Όλοι οί άνθρωποι είναι άνισοι επειδή δεν μάς είναι τό ίδιο απαραίτητοι ό Αλέξανδρος καί ό Διογένης ούτε τό ίδιο αδύναμοι ό Πέτρος καί ό Αλέξιος ούτε πάλι τό ίδιο Ικανοί νά αγαπήσουν ό Παύλος καί ο Ιούδας, ούτε καί κατάλληλοι γιά δικαιοσύνη ό Χαρούν άλ Ρασίντ καί οι εύνουχισμένοι σουλτάνοι.
Ή εξίσωση των πάντων σημαίνει τήν έξασθένηση τής δημιουργίας. Ή ζωή βασίζεται στίς άνισότητες.
Κοιτάξτε καλλίτερα μέσα σας καί θά δείτε ότι στήν πραγματικότητα ποτέ δέν επιθυμείτε τήν ισότητα. Αυτό πού επιθυμείτε δέν είναι ή εξίσωση όλων άλλά ή ανύψωση των μικρών καί άδυνάτων στό ίδιο επίπεδο μέ τούς μεγάλους καί ισχυρούς. Καί αυτό είναι ένας πόθος εύγενής. Μή έχοντας όμως τήν δύναμη νά έξυψώσετε μικρούς καί αδυνάτους, ύποβιβάζετε άπό τό ύψος τους, μεγάλους καί ισχυρούς, στό περιβάλλον των μικρών καί άδυνάτων.
Όσο σάς ένδιαφέρει ή νίκη, άλλο τόσο σάς ένδιαφέρει ή ζωή. Μιά ζωή όμως πού έχει τή λέξη νίκη πρέπει νά έχει καί τήν λέξη άνισότητα.
Ό Θεός μοίρασε στούς ανθρώπους μέ άνισο μέτρο τά χαρίσματα ώστε έξαιτίας αυτής τής άνισότητας νά ύπάρχει μία συνεχής κινητικότητα στή ζωή του άνθρώπου. Κανένας δέν ευθύνεται γιά τό ότι δέν ήρθε σέ αυτή τήν ζωή μέ κάποιο μεγαλύτερο χάρισμα. Θά είναι όμως ένοχος καί πικρά τιμωρημένος εκείνος, όπου δέν μπορεί νά άντικρίσει τό χάρισμά του στό πραγματικό του μέγεθος καί εκείνος, όπου δέν θά φροντίσει, μέ τό χάρισμα πού τού δόθηκε, νά δικαιολογήσει τήν ύπαρξή του καί νά έκτελέσει τήν αποστολή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου