Πριν αρκετά χρόνια σε μια εκδρομή γνώρισα κάποιον αρκετά μεγαλύτερο μου. Μου έκανε εντύπωση η ευγένεια και η καλοσύνη του και το γεγονός ότι ήταν πολύ βαθια θρησκευόμενος, ώσπου μου εξομολογήθηκε κάτι που δεν το πίστεψα τότε καθόλου. Τον θεώρησα φαντασιοπληκτο.
Ανοίξαμε τη συζήτηση για τη μουσική που άκουγα τότε (μέταλ) ήξερε υπερβολικά πολλά πράγματα για αυτή. Μου είπε ότι στο παρελθόν ήταν φανατικός Μεταλας, βλαστημουσε συνέχεια τα θεία, έβριζε τη μητέρα του με την οποία έμενε και είχε τύχει και να την χτυπήσει γιατί δεν του μαγείρευε αυτό που ήθελε. Επίσης είχε βοηθήσει με ένα υλικό κάποιους φίλους του για μαγική τελετή.
Ένα βράδυ αφού είχε γυρίσει σπίτι του άκουγε ένα συγκεκριμένο συγκροτημα που βλαστημουσε με τους στίχους του την Παναγία. Την ώρα που το άκουγε τραγουδούσε με θέρμη τους στίχους.
Όταν ξάπλωσε λίγο αργότερα του φάνηκε πως είδε πίσω από την κουρτίνα κάτι τεράστια αντρικά παπούτσια και έκλεισε τα μάτια του γιατί θεώρησε ότι είναι από την κούραση. Μια πολύ άγρια φωνή του είπε να ανοίξει τα μάτια κι ότι είδε καλά. Όταν άνοιξε τα μάτια του ένα πολύ ψηλό και πολύ φρικιαστικό ον τον πλησίαζε και αυτός τρομοκρατηθηκε αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει καθόλου. Άρχιζε να λέει το πάτερ ημών από μέσα του αλλά μπερδεύει τα λόγια. Το πλάσμα αυτό τον έπιασε από το λαιμό και του τον εσφιγγε. Τοτε κατάφερε να το πει μέσα στο μυαλό του κάπως και το ον αυτό απομακρύνθηκε.
Από τότε μεταστραφηκε τελείως και έγινε ο άνθρωπος που χαιρεσαι να συναντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου