Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΠΕ....!!!!!

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΠΕ....!!!!!

Εις Διάκονο: Πρόσεχε! Είσαι καλός τώρα, αλλά και Άγγελοι πέφτουν. Να κλείνεσαι στο δωμάτιο σου, να μελετάς, να προσεύχεσαι. Αν δεν είναι ανάγκη, να μη βγαίνεις έξω. «Κάθου εις το κελλίον σου, λέγει ό Ισαάκ Σύρος και αυτό θα σε διδάξει τα πάντα». Ή Όσια Μαρία ή Αιγύπτια, τεσσαράκοντα έτη, έζησε εις την έρημον και πρόσωπον άνθρωπου δεν είδε. Ξέρεις τι έπαθε;

- τι Γέροντα;
- Αγίασε!
Είσαι Ιερεύς; Να προσέχης, δεν ανήκεις εις τον εαυτόν σου. Είσαι σαν μια βελόνα στα χέρια του Θεού. Νά΄σαι καλός, να μην είσαι σα τη σκουριασμένη βελόνα πού δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά της. Δια τον εαυτόν σου, δηλ. αδυναμίες, πάθη κλπ. να μην υπάρχεις. Το ράσον, ή συνθήκη σου είναι με τον Θεόν, να σε συγκλονίζει και να λες, τι θέλει τούτο, ΤΙ μου λέγει τούτο; Ναι ν' αγαπώ τον Θεόν και να εργάζομαι εις ότι με έταξε.
Εις κληρικό: Όσο μπορείς απέφευγε τα έξω. Κλείσου στο δωμάτιο σου. Σφίξε τον νουν σου ν' ανοίξει να δεις πνευματικόν φως. Να λέγεις πότε να φθάσεις στο δωμάτιό σου και να κλειστείς. Μελέτησε, προσευχήσου. Αν δεν θα είσαι ενισχυμένος, πώς θα ενισχύσεις άλλους; Και ό κόσμος τρέχει, ζητά την δίψα της ψυχής να ικανοποίηση από την Εκκλησία, από τα όργανά της, από το ράσο. Τι θα δώσεις αν δεν έχεις και πως θα έχεις αν δεν ζητήσεις από τον Θεόν; Να κοπιάζης στην προσευχή και μελέτη και θα ενισχύεσαι.
Ό κληρικός πρέπει σαν τα πολυόμματα να είναι, δηλ από παντού μάτια νά έχει, να είναι ακέραιος, δυνατός στον νουν, σοφός, άγιος.
Ένας ευλογημένος (Ιερέας) άρχιζε το βράδυ προσευχή και μέχρι το πρωί δεν χόρταινε. Στην εκκλησία, στα «Τα Σα εκ των Σων» έκλαιγε τόσο πολύ, πού δεν συνέχιζε για ώρα και όταν τον ρωτούσαμε, μας έλεγε: Πώς να συνεχίσω πού βλέπω τόσους αγγέλους γύρω από το θυσιαστήριο και μέσα στο Ποτήρια τον Κύριο μας να λάμπει.
Ό Γέροντάς μου, ό Μισαήλ, πριν να ανατείλει ο ήλιος, ανέβαινε στο βουνό. Με την εμφάνιση του ηλίου σήκωνε τα χέρια του και έτσι έμενε μέχρι πού βασίλευε. Ούτε έκάθητο, Ούτε το ένα, Ούτε το άλλο. Και το βράδυ τα ρούχα του Έσταζαν από τα πολλά δάκρυα. Είχε ζήλο και επιμέλεια.
Ποτέ μη κοινωνήσεις άνθρωπον, αν δεν ακούσης το όνομά του. Επίσης να προσέχεις να παίρνεις ολίγον Μαργαρίτη, όχι μεγάλον τεμάχιο.
Τον Ιεροκήρυκα να τον ακούτε, αλλά μη ζυγώνετε πολύ. Όλοι άνθρωποι είμεθα. Πιθανόν να διαπιστώσετε αδυναμίες και να πείτε άλλα λέει και άλλα πράττει.
Ή ελεεινή ασθένεια των ιερέων είναι ή φιλαργυρία.
Αλλοίμονον!
Όταν ό ιερεύς είναι φιλάργυρος, τότε θα πέσει και σε πολλά άλλα.
Να προσέχεις.
Ό διάβολος παντοίους τρόπους μεταχειρίζεται για να βλάψει τον κληρικό, διότι από ένα άγιον κληρικό, χιλιάδες ημπορούν να ωφεληθούν και να σωθούν, όπως και από έναν πού δεν αγωνίζεται, χιλιάδες να ζημιωθούν και αφανισθούν.

Όσιος  Ιερώνυμος της Αιγίνης

Από Π Δημήτριος Γεωργαντωνης.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΡΏΣΤΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ.

Γέροντα, αυτός πού σιχαίνεται, γιατί το παθαίνει;
– Πές μου, εσύ τί σιχαίνεσαι;
– Ολα τά σιχαίνομαι.
-Τότε όλα σ’ εσένα θά ερχωνται! Και τά σκουλήκια στά φρούτα ή στά όσπρια και καμμιά τρίχα στο ψωμί κ.λπ.
– Έτσι γίνεται, Γέροντα!
– Δόξα Σοι ο Θεός! Βλέπεις πόσο σε βοηθάει ο Θεός γιά να τό ξεπεράσης;
– Από τον λογισμό δεν ξεκινάει, Γέροντα, αυτό; Άς ποϋμε ότι βρήκε ή αδελφή μια τρίχα. Άς τήν βγάλη στην άκρη.
– Αυτό είναι ευλογία!
Δώσ’ την σ’ εμένα, να τήν πάρω έγώ ευλογία!… Άχ!
     Θυμάμαι, μια φορά στό Σινά πηγαίναμε κάπου μέ έναν μοναχό και του έδωσα δυό ροδάκινα. Τον βλέπω, δέν τά τρώει. Ήθελε να πάη να τα πλύνη, γιά νά τά φάη, και τά κρατούσε στα χέρια, μήν τά βάλη στην τσέπη καί κολλήσουν μικρόβια καί άπό τήν τσέπη! Ό αδελφός του πού είχε οκτώ παιδιά μού έλεγε: ¨Περισσότερο σαπούνι ξοδεύει αυτός, γιά νά πλύνη τά χέρια του, παρά ή γυναίκα μου μέ τά οκτώ παιδιά πού πλένει!³. Καί νά δήτε τί έπαθε! Έκεί στό Σινά έδιναν σέ κάθε καλόγερο καί έναν Βεδουίνο, γιά νά τον έξυπηρετή, νά τοϋ πηγαίνη τό φαγητό κ.λπ. Ό Βεδουίνος πού έδωσαν σ’ αυτόν ήταν ό πιο βρώμικος άπ’ όλους. Κατάμαυρος! Μύριζαν τά ρούχα του, μύριζε ολόκληρος. Μιά εβδομάδα έπρεπε νά τον βάλης στό μουσκιό, γιά νά καθαρίση! Τά χέρια του ήταν…, μήν τά ρωτάς! Έπρεπε νά τά ξύσης μέ τήν σπάτουλα! Έν τω μεταξύ, όταν έπιανε τό τσανάκι, γιά νά τοϋ πάη τό φαγητό, έβαζε τά δυό του δάχτυλα μέσα.
¨Φύγε, φύγε…, τοϋ φώναζε εκείνος, μόλις τον έβλεπε. Τελικά αυτός ό μοναχός ούτε δυό εβδομάδες δέν κάθησε στό Σινά έφυγε.
    Θυμάμαι, καί στό Κοινόβιο είχαμε έναν μοναχό πού ως λαϊκός ήταν νωματάρχης. Τον είχαν βάλει διαβαστή, γιατί ήταν μορφωμένος. Τόσα χρόνια ήταν στό μοναστήρι καί σιχαινόταν. Ποϋ νά άγγίξη πόμολο! Μέ τό πόδι άνοιγε τήν πόρτα ή σκουντούσε τό μάνταλο μέ τον αγκώνα καί μετά καθάριζε μέ οινόπνευμα τό μανίκι πού τό ακούμπησε! Ακόμη καί τήν πόρτα της εκκλησίας μέ το πόδι τήν άνοιγε. Και επέτρεψε ό Θεός, όταν γέρασε, να σκουληκιάσουν τά πόδια του, ιδίως το ένα με το όποιο άνοιγε τις πόρτες. ‘Ήμουν παρανοσοκόμος, όταν ήρθε γιά πρώτη φορά στο νοσοκομείο της Μονής με δεμένο το πόδι. Μου είπε ό νοσοκόμος νά το λύσω και εκείνος πήγε νά φέρη κάτι γάζες. Όταν το άνοιξα, τί νά δω! Πώ, πώ, ήταν γεμάτο σκουλήκια! ¨Πήγαινε στην θάλασσα, του λέω, πλύν’ το, νά φύγουν τά σκουλήκια, και έλα νά κάνουμε αλλαγή. Πού είχε φθάσει! Τί τιμωρία! Έγώ τά έχασα. Μοϋ λέει ό νοσοκόμος: ¨Κατάλαβες άπό τί είναι αυτό;. ¨Κατάλαβα, τοϋ λέω, επειδή ανοίγει τήν πόρτα με το πόδι!.
– Και σ’ αυτήν τήν κατάσταση, Γέροντα, συνέχιζε νά άνοίγη τήν πόρτα με τό πόδι;
– Ναί, μέ τό πόδι! Και είχε γεράσει καλόγερος!
– Δέν τό κατάλαβε;
– Δέν ξέρω. Μετά πήγα στην Μονή Στομίου στην Κόνιτσα. Τί θάνατο είχε ποιος ξέρει! Και έβλεπες, εκεί στο Κοινόβιο μερικοί νέοι μοναχοί πήγαιναν και έτρωγαν άπό τό περίσσευμα πού άφηναν στά πιάτα τους τά γεροντάκια, γιά νά πάρουν ευλογία! Μάζευαν τά περισ-σεύματα των κλασμάτων. Ή άλλοι ασπάζονταν τό πόμολο, γιατί τό ακούμπησαν οι Πατέρες, και αυτός, όταν προσκυνούσε τις εικόνες, μόλις πού ακουμπούσε τόμουστάκι του στην εικόνα.
Και τό μουστάκι τί θά τραβούσε μετά μέ τό οινόπνευμα!
– Όταν, Γέροντα, κάτι τέτοιο γίνεται σε ιερά πράγματα, δέν είναι άνευλάβεια;
– Μά άπό’ κει ξεκινάει κανείς και φθάνει πιο πέρα. Έφθασε στο σημείο νά μήν προσκυνάη, γιατί φοβόταν μήπως εκείνος πού προσκύνησε πριν άπό αυτόν τήν εικόνα είχε καμμιά αρρώστια!
– Δηλαδή, γιά νά μή σιχαίνεται κανείς, δέν πρέπει νά δίνη σημασία;
-Τις σαβούρες πού τρώνε οι άνθρωποι δεν τις βλέπουν! Αμα κάνη κανείς τον σταυρό του, εϊτε φοβία έχει εϊτε νοσοφοβία, βοηθάει μετά ό Χριστός. Έκεϊ στό Καλύβι πόσοι περνάνε πού έχουν διάφορες αρρώστιες! Και μερικοί απλοί κάνουν τον σταυρό τους, οι καημένοι, παίρνουν το κύπελλο πού έχω έκεϊ και πίνουν νερό. Οι άλλοι πού φοβούνται δεν το αγγίζουν. Ήρθε πριν από λίγες μέρες κάποιος πού είχε πολύ μεγάλη θέση σε κάποια υπηρεσία.
Τόσο φοβάται ό καημένος τά μικρόβια, πού έχει ασπρίσει τά χέρια του, γιά νά τά καθαρίζη με τό οινόπνευμα. Ακόμη και τό αυτοκίνητο του τό τρίβει με οινόπνευμα! Τον λυπήθηκα!
Ξέρεις τί είναι νά εχη τέτοια θέση και νά κινήται έτσι; Τοϋ έδωσα λουκούμι, και δεν τό πήρε, επειδή τό έπιασα. Άλλα και στό κουτί νά ήταν, πάλι δεν θά τό έπαιρνε, γιατί θά σκεφτόταν ότι και στό κουτί θά τό έβαλε κάποιος άλλος με τά χέρια του. Παίρνω τό λουκούμι, τό τρίβω στά παπούτσια του και τό τρώω. Τού έκανα κάμποσα τέτοια και τρόμαξα νά τον κάνω νά έλευθερωθή λίγο από αυτό. Νά, και σήμερα ήρθε εδώ μιά κοπέλα πού είχε νοσοφοβία. Και όταν μπήκε μέσα δεν πήρε ευχή, γιατί φοβόταν μήν κόλληση μικρόβια, και όταν έφυγε, έπειτα από τόσα πού της είπα, γιά νά τήν βοηθήσω, πάλι δεν πήρε ευχή.
¨Δεν σοϋ φιλώ τό χέρι, μοϋ λέει,γιατί φοβάμαι μήν κολλήσω μικρόβια! Τί νά πής; Κάνουν έτσι μαύρη τήν ζωή τους.

 «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ 
ΛΟΓΟΙ Γ’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Turkish infantry regiment flags captured by the Greek Army in Asia Minor. 135th on 5 May 1920, 56th on 13 August 1921, etc

"Visible even at night": in Krasnoyarsk, a 47-meter cross on Drokinskaya mountain, Russia

MΑΣΚΑ: Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΟΣ

MΑΣΚΑ:

Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΟΣ

Ένα από τα πολλά κακά και δαιμονικά που θα έχει το σφράγισμα του Αντιχρίστου  θα είναι και η αριθμοποίηση του "κατ'εικόνα Θεού"ανθρώπου.

Πρίν γίνει όμως αυτό θα πρέπει να πάψει ο άνθρωπος να είναι πρόσωπο.

Γιαυτό και μας επιβάλουν την επάρατη μάσκα για να μοιάζουν τα μοναδικά και ανεπανάληπτα πρόσωπά μας σαν τα άχαρα και νεκρά ντουβάρια  πάνω στα οποία θα βρούν οι σκοτεινές δυνάμεις ελεύθερο χώρο για να τυπώσουν ανεξίτηλα το σφράγισμά τους

-ΑΧΑΪΚΟΣ-

ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ. ΤΟ ΜΠΕΛΕΞΙΜΟ ΜΟΥ ΜΕ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΑΙΡΕΣΕΙΣ.

Το μπλέξιμο μου με διαλογισμό και αιρέσεις

--------------------------------------------------------------------------------

Νεοδιορισμένος το 1984 στην Νικήσιανη Καβάλας,επέλεξα να μείνω στη πρωτεύουσα του νομού.Είναι αλήθεια ότι στην αρχή περνούσα κάπως δύσκολα λόγω έλλειψης φίλων και συναναστροφών.

Μια μέρα ένας καλός παιδικός φίλος με προσκάλεσε να γνωρίσω κάποιον συνάδελφο τον οποίο εκθείαζε κάθε στιγμή.

Ο Αντώνης.

--------------

Δεκαπέντε χρόνια περίπου μεγαλύτερος μου,καθηγητής Γαλλικών και Αγγλικών σε γυμνάσιο.

Διορίστηκε σε μεγάλη ηλικία,και επέλεξε να μένει σε δωμάτιο ενός ξενοδοχείου της Καβάλας.

Έζησε αρκετά χρόνια στο Παρίσι.

Όταν επέστρεψε άνοιξε μια σχολή Ζεν στην Θεσσαλονίκη.

Την έκλεισε,αποφασίζοντας να ζήσει ασκητικά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου.

Με τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάξαμε,κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα πολύ ξεχωριστό άτομο.

Συνδύαζε τεράστιες γνώσεις φιλοσοφίας , θεολογίας,είχε βαρύνουσα γνώμη επί παντός επιστητού, και εξαιρετικά πρωτότυπο χιούμορ.

Στην αρχή οι συναντήσεις μας ήταν πολύ αραιές.

Σχεδόν πάντα στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου.

Αργότερα όταν μετακόμισα στην Ελευθερούπολη.σχεδόν καθημερινές.

Πίστευε ότι όλες οι θρησκείες η καθεμία με τον τρόπο της πιστεύουν στον ίδιο Θεό.Σε κάθε θρησκεία, υπάρχουν άνθρωποι που πλησίασαν την υπερβατική θεότητα. Τέτοιους θεωρούσε τον Κρισναμούρτι,τον Παΐσιο και πολλούς άλλους.

ΖΕΝ

---------

Κάποια μέρα με πρότεινε να ασχοληθώ με τον διαλογισμό Ζεν.

Δεν χρειάστηκε να επιμείνει.

Έψαχνα μέσα από το άδειασμα του διαλογισμού, να γνωρίσω τον υπερβατικό Θεό, ένα μικρό λιθαράκι του οποίου ήμουν κι εγώ.

Τους πρώτους μήνες ένιωθα υπέροχα.

Άλλοτε διαλογιζόμασταν μαζί και άλλοτε μόνος σε ένα δωμάτιο του σπιτιού μου.

Απέκτησα τρομερή αυτοπεποίθηση,και μια τάση να μένω όσο γίνεται περισσότερο στη αναζήτηση του εσωτερικού εαυτού μου.

Σιγά σιγά όμως άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα παράξενα πράγματα.

Αρχικά αραιά, την ώρα της αυτοσυγκέντρωσης ακουγόταν κάθε τόσο παράξενα τριξίματα στο ταβάνι.

Ενημέρωσα τον Αντώνη και με συμβούλεψε να μην δίνω σημασία επειδή πρόκειται για κατώτερα πνεύματα που επιδιώκουν μα με αποτρέψουν από τον σκοπό μου.

Με τον καιρό αυτά τα τριξίματα και κάτι ακούσματα σαν βήματα στο ταβάνι πολλαπλασιάζονταν.

Εκείνο τον καιρό ερχόταν η συχωρεμένη η αδελφή μου να με δει,καθόταν πέντε λεπτά και έφευγε γιατί όπως μου έλεγε κάτι την έπνιγε.

Ένα βράδυ καθόμουν με παρέα στο διπλανό δωμάτιο. και εκεί που ακούγαμε μουσική. άρχισε να βγάζει το κασετόφωνο μια ομιλία σε μια άγνωστη γλώσσα, και ταυτόχρονα τα κρυστάλλινα ποτήρια μέσα στο σκρίνιο να χτυπούν μεταξύ τους κάνοντας μια μεγάλη ταλάντωση ,χωρίς να σπάζουν.

Τον ίδιο καιρό αρχικά την ώρα της άσκησης και αργότερα όλη την μέρα ένιωθα ένα πνίξιμο στον λαιμό.Έκανα εξετάσεις για θυρεοειδή επισκέφτηκα ΩΡΛ και δεν μου βρήκαν τίποτα το παθολογικό.

Ταυτόχρονα άρχισα να έχω διάφορους αρνητικούς λογισμούς για πρόσωπα που αγαπούσα,που μόνον φυσιολογικοί δεν ήταν.

Ο Αντώνης ενημερωνόταν για όλα αυτά. Διαισθάνθηκε ότι σιγά σιγά άρχισα να τον αμφισβητώ.

Μια μέρα μου λέει.

-Κοίταξε ,βλέπω ότι έχεις κάποια προβλήματα. Ένας φίλος έφτιαξε μια ομάδα στην εκκλησία της Πεντηκοστής.Θα τον προτείνω να σε δεχτεί.

Πεντηκοστιανός

---------------------------------

Άρχισαν να μαζεύονται στο σπίτι μου και να αναλύουν το Ευαγγέλιο.

Λίγες βδομάδες αργότερα βαπτίστηκα μέλος της ομάδας στις αλάνες της Ν.Ηρακλείτσας Καβάλας.

Ο Αντώνης που με προέτρεψε μου δήλωσε ότι ο ίδιος δεν είναι ακόμη έτοιμος να βαπτιστεί.

Λίγες μέρες μετά μου δήλωσαν ότι θα γίνει επίσημη υποδοχή μου ταυτόχρονα με προσευχή για να γλωσσολαλήσω.

Προς τιμή μου θα βρεθεί και ένας Αυστραλός πάστορας.

Έφτασε η μεγάλη μέρα.

Μαζευτήκαμε καμιά τριανταριά άτομα στην αίθουσα δεξιώσεων του ξενοδοχείου , Ο Αντώνης απών.

Με συμβούλεψαν να επαναλαμβάνω με τον δικό μου ρυθμό την λέξη" Αλληλούια ".

Άρχισαν όλοι ταυτόχρονα.

Είχα πριν μήνες διαβάσει ένα βιβλίο για την ευχή των Ορθοδόξων μοναχών.

Επαναλάμβανα την λέξη Αλληλούια μα από μέσα μου έλεγατην ευχή ,σκεπτόμενος "Θεέ μου αν είναι καλό ας γλωσσολαλήσω"

Μετά από ένα εικοσάλεπτο,κάποιος στο βάθος, άρχισε να μιλάει μια παράξενη γλώσσα.

Όταν σταμάτησε, κάποιος άλλος ερμήνευσε αυτά που έλεγε ο προηγούμενος:

- Ο Κύριος ειδοποίησε ότι ο αδελφός μας ο Μιχάλης θα γλωσσολαλήσει!!!

Πέρασαν περίπου δύο ώρες και δεν έγινε τίποτα. Σταμάτησαν κάποια στιγμή. Ο πάστορας με αγκάλιασε και με παρηγόρησε ότι σίγουρα θα τα καταφέρω την επόμενη φορά.

Ο Άγιος Παΐσιος.

------------------------

Πολλές φορές ο Αντώνης μου ανέφερε για την γνωριμία του με τον γερο Παΐσιο.

Πήγα στο ξενοδοχείο και τον βρήκα με παρέα.

-Αντώνη αποφάσισα να πάω στον γερο Παΐσιο μπας και βρω άκρη.

- Να πας.Να του δώσεις χαιρετίσματα από τον Αντώνη τον -----.

Και επειδή δεν σου έχω εμπιστοσύνη μόλις σου πει οτιδήποτε να το γράψεις και να μου το φέρεις ακριβώς όπως σου το είπε.

Την επόμενη μέρα ταξίδεψα στο Άγιο Όρος.

Ο γέροντας γεμάτος χαμόγελο, ήταν ολόκληρος μια τεράστια αγκαλιά.

Μιλήσαμε.Φεύγοντας του λέω:

-Γέροντα ξέχασα να σας πω ότι έχετε χαιρετισμούς από τον Αντώνη τον ---------.

Αμέσως άλλαξε το ύφος του.

-Τι δουλειά έχεις παιδί μου μ' αυτόν τον σατανιστή;; 'Εκανες σατανικά πράγματα μαζί του;;

-Όχι γέροντα.

Ακόμη δεν είχα καταλάβει ο αφελής.

Επέστρεψα και έτρεξα αμέσως στο ξενοδοχείο.

Καθόταν με τέσσερις φίλους.

Του έδωσα το χαρτί με τα λόγια του γέροντα.

Σηκώθηκε εκνευρισμένος έσκισε επιδεικτικά το χαρτί λέγοντας.

-Κάτι ήξερα και δεν ήθελα να έχω σχέση με τα βρωμοράσα.

Έφυγα.

Απέφευγα να τον συναντήσω .

Πολλά χρόνια μετά ο φίλος που μου τον σύστησε με πήρε τηλέφωνο να με πληροφορήσει ότι ο Αντώνης πέθανε.

Είχε σταματήσει να παίρνει τα φάρμακα για την καρδιά, τα αντικατέστησε με κάτι ομοιοπαθητικά και τον βρήκαν νεκρό στο κρεβάτι του.

Πήρα λίγα λουλούδια και φύγαμε για το κοιμητήριο της Θ΄έρμης Θεσσαλονίκης.

Ελπίζω από καρδίας να πρόλαβε να πει ένα "Κύριε Ελέησον"

Εύχομαι ο καλός Θεός να τον κρίνει με επιείκεια όπως και όλους μας.

Αποφάσισα να τα γράψω όλα αυτά για τρεις λόγους:

1. Είμαι σε μια ηλικία που δεν με ενδιαφέρει πλέον η υστεροφημία μου.

2.Βλέπω ότι πολλοί φίλοι έχουν άγνοια του τι σημαίνει Αίρεση.

3. Αν το διαβάσει κάποιος με παρόμοια μπλεξίματα, να μην απογοητευτεί .Υπάρχει λύση.

1989.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (1)

Μου μίλησαν για τον π. Βασίλη Καραγκιαούρη.

Τον επισκέφτηκα .

Από την πρώτη στιγμή δίχως να γνωρίζει το παρελθόν μου ,άρχισε να μου διαβάζει ευχές μπρος στην θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.

(Το τι γινόταν κάτω από το πετραχήλι δεν θα το περιγράψω.)

Μετά από δέκα περίπου μέρες όταν ήδη άρχισα να νοιώθω καλύτερα μου ανακοίνωσε ότι πρέπει να προετοιμαστώ και την επόμενη Κυριακή να κοινωνήσω.

Ήρθε η Κυριακή , μπήκα γεμάτος χαρά στην ουρά, άνοιξα το στόμα και μόλις κατάπια τη Θεία Κοινωνία..... αισθάνθηκα κρύο ιδρώτα από την κορυφή ως τα νύχια και χάθηκαν τα πάντα από μπροστά μου....

.....Συνήλθα έπειτα από μισή περίπου ώρα.

Απ' ότι μου είπαν ,ο παπάς έτρεξε, άφησε το Άγιο Δισκοπότηρο στην Αγία Τράπεζα , και ζήτησε από δύο παρευρισκόμενους να με κρατάνε συνέχεια σε ένα στασίδι.

Είχα χάσει κάθε επαφή με το περιβάλλον και έτρεμα σαν το ψάρι.....

Χρειάστηκε να εξομολογηθώ και να λάβω το Άγιο Χρίσμα . Στην ουσία ξανά βαπτίστηκα Ορθόδοξος.

Τότε μόνον μπόρεσα να πλησιάσω την Θεία Κοινωνία

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ (2)

Βέβαια το ταξίδι της επιστροφής κράτησε τόσο περίπου καιρό όσο και το αρχικό .

Στο Άγιο Όρος λένε ότι αυτά τα πράγματα μπαίνουν με το τσουβάλι και βγαίνουν με το βελόνι.

Απευθύνθηκα στον π. Φίλιππο Αβραμίδη στην Ι Μ Αγίου Παντελεήμονος Χρυσοκάστρου.

Αυτός με ξαναβάπτισε στην κυριολεξία δίνοντας μου το Χρίσμα.

Με παρέπεμψε στον πατέρα Ευσέβιο Ταρσίδη στον ναό του Α.Νικολάου Ελευθερούπολης.

Για 40 μέρες κάθε απόγευμα κλειδωνόμασταν στον Ναό για εξορκισμούς.

Σήμερα είναι ιερομόναχος στο Μπουραζέρι στο Α.Όρος.

Πριν λίγα χρόνια τον συναντήσαμε με δύο φίλους τυχαία στη Δάφνη.

-Πάτερ είναι αλήθεια αυτά που μας λέει για τους εξορκισμούς ο Μιχάλης;;

-Για σαράντα μέρες δεν έτρωγα λάδι. Κάθε φορά που κλειδωνόμασταν δεν ήξερα αν θα βγω ζωντανός.

Παράλληλα επισκεπτόμουν τον π.Αναστάσιο στον Δαφνώνα της Ξάνθης.

Σ κάποιες από τις αρχικές επισκέψεις,την ώρα που με διάβαζε,

ένιωθα μια οντότητα να γελάει σπαρταριστά μέσα στον λαιμό μου..

Τελικά ο π. Αναστάσιος έφυγε από τον Δαφνώνα και λειτουργούσε σε ένα μοναστηράκι της Ξάνθης.

Λίγα χρόνια μετά, τον βρήκαν αποκεφαλισμένο και καμένο μέσα στο σπίτι του.

Η αρχική επιθετικότητα,μετατράπηκε σιγά σιγά σε δάκρυα ευγνωμοσύνης και κατόπιν σε γοερό κλάμα κάτω από το πετραχήλι.

Έτσι απελευθερώθηκα οριστικά από τον τύραννο δαίμονα που είχα επιτρέψει να μπει μέσα μου.

Έγιναν ευχέλαια στο σπίτι και οι θόρυβοι εξαφανίστηκαν.

Κάθε φορά που ακούω από φίλους την λέξη "παπαδαριό", τρελαίνομαι.

Η Εκκλησία μας είναι ζωντανή

Συνάντησα γνωστούς και άγνωστους Αγίους.

Χωρίς αυτούς ή θα είχα πεθάνει ,ή θα είχα τρελαθεί.

Του Μιχαήλ Μάλαμα, Μαθηματικού

 https://www.facebook.com/groups/1717854928449831/permalink/2815995931969053/

Ειπώθηκε το 1992. Από τον Άγιο Παΐσιο.

Πρίν ἀπὸ λίγα χρόνια (Εἰπώθηκε τὸ 1992) μαζεύτηκαν στὴν Γενεύη θεολόγοι, καθηγητές Πανεπιστημίου κ.λπ. καὶ ἔκαναν Προσύνοδο. Εἶπαν νὰ καταργήσουν τὴν νηστεία τῶν Χριστουγέννων καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ἀπὸ τὴν νηστεία τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς νὰ κόψουν κάνα-δυὸ ἑβδομάδες, ἀφοῦ ὁ κόσμος δὲν τὶς κρατάει. Πῆγαν καὶ καθηγητές ἀπὸ ’δω. Τόσο πολύ ἀγανάκτησα, ὅταν ἦρθαν καὶ μοῦ τὸ εἶπαν, ποῦ ἔβαλα τὶς φωνές: «Δὲν καταλαβαίνετε τί κάνετε; Ἄν ἕνας εἶναι ἄρρωστος, δικαιοῦται νὰ φάη· δὲν ἔχει κανόνα. Ἄν ἕνας δὲν εἶναι ἄρρωστος, ἀλλὰ ἀπὸ ἀδυναμία ἔφαγε, νὰ πῆ: «Θεέ μου, νὰ μὲ συγχωρέσης», νὰ ταπεινωθῆ, νὰ πῆ ἕνα «ἥμαρτον». Δὲν θὰ τὸν κρεμάση ὁ Χριστός. Ἄν ὅμως δὲν εἶναι ἄρρωστος, τότε νὰ κρατήση τὴν νηστεία. Ὁ ἀδιάφορος πάλι τρώει καὶ δὲν τὸν νοιάζει. Ὅποτε τὸ πράγμα πάει κανονικά. Ἄν οἱ περισσότεροι δὲν κρατοῦν τὶς νηστεῖες, καὶ μάλιστα χωρίς σοβαρό λόγο, καὶ πᾶμε νὰ ἀναπαύσουμε τούς περισσότερους καὶ νὰ τὶς καταργήσουμε, ποῦ νὰ ξέρουμε πῶς θὰ εἶναι ἡ ἄλλη γενιά; Μπορεῖ νὰ εἶναι πιὸ καλή καὶ νὰ μπορῆ νὰ κρατήση τέτοια ἀκρίβεια! Μὲ ποιό δικαίωμα νὰ τὰ καταργήσουμε ὅλα αὐτά, ἀφοῦ τὸ πράγμα εἶναι ἁπλό;»Οἱ Δυτικοί ἔχουν μία ὥρα νηστεία πρίν ἀπὸ τὴν Θεία Κοινωνία. Θὰ πᾶμε κι ἐμεῖς μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα; Νὰ εὐλογοῦμε τὶς ἀδυναμίες μας, τὶς πτώσεις μας; Δὲν ἔχουμε δικαίωμα γιὰ τὶς ἀδυναμίες μας νὰ κάνουμε ἕναν Χριστιανισμό στὰ μέτρα μας. Καὶ λίγοι νὰ εἶναι ποὺ μποροῦν, πρέπει γι’ αὐτούς νὰ κρατηθῆ ἡ τάξη. Ὁ ἄρρωστος, ἄν βρίσκεται σὲ ξένο περιβάλλον, νὰ φάη χωρίς νὰ τὸν δοῦν οἱ ἄλλοι, καὶ σκανδαλισθοῦν. Ἄς πάρη λ.χ. τὸ γιαούρτι νὰ τὸ φάη στὸ σπίτι του. Μοῦ εἶπε ἕνας: «Αὐτὸ εἶναι ὑποκρισία». «Γιατί δὲν πᾶς, τοῦ λέω, νὰ ἁμαρτήσης στὴν πλατεία, γιὰ νὰ εἶσαι πιὸ εἰλικρινής;»Πῶς τούς τὰ παρουσιάζει ὁ διάβολος! Κάνουμε μία Ὀρθοδοξία δική μας καὶ ἑρμηνεύουμε ἔτσι καὶ τὰ Πατερικά καὶ τὸ Εὐαγγέλιο! Στὴν ἐποχή μας ποὺ ὑπάρχουν τόσοι μορφωμένοι ἔπρεπε νὰ λάμπη ἡ Ὀρθοδοξία. Ἐδῶ ἕνας Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης τί ἔκανε! πόσους λόγους ἔγραψε, πόσα βιβλία, ὅλα τὰ Συναξάρια· ὅλες τὶς βιβλιοθῆκες ἀπ’ ἔξω τὶς ἤξερε! Οὔτε φωτοτυπικό εἶχε οὔτε κομπιοῦτερ!

Άγιος  Παΐσιος Αγιορείτης

About Greece sending military supplies to the island of Kastellorizo, Foreign Ministry Spokesperson Hami Aksoy said the island has had a demilitarized status since the 1947 Paris Peace Treaties and Turkey will not authorize such provocations to be carried out across its shores.

ΓΈΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΑΡΙΖΟΝΙΤΗΣ.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.

30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1832. Πρωτόκολλο ΛΟΝΔΙΝΟΥ (PROTOCOL of LONDON) μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Μ. Βρετανίας, Ρωσίας ορίζονται τα Ε/Τ σύνορα στη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού κόλπου επιδικάζεται στην Ελλάδα η Λαμία αλλά αρνούνται την ένταξη στο Ελληνικό κράτος Κρήτης και Σάμου.

ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΜΑΣΚΕΣ ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ;

ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΜΑΣΚΕΣ

 ΟΙ ΜΥΡΟΦΟΡΕΣ;

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ πόσο χαιρόμαστε που ερχόμαστε στο Καθολικό της  Μονής σας και δεν μας υποχρεώνετε να φοράμε μάσκες.

-Η Παναγία και οι Άγιες Μυροφόρες  όταν εισήλθαν στο 

Μνημείο του Αναστάντος Χριστού φορούσαν μάσκα;
-Όχι



-Μα πως; Σε ένα τόσο δα κλειστό χώρο βρίσκονταν επί τρείς μέρες ένα νεκρό σώμα! Πώς εισήλθαν δίχως προφυλάξεις.
-…

-Μα είναι δυνατόν το Ζωηφόρο Μνημείο να αναδίδει θανατίλα ,μικρόβια και αρρώστιες;
Έτσι και στην Εκκλησία, που είναι το ίδιο Πανάγιον 

Μνήμα της Αναστάσεως παρατεινόμενον εις τους αιώνες, δικαιούμαστε να φοβούμαστε μήπως κολλήσουμε θάνατο;

Εδώ είναι το Καινόν  Πάσχα και όχι νεκροτομείο για να φοράμε μάσκες!

-ΕΥΣΤΟΡΓΙΟΣ-

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. Π. ΕΦΡΑΙΜ ΠΑΝΑΟΥΣΗΣ

π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Τα παιδιά στο στόχαστρο της «Νέας Τάξης»

Κυριακὴ ΙΒ' Ματθαίου (Ὁ πλούσιος νέος). Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς ἀποτομῆς τῆς τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀλεξάνδρου, Ἰωάννου καί Παύλου τοῦ νέου, Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως.

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. (Ιωάννης 10: 27-28).

Τα δικά μου πρόβατα ακούουν με χαράν και με υποταγήν την φωνήν μου και εγώ τα γνωρίζω ότι είναι δικά μου και με ακολουθούν.

Και εγώ ανταμείβων την υπακοήν των, τους δίδω την αιωνίαν ζωήν και δεν θα χαθούν ποτέ και κανείς δεν θα τα αρπάξη από τα χέρια μου.

Ο Πατήρ μου, ο οποίος μου έχει δώσει τα πρόβατα είναι ανώτερος και ισχυρότερος από όλους, είναι ο παντοδύναμος Θεός. Και κανείς, ούτε αι λεγεώνες των πονηρών πνευμάτων, δεν ημπορούν να αρπάξουν τα πρόβατα από το χέρι του.

Με την ιδίαν δύναμιν και εξουσίαν και αγάπην ποιμαίνω και εγώ και κρατώ τα πρόβατα, διότι εγώ και ο Πατήρ είμεθα ένα, έχομεν την αυτήν φύσιν και ουσίαν, τα ίδια άπειρα ιδιώματα”.

Ένα σχέδιο που απεικονίζει έναν βοσκό που είναι έτοιμος να δώσει τη ζωή του για χάρη ενός προβάτου, προστατεύοντάς το από αρπακτικούς. Ένας τύπος Χριστού.

Viking settlement found in CONSTANTINOPLE

The fact that these were the Vikings is evidenced by the found cross made of ambergris, a substance that is formed in the stomach of the sperm whale.

ANKARA, 25 August. / TASS /. In the area of ​​Lake Kucukcekmece in Istanbul, archaeologists have found a Viking settlement. According to the Hürriyet Daily News 

https://www.hurriyetdailynews.com/archaeologists-unearth-viking-neighborhood-in-istanbul-157658?fbclid=IwAR2JCJ1nT5PYJrjsk_C6wlNcU3nUgAbh0ShKZTSc5i00aXq0CbfFeW49MPk

it was located on the territory of the ancient Greek city of Batonea, which has been excavated since 2009.

"The ancient texts say that foreigners who were denied access to Constantinople settled in the port, which was located in Batonea," said one of the archaeologists Blazhei Stanislavsky. He said that the Vikings also lived there, who served as mercenaries for the Byzantine emperor Michael VII Duca.
Seven artifacts indicate that the Vikings lived here, including a cross made of ambergris, a solid substance that forms in the digestive tract of sperm whales. Similar crosses were previously found only in Northern Europe. The finds also included a necklace depicting a snake.
Historians believe that the Vikings lived in the vicinity of Constantinople at various times between the 8th and 11th centuries. Researchers have several theories about why the Vikings established their settlement there. One of them is that the Vikings came to the territory of Byzantium as mercenaries or merchants. Local authorities accepted them, but they were still afraid, so the Vikings were allowed to visit the city only in small groups - no more than 35 people. In addition, they had to leave the city before dark. Forced to settle outside the Byzantine capital, the Vikings chose Batonea for this, which at that time was an international port.

Saint Athanase l'Athonite fut accusé d'être un glouton parce qu'il mangeait un plat .........

Saint Athanase l'Athonite fut accusé d'être un glouton parce qu'il mangeait un plat complet un jour de jeûne, ce qui scandalisait les pères. Saint Athanase s'en est rendu compte et a ordonné au cuisinier de mettre sur sa table 7 plats de nourriture. Il s'assit avec grand confort et mangea les sept plats. Puis il se leva de table et dit aux pères :

- Mes frères, pardonnez-moi ! C'est la quantité de nourriture que je dois manger pour préserver mon corps mais je jeûne 6 plats et je n'en mange qu'un. Pourquoi êtes-vous scandalisés ?

Le saint était un géant, d'un diamètre monumental. Comment nourrir ce corps ? Il jeûnait 6 plats, alors que les autres pères, jeûnaient 1 à 2 plats. Alors, qui jeûnait ?

Ο Ιησούς του Ναυή, και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. XVII αιώνα.

Νώε η κιβωτός

Νώε η κιβωτός

Ο συγγραφέας της συλλογής του 16 αιώνα ισχυρίζεται ότι η Κιβωτός του Νώε εξακολουθεί να στέκεται στα βουνά Αραράτ, αλλά είναι αδύνατον να φτάσει εκεί. Σε μικρογραφία, βλέπουμε ένα βουνό με την Κιβωτό, και δίπλα στην εικόνα ενός ουράνιου τόξου, το οποίο σύμφωνα με το Βιβλίο της Γένεσης, είναι το σημάδι της διαθήκης του Θεού με την ανθρωπότητα ότι δεν θα υπάρξει δεύτερη πλημμύρα.

Το χρήμα είναι ο διάβολος. XIX αιώνας.

Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης και η ακλόνητη πίστη του!

Ο άγιος Πατέρας είχε λάβει μεγάλη πίστη από τον Θεό. Η αγιότητά του συμβάδιζε με τους μεγάλους σταυρούς που του είχε δώσει ο Κύριος! Δεχόταν κάθε δοκιμασία χωρίς γογγισμούς και με εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού! Και στις μεγαλύτερες δοκιμασίες παρέμεινε ακλόνητος στην πίστη του! Θυμάμαι όταν ανέφερε με συγκίνηση τον μικρό του γιο, τον Φίλιππο εφτά ετών, που έχασε από την ασθένεια της λευχαιμίας: " Ο Θεός μου τον έδωσε, ο Θεός μου τον πήρε ", έλεγε!

Μια φορά προσκυνώντας τις εικόνες στο ιερό του ναού, πάτησε σε μία καρέκλα για να φθάσει στην εικόνα του Χριστού, που ήταν πολύ ψηλά. Έχασε όμως την ισορροπία του και έπεσε, σπάζοντας το πόδι του! Χρειάστηκε να υποβληθεί σε επέμβαση σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, για να αποκατασταθεί η υγεία του. Όταν πέρασε η δοκιμασία, ένα συγγενικό του πρόσωπο τον ρώτησε: " Γιατί δεν σε φύλαξε ο Κύριος και πέρασες όλα αυτά"; Και ο άγιος Πατήρ απάντησε: "Ποιος σου είπε ότι δεν με φύλαξε ο Θεός; Θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί "!

Γνώριζε πολύ καλά ότι ο καλός Θεός επιτρέπει κάποιες δοκιμασίες
στη ζωή μας για να δοκιμαστεί η πίστη μας, και η πίστη του παρέμενε πάντοτε ακλόνητη!
Με αυτόν τον τρόπο αγίασαν οι τίμιοι αυτοί Πατέρες και σήκωσαν μέχρι το τέλος της ζωής τους τον Σταυρό του Κυρίου! Εντυπωσιαζόμαστε πολλές φορές από τα θαύματα που επιτελούν, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι πίσω από αυτά υπάρχει ένας τιτάνιος πνευματικός αγώνας!
Να έχουμε την αγία ευχή του! Αμήν!

Μιλτιάδης Τσεσμετζής - Εκπαιδευτικός

( Στην φωτογραφία ο π. Ιωάννης στο νοσοκομείο, μαζί με την πρεσβυτέρα του Πολυξένη )

Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης και το μεγάλο διορατικό του χάρισμα!

Ο άγιος Πατήρ ημών Ιωάννης Καλαΐδης και το μεγάλο διορατικό του χάρισμα!

Πριν από αρκετά χρόνια επισκέφθηκε το Νεοχώρι Σιντικής του νομού Σερρών, η κα Μ..., η οποία ζει σε περιοχή κοντά στην Αθήνα, για να προσκυνήσει στον Ιερό Ναό του αγίου Ραφαήλ και να γνωρίσει τον π. Ιωάννη.
Είχε και ένα αφιέρωμα για τους τρεις νεοφανείς Αγίους, για κάποιο θαύμα που της έκαναν! Την συνόδευε δε ένα συγγενικό πρόσωπο του Παππούλη. Αφού προσκύνησε στον Ιερό Ναό, μίλησε και με τον άγιο Γέροντα. Το συγγενικό πρόσωπο του π. Ιωάννη, τον παρακάλεσε να διαβάσει μια ευχή στην Μ..., γιατί έπασχε από φοβία όταν οδηγούσε το αυτοκίνητό της! Τότε ο Παππούλης είπε:" Εγώ παιδί μου θα σου διαβάσω ευχή αλλά πρέπει να πας και να εξομολογηθείς ". Αυτή απάντησε ότι εξομολογείται και π. Ιωάννης της είπε:
" Ναι παιδί μου αλλά μία αμαρτία δεν τη λες"! Τότε αυτή παρακάλεσε τον άγιο Γέροντα να την βοηθήσει γιατί όπως έλεγε δεν έκρυβε κάτι. Ο Παππούλης της είπε: " Παιδί μου όταν σου έρχεται μια δυσκολία διαμαρτύρεσαι στον Θεό γιατί συνέβη σε σένα! Αυτή είναι η αμαρτία που δεν εξομολογείσαι "! Με την αποκάλυψη αυτή την βοήθησε να βαδίζει σωστά στον πνευματικό της αγώνα!
Ο άγιος Πατήρ, με το μεγάλο αυτό χάρισμα που του έδωσε ο Θεός, βοήθησε πολλούς ανθρώπους να πορευτούν τον δρόμο της σωτηρίας!
Να έχουμε πάντοτε την τίμια ευχή του!

Μιλτιάδης Τσεσμετζής - Εκπαιδευτικός

Ο άντρας πέθανε. Ο αγαπημένος σκύλος κοίταξε το πρόσωπό του, άλλαξε γνώμη και με ένα ουρλιαχτό πέθανε επίσης.

Ο άντρας πέθανε. Ο αγαπημένος σκύλος κοίταξε το πρόσωπό του, άλλαξε γνώμη και με ένα  ουρλιαχτό πέθανε επίσης. Η ψυχή του ανθρώπου ήρθε στην πύλη με την επιγραφή «Παράδεισος», και δίπλα του ήταν η ψυχή του σκύλου του. Και τότε παρατήρησε την επιγραφή στις πύλες: "Τα σκυλιά δεν επιτρέπονται." Δίστασε ένα λεπτό και δεν μπήκε σε αυτήν την πύλη. Περιπλανήθηκαν κατά μήκος του δρόμου. Βλέπουν μια άλλη πύλη. Χωρίς επιγραφή, μόνο ο γέροντας κάθεται δίπλα του. Τόσο συλλογισμένος.

- Με συγχωρείτε, αγαπητέ ... Και τι κρύβεται πίσω από αυτές τις πύλες;

- Ο Παράδεισος.

- Μπορώ να έχω ένα σκυλί;

- Σίγουρα.

- Και εκεί, πριν, ποια ήταν η πύλη;

- Η κόλαση. Μόνο όσοι δεν εγκαταλείπουν τους φίλους τους φτάνουν στον Παράδεισο.

Ο άγγελός μου! Να είσαι μαζί μου, είσαι μπροστά, είμαι πίσω σου.

Γιώργος Αδαλής-Πόλεμο στο επόμενο 18μηνο θα μας κάνει ο Ερντογάν γιατί δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς

Σύμφωνα με αυτήν τη σύντομη προσευχή του στάρετς Αντωνίου της Οπτινα ...

Σύμφωνα με αυτήν τη σύντομη προσευχή του στάρετς Αντωνίου της Οπτινα , τα προβλήματα υποχωρούν, οι δαίμονες εξαφανίζονται, η ενόχληση σας υποχωρεί, η δειλία σας υποχωρεί όταν το επαναλαμβάνετε.

Απλά πες το και θα γίνει αμέσως πιο εύκολο για εσάς.

"Θα υπομείνω για χάρη του Ιησού Χριστού."

Γιατί το όνομα του Ιησού Χριστού είναι ισχυρό.

Room. 12: 1-2

I urge you, brothers and sisters, by the mercies of God,

to offer your bodies as a living sacrifice,

holy and pleasing to God, your spiritual worship.

Do not conform yourselves to this age

but be transformed by the renewal of your mind,

that you may discern what is the will of God,

what is good and pleasing and perfect.

Room. 12: 1-2