ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ.

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΠΟΛΛΟΙ χριστιανοί, πού προσπαθούν στη ζωή τους να τηρούν τις εντολές, συχνά καταφεύγουν σε φημισμένους κληρικούς με την ελπίδα ότι θα βρουν κάτι διαφορετικό από εκείνο πού έχουν οι γνωστοί τους εφημέριοι, θα συναντήσουν τον άγιο, για να τούς λύσει τα προβλήματα και με τη θαυματουργική του δύναμη να κάνει τα αδύνατα δυνατά, νικώντας της φύσεως την τάξη. Ή αναζήτηση αύτη των χριστιανών αποκαλύπτει μερικά ανησυχητικά συμπτώματα, για τα οποία απαιτείται ενημέρωση, προκειμένου οι πιστοί να οδηγούνται εν γνώσει στην πνευματική ζωή, χωρίς τον κίνδυνο της προσωπολατρίας.

Οι χριστιανοί πρέπει να είναι συνδεδεμένοι πνευματικά με την ενορία τους,. Να εκκλησιάζονται τακτικά, να γνωρίζουν καλά τον ιερέα και να είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν -όχι μόνο οικονομικά- το ποιμαντικό έργο, πού αναπτύσσει. Με χαρά να αναλαμβάνουν καθήκοντα επιτρόπου και με ζήλο να ασχολούνται για την ευπρέπεια του κεντρικού ναού, άλλα και των εξωκκλησιών, εάν υπάρχουν. Εάν όλοι οι πιστοί βοηθούν στους διάφορους τομείς και δεν τα περιμένουν από τούς άλλους, τότε πολλά μπορούν να γίνουν.

Δυστυχώς, ή πλειονότητα των πιστών ακολουθεί το κοσμικό ρεύμα και δεν έχει στενές σχέσεις με την ενορία. Θέλουν να είναι ελεύθεροι, να ταξιδεύουν τα Σαββατοκύριακα, να συνδυάζουν το τερπνόν μετά του πνευματικού, αδιαφορώντας για το τί συμβαίνει στην ενορία τους. Καλλιεργήθηκε σιγά-σιγά ή εντύπωση ότι για την ενορία πρέπει να ενδιαφέρεται μόνο ό ιερέας και οι επίτροποι και όχι οι άλλοι. Από εκείνους έχουν απαιτήσεις- και εις βάρος τους διατυπώνουν διάφορες κρίσεις, χωρίς οι ίδιοι να συμβάλλουν στο παραμικρό.

Μακριά από την ενορία του ό χριστιανός πρέπει να αισθάνεται άστεγος και φιλοξενούμενος, για αυτό πρέπει να περιορίζει τις κυριακάτικες μετακινήσεις του. Ή παρουσία του στην ενορία είναι πολλαπλώς ωφέλιμη για τον ίδιο, αλλά και για τούς άλλους. Μέσα στον ί. ναό παίρνει και δίνει. Τροφοδοτείται πνευματικά και επικοινωνεί με τούς αδελφούς.

Ίσως κάποιος διατυπώσει το παράπονο του και θελήσει να δικαιολογηθεί, γιατί απουσιάζει από την ενορία του. Το παράπονο του είναι ότι ό εφημέριος δεν είναι αυτός πού πρέπει. Είναι επαγγελματίας και αδιαφορεί για τα πνευματικά. Πολλές φορές είναι και πρωταγωνιστής σκανδάλων. Του είναι αδύνατο να τον δεχτεί ως πνευματικό πατέρα, για αυτό και αναζητεί άλλου τον άξιο κληρικό. Πράγματι πολλοί ιερείς υστερούν και είναι απρόθυμοι να επικοινωνήσουν με τούς ενορίτες τους. Είναι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Κανένας δεν πρέπει να πιστεύει ότι μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη ό αδιάφορος και επαγγελματίας ιερέας πρόθυμος και ενάρετος. 

Έχει πολύ δρόμο η υπόθεση. Πολλοί παράγοντες πρέπει να συγκλίνουν, για να επιτευχθεί κάποια βελτίωση. Ή πραγματικότητα αυτή με αναγκάζει να περιορίσω την θεωρία και να δώ τις δυσκολίες, χωρίς να αγνοήσω τα όσα καλοπροαίρετα λένε οι πιστοί. Στο θέμα αυτό μεγάλη είναι η ευθύνη των Μητροπολιτών, οι όποιοι χειροτονούν ακατάλληλα πρόσωπα. Χρειάζεται προσοχή προ της χειροτονίας, γιατί μετά είναι αργά. Το ράσο εύκολα δίνεται σε κάποιον και πολύ δύσκολα αφαιρείται. Ό ισχυρισμός των Μητροπολιτών πώς τάχα σταδιακά όλα θα διορθωθούν και οι μέχρι χθες ανάξιοι σήμερα η αύριο θα γίνουν άξιοι, είναι επιπόλαιος. Τέτοιες μεταβολές δεν γίνονται. Ή αλλοίωση των ψυχών είναι έργο της δεξιάς του Υψίστου, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι υπάρχει καλή προαίρεση και ιερατικός ζήλος.

Ή απομάκρυνση των χριστιανών από τις ενορίες, προκειμένου να προσευχηθούν σε κατανυκτικούς ναούς και να επικοινωνήσουν με φημισμένους ιερομόναχους, όταν γίνεται πάγια τακτικής φανερώνει έμμεση περιφρόνηση του εφημερίου, τον όποιο αναζητούν μόνο στις κηδείες, τα μνημόσυνα, τους γάμους, τις βαπτίσεις, τούς αγιασμούς και τα ευχέλαια. Εδώ πρέπει να διαβεβαιώσω τούς αδελφούς ότι υπάρχουν πολλοί ιερείς, πού έχουν φόβο Θεού και προσπαθούν να ανταποκριθούν στο υψηλό αξίωμα της ιεροσύνης, πού φέρουν, εργαζόμενοι με αξιοθαύμαστο τρόπο. Αυτούς τούς άξιους ιερείς δεν πρέπει να αγνοούν οι καλοπροαίρετοι χριστιανοί.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ