Θυμάμαι ότι κάποτε ήταν ένα παιδί το οποίο είχε μία συγκεκριμένη σαρκική αμαρτία, η οποία ήταν πολυχρόνια και τον βασάνιζε αρκετό καιρό. Δεν μπορούσε να απαλλαγεί με τίποτε. Μόλις προσπαθούσε να κάνει κάτι αμέσως ερχόταν η πτώση και η ιστορία αυτή επαναλαμβανόταν χρόνια ολόκληρα.
Πήγε σε πολλούς πνευματικούς και όλοι προσπαθούσαν να του πούν ότι αυτό δεν είναι σωστό και ο καθένας με αξιέπαινο τρόπο προσπαθούσε να τον βοηθήσει. Η αμαρτία όμως συνεχιζόταν.
Δεν είναι βέβαια μόνο το γεγονός της αμαρτίας, που με τη μετάνοια και την ταπείνωση φεύγει. Είναι το ότι η αμαρτία είναι μία αρρώστια, που τρώει την ψυχή του ανθρώπου. Έτσι και σ’αυτό το παιδί. Πολλοί επιστράτευαν διάφορα επιχειρήματα από γιατρούς, από φιλοσόφους, από ψυχολόγους ή ψυχιάτρους ότι η τάδε αμαρτία βλάπτει τον άνθρωπο. Υπήρχαν στην εποχή μου και ίσως να κυκλοφορούν ακόμα τέτοια βιβλία που γράφουν ότι μία αμαρτία και το τάδε γεγονός της συγκεκριμένης αμαρτίας βλάπτει τον άνθρωπο και παθαίνουν τα μάτια του, το μυαλό του κ.λ.π. και προσπαθούσαν να κάνουν τον κόσμο να αποφύγει κάτι, όχι διότι ήταν αμαρτία και διέκοπτε τη σχέση του με τον Χριστό, αλλά διότι θα υπήρχαν συνέπειες στην υγεία και στη ζωή του.
Αυτό το παιδί λοιπόν διάβαζε τέτοια βιβλία ότι ο τάδε ψυχίατρος έλεγε πως αν κάνεις αυτή τη σαρκική αμαρτία θα πάθεις διάφορα κ.λπ. Πήγε σ’ ένα Γέροντα του Αγίου Όρους και του είπε το πρόβλημά του, ότι δεν μπορεί να αποφύγει αυτή την αμαρτία. Ο Γέροντας αυτός μέσα στην απλότητά του, του είπε να μην αμαρτάνει, γιατί το σώμα του είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και τα μέλη του είναι μέλη Χριστού και ο Απ. Παύλος λέει ότι το σώμα μας είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και τα μέλη μας είναι μέλη Χριστού και αυτό το σώμα θα αναστηθεί και θα αναληφθεί εκεί που είναι ο Χριστός και θα καθίσει εκ δεξιών του Πατρός. Το σώμα είναι άγιο και πρέπει να ευλαβείται το σώμα και να το τιμά, όπως τιμά τα σώματα των Αγίων, σκεπτόμενος ότι το σώμα του βαφτίστηκε και έλαβε το χρίσμα το Άγιο και κοινωνεί το σώμα και το αίμα του Κυρίου και αγιάζεται ολόκληρος ο άνθρωπος. Άρα δεν μπορεί να παραδίδει το σώμα του στην ακαθαρσία, γιατί μέσα σ’αυτό κατοικεί ο ίδιος ο Χριστός.
Το παιδί κατάλαβε και συνειδητοποίησε πως είναι η πορεία του ανθρωπίνου σώματος μέσα στη χάρη της θεώσεως και έληξε το πολυχρόνιο πρόβλημά του.
π Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
https://youtu.be/jrk4oQtURug
Περιοδικό «Παράκληση», Αρ. Τεύχους 89, Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου