Τόσες θρησκείες,
τόσα φιλοσοφικά ρεύματα
μονάχα ο δρόμος
που έχουν ανοίξει οι ματωμένοι πόδες
του Χριστού μας
οδηγεί στο Φως…..
Με τον νου μπες λίγο
στη θέση ενός θανατοποινίτη….
Εδώ εμείς φυλακισμένοι
στων παθών τα μπουντρούμια,
ισοβίτες αμαρτωλών καταστάσεων
και με την πρώτη ευκαιρία
η απογοήτευση μα κινεί τα χεριά
να ετοιμάσουμε την θηλιά της παραίτησης…..
Οι ψίθυροι του πονηρού
μας κλέβουν το κλειδί
που έχουμε κρυμμένο στα σωθικά μας
από τότε που (ανα)γεννηθήκαμε
απ’ της Εκκλησιάς την μήτρα(Βάπτιση)…..
Δες την ζωή του μακαριστού π. Εφραίμ…..
Κοίτα τι προσφέρει η Ορθόδοξη πίστη…..
Σκορπά στις ψυχές τις διψασμένες
κείνη την Ελπίδα
που δεν πεθαίνει τελευταία…..
Για την ακρίβεια δεν πεθαίνει ποτέ
γιατί Εκείνος είναι η Ελπίδα μας…..
Να δοξάζουμε λοιπόν τον Θεό
που υπάρχουν δίπλα μας ακόμα
εκείνες οι υπάρξεις
με τα ράσα τα μελανά(ματωμένα)
που γίνονται σε τούτον
τον άδικο και άπονο ντουνιά
τα Σωτήρια χέρια Του,
η γλυκιά και γεμάτη θαλπωρή αγκάλη Του…..
Αυτή η αγκάλη γεμίζει
τα στήθια μας με το οξυγόνο τ' Ουρανού
κι αν το κορμί
το φιλάει με τα βρώμικα χνώτα του
«ο άρχων του κόσμου τούτου»(διάβολος)….
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου