Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015
ΟΣΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ. Φρόντισε μιά-δυό φορές κάθε χρόνο, να επισκέπτεσαι ένα Νοσοκομείο. Ίσως έτσι καταλάβεις, πόσο πλούσιος είσαι.
Φρόντισε μιά-δυό φορές κάθε χρόνο, να επισκέπτεσαι ένα Νοσοκομείο. Ίσως έτσι καταλάβεις, πόσο πλούσιος είσαι.
Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015
Η ΦΥΛΑΚΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ.
Είναι
δυνατόν μιά φυλακή,ένα δεσμωτήριο να αποτελεί ευλογία;
Πως
γίνεται δεσμά,κάγκελα και αλυσίδες μιάς σκληρής υγρής φυλακής να θεωρείται
μέρος ευλογημένο; Κι όμως.......!
Ευλογία
στο σκοτάδι; Σε αραχνιασμένη τρύπα-φυλακή;
Εχθές
πήγαμε και ελειτουργήσαμε εκεί!
Τα
πάντα ήσαν μουσκεμένα-υγρά.... αλλά με τόση Χάρη!
Είχε
υγρασία,κρυώναμε,μύριζε μούχλα.....αλλά η ευλογία τα κάλυπτε
όλα
αυτά.....και δεν θέλαμε να φύγουμε!
Ποιό
μέρος είναι αυτό;
Η
μονή της Φυλακής του Αποστόλου Πέτρου του Πρωτοκορυφαίου στην Ιερουσαλήμ!
(Μοναστήρι της Φακής ως γνωστόν).
Εκεί
κοντά;.....Αλλη ανατριχίλα! Το Πραιτώριον!
Η
Φυλακή του Χριστού! Δίπλα,κολλητά...του Βαραββά και των δύο ληστών.
Φρικτές
φυλακές...κι όμως μεγάλη ευλογία!
Δόξα
Σοι Κύριε,δόξα Σοι!
ΠΑΤΗΡ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΟΝΗ ΠΟΙΜΕΝΩΝ.
ΓΗ
ΑΓΙΑ - HOLY LAND
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015
29.1.15 Η πιο σκοτεινή ώρα... ...είναι εκείνη πριν την ανατολή.
Σήμερα
θα σας πω μια ιστορία χαρούμενη.
Μην
αφήσετε τις εικόνες να σας παραπλανήσουν.
Για
όσους δεν μάθανε τα νέα μας, αυτή την παραμονή της Πρωτοχρονιάς το κάψαμε
-κυριολεκτικά.
Λίγο
πριν μπει ο νέος χρόνος, στις 11.30μμ στεκόμασταν μπροστά στα απομεινάρια αυτού
που κάποτε ήταν το ζεστό, χριστουγεννιάτικα στολισμένο σπίτι μας. Ήταν η πιο
σκοτεινή ώρα μας.
Σκοτεινή
όσο οι εικόνες που ακολουθούν.
Είχαμε
φύγει από τις 7.30 -το μοναδικό βράδυ που θα μπορούσαμε να λείψουμε με 4 μικρά
παιδιά- και στις 10.30 μας τηλεφώνησαν οι γείτονες να επιστρέψουμε άμεσα.
Ακολούθησαν
μέρες που η ναυτία ήταν μόνιμος σύντροφος & τα πρωινά ξυπνήματα δεν ήταν
πια γιορτινά & χαρούμενα, μα φοβερά επώδυνα.
Όμως
η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.
Διότι
πραγματικά η πιο σκοτεινή ώρα είναι εκείνη πριν την ανατολή & ο Θεός δεν
επιτρέπει ποτέ να έρθει δοκιμασία αν δεν έχει στο σχέδιό Του κάτι πραγματικά
σπουδαίο.
Πολλοί
ίσως γνωρίζετε ότι είμαστε άνθρωποι πιστοί.
Προσπαθούμε
όσο μπορούμε να μαθητεύουμε στη σοφία της Ορθόδοξης Παράδοσής μας.
Στα
ορθόδοξα μοναστήρια λοιπόν υπάρχει μια έκφραση που ίσως την ξέρετε: "Να
'ναι ευλογημένο"
Είναι
η πρόταση που λένε οι μοναχοί σχεδόν σε όλες τις περιστάσεις.
Όταν
ο γέροντάς τους ή κάποιος αδερφός τους προτείνει, ή ζητήσει κάτι.
Όταν
μάθουν κάποιο νέο.
Όταν
κάποια αλλαγή έρχεται.
Στα
ευχάριστα νέα, αλλά και τα δυσάρεστα.
"Να
'ναι ευλογημένο" ό,τι και αν είναι αυτό που έρχεται.
"Να
'ναι ευλογημένο" σαν να το παίρνω από το χέρι του ίδιου του Θεού.
Εκείνος
που μας αγαπά σαν "μανιακός εραστής" έχει ζυγίσει καλά τί δίνει.
Πάλι
στην Ορθόδοξη Παράδοση υπάρχει ο όρος του αμφιτεροδέξιου.
Είναι
ο τέλειος άνθρωπος σύμφωνα με τον Αββά Κασσιανό.
Ο όρος προέρχεται από την Π.Διαθήκη και το
βιβλίο των Κριτών όπου περιγράφεται
ο
ξακουστός Αώδ, «ο οποίος μπορούσε να χρησιμοποιεί το αριστερό του χέρι τόσο
καλά, όσο και το δεξιό» (Κριτές 3, 15)
Πνευματικά
μιλώντας, η ιστορία θέλει να μας πει ότι τέλειος άνθρωπος είναι αυτός που
μπορεί να αξιοποιεί καλά την ευημερία, την οποία ονομάζουμε συμβολικά «δεξί
χέρι», τόσο καλά όσο και την θλίψη, την οποία παριστάνουμε ως «αριστερό χέρι».
"Έτσι
θα αξιωθούμε κι εμείς να γίνουμε και να λεγόμαστε αµφοτεροδέξιοι...
Να
µας γίνεται καθετί, όπως λέει ο Απόστολος, «όπλο δικαιοσύνης» (Β’ Κορ. 6, 7).
...
Γιατί, όταν φθάσει καθείς σ’ αυτό το ύψος αρετής, τότε ξέρει πλέον να κάνει
ορθή χρήση και των δύο καταστάσεων, και την ευχάριστων και των θλιβερών"
Αββάς
Κασσιανός, τόμος Α’ εκδ. ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, Καρέας 2004
Εκεί
ακριβώς λοιπόν είμαστε εμείς τώρα. Όχι στο επίπεδο του τέλειου αμφοτεροδέξιου.
Όχι, όχι!
Μα
στην αρχή αυτού του μαθήματος.
Μαθαίνουμε
πώς να λέμε "να 'ναι ευλογημένο" και να το εννοούμε!
Πώς
να τραγουδάμε "Let it go" :) και να το εννοούμε!
Να
κάνουμε "let it go" σε όλες τις υλικές αναμνήσεις μας & τη ζεστή
γωνιά μας με την απόλυτη πεποίθεση ότι η μόνη αληθινή "ζεστή γωνιά"
είναι η αγκαλιά του Θεού & όλα τα άλλα είναι απλά προσωρινές παρηγοριές.
Ότι επίσης, από προσωρινές παρηγοριές -που
είναι κι αυτές τόσο απαραίτητες- ο Θεός μπορεί να στείλει ξανά πολλές.
Το
2015 ανοίγει για εμάς ένα νέο κόσμο, τόσο γελοιωδώς μακριά από τα new years
resolutions μου, που έγιναν στάχτη μαζί με όλα τα άλλα.
"We test the limits & break through" κυριολεκτικά!
(όσοι
έχουν μικρά κοριτσάκια μόνο θα καταλάβουν - i have been brainwashed people!)
Ο
κόσμος αυτός είναι τόσο διαφορετικός. Είναι τόσο γεμάτος από υπέροχους
ανθρώπους -αδερφούς!
Δεν
ήξερα πόση αγάπη και καλοσύνη και συμπόνια υπάρχει στον κόσμο. Ακόμη!
Οι
άνθρωποι είναι πραγματικά φτιαγμένοι από αυτή τη λεπτή, ευγενή ύλη, την πνοή
του Θεού, άσχετα που όλοι βλακωδώς προτιμούμε να την καλύπτουμε κάνοντας τους
καμπόσους από φόβο ή άγνοια.
Το
εζησα κάθε μέρα του μήνα που πέρασε μέσα από μηνύματα, τηλεφωνήματα &
mails.
Άνθρωποι
άγνωστοι ή μακρινοί -πέρα από τους δικούς μας- ήρθαν στο πλάι μας και βοηθούν
κάθε μέρα να χτίσουμε ένα νέο σπιτικό. Η όμορφη πόλη μας εδώ στο Μαραθώνα, έχει
κινητοποιηθεί σαν ένα ζωηρό μελίσσι με κέφι και χαμόγελο που μας συμπαρασύρει.
Η
υπέροχη κοινότητα των ελληνίδων bloggers επίσης έχει υπερβεί τον εαυτό της σε
δόσιμο και προσφορά αγάπης. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο κατάλογο με
ευχαριστίες, μα οι ευχαριστίες είναι τόσο φτωχές, νομίζω.
Αντί
μιας λίστας ονομάτων εδώ, να ξέρετε ότι έχω φτιάξει μια λίστα ονομάτων σε χαρτί
χωριστό, που θα δωθεί σε ανθρώπους άξιους να εισακουστεί η προσευχή τους στον
Ουρανό, με τις ευχές η ζωή σας να πλημμυρίσει με το Φως της Χάριτος & η
χαρά που μας δώσατε να γυρίσει σε εσάς εκατονταπλάσια!
Σας
ευχαριστώ όλους από βάθους καρδιάς!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
