Συμφωνα με ἕναν πολὺ ὡραῖο συλλογισμὸ τοῦ Πασκὰλ λέμε ὅτι μὲ τοὺς Ἀποστόλους συνέβη ἕνα ἀπὸ τὰ τρία:

Συμφωνα με ἕναν πολὺ ὡραῖο συλλογισμὸ τοῦ Πασκὰλ λέμε ὅτι 

μὲ τοὺς Ἀποστόλους συνέβη ἕνα ἀπὸ τὰ τρία:

 Ἤ ἀπατήθηκαν 

Η μᾶς ἐξαπάτησαν 

Η μᾶς εἶπαν τὴν ἀλήθεια.

Ἂς πάρουμε τὴν πρώτη ἐκδοχή.

Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπατήθηκαν οἱ Ἀπόστολοι, διότι ὅσα ἀναφέρουν δὲν τὰ ἔμαθαν ἀπὸ ἄλλους.

Αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ἦσαν αὐτόπτες καὶ αὐτήκοοι μάρτυρες ὅλων αὐτῶν.

 Ἐξ ἄλλου δὲν ἦσαν καθόλου φαντασιόπληκτοι οὔτε εἶχαν καμμιὰ ψυχολογικὴ προδιάθεσι γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ γεγονότος τῆς Ἀναστάσεως. Ἀντιθέτως ἦσαν τρομερὰ δύσπιστοι.

Τὰ Εὐαγγέλια εἶναι πλήρως ἀποκαλυπτικὰ αὐτῶν τῶν ψυχικῶν τους διαθέσεων: 

δυσπιστοῦσαν στὶς διαβεβαιώσεις ὅτι κάποιοι 

Τὸν εἶχαν δεῖ ἀναστάντα.

Καὶ κάτι ἄλλο.

Τί ἦσαν οἱ Ἀπόστολοι πρὶν τοὺς καλέσει ὁ Χριστός;

Μήπως ἦσαν φιλόδοξοι πολιτικοὶ ἤ ὁραματιστὲς φιλοσοφικῶν καὶ κοινωνικῶν συστημάτων, ποὺ περίμεναν νὰ κατακτήσουν τὴν ἀνθρωπότητα καὶ νὰ ἱκανοποιήσουν ἔτσι τὶς φαντασιώσεις τους;

Κάθε ἄλλο. Ἀγράμματοι ψαράδες ἦσαν.

Καὶ τὸ μόνο ποὺ τοὺς ἐνδιέφερε ἦταν νὰ πιάσουν κανένα ψάρι νὰ θρέψουν τὶς οἰκογένειές τους.

 Γι’ αὐτὸ καὶ μετὰ τὴ Σταύρωσι τοῦ Κυρίου, παρὰ τὰ ὅσα εἶχαν ἀκούσει καὶ δεῖ, ἐπέστρεψαν στὰ πλοιάρια καὶ στὰ δίχτυά τους.

Δὲν ὑπῆρχε δηλ. σ’ αὐτούς, ὅπως ἀναφέραμε, οὔτε ἴχνος προδιαθέσεως γιὰ ὅσα ἐπρόκειτο νὰ ἐπακολουθήσουν.

Καὶ μόνο μετὰ τὴν Πεντηκοστή, «ὅτε ἔλαβον δύναμιν ἐξ ὕψους», ἔγιναν οἱ διδάσκαλοι τῆς οἰκουμένης.

Ἡ δεύτερη ἐκδοχή:

Μήπως μᾶς ἐξαπάτησαν;

Μήπως μᾶς εἶπαν ψέματα;

Ἀλλὰ γιατί νὰ μᾶς ἐξαπατήσουν; 

Τί θὰ κέρδιζαν μὲ τὰ ψέματα;

Μήπως χρήματα, μήπως ἀξιώματα, μήπως δόξα; Γιὰ νὰ πῆ κάποιος ἕνα ψέμα, περιμένει κάποιο ὄφελος. 

Οἱ Ἀπόστολοι ὅμως, κηρύσσοντες Χριστὸν καὶ Τοῦτον ἐσταυρωμένον καὶ Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν, τὰ μόνα τὰ ὁποῖα ἐξασφάλισαν ἦσαν: ταλαιπωρίες, κόποι, μαστιγώσεις, λιθοβολισμοί, ναυάγια, πείνα, δίψα, γυμνότητα, κίνδυνοι ἀπὸ ληστές, ραβδισμοί, φυλακίσεις καὶ τέλος ὁ θάνατος. 

Καὶ ὅλα αὐτὰ γιὰ ἕνα ψέμα; 

Εἶναι ἐντελῶς ἀνόητο καὶ νὰ τὸ σκεφθῆ κάποιος.

Συνεπῶς οὔτε ἐξαπατήθηκαν 

οὔτε μᾶς ἐξαπάτησαν οἱ Ἀπόστολοι.

 Μένει ἑπομένως ἡ Τρίτη ἐκδοχή.

 Ὅτι μᾶς εἶπαν τὴν ἀλήθεια.

Θὰ πρέπει μάλιστα νὰ σοῦ τονίσω καὶ τὸ ἑξῆς: 

Οἱ Εὐαγγελιστὲς εἶναι οἱ μόνοι οἱ ὁποῖοι ἔγραψαν πραγματικὴ ἱστορία.

Διηγοῦνται τὰ γεγονότα καὶ μόνον αὐτά.

Δὲν προβαίνουν σὲ καμμία προσωπικὴ κρίσι. Κανένα δὲν ἐπαινοῦν, κανένα δὲν κατακρίνουν. 

Δὲν κάνουν καμμία προσπάθεια νὰ διογκώσουν κάποιο γεγονὸς ἤ νὰ ἐξαφανίσουν ἤ νὰ ὑποτιμήσουν κάποιο ἄλλο.

 Ἀφήνουν τὰ γεγονότα νὰ μιλοῦν μόνα τους.