Τα εξωκλήσια των Δώδεκα αποστόλων
Αγίασμα της Περιστεράς (Γκαλαμπίτσατα)
Η Γιαγιά Ελένα
Βαδίζοντας προς τον σταυρό
Η καινούργια εκκλησία της Αγίας Σκέπης
Παλιά έγγραφα, που βρέθηκαν, αναφέρουν ότι κάποτε σ’ αυτά τα μέρη υπήρχε μοναστήρι που στα χρόνια της Τουρκοκρατίας καταστράφηκε, διηγείται η γιαγιά Ελένα από το κοντινό χωριό Μπόροβο. Όπως λέει, το 1903 ο πατέρας της, μαζί με τρεις άλλες οικογένειες, εγκαταστάθηκε στο Μπόροβο. Αργότερα έγινε πρόεδρος του χωριού και με την βοήθεια των συγχωριανών τους έκτισε εκκλησία. Η γιαγιά Ελένα θυμάται πώς, στα παιδικά της χρόνια, στα θεμέλια του ναού βρήκαν δυο λίθινα μανουάλια με ίχνη κεριού και με σκαλισμένο σταυρό στα μέσα. Αυτά μαρτυρούν ότι ο χώρος ήταν ιερός εδώ και αιώνες. Σύμφωνα με μια παράδοση, μοναχοί έθαψαν στους πρόποδες της κορυφής μια χρυσή εικόνα από την παλιά μονή, στην οποία υπήρχαν κομμάτια του Τιμίου Ξύλου. Το Όρος του Σταυρού που ονομάζεται έτσι, λόγω του σταυροειδούς υψώματος που σήμερα βρίσκεται η Μονή της Αγίας Τριάδος, αποτελεί ένα συγκρότημα εξωκλησιών και μεγαλύτερων ναών. Από τις δύο πλευρές του υψώματος οικοδομήθηκαν 12 εξωκλήσια, αφιερωμένα στους 12 αποστόλους. Οι προσκυνητές έρχονται εδώ για να μείνουν λίγη ώρα και μόνοι με τον Θεό, μέσα στην ησυχία• ορισμένοι μάλιστα θα μείνουν εδώ και τη νύχτα, προσευχόμενοι να γίνουν καλά. Στο ανώτερο μέρος του Όρους του Σταυρού βρίσκεται και ο θαυματουργός Σταυρός όπου τις γιορτές οι προσκυνητές στήνουν ουρά, περιμένοντας να έρθει η σειρά τους να προσκυνήσουν. «Το 1936, στα χρόνια του βασιλιά της Βουλγαρίας, Μπορίς του Γ’, ένας μάστορας κτίστης, που ονομαζόταν Ιορντάν Στόιτσεφ Ντριάνκοφ, έφερε εδώ αυτό το σταυρό, λέει η γιαγιά Ελένα. Θυμάμαι πως κοιμήθηκε στο δικό μας το σπίτι. Ήρθε από το χωριό Κοβάτσεβιτσα, Δυτικής Ροδόπης. Είχε διορατικό χάρισμα, έβλεπε που υπάρχουν θαμμένες παλιές εκκλησίες και μοναστήρια. Εδώ, σε κάθε βήμα, πηγαίνοντας προς τον Σταυρό θα πρέπει να προσεύχεστε, σα να πηγαίνετε προς τον Γολγοθά. Σε κάθε βήμα να λέτε τον πόνο και την αίτησή σας και να ευχαριστείτε τον Κύριο που σας κάλεσε να έρθετε στο σπίτι Του. Η μεγάλη ουρά δεν πρέπει να σας αποθαρρύνει. Πρέπει να μάθετε να κάνετε υπομονή, διότι έτσι ο Θεός δοκιμάζει την πίστη με την οποία ήρθατε».
Ο Ιορντάν Ντριάνκοφ είχε όραμα ότι σ’ αυτό το μέρος πρέπει να υψωθεί ένας μεγάλος σιδερένιος σταυρός. Για το όραμα έμαθε μάλιστα ο βασιλιάς Μπορίς, ο οποίος βοήθησε για την κατασκευή του. Αφού τοποθετήθηκε, ένα άσπρο περιστέρι έδειξε στον Ιορντάν στον τόπο όπου σήμερα πηγάζει ένα ζωντανό, θεραπευτικό νερό. Λένε ότι κάποτε η άρρωστη αδελφή του βασιλιά, Ευδοκία, έγινε καλά αφού έπλυνε το σώμα της με το νερό της πηγής.
Ακόμη και σήμερα οι θεραπευτικές ιδιότητες του νερού προσελκύουν τους πιστούς που πρέπει να επικαλεστούν τη δύναμη της Παναγίας Τριάδας, ενώ πλένονται με αυτό, συμβουλεύει η γιαγιά Ελένα. Έπειτα το νερό ρίχνεται πάνω σε κάποιο ζωντανό φυτό – λουλούδι ή χόρτα. Τα πετραδάκια που είναι σκορπισμένα γύρω-γύρω από το αγίασμα, επίσης, πιστεύεται ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα βάζετε σε κάποιο δοχείο με νερό, πίνετε και μετά μόνο προσθέτετε νερό.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στη θεραπευτική δύναμη αυτών των τελετουργιών. Οι πιστοί ανάβουν κεριά στην καινούργια εκκλησία της Αγίας Σκέπης όπου υπάρχει θαυματουργική εικόνα. Οι πιστοί αγιάζουν από την εικόνα διάφορα αντικείμενα που μετά παίρνουν πίσω στα σπίτια τους για να έχουν υγεία και να προστατεύονται από τα μάγια. Κάθε χρόνο, την γιορτή του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου), στο Όρος του Σταυρού τελείται πανηγυρική θεία λειτουργία. Χιλιάδες άνθρωποι, παραμονές της γιορτής μαζεύονται στην ύπαιθρο, κάτω από τον έναστρο ουρανό, για να πάρουν δύναμη και να γίνουν καλά σ’ αυτό το ιερό μέρος. Μετάφραση: Αλεξέι Σταμπολώβ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου