ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
ΣΤΗΝ ΘΗΒΑΙΔΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΙΝΟΥ ΟΝΟΜΑΤΙ ΠΟΣΤΟΥΜΙΑΝΟΥ.
Στις περιοχές εκείνες ήταν επίσης περίφημο το όνομα ενός άλλου άναχωρητού, ό οποίος κατοικούσε στο μέρος εκείνο τής ερήμου, όπου είναι ή Συήνη. -Ή γνωστή αρχαία πόλη στο νοτιότατο άκρο τής Αιγύπτου, το σημερινό Άσσουάν, όπου ό πρώτος καταρράκτης του Νείλου και το περίφημο φράγμα. - Ήδη από τον 4ο αι. ήταν έδρα επισκόπου. Στην περιοχή της άνθησε ιδιαίτερα ό ασκητισμός.. Αυτός όταν πρωτοήρθε στην έρημο, με σκοπό να ζήσει με χόρτα και ρίζες βοτάνων (τα οποία βλαστάνει πού και πού ή άμμος γλυκύτατα και γευστικότατα), δεν ήξερε να διαλέγει τούς βλαστούς και πολλές φορές μάζευε βλαβερά. Ούτε ήταν εύκολο να διακρίνει την ενέργεια κάθε ρίζας από την γεύση, γιατί όλα ήταν εξίσου γλυκά, όμως αρκετά από αυτά έκρυβαν στη μυστηριώδη φύση τους θανατηφόρο δηλητήριο.
Τρώγοντάς τα λοιπόν τυραννιζόταν από την εσωτερική
ενέργεια τους και όλα τα ζωτικά του μέλη είχαν σπασμούς με φοβερούς πόνους. Συχνοί εμετοί με ανυπόφορα βασανιστήρια, έχοντας ήδη εξαντλήσει το στομάχι, πήγαιναν να διαλύσουν και την ίδια την έδρα της ψυχής. Έτσι φοβούμενος πλέον όλα γενικά τα φαγώσιμα, είχε επτά ημέρες νηστικός και ή πνοή του έσβηνε.
Τότε πλησίασε σε αυτόν ένα αγρίμι, πού ονομάζεται ίβηξ.
-Όμορφο άγριο ζώο, περίπου σαν ζαρκάδι.-
Καθώς στάθηκε αυτόν κοντά του, εκείνος του έριξε μία δεσμίδα χόρτα, πού τα είχε μαζέψει την προηγούμενη ημέρα, αλλά δεν τολμούσε να τα αγγίξει. Αλλά το αγρίμι τινάζοντας πέρα με το στόμα του τα δηλητηριώδη, διάλεγε αυτά πού ήξερε πώς ήταν αβλαβή. Έτσι παίρνοντας παράδειγμα ό άγιος άνδρας, έμαθε τί όφειλε να τρώγει και τί να αποπτύει, κι έτσι και γλίτωσε από τον κίνδυνο τής πείνας, και απέφυγε τα δηλητηριώδη χόρτα.
Αλλά θα έπαιρνε σε πολύ μάκρος να μνημόνευα αυτά πού γνωρίσαμε ή ακούσαμε για όλους όσους κατοικούν την έρημο. Συμπλήρωσα έναν ολόκληρο χρόνο και επτά σχεδόν μήνες παραμονής στα κατά μόνας σκηνώματα, περισσότερο ως θαυμαστής τής ξένης αρετής, παρά ότι μπόρεσα να επιχειρήσω για τον εαυτό μου έναν τόσο σκληρό και δύσκολο σκοπό. Πιο συχνά μάλιστα πήγα και κατοίκησα μαζί με τον γέροντα εκείνον πού είχε το πηγάδι και το βόδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου