ΑΠΑΝΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: Απριλίου 2022

Σάββατο 30 Απριλίου 2022

ΠΑΝΆΓΙΟΣ ΤΆΦΟΣ

A new book has just arrived ..

Το βιβλίο «Άγιος Εφραίμ, ο Άγιος της Αστραπής» είναι διαθέσιμο στα πιο κάτω σημεία:

Το βιβλίο «Άγιος Εφραίμ, ο Άγιος της Αστραπής» είναι διαθέσιμο στα πιο κάτω σημεία:

ΛΕΥΚΩΣΙΑ

- Υπεραγορά Papantoniou στην Έγκωμη

- Φούρνοι "ΙΩΑΝΝΑ" (22019500)

· Αρχιεπισκόπου Μακαρίου 101, Αστρομερίτης

· Θεμιστοκλέους 2, Παλιός Στρόβολος

- Φαρμακείο Νεκταρία Κωνσταντίνου

Αγίου Γεωργίου 29Γ, Λακατάμια

- Ε.Π. Γεωργιου Γενικο Εμποριο Λτδ (22482210)

Αρχ. Μακαρίου ΙΙΙ, 29ΑΕ, Λατσιά

- Εκκλησιαστικό Βιβλιοπωλείο "Αγιόνησος" - Ι.Μ. Ταμασού, Πάνω Δευτερά

ΠΑΦΟΣ

- Υπεραγορές Papantoniou

- Βιβλιοπωλειο “Άγιος Κοσμάς, ο Αιτωλός” (κυρία Νίκη - 26933547)

- Βιβλιοπωλείο ”IXΘΥΣ” (Φελλαχόγλου 10, 8016, Πάφος)

ΛΕΜΕΣΟΣ

-Υπεραγορά Papantoniou στον Ύψωνα

ΕΠΙΣΚΟΠΗ-ΛΕΜΕΣΟΣ

- Περίπτερο "Απ. Ανδρέας"

- Περίπτερο "Μαρία"

ΛΑΡΝΑΚΑ

- Περίπτερο ”SAVVAS KIOSK” (Τάσου Μητσόπουλου 64, Μακένζυ 6028, Λάρνακα) - 99344995

- Εταιρεία: Πράξις εν Έργω Λτδ

Βιομηχανίκη περιοχή Αραδίππου

Τηλέφωνα: 24001707 - 99473059

- Studio Bagno

Νέας Ιωνίας 14-16

Bιομηχανική περιοχή Αραδιππου

Τηλέφωνo:24 638911

- Ασφαλιστικό Γραφείο Νίκη Αρτεμίου

Κωστή Παλαμά 3, 7600 Αθηένου

ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ

- Φρουταρία "Μαρίας" (Λεωφόρος 1 Απριλίου 179) Τηλέφωνα : 99662499

ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΚΑΛΑΜΑΤΑ

ΤΗΛ :2721022412

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΥΣ 6 24110 ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Επίσης μπορεί να γίνει αποστολή του βιβλίου με ACS courier με αντικαταβολή.(έξοδα αποστολής και αντικαταβολής €3)

Το βιβλίο κοστίζει €15. Όλα τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατίθενται για βοήθεια παιδιών που το έχουν ανάγκη καθώς και για την ανέγερση εκκλησιών.

Σας ευχαριστώ πολύ 🙏

Ραφαήλ Δημητρίου

Για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάπου ένα κομμάτι ουρανού στη γη. __________ Χ. Φιλιπέσκου

Τοῦ ἔλεγα μιὰ μέρα τοῦ Σατανᾶ:

Τοῦ ἔλεγα μιὰ μέρα τοῦ Σατανᾶ:

- Βρέ, κακοῦργε, εἶσαι ὁ στῦλος τῆς κολάσεως!

Καὶ ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε:

- Ναί, εἶμαι!

- Εἶσαι μαῦρος καὶ ὀλοσκότεινος!

- Εἶμαι!

- Εἶσαι ἡ πηγὴ κακοῦ!

- Εἶμαι!

Τοῦ εἶπα καὶ ἄλλα, ὅσα μὲ φώτισε ὁ Θεός. Καὶ σὲ μιὰ στιγμή, μου λέγει:

- Ἐτελείωσες;

- Βρέ, δὲν τελειώνουν! Ὅσα καὶ ἂν σοῦ πῶ, δὲν τελειώνουν...

- Σταμάτησε λοιπόν, νὰ σοῦ πῶ καὶ ἐγὼ κάτι: Ἐφόσον εἶμαι ὅλος αὐτὸς ποὺ εἶπες, γιατί ἔρχεστε ὅλοι σὲ ἐμένα, χωρὶς κανένας νὰ σᾶς ἀναγκάσει καὶ κολυμπᾶτε μέσα εἰς τὸ κανάλι τὸ δικό μου; Γιατί; Ἔπειτα δὲν διαβολοστέλνεστε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον; Ἐφόσον στέλνει ὁ ἕνας τὸν ἄλλον σὲ ἐμένα, ἐγὼ τὴν δουλειά μου θὰ κάνω...

Ἄντε τώρα νὰ τοῦ ἀπαντήσεις... Τί θὰ τοῦ ἀπαντήσεις;

«Σᾶς ἀναγκάζω;» λέγει. «Μόνοι σας ἔρχεστε...».

(Ὁμιλία Πνευματικὲς Νουθεσίες Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ 1 - 5 - 2011)

† Γέροντας Σάββας Ἀχιλλέως

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΚΑΤΟΙΚΊΑ ΤΟΎ ΓΈΡΟΝΤΑ ΝΙΚΟΛΆΟΥ.

ΤΌ ΝΗΣΊ ΤΟΥ ΠΑΤΡΌΣ ΝΙΚΟΛΆΟΥ.

ΓΈΡΩΝ ΝΙΚΟΛΆΟΣ ΓΚΟΥΡΓΙΑΝΩΦ

ΈΛΕΓΕ Ο ΆΓΙΟΣ ΓΈΡΟΝΤΑΣ ΝΙΚΟΛΆΟΣ: Τήν προσευχή υπέρ τών ζώντων και τών κεκοιμημένων ο Κύριος τήν ακούει όχι μόνο στο Ναό η στο Ιερό, αλλά σέ κάθε τόπο ... Και τήν ώρα τής εργασίας και όταν θυμάσαι στην προσευχή σου τον άλλο άνθρωπο.

Ο μακαριστός Γέροντας Νικόλαος Γκουργιανωφ έλεγε: Άν υπάρχουν Άγιοι μεταξύ του λαού αυτό σημαίνει ότι για τόν Θεό αυτό το έθνος δεν έχει πεθάνει.

Ρωτησαν τόν άγιο Ασκητή.Νικολαο . Τί νόημα έχει η λέξη "κόσμος" και ο πατερουλης απάντησε: Τά πάθη και οι λογισμοί της αμαρτωλής φύσης μας όταν σκεφτόμαστε και μεριμναμε για τα εξωτερικά, τά γήινα και όχι για τά εσωτερικά και Ουράνια.

ΤΩΡΑ : Σύμφωνα με πηγές της Βρετανικής κυβέρνησης, ο Πούτιν θα κηρύξει πόλεμο στην Ουκρανία στην διάρκεια της ημέρας της Νίκης Victory Day 9MAY και παράλληλα θα κηρύξει μερική επιστράτευση.

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Μέσα από τα λυγισμένα γόνατα όχι μόνο μπορούν να αλλάξουν άλλες ψυχές, αλλά και η μοίρα όλου του κόσμου».

ΝΙΝΕΥΉ.

«Όπως μια χούφτα άμμος πετιέται στον ωκεανό, έτσι είναι και οι αμαρτίες κάθε σάρκας σε σύγκριση με το μυαλό του Θεού».

Άγιος Ισαάκ Νινευή

«Και δεν πρέπει να λυπάμαι τη Νινευή, αυτή τη μεγάλη πόλη, στην οποία βρίσκονται πάνω από εκατόν είκοσι χιλιάδες άτομα».

Ιωνάς 4:11

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ.«Πιστέψτε ότι αυτός που έβγαλε τον Ιωνά από την κοιλιά της φάλαινας μετά από τρεις ημέρες, σίγουρα θα σας βγάλει από τα βάθη της θλίψης»

ΕΊΠΕ ΓΈΡΩΝ:«Ο Ιωνάς πέθανε, πέθανε και ο Κύριος τον ανέστησε. Τι όμορφος θάνατος που πεθαίνουμε όταν πεθαίνουμε καθημερινά για χάρη των άλλων! Ω Ιωνά, ο προφήτης της σωτηρίας, πόσο όμορφος είσαι, που πέθανες για 3 μέρες και νύχτες, επιδεικνύοντας την εξιλέωση για την αμαρτία σου και τις αμαρτίες της μεγάλης Νινευή!».

Το να λέμε ότι ο Θεός απομακρύνεται από τους αμαρτωλούς είναι σαν να λέμε ότι ο ήλιος κρύβεται από τους τυφλούς. Αββάς Αντώνιος ο Μέγας

ΑΓΊΑ ΜΑΤΡΏΝΑ

Η Αγία Ματρώνα της Μόσχας εκοιμήθη στις 2 Μαΐου 1952. Την Κυριακή των Μυροφόρων 4 Μαΐου, έγινε η κηδεία της. Κατά την επιθυμία της, ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο του Αγίου Δανιήλ, για να ''ακούει την Ακολουθία''. Τότε εκεί βρισκόταν ένας από τους λίγους Ναούς της Μόσχας, που δεν κλείσανε. Η κηδεία και ο ενταφιασμός της έγιναν η αρχή της αναγνωρίσεώς της ως Αγίας από το Λαό. Ο τάφος της Αγίας έγινε προσκύνημα της Ορθόδοξης Μόσχας, όπου έρχονταν άνθρωποι απ' όλα τα μέρη της Ρωσίας και από το εξωτερικό.

Ύμνος του Γέροντα Ονούφριου για την Αγία Ματρώνα.

Ύμνος του Γέροντα Ονούφριου για την Αγία Ματρώνα.

Όταν ήρθα στη Ρωσσία

Σε αγάπησα πολύ,

Είδα εγώ τους οφθαλμούς σου

Και απόρησα γιατί.

Είδα ιερή σου εικόνα

Μεσ' τα τάματα πολλά,

Θαύματα που έχεις κάνει

Στα πιστά Χριστού παιδιά.

Σε κοιτούσα και σκεφτόμουν

Χάρισμα να λάβω εγώ,

Όπως είχες σύ τη Χάρη

Ν' αποκτήσω και εγώ.

Και σ' αγάπησα Οσία

Και σε έχω στην καρδιά,

Σου ζητώ για να πρεσβεύεις

Στον Χριστό, στην Παναγιά.

Κι όταν μού 'παν πως δεν είχες

Την όραση την φυσική,

Τότε σκίρτησε η καρδιά μου

Να 'χω μάτια της ψυχής.

Όπως είχες όταν ζούσες

Κάτω εδώ εσύ στη γη,

Και βοηθούσες τον καθένα

Για να σώσει την ψυχή.

Και τους μίλαγες για Εκείνον

Που αγάπησες πολύ,

Να Τον ζήσουνε κι εκείνοι

όπως Τον έζησες εσύ.

Σε εδίωξαν πολλάκις

Συκοφαντήθηκες πολύ,

Και σου έλεγαν πως είσαι

Πλανεμένη στην ψυχή.

Μα υπομονή που είχες

Και εδόξαζες Χριστό,

Δώσε αν θέλεις και σ' εμένα

Το Θείο Χάρισμά σου αυτό.

Νά 'χω πίστη, καρτερία

Και ταπείνωση πολλή,

Εις το Θείο Θέλημά Του

Να κλίνω γόνυ, κεφαλή.

Νά 'χω αγάπη στην καρδία

Ευσπλαγχνία και στοργή,

Ως δεχόσουν αγογγύστως

Πλήθη των πιστών εσύ.

Και ο Κύριος σε πήρε

Ματρωνίτσα μας γλυκιά,

Εις την Θεία Αγκαλιά Του

Για να βλέπεις τ' αγαθά.

Κι αιωνίως να Τον βλέπεις

Τον Νυμφίο μας Εσύ,

Που αγάπησες με όλη

Την καρδιά σου την αγνή.

Τώρα πια εσύ πρεσβεύεις

Εκεί ψηλά στον Ουρανό,

Γονατιστή εις τον Χριστό μας

Δέεσαι για το Λαό.

Τα αμέτρητα τα πλήθη

Που προσέρχονται σ' εσέ,

Άνθη, δάκρυα προσφέρουν

Και θερμές τους προσευχές.

Έρχονται να σου ζητήσουν

Να προσφέρουνε αυτοί,

ένα άνθος ευγνωμοσύνης

γιατί σ' αγαπούν πολύ.

Όσα άνθη εσύ δεν είδες

Όταν ήσουνα στη γη,

Τώρα σου προσφέρουν όλοι

Με ευλάβεια περισσή.

Μα κι εγώ σε αγαπάω

Και πολύ παρακαλώ,

Μπρος στο Θείο εικόνισμά σου

Δέξαι ύμνο ταπεινό.

https://www.youtube.com/watch?v=Snm7a6He7Do

Σε όλους έλεγε να φοράνε επιστήθιο σταυρουδάκι.Αγία Ματρώνα της Μόσχας (8 Μαρτίου ανακομιδή Ιερών Λειψάνων)

Οι προσευχές...μ

Οι προσευχές στις οποίες η Αγία Ματρώνα της Μόσχας, είχε ιδιαίτερη αγάπη ήταν: Ο ψαλμικός στίχος ''Ἀναστήτω ὁ Θεός καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ...'', η Κυριακή προσευχή δηλαδή το ''Πάτερ ἡμῶν '', ο ενενηκοστός Ψαλμός (Ὁ κατοικῶν ἐν βοηθείᾳ τοῦ Ὑψίστου, ἐν σκέπῃ τοῦ Θεοῦ τοῦ οὐρανοῦ αὐλισθήσεται), αλλά και άλλοι ύμνοι από την υμνολογία της Εκκλησίας για τους οποίους έλεγε ότι είναι ζωντανή ένθεη Δοξολογία προς τον Κύριο και την ευαρεστούσαν εσωτερικά.

2 Μαΐου μνήμη Αγίας Ματρώνας της Μόσχας.

Να καταφεύγετε στη σωστική και προστατευτική δύναμη του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.Αγία Ματρώνα της Μόσχας.

Πόσοι Λαοί χαθήκανε, αλλά η Ρωσία υπήρχε και θα υπάρχει! Προσεύχεσθε, παρακαλείτε, μετανοείτε! Δε θα σας αφήσει ο Θεός και την χώρα μας θα την διαφυλάξει!Αγία Ματρώνα Δμητριγέβνα Νικόνοβα της Μόσχας (♰ 2 Μαΐου 1952)

Ευλογημένε, η Παναγία δεν κουράζει. Ξεκουράζει!"

Κάποτε στο Άγιο Όρος που ήμουν κάναμε μία μεγάλη λιτανεία όπως συνηθίζουν εκεί τις ημέρες του Πάσχα και κρατούσαμε την εικόνα της Παναγίας. Μία μεγάλη θαυματουργή εικόνα, το Άξιον Εστί, και κάναμε λιτανεία τεράστεια που διαρκούσε ώρες ολόκληρες. Μεγάλη λιτανεία. Σε κάποια στιγμή δίπλα μου ήταν ο γέροντας Παΐσιος και κρατούσε την εικόνα. Ήταν σε μια ανηφόρα που βγαίναμε μέσα στο δάσος εκεί στο βουνό και ο γέροντας επειδή είχε αφαιρέσει τους πνεύμονές του -είχε μόνο μισό πνεύμονα- πάντοτε όταν περπατούσε ή όταν ανέβαινε κάπου δυσκολευόταν κι ήταν και αδύνατος σωματικά, δεν είχε δυνάμεις. Οπότε σε μία στιγμή που τον έβλεπα που κρατούσε την εικόνα και ανέβαινε τον ανήφορο, του λέω: "Γέροντα, κουράστηκες;"

Αυτός χαμογέλασε και μου λέει:

"Ευλογημένε, η Παναγία δεν κουράζει. Ξεκουράζει!"

Μπορεί σωματικά να κουράστηκε αλλά όμως μέσα του ήταν ξεκούραστος γιατί πράγματι ο Θεός δεν κουράζει τον άνθρωπο. Και όταν βλέπουμε κάποιον να λέει ότι, "ξέρεις, κουράστηκα να αγωνίζομαι πνευματικά", "κουράστηκα να φυλάω τις εντολές του Θεού", "κουράστηκα να πράττω το νόμο του Θεού" σημαίνει ότι αυτός ο άνθρωπος ακόμα δεν έφτασε σε αυτή την κατάσταση την πνευματική που να αγαπήσει τις εντολές του Θεού, γι' αυτό κουράζεται. Γι' αυτό νομίζει ότι κάνει κάτι πολύ μεγάλο. Όταν αγαπήσεις τις εντολές του Θεού και δεις πόση χάρη προχέεται μέσα από τις εντολές τοτέ δεν σε κουράζουν οι εντολές, σε κουράζει το αντίθετο. Σε κουράζει η αμαρτία, σε κουράζει η κοσμική ζωή.

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

https://youtu.be/oZrh9bdHYMw

ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ

Αναφέρει εκεί στο βίο του Αγίου Ραφαήλ

όταν τότε, τη δεκαετία του '50-'60, που εμφανιζόταν ο Άγιος Ραφαήλ στη Μυτιλήνη

και γινόντουσαν πολλαπλά θαύματα και εμφανίσεις των Αγίων μέχρι που

συμπληρώθηκε όλη εκείνη η ιστορία με τους Αγίους, που είναι ένα θαυμαστό γεγονός και όσοι δεν το έχετε διαβάσει διαβάστε το, ένα βιβλίο του Φώτη Κόντογλου "Σημείον Μέγα". Αυτό είναι το πιο ωραίο (βιβλίο). Είναι και αυθεντικό της εποχής εκείνης.

Έκδοσις Αστέρος, αν δεν κάνω λάθος.

(Εκδόσεων Παπαδημητρίου – Αστήρ)

Είναι πάρα πολύ ωραίο βιβλίο.

Εκεί λοιπόν αναφέρονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεκάδες άνθρωποι, οι οποίοι είχαν αυτήν την εμπειρία με τις εμφανίσεις των Αγίων. Ένας άνθρωπος, ένα βράδυ όταν έχτισε το σπίτι του και έκανε το τζάκι του

βρήκε μία κολώνα παλιά και την έβαλε πάνω από το τζάκι. Και έβλεπε το βράδυ κάποιον διάκο να ανοίγει την πόρτα, να μπαίνει μέσα στο σπίτι και να θυμιάζει το σπίτι. Μια δυο τρεις τρόμαξε, λέει, τι έγινε στοιχιώθηκε το σπίτι μου; ας πούμε. Τι συμβαίνει; Μετά αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο ότι αυτή η πέτρα ήταν του Ναού του Μοναστηριού.

500 χρόνια πριν είχε διαλυθεί το Μοναστήρι, είχε καταστραφεί. Όμως η πέτρα ήταν του Ναού και παρά ταύτα ο Θεός φρόντιζε τρόπον τινά την ευλογία και το θυμίαμα εκείνης της πέτρας.

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

https://youtu.be/oZrh9bdHYMw

Ι.Κ. Αναστάσεως Καψάλας (γέροντας Ευθύμιος).

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΑΡΑΓΕ αν καποιος πει το ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ στην σεληνη πιανεται;

Αφου λεμε "γεννηθητω το θέλημα Σου ως εν ουρανω και επι της ΓΗΣ;;;;

Οταν λεμε ΓΗ εννοουμε ολο το σύμπαν.Ολους τους γαλαξιες. Και οταν λεμε ουρανω δεν εννοουμε την στρατοσφαιρα αλλα τους 7 ουρανους που λεει ο Αποστολος Παυλος. Δηλαδη αλλα σύμπαντα και αλλοι κοσμοι που δεν ειναι παραδεδομενοι στην αμαρτια και στην φθορα αλλα ειναι γεματα απο την ζωοποιο δοξα και χαρη του Παναγιου Πνευματος.

Πως ειναι ακριβως εκει; δεν ξερουμε. Αν θέλει ο Χριστος θα μας δειξει στην αιωνια ζωη.

Γιαυτο λεμε ΣΥΜΠΑΝ συν+παν. Δηλαδη ενα ακομη ΠΑΝ απο τα πολλα.

Υπαρχουν λοιπον δισεκατομμυρια αμετρητα σύμπαντα σε αλλες διαστασεις και οχι μονο το δικο μας. Και απο ολα αυτα, εδω ηρθε ο Θεος να λαβει σαρκα ανθρωπινη και να ενωσει, στο προσωπο του Ιησου Χριστου, το ανθρωπινο υποστατικα με το Θεικο.

"Εν τη οικια Του Πατρος μου μοναι πολλαι εισιν."

Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης.

Διηγήθηκε ὁ διακο–Διονύσιος ὁ Φιρφιρῆς:

Διηγήθηκε ὁ διακο–Διονύσιος ὁ Φιρφιρῆς:

«Κάποτε βρέθηκα γιά δουλειά ἔξω στήν Θεσσαλονίκη. Πῆγα σ᾿ ἕνα ἑστιατόριο νά φάω. Ἔκανα τήν προσευχή μου καί κάθησα νά φάω. Παραδίπλα ἦταν μιά παρέα. Μοῦ λέει κάποιος λαΐκός...

–Λοιπόν τί μᾶς παριστάνεις τώρα; Τί θέλεις νά μᾶς δείξης;

–Γιά νά μή μοῦ σταθῆ κανένα κόκκαλο στόν λαιμό, βρέ ἀδελφέ, ἀπάντησα λίγο ὀργισμένα.

»Σέ λίγο ἀπό τό τραπέζι αὐτῆς τῆς παρέας ἀ- κούστηκε θόρυβος καί βιαστικά κάποιον τόν ἔβγαλαν ἔξω. Ἐγώ δέν γύρισα νά κοιτάξω. Μετά ἀπό καιρό πού ξαναβγῆκα στήν Θεσσαλονίκη μέ συνα-

ντᾶ κάποιος κοντά στόν Λευκό Πύργο καί μέ χαιρετᾶ ρωτώντας:

–Μέ γνωρίζεις, Πάτερ;

–Ὄχι, ἀπαντῶ.

–Δέν μέ θυμᾶσαι; Ἐσύ μ᾿ ἔκανες Χριστιανό.

–Δέν σέ θυμᾶμαι.

–Θυμᾶσαι κάποτε σ᾿ ἕνα ἑστιατόριο πού ἔτρωγες καί κάποιος σοῦ εἶπε αὐτό καί αὐτό;

–Ναί, κάτι θυμᾶμαι.

–Ἔ, ἐγώ ἤμουν. Βλέπεις ἐδῶ; Μοῦ στάθηκε ἕνα κόκκαλο στόν λαιμό καί μοῦ ἔκαναν ἐγχείρηση γιά νά τό βγάλουν, ἐνῶ συγχρόνως μοῦ ἔδειχνε τό λαιμό του μέ τό σημάδι τῆς τομῆς. Μετά ἀπ᾿ αὐτό καί στήν Ἐκκλησία πηγαίνω καί ἐξομολογοῦμαι καί προσευχή κάνω. Σ᾿ εὐχαριστῶ, Πάτερ∙ ἐσύ μ᾽ ἔσωσες».