Φανταστείτε έναν γλύπτη που έχει ένα κομμάτι ξύλο το οποίο θέλει να διαμορφώσει σε ένα υπέροχο άγαλμα. Οι ξυλοκόφτες κουβαλούν στο κατάστημά του ένα τραχύ και άμορφο κούτσουρο. Ο γλύπτης αρχίζει να το λειαίνει χρησιμοποιώντας πρώτα το τσεκούρι, μετά το πριόνι, μετά το κόφτη και τέλος τη σμίλη.
Τι κάνει το ξύλο; Κάνει κάποια αντίσταση; Όχι, επιτρέπει να το δουλέψουν μέχρι να γίνει ένα όμορφο άγαλμα. Έτσι ενεργεί ο Θεϊκός Καλλιτέχνης. Με σκοπό να ελευθερώσει την ψυχή από τις ατέλειές της και, σαν να λέμε, να τη γυαλίσει, επιτρέπει στους δαίμονες να τη βασανίζουν με πειρασμούς και στη συνέχεια τη δοκιμάζει με ξηρασίες και ερημιές. Αν αντέχει αυτές τις δοκιμασίες με υπομονή και μακροζωία, τελειοποιεί τον εαυτό της και γίνεται ένα πολύ όμορφο άγαλμα, αντάξιο μιας θέσης στην γκαλερί τέχνης του ουρανού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου