Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 101 ετών, η Πελαγία Νικολάου Θαλασσέλλη, η τελευταία βρακοφορούσα γυναίκα του χωριού Ακράσι, στην ορεινή επαρχία Πλωμαρίου, και κατά πάσα πιθανότητα και όλης της Λέσβου, αφού δεν έχει εντοπισθεί σε άλλο σημείο του νησιού να κατοικεί βρακοφορούσα.
Πέρασε τη ζωή της μαζί με τον άνδρα της σ’ έναν απομακρυσμένο οικισμό (Πηγάδια) έξω από το Ακράσι, καλλιεργώντας δυο – τρία κακοτράχαλα χωράφια με ένα ζευγάρι βόδια. Μαζί και λίγα πρόβατα ήταν όλη η περιουσία τους. Γέννησε εννιά παιδιά, από τα οποία απέκτησε 27 εγγόνια, 17 δισέγγονα και τέσσερα τρισέγγονα! Ας σημειωθεί ότι μέχρι τα 90 της χρόνια εργαζόταν μεροκάματο στο λιομάζωμα.
Το γνωστό σαλβάρι ή βράκα εμφανίζεται στα ορεινά της Λέσβου, όπου κυριαρχούσαν οι αγροτικές καλλιέργειες, γύρω στις αρχές με μέσα του 19ου αι., σε στενή σχέση με τη Μ. Ασία. Είτε ως κατωκόρμι της φορεσιάς με το φουστάνι είτε ως αυτόνομη φορεσιά, διατηρήθηκε σε ευρύτατη χρήση μέχρι τα μέσα του 20ου αι. στις ορεινές και ελαιοπαραγωγικές περιοχές του νησιού. Μετρημένες στα δάκτυλα και σε πολύ μεγάλη ηλικία όλες οι γυναίκες που συνέχισαν να φορούν τη βράκα μετά τη δεκαετία του 1950.
Οι λαϊκοί στίχοι που παραθέτονται μεταφέρουν στο κλίμα της εποχής της βράκας στα τέλη του 19ου αιώνα:
«Δεν πάγου στου Πλουμάρ’
γιατ’ είνι πουταμός,
φουρούν τα σαλβαρέλλια
κι είνι παλαβουμό»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου