was elected unanimously by the Brotherhood of St John the Evangelist, Abbott of the Holy Monastery of St John of the Revelation.
In this position, his love and gentleness reached out to the people of God who revered him with the utmost respect. Though he was gentle, he stood up to the Italian invaders of the Dodecanese Islands of Greece and refused to allow these holy islands to fall under the jurisdiction of the Pope of Rome.
For his outspoken resistance against the Italian invaders he was exiled and settled in Northern Greece.
After World War Two and the Independence of the Dodecanese Islands, Fr Amphilochios returned and established the Women’s Monastery of St Minas on the island of Aegina, whilst in 1954 he re-established the Holy Monastery of the ‘Annunciation of our Lady’ at Ikaria.
After a brief illness, Fr Amphilochios slept in the Lord on April 16th 1970 on the holy island of Patmos. His funeral, rather than being a mournful event, turned out to be a joyous and pascal Service.
Father Amphilochios the Elder of Patmos is the newest Saint of the Orthodox Church. May we always have his blessing.
ST AMPHILOCHIOS OF PATMOS, INTERCEDE TO CHRIST FOR OUR SALVATION. AMEN.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
